శ్రీ సాఈసచ్చరిత
|| అథ శ్రీసాఈసచ్చరిత || అధ్యాయ ౪౦ వా||
||శ్రీ గణేశాయ నమః||శ్రీ సరస్వత్యై నమః||
||శ్రీ కులదేవతాయై నమః||శ్రీ సీతారామచంద్రాభ్యాం నమః||
||శ్రీ సద్గురుసాఈనాథాయ నమః||
ధన్య ధన్య శ్రీసాఈసమర్థ | గ్రంథరూపే స్వార్థ పరమార్థ |
బోధూని భక్తా కరీ కృతార్థ | జో కృతకార్యార్థ సంపాదీ | ||౧||
1. ధన్యులు, ధన్యులు, శ్రీసాయి సమర్థులు. ఈ గ్రంథ రూపంలో స్వార్థాన్ని, పరమార్థాన్ని భక్తులకు బోధించి, వారిని కృతార్థులను చేసి, తమ కార్యాన్ని సాధించుకున్నారు.
మాథా పడతా జయాచా హాత | కరీ జో తాత్కాళ శక్తిపాత |
అప్రాప్యవస్తూ కరీ ప్రాప్త | భేదాచా నిఃపాత కరూనీ | ||౨||
2. తలపై చేయిపెట్టి, తక్షణమే భక్తులకు వారి శక్తిని అందించి, భక్తులకు దొరకని ఆత్మవస్తువును ప్రాప్తింప చేసి, వారిలోని భేదభావాన్ని తొలగిస్తారు.
విరవూని మీ తూ భావ భిన్న | జయా కరితా సాష్టాంగ నమన |
హృదయీ ధరీ ఆలింగూన | అనన్య శరణ రిఘతాంచీ | ||౩||
3. ‘నీ, నా’ అనే భావం లేకుండా, అనన్య శరణుజొచ్చి, వారికి సాష్టాంగ నమస్కారం చేస్తే, తమ హృదయానికి హత్తుకుని ఆలింగనం చేసుకుంటారు.
నామే భిన్న సాగరసరితా | పరి రూపే ఎకరూపతా |
వర్షాకాళీ మిళణీ మిళతా | ఉరే న భిన్నతా తాదృశ | ||౪||
4. నది, సాగరం పేరుకు వేరు వేరైనా, వర్షాకాలంలో రెండూ కలిసిపోయినప్పుడు, వాని భిన్నత్వం నశించి, రెండూ ఒక్కటే రూపాన్ని కలిగి ఉంటాయి.
తేవీంచ భావే సద్గురునాథా | భక్తీ అనన్య శరణ జాతా |
తోహీ భక్తాంస దేఈ నిజగురుతా | పాహోని సద్భక్తతా భక్తాంచీ | ||౫||
5. అదే భక్తిభావంతో, సద్గురునాథునికి అనన్య శరణు జొచ్చితే, భక్తుల సద్భక్తిని గమనించి, వారు తమ శక్తిని భక్తులకు ప్రసాదిస్తారు.
జయజయాజీ దీనదయాళా | భక్తీద్ధారా పరమప్రేమళా |
వ్యాపూని అఖిల బ్రహ్మాండమాళా | వససీ నిరాళా శిరడీంత | ||౬||
6. జయ జయ దీన దయాళూ! భక్తులను ఉద్ధరించే పరమ ప్రేమమయీ! అఖిల బ్రహ్మాండాన్ని వ్యాపించి ఉన్నా, భక్తుల ఉద్ధారం కోసం శిరిడీలో ఉంటున్నారు.
జాతే మాండూని పాయ పసరితా | సంత అసతా దళణ దళితా |
ఖుంటా ఠేకూని వైరా రిచవితా | విస్మయ చిత్తా మాఝియా | ||౭||
7. సంతులైన మీరు, తిరుగలిని నేలపై ఉంచి, కాళ్లు చాపుకుని, తిరుగలి పిడిని గట్టిగా బిగించి, ధాన్యం గింజలను విసురుతున్నప్పుడు, నా మనసు అత్యంత ఆశ్చర్యానికి లోనైంది.
తేంచ కీ యా గ్రంథామూళ | మనీ ఇచ్ఛా ఉద్భవలీ ప్రబళ |
కీ హీ ఏసీ కర్మే సకళ | వర్ణితా కష్మల హరేల | ||౮||
8. అదే ఈ గ్రంథానికి మూల కారణం. ఇలాంటి మీ లీలలను వర్ణించడం వలన, పరమ పాతకాలు హరించి పోతాయని, నా మనసులో ఒక ప్రబలమైన కోరిక పుట్టింది.
హరీ స్వయే హోఈల ప్రసన్న | తయా ఆవడే తయాహూన |
కోణీ కేలియా నిజభక్త కీర్తన | అథవా గుణవర్ణన భక్తాంచే | ||౯||
9. ఎవరైనా తన భక్తుని కీర్తించినా, అతని గుణాలను వర్ణించినా, హరి కూడా ప్రసన్నమౌతాడు. ఎందుకంటే, తన మీది కంటే, భక్తునిపైనే ప్రేమ.
ఆశంకతీల శ్రోతే సజ్జన | జయా నిరాధార వాటేల హే విధాన |
తింహీ పహావే భవిష్యోత్తర పురాణ | త్రిపురారీ కథన కరీ హే | ||౧౦||
10. ఈ మాట నిరాధారమని, సజ్జనులైన శ్రోతలకు సందేహం కలుగవచ్చు. అలాంటివారు భవిష్యోత్తర పురాణంలో, త్రిపురారియే చెప్పినదానిని గమనించవచ్చు.
హీ హీ సకళ సాఈచీ ప్రేరణా | పరి లౌకికరీతీ నిదర్శనా |
తేణేంచ అనుమోదిలీ హీ రచనా | భక్త కల్యాణాకారణే | ||౧౧||
11. ఇదంతా సాయియొక్క ప్రేరణే. కాని, లౌకిక రీతిని పాటించటానికి, భక్తుల శ్రేయస్సు కొరకు ఈ రచనను ఆమోదించారు.
యా శ్రీసాఈలీలావలీసీ | శ్రోతే బహు ప్రేమేసీ పరిసతీ | ||౧౨||
12. అప్పటినుండి, సాయిసమర్థుని కథలను శ్రీసాయిలీలా మాస పత్రికలో, నెల నెలా శ్రోతలు చాలా ప్రేమతో గమనిస్తున్నారు.
తోచి కీ సాఈ అనుమోదితా | తోచ తో మాఝా బుద్ధిదాతా | తోచ మూళ చేతనా చేతవితా | తయాచీ కథా తోచ కరీ | ||౧౩||
13. వాటిని ఆమోదించినది సాయియే. వారే నా బుద్ధిదాత. మూల చైతన్యాన్ని ప్రేరేపించినది వారే. వారి కథను వారే రచిస్తున్నారు.
కీ హా హెమాడ నిజమతీ | రచితో హా వికల్ప న ధరా చిత్తీ | మ్హణోని శ్రోతయా కరితో వినంతీ | గుణదోష మాథీ మారూ నకా | ||౧౪||
14. ఈ హేమాడు, తన స్వంత బుద్ధితో రచిస్తున్నాడనే ఆలోచన మనసులో రానీయకండి. శ్రోతలకు విన్నవించుకుంటున్నది ఏమిటంటే, గుణదోషాలను నాకు అంటగట్టకండి.
గుణ తరీ తే సాఈచే | దోష దిసలియా తరీ తే త్యాచే | మీ తో బాహులే సాఈఖడ్యాచే | ఆధారే నాచే సూత్రాచ్యా | ||౧౫||
15. అందులోని గుణాలు సాయివే. దోషాలు కనిపించినా, అవి కూడా వారివే. సాయి చేతిలోని బొమ్మను మాత్రమే నేను. వారు సూత్రాన్ని ఎలా ఆడిస్తే అలా ఆడేవాణ్ణి.
సూత్రధారా హాతీ సూత్ర | త్యాలా వాటేల తే తే చిత్ర | రంగీబేరంగీ అథవా విచిత్ర | నాచవీల చరిత్ర సమన్విత | ||౧౬||
16. సూత్రాలు సూత్రధారుని చేతిలో ఉంటాయి. కథకు అనుగుణంగా, పాత్రలను విచిత్రమైన రీతిలో రంగు రంగుల దృశ్యాలతో ఆడిస్తాడు.
అసో ఆతా హా ప్రస్తావ | కాయ నూతన కథా నవలావ | ఉత్కంఠా ప్రచుర శ్రోతృస్వభావ | గురుభక్త గౌరవ త్యా గాఊ | ||౧౭||
17. ఈ ప్రస్తావన ఇంతటితో చాలు. చాలా ఉత్సుకతతో ఉన్న శ్రోతలు, క్రొత్త కథా విశేషమేమిటని అడుగగా, గురువు మరి వారి భక్తుల గానం చేస్తాను.
గతాధ్యాయ పూర్ణ కరితా | పుఢీల అధ్యాయ సూతోవాచతా | ఠేవిలీ హోతీ స్మరణాచే మాథా | స్ఫురే తీ ఆతా పరిసావీ | ||౧౮||
18. గత అధ్యాయాన్ని ముగించేటప్పుడు, తరువాతి అధ్యాయంలో నాకు గుర్తుకు వచ్చిన దానిని చెప్తానని అన్నాను. అలాగే ఇప్పుడు, నా మనసుకు స్పురించిన కథను వినండి.
ఆతా హే గోడ ఆఖ్యాన | శ్రోతా పరిసిజే సావధాన | భక్తప్రేమే ఘాలితా భోజన | పరమ సమాధాన సాఈస | ||౧౯||
19. మధురమైన ఈ కథను, ఇప్పుడు శ్రోతలు శ్రద్ధతో గమనించండి. భక్తులు ప్రేమతో భోజనం పెడితే, సాయికి పరమ సమాధానం.
నిజ తాన్హియా కనవాళూ మాఈ | తైసా నిజభక్తా ప్రత్యక్ష సాఈ | వసో కుఠేంహీ ధాంవత యేఈ | కవణ త్యా హోఈల ఉతరాఈ | ||౨౦||
20. తల్లికి తన బిడ్డలపై ప్రేమ. అలాగే భక్తులకు సాయి ప్రత్యక్ష కన్నతల్లి. వారు ఎక్కడున్నా సరే, భక్తుల పిలుపుకి పరుగున వస్తారు. వారి ఋణాన్ని ఎవరైనా తీర్చుకోగలరా?
దేహే వావరత శిరడీంత | పరి సంచార త్రైలోక్యాంత |
యే అర్థీంచా గోడ వృత్తాంత | పరిసా నిజ శాంత మానసే | ||౨౧||
21. శారీరికంగా శిరిడీలో వ్యవహరిస్తున్నా, వారు త్రిలోకాలంతా సంచరిస్తుంటారు. దీనికి సంబంధించిన ఒక మధురమైన సంగతిని, శాంత మనస్కులై వినండి.
మాతా జయాంచీ వ్రతవైకల్యనిష్ఠ | సర్వాంచే అభీష్ట సంపాదీ | ||౨౨||
22. సాయి పాదాలయందు నిష్ఠగల భక్తశ్రేష్ఠుడు, బాలా సాహేబు దేవు. అతని తల్లి, అందరికీ శుభం కలగాలని, నిష్ఠగా వ్రతాలను ఆచరించేది.
పరోపరీచీ అనేక వ్రతే | హోతీ ఘడలీ తియేచే హాతే | తయాంచే ఉద్యాపన రాహిలే హోతే | సాంగ తీ సమస్తే వ్హావయా | ||౨౩||
23. ఒక మారు, ఆమె అనేక వ్రతాలను ఆచరించింది. కాని, సంతృప్తికరంగా వ్రత సమాప్తం కావడానికి, ఉద్యాపనం (వ్రతాలు ముగిసిన తరువాత చేసే అన్న సంతర్పణం) మిగిలిపోయింది.
వ్రతసంఖ్యా హోతా పూర్ణ | కరూ లాగే ఉద్యాపన | నా తో పదరీ న పడే పుణ్య | వ్రత తే అపూర్ణ త్యావీణ | ||౨౪||
24. అనుకున్న వ్రతాలన్నీ ముగిశాక, ఉద్యాపన చేయాలి. ఉద్యాపన కాని వ్రతాలు అసంపూర్తి గనుక, వాటికి పుణ్యఫలం కలగదు.
వ్రతే పంచవీస అథవా తీస | ఇతుక్యాంచియా ఉద్యాపనాస | దేవ శే దోనశే బ్రాహ్మణాంస | జేవావయాస ఆమంత్రిత | ||౨౫||
25. పాతికో, ముప్పైయో ఇన్ని వ్రతాల ఉద్యాపనం కొరకు, దేవు వంద లేక రెండు వందల బ్రాహ్మణులను భోజనానికి ఆహ్వానించాడు.
మ్హణూన ఎక నేమిలీ తిథీ | హే ఉద్యాపన కరావయా ప్రతీ | దేవ జోగాంస2 పత్ర లిహితీ | కరాయా వినంతీ బాబాంస | ||౨౬||
26. ఉద్యాపనకు ఒక దినాన్ని నిర్ణయించుకుని, దానికొరకు బాబాను ఆహ్వానించడానికి, దేవు తన పరంగా ప్రార్థించమని జోగుకు ఉత్తరం వ్రాశాడు.
పహా ఆపణ ఆలియావినా | నాహీ సాంగతా యా ఉద్యాపనా | తరీ మాన్య కరూని హీ ప్రార్థనా | కరావే యా దీనా ఆభారీ | ||౨౭||
27. ‘మీరు రాకుంటే ఈ ఉద్యాపన పూర్తి కాదు. అందువల్ల, ఈ ప్రార్థనను మన్నించి, ఈ దీనుణ్ణి కృతజ్ఞుణ్ణి చేయండి.
మీ తో సరకారాచా సేవేకరీ | పోటాలాగీ కరితో చాకరీ | త్యాంతచి సాధల్యా పరమార్థహీ కరీ | జాణతసా అంతరీ ఆపణహీ | ||౨౮||
28. ‘నేనేమో ప్రభుత్వోద్యోగిని. పొట్టకోసం చాకరి చేసుకుంటూ, వీలైనంత పరమార్థాన్ని కూడా సాధించుకోవాలని నా తపన. ఇవన్నీ మీకు బాగా తెలుసు.
డహాణూహూన ఇతుకా దూర | స్వయే యావయా మీ లాచార | తరీ యా ఆమంత్రణాచా స్వీకార | కరాల హీ ఫార మజ ఆశా | ||౨౯||
29. ‘డహాణూనుండి అంత దూరం స్వయంగా రాలేని నిస్సహాయుణ్ణి. కనుక మీరు నా ఈ ఆహ్వానాన్ని స్వీకరిస్తారని చాలా ఆశతొ ఉన్నాను’.
ఏసే బాపూసాహేబ జోగ | పత్ర బాబాంస ఏకవితీ సాంగ | మ్హణతీ సంపాదా హా కార్యభాగ | యథాసాంగ దేవాంచా | ||౩౦||
30. ఇలా బాపూసాహేబ జోగు ఉత్తరం మొత్తంగా బాబాకు చదివి వినిపించాడు. ఆ కార్యాన్ని దేవు చక్కగా పూర్తి చేసేలా చూడమని, బాబాను జోగు ప్రార్థించాడు.
శుద్ధభావాచే ఆమంత్రణ | బాబాంనీ ఏకూని ఘేతలే సంపూర్ణ |
మ్హణతీ “జయా మాఝే స్మరణ | నిరంతర ఆఠవణ మజ త్యాచీ | ||౩౧||
31. నిర్మలమైన మనసుతో పంపిన ఆ ఆహ్వానాన్ని బాబా పూర్తిగా విని, “నా స్మరణ చేసేవారిని నేను ఎప్పుడూ గుర్తుంచుకుంటాను.
మజ న లాగే గాడీఘోడీ | విమాన అథవా ఆగ్నిగాడీ | హాంక మారీ జో మజ ఆవడీ | ప్రకటే మీ తే ఘడీ అవిలంబే | ||౩౨||
32. “నాకు గుర్రం బండిగాని, విమానంగాని, రైలు బండిగాని, అవసరం లేదు. ఏ మాత్రం ఆలస్యం లేకుండా, నన్ను ప్రేమతో పిలిచినవారికి తక్షణం కనిపిస్తాను.
తూ మీ ఆణి తిసరా ఎక | తిఘే మిళూన జాఊ దేఖ | పాఠవూని దే ఏసా లేఖ | పావేల హారిఖ లిహిణారా” | ||౩౩||
33. “నీవు, నేను, మరి ఇంకొకరు, ముగ్గురం కలిసి పోదాం. అలా అని, అతనికి ఉత్తరం వ్రాయి. ఆ ఉత్తరం వ్రాసినవాడు సంతోషిస్తాడు”.
అసో బాబా జే జే బోలలే | తే తే జోగాంనీ దేవా కళవిలే | దేవ మనీ ఆనందిత జాహలే | అమోఘ బోలే బాబాంచ్యా | ||౩౪||
34. అలా బాబా చెప్పినవన్నీ జోగు, దేవుకు తెలియ చేశాడు. బాబా మాటలు అమోఘమని, దేవు మనసులోనే ఆనందించాడు.
దేవాంచాహీ పూర్ణ విశ్వాస | బాబా ఆతా యేతీల ఖాస | పరి హే జేవ్హా అనుభవాస | యేఈల తో దివస సోనియాచా | ||౩౫||
35. బాబా తప్పక వస్తారని, దేవుకు పూర్తి విశ్వాసం. ‘అది అనుభవానికి వచ్చిన రోజే సువర్ణ దినం’.
పరి దేవాంస హేంహీ ఠావే | శిరడీఖేరీజ తీనచ గాంవే | తేథేంహీ క్వచితచి బాబాంనీ జార్వే | శిరడీంత అసావే నిరంతర | ||౩౬||
36. కాని దేవుకు ఇది కూడా తెలుసు – ‘శిరిడీ కాక మూడు గ్రామాలకు మాత్రమే, ఎప్పుడో అరుదుగా బాబా వెళ్లుతుంటారని. బాబా ఎప్పుడూ శిరిడీలోనే ఉంటారు.
మనా ఆలియా సటీసామాసీ | కధీ బాబా జాత రాహత్యాసీ3 | కధీ రూఈ3 వా నిమగాంవాసీ3 | వస్తీసీ శిరడీసీ అఖండ | ||౩౭||
37. ‘బుద్ధి పుట్టినప్పుడు, ఏ ఆరు మాసాలకో గాని, రహతా, రుయీ లేక నీంగాంకు మాత్రమే వెళ్తారు. లేకుంటే, బాబా ఎప్పుడూ శిరిడీలోనే ఉంటారు.
యా తీన గాంవా పలీకడే | జాత న కేవ్హాంహీ కోణీకడే | తే మగ ఇతకే లాంబ ఇకడే | డహాణూస మజకడే యావే కసే | ||౩౮||
38. ‘ఈ మూడు గ్రామాలు దాటి, ఎప్పుడూ ఎవరి వద్దకూ వెళ్లరు. అలాంటప్పుడు, ఇంత దూరంలో ఉన్న, డహాణూలో ఉన్న నా వద్దకు ఎలా వస్తారు?
పరీ తే పూర్ణ లీలావతారీ | ఇచ్ఛామాత్రే స్వచ్ఛందచారీ | యేణే జాణే హే లోకాచారీ | సబాహ్యాభ్యంతరీ పరిపూర్ణ | ||౩౯||
39. ‘కాని, వారు పూర్ణ లీలావతారి. అనుకున్నంత మాత్రాన, వారు అనుకున్న చోటుకు, వెళ్లగలరు. వారి రాకపోకలు, లోకాచారం కొరకు అంతే. లోపల, బయట అంతటా, వారు పరిపూర్ణంగా వ్యాపించి ఉన్నారు.
తేథూని యేథే హోఈల యేణే | అథవా యేథూన తేథే జాణే | హీ దోనీహీ ఆకాశ నేణే | పరిపూర్ణ పూర్ణపణే సబాహ్య | ||౪౦||
40. ‘అక్కడనుండి వారు ఇక్కడికి రావటం, లేక ఇక్కడనుండి వారు అక్కడికి వెళ్లటం, ఈ రెండూ ఆకాశానికి కూడా తెలియదు. ఎందుకంటే, వారు లోపల, బయట, అంతటా సంపూర్ణంగా వ్యాపించి ఉన్నారు’.
తైసీచ బాబాంచీ దుర్గమగతీ | స్థిరచరీ తే భరలే అసతీ |
తయా కైచీ ఆగతీ4 నిర్గతీ5 | ప్రకట హోతీ స్వచ్ఛందే | ||౪౧||
41. బాబాయొక్క కదలికలు తెలుసుకోవడం కష్టం. సజీవం, నిర్జీవం అన్నింటిలోనూ నిండి ఉన్నవారికి, రాకపోకలు ఎక్కడివి? ఇష్ట ప్రకారం వారు ఎక్కడైనా కనిపిస్తారు.
ఆలా స్టేశన మాస్తరాపాశీ | డహాణూ స్టేశనాసీ నిజకార్యా | ||౪౨||
42. అదెలా ఉన్నా, దేవు ఆహ్వానానికి సుమారు ఒక నెల ముందు, ఒక సన్యాసి డహాణూ స్టేషనులో, స్టేషను మాస్టరు వద్దకు తన పని మీద వచ్చాడు.
తో గోశాళా ప్రచారక | గోసంస్థేచా స్వయంసేవక | ఆలా వర్గణీ మాగావయా దేఖ | స్థితి సాంపత్తిక సుధరావయా | ||౪౩||
43. అతడు గోశాల ప్రచారకుడు. గోరక్షణ సంస్థలో స్వయం సేవకుడు. ఆ సంస్థయొక్క ఆర్థిక పరిస్థితిని మెరుగు పరచటానికి, చందాల కోసం, డహాణూ వచ్చాడు.
వేష పాహతా దిసే బంగాలీ | మాస్తరానే యుక్తి కథిలీ | గాంవాంత జా తేథేంహీ అపులీ | వ్యవస్థా చాంగలీ లాగేల | ||౪౪||
44. వేషం బట్టి, బంగాలీ వ్యక్తిలాగ ఉన్నాడు. స్టేషను మాస్టరు ఆయనికో ఉపాయం చెప్పాడు. ‘ఊరిలోకి వెళ్లండి, అక్కడే మీకు మంచి ఏర్పాట్లు ఉన్నాయి.
తేథే ఆహేత మామలేదార | తయాంపుఢే మాండా హా విచార | మిళతీల శేటసావకార | లావితీల హాతభార తుమ్హాంస | ||౪౫||
45. ‘మామలేదారు అక్కడే ఉన్నారు. మీ విచారాన్ని ఆయనకు చెప్పండి. అక్కడ సేట్లు, షావుకార్లు కలుస్తారు. వారు మీకు ఏదైనా సహాయం చెస్తారు.
ఎక మామలేదార వళతా | పట్టీ హోఈల హా హా మ్హణతా | యా ధర్మాచియా కార్యాకరితా | స్వస్థ చిత్తా జా తేథే | ||౪౬||
46. ‘మామలేదారు ఒక్కరిని పట్టుకుంటే చాలు. ఈ ధర్మకార్యానికి చందాలు తొందరగా వచ్చేస్తాయి. మీరు నిశ్చింతగా అక్కడికి వెళ్ళండి’.
హే జో ఆంత మాస్తర బోలే | బాహేర ఘోడ్యాచే టాప వాజలే | స్వయే మామలేదారచి తేథే ఆలే | ఉతరలే గేలే స్టేశనాంత | ||౪౭||
47. లోపల స్టేషను మాస్టరు అలా చెబుతున్నప్పుడే, బయట గుర్రం కాలి డెక్కల చప్పుడైంది. మామలేదారే స్వయంగా అక్కడికి వచ్చి, స్టేషను లోపలికి వెళ్లాడు.
మాస్తరాతే భేటావయాతే | ఖోలీంత జేవ్హా ప్రవేశలే తే | మాస్తర సంన్యాసియా ఝాలే వదతే | ఆలే కీ యేథేంచ మామలేదార | ||౪౮||
48. స్టేషను మాస్టరును కలుసుకోవటానికి గదిలోకి ప్రవేశించగానే, మాస్టారు సన్యాసితో ‘ఇదిగో మామలేదారే ఇక్కడికి వచ్చారు’ అని అన్నాడు.
ఘ్యా ఆతా బోలా కాయ తే | దైవే హే భేటలే తుమ్హా ఆయతే | సంన్యాసీ నిజ మనోగతాతే | జాహలే నివేదితే త్యాంపాశీ | ||౪౯||
49. ‘వారితో మీరు ఏం చెప్పదలచుకున్నారో, ఇప్పుడు చెప్పండి. దైవవశాత్తు, మీరు ఆయనను ఇక్కడే కలిశారు’. తరువాత సన్యాసి తాను వచ్చిన పనిని మామలేదారుతో మనవి చేశాడు.
మగ తే దోఘే బాహేర ఆలే | తేథేంచ ఎకా పేటీవర బైసలే | దేవాంస సంన్యాసీ వినవితే ఝాలే | కార్య హే సంపాదిలే పాహిజే | ||౫౦||
50. వారిద్దరూ బయటకు వచ్చి, అక్కడే ఉన్న ఒక పెట్టె పైన కూర్చున్నారు. సన్యాసి అతనితో ‘ఈ కార్యాన్ని ఎలా అయినా సాధించాలి.
గోరక్షణాచే ధర్మకార్య | ఆపణ హాతీ ధరిల్యాశివాయ |
మజ పరకియా హాతూన హే కార్య | హోఈల కా తిళప్రాయ తరీ | ||౫౧||
51. ‘గోరక్షణలాంటి ధర్మ కార్యం, మీరు స్వయంగా స్వీకరించితే తప్ప, బయటవాడైన నాతో ఈ పని అసలు ఏ మాత్రమైనా సాధ్యమా?
ఫిరే లోకాంచియా దారోదారీ | టాళాయా ఉపాసమారీ గాఈంచీ | ||౫౨||
52. ‘మీరు తాలూకాధికారి, గోవుల ఆకలిని నివారించటానికి, ఇంటింటా తిరిగే ఒక బికారిని నేను.
టాకాల జరీ ఎక శబ్ద | హోఈల మాఝే కార్య జలద | మిళవాల గోమాతాంచే ఆశీర్వాద | యశ నిర్వివాద లాధాల | ||౫౩||
53. ‘మీరు ఒక్క మాట చెప్పితే, నా కార్యం త్వరగా అయిపోతుంది. ఇందులో మీకు యశస్సు తప్పక వస్తుంది గనుక, గోమాత ఆశీర్వాదం కూడా లభిస్తుంది.
పరిసూన సంన్యాసియాచీ వినంతీ | దేవ కాయ ప్రత్యుత్తర కరితీ | గాంవాంత దుజియా కార్యా సంప్రతీ | వర్గణీ హాతీ ఘేతలీసే | ||౫౪||
54. సన్యాసియొక్క ప్రార్థనలని విని దేవు అతనితో, ‘వేరే పనికోసం, ప్రస్తుతం, ఊరిలో చందాల సేకరణ జరుపుతున్నాము.
రావసాహేబ నరోత్తమ శేటీ | జయా దీనాంచీ దయా పోటీ | నగరశేట జే మోఠే ఖటపటీ | తే ఎక పట్టీ ఉగరావతీ | ||౫౫||
55. ‘రావుసాహేబు నరోత్తమ సేటు దీనులయందు దయగలవాడు, మరియు, చాలా కార్యదీక్షాపరుడు. ఇప్పుడే ఎంతో కష్ట పడి, వేరొక పనికోసం చందాల జాబితాను తయారు చేస్తున్నాడు.
త్యాంతచి తుమచియా పట్టీస జాగా | హోఈల కైసీ తరీ సాంగా | సమయ హా నాహీ తుమచియా ఉపేగా | అసో మగ మాగాహూన పాహూ | ||౫౬||
56. ‘ఇలాంటప్పుడు, మీ చందాల కోసం అవకాశం ఎక్కడిది? ఈ సమయం మీకు సానుకూలంగా లేదు. తరువాతెప్పుడైనా చూద్దం.
తరీ ఆపణ దో చార మాసీ | థాంబూన యా కీ యా గాంవాసీ | పుఢే మగ పాహూ త్యా సమయాసీ | ఆజ న యాసీ అనుకూలతా | ||౫౭||
57. ‘అందువలన, మూడు నాలుగు నెలలాగి, మీరు ఈ ఊరికి రండి. అప్పుడు చూద్దాం. ఇప్పుడు మీ కార్యం అసలు సాధ్యం కాదు’.
అసో మగ తో తేథూని గేలా | ఝాలా అసేల మహినా యాలా | తో తొ తాంగ్యాంత బైసూన ఆలా | పునశ్చ డహాణూలా మాఘారా | ||౫౮||
58. సన్యాసి అక్కడినుండి వెళ్లిపోయాడు. సుమారు నెల రోజుల తరువాత, టాంగాలో డహాణుకు మరల వచ్చాడు.
దేవాంచియా దారాంసమోర | వకీల పరాంజపే యాంచే ఘర | తేథేంచ టాంగా థాంబల్యానంతర | సంన్యాసీ ఉతరతా దేఖిలా | ||౫౯||
59. దేవు ఇంటి ఎదురుగా, వకీలు పరాంజపే ఇల్లు. అక్కడే టాంగా ఆగిన తరువాత, అందులోనుంచి సన్యాసి దిగటం దేవు చూశాడు.
తోచి కీ హా పూర్వీల నిశ్చిత | ఆలా కీ ఆధీంచ వర్గణీనిమిత్త | ఏసే దేవ ములాతే వదత | అంతరీ శంకీత హోఊనీ | ||౬౦||
60. దేవు మనసులో అనుమానం వచ్చి, కొడుకుతో ‘ఇంతకు మునుపు, చందాల కోసం వచ్చిన సన్యాసే ఇతడు. చెప్పిన సమయానికి మునుపే వచ్చాడు’ అని అన్నాడు.
నాహీ పురా మహినా ఝాలా | తోంచ హా యేథే కిమర్థ ఆలా |
విసరలా కా పూర్వీల బోలా | సాశంకతేలా హే మూళ | ||౬౧||
61. ‘నెల పూర్తీ కాలేదు, అప్పుడే ఇక్కడికి రావటంలో అర్థం ఏమిటి? మునుపు చెప్పినదానిని మరిచిపోయాడామో అని నా మనసులో అనుమానం’.
ఆలా మగ దేవాంచియా ఘరాలా | కాయ మగ లాగలా వదావయా | ||౬౨||
62. సన్యాసి దిగిన చోటునే, టాంగాని వదిలివేశాడు. అక్కడే కొంత సేపు ఆగి, దేవు ఇంటికి వచ్చాడు. ఏమన్నాడో వినండి.
దహా వాజావయాచా వేళ | బ్రాహ్మణభోజనారంభ కాళ | పాహూని దేవాంచీ ఘాలమేల | వదే న మజ ఉతావేళ పైశాచీ | ||౬౩||
63. అప్పుడింకా పది గంటల వేళ. బ్రాహ్మణుల భోజనాలకు వంట ఆరంభించే వేళ. దేవు మనసులోని అనుమానాన్ని గ్రహించి, ‘నాకు డబ్బు తొందర లేదు.
“ఆయా హూ న పైసేకే లియే | ఆజ తో హమకూ భోజన చాహియే” | దేవ మ్హణాలే ‘ఆవో ఆనంద హై | ఘర ఎ సమఝియే ఆపకా’ | ||౬౪||
64. ‘నేను డబ్బుకోసం రాలేదు. ఈ రోజు మాకు భోజనం కావాలి’ అని అన్నాడు. అందుకు దేవు ‘తప్పక రండి, చాలా సంతోషం. ఈ ఇంటిని మీదిగా భావించండి’ అని చెప్పాడు.
తవ సంన్యాసీ వదే ఇతుక్యాంత | “హమారే దోన బచ్చే హై సాథ” | ‘బహోత అచ్ఛీ హై ఎ బాత ’ | దేవ మగ మ్హణతాత తయాతే | ||౬౫||
65. అంతలో సన్యాసి ‘మాకు ఇద్దరు అబ్బాయిలు తోడున్నారు’ అని అన్నాడు. ‘మరీ మంచిది’ అని చెప్పి దేవు అతనితో,
హోతా జేవావయా అవకాశ | మ్హణోని దేవ పుసతీ తయాంస | ‘కహా ఆపకా ఉతారా హై ఖాస | జహా మై తపాసకూ భేజూ’ | ||౬౬||
66. ‘భోజనానికి ఇంకా సమయము ఉంది అందుకు, మీరు ఎక్కడ బస చేశారో చెప్పండి, మిమ్మల్ని పిలవడానికి, ఎవరినైనా అక్కడికి పంపిస్తాను’ అని దేవు అన్నాడు.
“క్యా జరూర కబ మై ఆవూ | కిస ఘంటే మై హాజర రహూ | జబ బోలోగే తబ ఆతా హూ” | సంన్యాసీ బోలూ లాగలా | ||౬౭||
67. ‘దాని అగత్యమేమిటి? నేను ఎప్పుడు రావాలి? ఎన్ని గంటలకు హాజరవమంటే అప్పుడు వస్తాను’ అని సన్యాసి అన్నాడు.
‘అచ్ఛా బచ్చే లేకే సాథ | బారా ఘంటే హోనేకే వఖత | ఆవో భోజన పావో సంత’ | ఏసే త్వ వదత దేవ తయా | ||౬౮||
68. ‘మంచిది, పన్నెండు గంటలకు, అబ్బాయిలను వెంటబెట్టుకుని వచ్చి, భోజనాని స్వీకరించండి’ అని దేవు అతనితో చెప్పాడు.
అసో మగ తే సంన్యాసీ గేలే | బరోబర బారా హోతా పరతలే | జేవావయా తిఘేహీ బైసలే | భోజనీ ధాలే యేథేష్ట | ||౬౯||
69. తరువాత, సన్యాసి వెళ్లిపోయాడు. పన్నెండు గంటలకు తిరిగి వచ్చాడు. ముగ్గురూ భోజనానికి కూర్చుని తృప్తిగా కావలిసినంత తిన్నారు.
హోఊనియా పాకనిష్పత్తీ | బ్రాహ్మణాంచ్యా బైసల్యా పంక్తీ | సపరివార సంన్యాసియా ప్రతీ | తృప్త కరితీ యజమాన | ||౭౦||
70. వంటంతా తయారయ్యాక, బ్రాహ్మణులు పంక్తిలో భోజనానికి కూర్చున్నారు. యజమాని వారిని, సన్యాసి మరియు ఇద్దరు అబ్బయిలను, తృప్తి పరచాడు.
తరీ తయాచే పూర్వ ప్రయోజన | పసరీ ఆవరణ మాయేచే | ||౭౧||
71. మరో ఇద్దరినీ వెంటబెట్టుకుని, సన్యాసి తనంతట తానే వచ్చాడు. అయినా, అతడు పూర్వం చందాల కొరకు వచ్చిన మనిషేననే మాయ, దేవు బుద్ధిని ఆవరించింది.
తేణే హా కోణీతరీ అతీథీ | సావావయా భోజన ప్రాప్తీ | ఆలా ఇతుకేంచ దేవాంచే చిత్తీ | దృఢావలీ వృత్తీ మోహాచీ | ||౭౨||
72. దాంతో, దేవు మనసుకు, ఎవరో అతిథి భోజనానికి వచ్చాడని అనిపించింది. మాయ దృఢంగా అతని మనసును ఆవరించింది,
ఎణేపరీ ఝాలీ భోజనే | ఉత్తరాపోశనే శుద్ధాచమనే | సుగంధశీతల ఉదకప్రాశనే | ముఖశుద్ధిదానే సంపాదిలీ | ||౭౩||
73. ఇలా, భోజనాలు ముగిశాయి. ఉత్తరాపోశనం, శుద్ధాచమనం చేసి, సుగంధ భరితమైన శీతల ఉదకప్రాశన చేసి ముఖశుద్ధి చేసుకున్నారు.
శిష్టాచార గంధసుమనే | తాంబూల అత్తర గులాబదానే | దిధలీ సర్వత్రాంప్రతి బహుమానే | ఆనందానే దేవాంనీ | ||౭౪||
74. శిష్టాచారం ప్రకారం గంధం, పూలు, తాంబూలం, అత్తరూ, పన్నీరు బహుమానాలను దేవు అందరికీ సంతోషంగా ఇచ్చాడు.
అసో మగ ఏసియా ఉపరీ | మండళీ గేలీ ఘరోఘరీ | సంన్యాసీహీ నిజపరివారీ | గేలే మాఘారీ నిజస్థళీ | ||౭౫||
75. తరువాత, వచ్చిన వారంతా ఇళ్లకు వెళ్లిపోయారు. సన్యాసి కూడా తనవారితో తన స్థలానికి వెళ్ళిపోయాడు.
జరీ ఆగంతుక అనిమంత్రిత | తరీ తే వేళీ యేఊని జేవత | పరి దేవా న బాబాసే వాటత | సంశయ రాహత మనాంత | ||౭౬||
76. సరియైన సమయానికి, ఆహ్వానించకుండానే వచ్చి, భోజనం చేసిన ఆ ఆగంతకుడు, బాబాయే అని దేవుకు తోచలేదు. అతని మనసులో సంశయం అలాగే ఉంది.
ఏసే జరీ ఘడలే ప్రత్యక్ష | తిఘే అయాచిత వాఢిలే సమక్ష | తరీహీ దేవ మనీ సాకాంక్ష | జోగాంచి సాక్ష ఘేతాతచి | ||౭౭||
77. తన ఎదుటే ఇన్నీ జరిగినా, పిలవకుండా వచ్చిన ఆ ముగ్గురికీ వడ్డించినా, దేవు మనసులో ఇంకా సంశయం మిగిలి పోయింది. బాబా వచ్చినట్లుగా నిదర్శనం కోసం జోగును కూడా అడిగాడు.
అసో హోతా ఉద్యాపన పూర్తీ | దేవ తంవ జోగా పత్ర లిహితీ | ఏసే కైసే హో బాబా ఫసవితీ | కాయ తే వచనోక్తి వదావీ | ||౭౮||
78. దాంతో, ఉద్యాపనం పూర్తి కాగానే, దేవు జోగుకు ఉత్తరం వ్రాశాడు. ‘ఎందుకిలా బాబా నన్ను మభ్య పెట్టారు? ఇక్కడికి తప్పక వస్తానని ఎందుకు చెప్పారు?
ఆపణహీ సవే యాల | అన్యథాన హోఈల బోల | కాంహీ తరీ సాక్ష పటేల | కైసే న వాటేల హే మజలా | ||౭౯||
79. ‘మీరు కూడా వెంట వస్తారన్న బాబా మాట అసత్యం కాదు, కాని వారు వచ్చినట్లు నిదర్శనలేమీ నాకు కనిపించలేదు.
తరీ హీ ఏసీ గత కా ఝాలీ | మాఝీచ కా హీ నిరాశా కేలీ | బహుసాక్షేపే వాట పాహిలీ | కాంహీ న ఆలీ ప్రచీతీ | ||౮౦||
80. ‘అయినా, ఎందుకిలా జరిగింది? నన్నే ఎందుకు ఇలా నిరాశ పరిచారు? వారు వస్తారని, ఎంతో ఆశగా ఎదురు చూచాను. కాని, వారు వచ్చినట్లుగా ఏ అనుభవమూ నాకు కలుగలేదు.
ప్రేమే బాబాంస నిమంత్రితా | యేతో వదలే మజ చరణాగతా |
పరి తే సర్వ ఝాలే అన్యథా | కైసే హే సర్వథా న కళే మజ | ||౮౧||
81. ‘ఎంతో ప్రేమతో వారిని ఆహ్వానించాను, శరణుజొచ్చిన నా వద్దకు, వారు కూడా వస్తానని చెప్పారు. కాని, అవన్నీ వృథా అయింది. ఎందుకు అని నాకేమీ అర్థం కావటం లేదు.
తరీహీ ఆపణ యేణార హే పరిసతా | మజ బహు ధన్యతా వాటలీ | ||౮౨||
82. ‘పరతంత్రుణ్ణి గనుక, ఆహ్వానించడానికి స్వయంగా నేను రావటానికి వీలు కాదని, ఎంతో దీనంగా ఉత్తరం వ్రాశాను. అయినా, మీరు వస్తారని తెలిసి, నేను ధన్యుణ్ణని తలచాను.
ఆతా ఆపణ కవణ్యాహీ మిషే | యేణార వాటలే కవణ్యాహీ వేషే | పరి తే కాంహీ న ఘడలే కైసే | ఆశ్చర్య విశేషే వాటతే | ||౮౩||
83. ‘ఏ మిషతోనో, ఏ వేషంలోనో మీరు వస్తారని తలచాను. కాని, అలా ఎందుకు జరగలేదా, అని నాకు చాలా ఆశ్చర్యంగా ఉంది’.
జోగాంనీ తే సకల వృత్త | సాఈచరణీ కేలే నివేదిత | బాబా హోఊని ఆశ్చర్య చకిత | కాయ తయాంప్రత బోలత | ||౮౪||
84. ఉత్తరంలోని విషయాలన్నిటినీ, జోగు సాయి పాదాలలో విన్నవించాడు. బాబా ఆశ్చర్య చకితులై, అతనితో ఏమన్నారంటే,
“పత్ర ఉకలతా మజ పుఢతీ | పత్రాంతర్గత మనోవృత్తీ | వాచావయాచే ఆధీంచ నిశ్చితీ | ఉభ్యాచ ఠాకతీ మూర్తిమంత | ||౮౫||
85. “ఆ ఉత్తరాన్ని విప్పగానే, చదవక మునుపే, దానిని వ్రాసిన వారి మనసులోని ఆలోచనలు, నాకు కనిపించింది.
తో వదే మీ మాఝియా బోలే | విశ్వాస దేఊని తయా ఫసవిలే | సాంగ తయా త్వా మజ నోళఖిలే | కా మగ బోలవిలే హోతేంస | ||౮౬||
86. “నేను ఖచ్చితంగా వస్తానని చెప్పి, నమ్మించి, తనని మభ్య పెట్టానని అంటున్నాడు కదూ! నన్ను గుర్తు పట్టలేనప్పుడు, మరి నన్నెందుకు పిలిచినట్లు, అని అడుగు.
లౌకికీ నా యేథూన హాలలో | పరీ మీ ఉద్యాపనీ జేవూని ఆలో | దోఘాం సమవేత యేఈన బోలలో | తైసాచ గేలో దొఘాంసవే | ||౮౭||
87. “శారీరికంగా నేను ఇక్కడనుండి కదలలేదు. కాని, ఉద్యాపనకు వెళ్ళి, నేను భోజనం చేసి వచ్చాను. ఇద్దరితో సహ వస్తానని అన్నాను. అలాగే ఇద్దరిని వెంటబెట్టుకుని వెళ్ళాను.
హోతా జేవావయా అవకాశ | తేవ్హాంచ ఆధీ ఎకటా సావకాశ | తుజ నాఠవే కా సంన్యాస వేష | ప్రథమ ప్రవేశ యేరీతీ | ||౮౮||
88. “భోజనానికి ఇంకా సమయం ఉంది. అందుకు మెల్లగా నడుస్తూ, నేనొక్కణ్ణే వెళ్ళాను. సన్యాసి వేషం నీకు గుర్తు లేదా? నేను మొదట అలా వెళ్ళాను.
పాహూని ఆలో అకల్పిత వృత్తీ | పైసే మాగేన తుజ హీ భీతీ | వాటలీ నవ్హతీ కా తవ చిత్తీ | సంశయ నివృత్తీ మ్యా కేలీ | ||౮౯||
89. “నేను అకస్మాత్తుగా రావటం చూచి, డబ్బు అడుగుతానేమోనని, నీ మనసులో భయం కలుగలేదూ? అప్పుడు నేను నీ సంశయాన్ని తీర్చాను.
యేఈన కేవళ జేవావయాస | సవే ఘేఊనియా దోఘాంస | ఏసే సాంగూనియా వేళేస | నాహీ కా దోఘాంసహ జేవలో | ||౯౦||
90. “కేవలం భోజనానికి వస్తాను, మరో ఇద్దరితో వస్తాను అని చెప్పి, సరియైన సమయానికి, ఇద్దరితో వచ్చి భోజనం చేయలేదూ?
పహా మీ మాఝియా వచనాకారణే | మరోని జాఈన జీవే ప్రాణే |
పరి మాఝియా ముఖీంచీ వచనే | అన్యథా హోణే నాహీ కదా” | ||౯౧||
91. “చూడూ! నా మాట నిలబెట్టుకోవటానికి, నా ప్రాణం సైతం విడిచి చచ్చిపోతాను. కాని, నా నోటి మాటలెన్నడూ అసత్యం కావు!”
ఏసే వదతా సాఈనాథా | ఆనంద నావరే జోగాంచ్యా చిత్తా | దిధలే వచన వ్హావే న అన్యథా | అనుభవ హా సర్వథా సర్వాంచా | ||౯౨||
92. సాయినాథులు అలా అన్నప్పుడు, విని జోగు ఆనందానికి అవధులు లేవు. బాబా ఇచ్చిన వచనం ఎప్పటికీ అసత్యం కాదు. ఇది ఎల్లప్పుడూ అందరికీ అనుభవమే.
పుఢే మగ హే సర్వ వృత్త | జోగ కళవితీ దేవాంప్రత | పత్ర ఎక సవిస్తర ధాడిత | అతి ముదిత మానసే | ||౯౩||
93. తరువాత, జోగు సంతోషంతో ఈ సంగతి అంతా, సవిస్తారంగా ఒక పెద్ద ఉత్తరంలో వ్రాసి, దేవుకు తెలియచేశాడు.
దేవాంనీ జై పత్ర వాచిలే | ప్రేమోద్రేకే నేత్ర ఓథంబలే | ధిక్‍ ధిక్‍ వ్యర్థ సాఈస దూషిలే | బహు హిరముసలే మనాంత | ||౯౪||
94. ఆ ఉత్తరాన్ని దేవు చదవగానే, ప్రేమోద్రేకంతో అతని కళ్లు ఆనంద బాష్పాలతో నిండిపోయాయి. ‘ఛీ! ఛీ! అనవసరంగా సాయిను దూషించాను’, అని తనలో తానే లజ్జితుడయ్యాడు.
ధన్య బాబాంచే మహిమాన | ధిక్‍ మాఝ్యా జాణివేచా అభిమాన | పరి బాబాచ సంన్యాసీ హే అనుమాన | వ్హావే తే కైసే న మజ కళే | ||౯౫||
95. ‘బాబా మహిమ ధన్యం. ఛీ! అన్నీ నాకే తెలుసు, అని దురభిమాన పడ్డాను. ఎంత సిగ్గుచేటు! కాని, బాబాయే ఆ సన్యాసి, అనే ఆలోచన నాకు ఎందుకు కలగలేదో అర్థం కావటం లేదు.
కారణ బాబాంస కేలే నిమంత్రణ | త్యా ఆధీంచ త్యా ప్రథమాభిగమన | తేంహీ తయాచ్యా కార్యా లాగూన | భేటీస ప్రయోజన పట్టీచే | ||౯౬||
96. ‘బాబాను ఆహ్వానించక మునుపే, సన్యాసి మొదట వచ్చాడు. అది కూడా, చందాలు వసూలు చేసే తన పని మీద వచ్చాడు.
తయా దిధలీ హోతీ ముదత | దో చార మాసా యావే పరత | తోచ తో జరీ భోజన మాగత | హోఈల కా అనుమిత బాబాచ తే | ||౯౭||
97. ‘అప్పుడే, మూడు నాలుగు మాసాల గడువు ఇచ్చను. మరల తరువాత రమ్మని అతనికి చెప్పాను. అయినా, అకస్మాత్తుగా వచ్చి, భోజనానికి వచ్చానని అతడే అంటే, అతడు బాబాయే అని నేనెలా అనుకోను?
మాత్ర ఎకచి బాబాంచే వచన | యేఈన జేవ్హా కరాయా భోజన | మాఝియాసంగే యేతీల దోన | విసరలో మీ భాన తయాచే | ||౯౮||
98. ‘కాని, భోజనానికి వచ్చినప్పుడు, “నాతో మరో ఇద్దరు కూడా వస్తారు”, అన్న బాబా మాట ఒక్కటి మాత్రం, నేను మరచిపోయాను.
బాబాంచియా ఆమంత్రణాపాఠీ | పడతీ జరీ యాసీ ప్రథమ గాఠీ | తీహీ కేవళ జేవణాసాఠీ | తరీ న హే దిఠీ6 చాకాటతీ7 | ||౯౯||
99. ‘బాబాను ఆహ్వానించిన తరువాత, మొదటి సారిగా సన్యాసిని కలిసి ఉంటే, అదైనా కేవలం భోజనానికి వచ్చి ఉంటే, నా కళ్ళు నన్ను మోసపుచ్చేవి కావు.
పరి తో ఆలా గోరక్షణ నిమిత్త | మిళవావయా గోగ్రాసవిత్త | తయానంతర తే సాఈప్రత | ఆమంత్రణ జాత ఉద్యాపనా | ||౧౦౦||
100. ‘కాని, అతడు గోరక్షణ కోసం, గోగ్రాసానికి డబ్బు సేకరించాలని వచ్చాడు. ఆ తరువాతే, ఉద్యాపనకు రమ్మని సాయికు ఆహ్వానం పంపటం.
మ్హణోని ఏసా మోహ పడలా | తేణే హా ఏసా ప్రకార ఘడలా |
జరీ దోఘాంసహ యేఊన జేవలా | తరీ తో భాసలా అన్నార్థీ | ||౧౦౧||
101. ‘అందుకే, మోహం నా మనసును ఆవరించడం వలన, ఇలా జరిగింది. భోజనానికోసమే ఇద్దరితో వచ్చినా, సన్యాసిని, ఉద్యాపన కోసం వచ్చిన ఒక అతిథి, అని అనుకున్నాను.
ఘేఊని కోణీహీ దోఘే సమవేత | సాఈచ తే నిశ్చిత వాటతే | ||౧౦౨||
102. ‘పూర్వ పరిచయం లేని వారెవరైనా, ఇద్దరితో భోజన సమయానికి అకస్మాత్తుగా వచ్చి ఉంటే, వచ్చినది సాయియే అని నిశ్చయంగా అనిపించేది’.
పరి యా సంతాంచీ ఏసీచ రీతీ | అఘటిత లీలా అద్భుతకృతీ | భక్తాంఘరీంచీ కార్యస్థితీ | స్వయేంచి యోజితీ త్యాఆధీ | ||౧౦౩||
103. కాని, ఈ సంతుల పద్ధతి ఇంతే. అంత వరకూ జరగని, అద్భుత లీలను చేస్తారు. భక్తుల ఇళ్ళల్లోని పనులను, వారు చాలా మునుపే, ప్రణాళికగా సిద్ధం చేసి ఉంచుతారు.
భక్త వినటతా నిజచరణీ | తయాచియా శుభకార్యాచీ సంపాదణీ | ఏసీచ హోతే అకల్పితపణీ | అతర్క్య కరణీ సంతాంచీ | ||౧౦౪||
104. వారి పాదాలలో శరణుజొచ్చిన భక్తుల యొక్క శుభకార్యాలను, ఇలా చక్కగా ఊహించని విధంగా జరిపిస్తారు. ఈ సంతుల చర్యలు తర్కానికి దొరకనివి.
చింతిలేంచి దే చింతామణీ | కల్పవృక్ష దే కల్పిలే మనీ | కామధేనూ తే కామప్రసవిణీ | అచింత్యదానీ గురుమాయ | ||౧౦౫||
105. తలచిన దానిని, చింతామణి ఇస్తుంది. మనసు కల్పించిన దానిని, కల్పవృక్షం ఇస్తుంది. కామధేనువు, కోరుకున్న వానిని ప్రసాదిస్తుంది. ఆలోచనకు అందని దానిని, గురుదేవులు ప్రసాదిస్తారు.
అసో యే ఠాయీ బాబా నిమంత్రిత | సంన్యాసియాచ్యా రూపే ప్రగటత | పరి తయాంచీ లీలా అఘటిత | అయాచితహీ యేత కధీ | ||౧౦౬||
106. ఇక్కడ, ఆహ్వానింప బడిన తరువాత, బాబా సన్యాసి రూపంలో కనిపించారు. వారి లీలలు ఎంత విచిత్రం అంటే, ఒక్కోసారి, పిలవకుండానే వస్తారు.
కధీ ఛాయాచిత్రరూపే | కధీ పార్థీవ మూర్తిస్వరూపే | పార నాహీ తయాంచ్యా కృపే | ప్రగటతీ ఆపేఆప కధీ | ||౧౦౭||
107. ఒకప్పుడు చిత్రపటం రూపంలోనో, ఒకప్పుడు మూర్తిగానో, వచ్చే వారి కృపకు అంతు లేదు. కొన్ని మార్లు, తమంతట తామే కనిపిస్తారు.
యే అర్థీంచా మాఝా అనుభవ | పరిసతా శ్రోతయా వాటేల నవలావ | కళేల సాఈలీలా ప్రభావ | కథాహీ అభినవ అపూర్వ | ||౧౦౮||
108. ఈ సందర్భంలో, నా అనుభవాన్ని వింటే, శ్రోతలకు ఆశ్చర్యం కలుగుతుంది. సాయి లీలల ప్రభావం, అపూర్వమూ, అభినవమూ అయిన ఈ కథను వింటే అర్థమౌతుంది.
హీ కా కథా కీ హీ కాహాణీ | ఏసేహీ ఈస వదేల కోణీ | మ్హణావే తే ఖుశాల త్యాంణీ | పరియే శ్రవణీ సాదర వ్హా | ||౧౦౯||
109. కొందరు దీనిని ‘ఇది నిజమైన కథా లేక కల్పితమైనదా’ అని అనుకోవచ్చు. వారు ఏమనుకున్నా, మీరు మాత్రం సాదరంగా వినండి.
ఆళస నిద్రా తంద్రా టాకూన | హోఊనియా సావధాన | కథా హీ పరిసా ద్యా హే దాన | హోఈల సమాధాన మన మాఝే | ||౧౧౦||
110. సోమరితనాన్ని, నిద్రను పక్కన పెట్టి, సావధానులై, శ్రద్ధగా కథా శ్రవణ దానాన్ని నాకు ప్రదానం చేస్తేనే, నాకు సంతృప్తి.
వ్యగ్రతా క్షణ ఝుగారూన | స్వస్థచిత్త అవ్యగ్రమన |
ఝాలియా కామా యేఈల శ్రవణ | పుఢే మగ మనన నిజధ్యాస | ||౧౧౧||
111. క్షణ కాలం పాటు, మీ చింతలను విడచి, ప్రశాంతమైన మనసులతో, శ్రవణం చేస్తే, అది లాభిస్తుంది. శ్రవణం తరువాత మననం, నిధి ధ్యాసనం.
తేంచ కీ యా సర్వాంచే సార | నిశ్చయే భవపార త్యాచేని | ||౧౧౨||
112. ఆ పైన, సాక్షాత్కారం. వీటన్నింటికీ వినటమే ఆధారం. అదే అన్నింటికీ సారం. వినటం ద్వారా నిశ్చయంగా, సంసార సాగరాన్ని దాట వచ్చును.
సన ఎకోణీసశే సతరా ఇసవీసీ | ఫాల్గూన శుద్ధ పౌర్ణిమేసీ | శేజే నిద్రిస్త అసతా పహాటేసీ | స్వప్న ఎక మజసీ జాహలే | ||౧౧౩||
113. క్రి. శ. ౧౯౧౭ వ సంవత్సరం ఫాల్గుణ శుద్ధ పౌర్ణిమ నాడు, శయ్యపై నిద్రిస్తుండగా, తెల్లవారు ఝామున నాకు ఒక కల వచ్చింది.
పహా సాఈచే విచేష్టిత | సుందరవేష సంన్యాసీ హోత | దేఊని దర్శన మజ జాగవీత | “భోజనా మీ యేత ఆజ” వదే | ||౧౧౪||
114. సాయియొక్క ఈ చర్యను గమనించండి. చక్కని సన్యాసి రూపంలో నాకు దర్శనమిచ్చి, “నేను ఇవాళ భోజనానికి వస్తాను” అని చెప్పారు.
స్వప్నామాజీల జాగృతపణ | తేంహీ కేవళ స్వప్నచి పూర్ణ | కారణ జాగృత హోతా మీ ఆపణ | కరాయా ఆఠవణ లాగలో | ||౧౧౫||
115. కలలో మేలుకోవటం కూడా, కలలోని భాగమే. ఎందుకంటే, నిద్రలోంచి మేల్కొన్న తరువాత, కలను గుర్తుకు తెచ్చుకున్నాను.
డోళే ఉఘడూని పాహూ లాగే | నాహీ సాఈ న కోణీ తే జాగే | స్వప్నచితే జే క్షణా మాగే | యత్కించిత జాగేంపణ నవ్హతే | ||౧౧౬||
116. కళ్లు తెరచి చూస్తే, సాయి కాని, వేరెవరైనా కాని, అక్కడ లేరు. క్షణం మునుపు, అది కలే, ఖచ్చితంగా మేల్కొన్న స్థితి కాదు.
ఏసీ హోతా మనాచీ నిశ్చితీ | ఆఠవూ లాగలో స్వప్నస్థితి | అక్షరే అక్షర ఆఠవలే చిత్తీ | లవమాత్ర విస్మృతీ విరహీత | ||౧౧౭||
117. అలా నిర్ధరించుకున్న తరువాత, కలలోని విషయాలన్నిటినీ, కొంచెం కూడా మరచి పోకుండా, అక్షరం, అక్షరం గుర్తు తెచ్చుకోవటానికి ప్రయత్నించాను.
“యేతో మీ ఆజ భోజనాస” | యా సాఈచ్యా స్పష్టోక్తీస | ఏకూని ఆనందలో జీవాస | కళవిలే కలత్రాస హే వృత్త | ||౧౧౮||
118. “నేను ఇవాళ భోజనానికి వస్తాను” అని సాయి స్పష్టంగా చెప్పిన మాటలను విని, చాలా ఆనందం కలిగింది. ఈ సంగతి నా భార్యకు తెలియజేశాను.
ధ్యానీ మనీ సాఈచా ధ్యాస | హా తో నిరంతరచా అభ్యాస | సాత వర్షాంచా జరీ సహవాస | ఆస న భాస భోజనాచా | ||౧౧౯||
119. మనసులో నిరంతరం సాయినే స్మరిస్తూ, ధ్యానిస్తూ ఉండటం అలవాటే. ఏడు ఏళ్ళు వారి సహవాసంలో ఉన్నా, వారు భోజనానికి వస్తారని ఎప్పుడూ అనుకోలేదు.
అసో తిజలా ఠేవిలే సాంగూన | ఆహే ఆజ హోళీచా సణ | ఎక టిపరీ8 అధిక ఆధణ | ఘాలాయా ఆఠవణ ఠేవావీ | ||౧౨౦||
120. అయినా, ఆమెతో, ‘ఇవాళ హోలీ పండుగ. పావు శేరు బియ్యం ఎక్కువగా వండటం గుర్తుంచుకో’ అని చెప్పాను.
హే ఇతుకేంచి కళవితా తీస | లాగలీ కారణ పుసావయాస |
మీ మ్హణే ఆజ జేవావయాస | పాహుణా యా సణాస యేణార | ||౧౨౧||
121. ఇంత చెప్పగానే, ఆమె కారణాన్ని అడిగింది. ‘ఈ రోజు పండుగ రోజు. భోజనానికి ఒక అతిథి వస్తున్నారు’ అని చెప్పాను.
పరీ మీ సాంగతా ఖరే కారణ | ఉపహాసా భాజన హోణార | ||౧౨౨||
122. దాంతో, ఆమె కుతూహలం ఇంకా బాగా పెరిగి, ‘ఎవరు వస్తున్నారని’ అడిగింది. అసలు విషయం చెప్తే, నేను అపహాస్యం పాలవుతాను.
హేంహీ మజ ఠావే పూర్ణ | తరీహీ న వ్హావే సత్య ప్రతారణ | మ్హణోని శ్రద్ధాపూర్వక జాణ | కేలే మీ నివేదన సత్యత్వే | ||౧౨౩||
123. అని నాకు బాగా తెలుసు. అయినా, అసత్యాన్ని పలుకరాదని, ఎంతో శ్రద్ధగా, ఆమెకు నిజాన్ని చెప్పాను.
తరీ హే ఆహే శ్రద్ధేవరీ | జైసీ జయా జాణీవ అంతరీ | వార్తా ఖోటీ అథవా ఖరీ | హే తో మనావరీ సర్వథైవ | ||౧౨౪||
124. ఇవన్నీ శ్రద్ధా విశ్వాసలపై ఆధారపడి ఉంటాయి. సత్యం, అసత్యం అనేవి ఎల్లప్పుడూ, వారి వారి మనోభావాలను అనుసరించి ఉంటాయి.
కితీహీ తిచీ కరితా ఖాతరీ | వార్తా పటేనా తియేచే అంతరీ | తీ మ్హణే బాబా శిరడీహూని దురీ | కశాసహీ తరీ యేతీల | ||౧౨౫||
125. ఆమెను నమ్మించాలని ఎంత ప్రయత్నించినా, ఆమెకు విశ్వాసం కలగలేదు. ‘బాబా శిరిడీనుండి ఇంత దూరం ఎందుకు వస్తారు?’ అని అడిగింది.
ఆపులే యేథీల కాయ భోజన | కశాచా ఆపులా హోళీచా సణ | టాకూనియా శిరడీంచే మిష్టాన్న | సేవితీల కదన్న కా యేథే | ||౧౨౬||
126. ‘మన దగ్గరకు రావడానికి, మన హోలీ పండుగలో విశేషమేముంది? శిరిడీలోని మృష్టాన్న భోజనాలను వదిలి, మన సాధారణ భోజనాన్ని సేవిస్తారా?’ అని అన్నది.
యేణే పరీ తిచే భాషణ | మీ మ్హణే ఎక టిపరీచే ఆధణ | ఠేవితా ఆపణా సాయాస కోణ | టిపరీచీ వాణ నాహీ తుజే | ||౧౨౭||
127. ఆమె అలా అనగా ‘ఒక పావు ఎక్కువగా వండటానికి నీకేం శ్రమ? పావు బియ్యం నీకు లోటయ్యిందా?
ప్రత్యక్ష యేతీల సాఈచ పాహుణే | ఏసే తుజలా మీహీ న మ్హణే | పరి ఘడేల కోణాచే తరీ యేణే | హే నిఃశంకపణే మజ వాటే | ||౧౨౮||
128. ‘నేను కూడా ప్రత్యక్షంగా, సాయి అతిథిగా వస్తారని చెప్పలేదు. ఎవరో ఖచ్చితంగా వస్తారని మాత్రం నా నమ్మకం.
మగ తూ మనీ కైసేంహీ మాన | మీ త్యా మానీన సాఈసమాన | కింబహునా ప్రత్యక్ష సాఈ న ఆన | అన్వర్థ స్వప్న హోఈల మజ | ||౧౨౯||
129. ‘వచ్చినవారిని నీవెలా అనుకున్నా సరే, నేను మాత్రం వారిని, సాయి సమానులుగా భావిస్తాను. అంతే కాదు, వారు ప్రత్యక్షంగా సాయియే, అని భావిస్తాను. నా కల నిజమై తీరుతుంది’ అని అన్నాను.
అసో ఏసే జాహలే భాషణ | పుఢే పాతలా సమయ మాధ్యాన్హ | హోతా యథావిధి హోలికా పూజన | మాండిలీ భోజనపత్రావలీ | ||౧౩౦||
130. మా సంభాషణ అలా జరిగింది. తరువాత, మధ్యాహ్న సమయానికి, యథావిధిగా హోలికా పూజ ముగిసింది. భోజనానికి విస్తర్లు వేశారు.
ఆదీకరూన పుత్రపౌత్ర | దుహితా జామాత ఇష్టమిత్ర |
పంక్తీ మాండిల్యా సపీఠపాత్ర | ఘాతల్యా విచిత్ర రాంగోళ్యా | ||౧౩౧||
131. పుత్రులు, పౌత్రులు, కూతురు, అల్లుడూ, బంధుమిత్రులూ, మొదలైన వారందరి కోసం పంక్తులలో పీటలు, విస్తర్లూ వేశారు. విస్తర్ల చుట్టూ అందమైన, రంగు రంగుల ముగ్గులతో అలంకరించారు.
త్యాంతచి ఎకా ముఖ్యపంక్తీ | పాట మాండిలా మధ్యవర్తీ | పాత్ర ఎక సాఈప్రతీ | ఇతరాం సమవేతీ వాఢలే | ||౧౩౨||
132. వీటన్నీటిలో ఒక ముఖ్య పంక్తిలో, మధ్యన, సాయికోసం ఒక పీటవేసి, పళ్లెంలో అందరితో పాటు వడ్డించారు.
పాత్రాభోంవతీ రాంగోళీ | ఘాతలీ రంగీబేరంగీ నిళీ | ప్రత్యేకా తాంబ్యా పంచపాత్రీపళీ | సర్వాసమేళీ సమసగట | ||౧౩౩||
133. పళ్లెం చుట్టూ, రంగు రంగుల ముగ్గులు వేశారు. అందరి దగ్గరా చెంబు, పంచపాత్ర,, ఉద్ధరిణి జత పరచారు.
పాపడ సాండగే కోశింబిరీ | వాఢిలీ లోణచీ రాయతీ సాజిరీ | పరోపరీచ్యా భాజ్యా ఖిరీ | జాహలీ తయారీ బహుతేక | ||౧౩౪||
134. అప్పడాలు, వడియాలు, వడపప్పు, ఊరగాయ, పెరుగు పచ్చడి, రకరకాల కూరలు, పాయసం, వగైరా చాలా రకాల భక్ష్యాలు తయారయ్యాయి.
పాహూనియా బారా ఝాలే | జేవణారే సోంవళీ నేసలే | యేఊని ఎకేక పాటీ బైసలే | తోంహీ న ఆలే కోణీ దుజే | ||౧౩౫||
135. సమయం పన్నెండు గంటలవడం చూసి, భోజనకర్తలందరూ మడి కట్టుకుని వచ్చి, ఒక్కొక్కరూ పీటలపై కూర్చున్నారు. అయినా, వేరేవారెవరూ రాలేదు.
సర్వ పాత్రే గేలీ భరోన | వాఢిలే భాత పోళీ వరాన్న | రిత్యా మధ్యవర్తీ పాత్రావాంచూన | కాంహీ న న్యూన తే జాగీ | ||౧౩౬||
136. అన్ని విస్తర్లలోనూ నిండుగా రొట్టెలు, అన్నం, పప్పు, అన్నీ వడ్డించారు. మధ్యన ఉన్న ఖాళీ స్థలానికి, రావలసిన అతిథి తప్ప, అక్కడ ఏ లోటూ లేదు.
కోణీ పాహుణా అథవా అతిథీ | యేఈల మ్హణూన మార్గ లక్షితీ | జాహలో మీ సాశంక చిత్తీ | వాట తీ కితీ పహావీ | ||౧౩౭||
137. అందరూ, ఎవరైనా అతిథి రావచ్చు, అని ఎదురు చూశాము. నా మనసులో అనుమానం మొలకెత్తింది. అలా ఎంత సేపని ఎదురు చూస్తాం?
మ్హణోని దిధలీ దారాస కడీ | అన్నశుద్ధీ వాఢిలీ తాంతడీ | వైశ్వదేవ నైవేద్య పరవడీ | అన్నార్పణ ఘడీ పాతలీ | ||౧౩౮||
138. అని నేను వెళ్ళి తలుపు గడియ పెట్టాను. వెంటనే అన్నశుద్ధికి (వడ్డించిన అన్నం మీద నెయ్యి వేయడం) మీద నేతిని వడ్డించారు. వైశ్వదేవునకు నైవేద్యం అర్పించే సమయాన.
ఆతా ఘేణార ప్రాణాహుతీ | ఇతుక్యాంత జిన్యావర పాఊలే వాజతీ | ‘రావసాహేబ కోఠే’ కీ వదతీ | బైసలే బైసతీ నివాంత | ||౧౩౯||
139. భోక్తలందరూ ప్రాణాహుతిని (పంచ వాయువులకు ఆహారమివ్వడం) ఇవ్వపోతుండగా, మెట్లపైన పాదాల చప్పుడు వినిపించి, ‘రావు సాహేబు ఎక్కడ’ అన్న మాట వినిపించే సరికి, కూర్చున్నవారు కూర్చున్నట్టే నిశ్శబ్దంగా ఉండిపోయారు.
తంవ మీ తైసాచ గేలో దారీ | వాటలే కోణీ ఆలే అంతరీ | హళూచ దారాచీ కడీ జో సారీ | దిసలే జిన్యావరీ దోఘేజణ | ||౧౪౦||
140. అలా ఎవరో వచ్చారని నేను వెళ్ళి మెల్లగా తలుపు గడియ తీసేసరికి, మెట్లపైన ఇద్దరు వ్యక్తులు కనిపించారు.
త్యాంతీల ఎక అల్లీ మహమద | దుజే సంత మౌలానా శాగ్రిద9 |
ఇస్మూ ముజావర నామాభిధ | ఆనందప్రద దోఘేహీ | ||౧౪౧||
141. వారిలో ఒకరు అల్లీమొహమ్మదు. రెండవ వారు మౌలానా శిష్యుడు. ఇస్మూ ముజావర అని వారి పేరు. ఇద్దరూ చాలా ఆనందంగా ఉన్నారు.
పాహోని అల్లీనే వినంతీ కేలీ | తసదీ మీ దిధలీ క్షమా కరా | ||౧౪౨||
142. విస్తర్లలో అన్నీ వడ్డించి ఉండటం, భోజనానికి అందరు సిద్ధంగా కూర్చోవటం చూచి, ‘క్షమించాలి. మీకు శ్రమ కలిగించాను’ అని అల్లీ అన్నాడు.
వాటతే ఆపణ జేవణావరూన | ఆలా మజకరితా ధాంవూన | ఆపణాలాగీ హాత ధరూన | పంక్తీ హీ ఖోళంబూన రాహిలీ | ||౧౪౩||
143. ‘నాకోసం, మీరు భోజనం ముందునుండి లేచి వచ్చినట్లుంది. మీకోసం పంక్తిలో అందరూ వేచి ఉన్నారు.
తరీ ఘ్యాహీ ఆపులీ వస్త | మగ మీ భేటేన హోతా ఫురసత | సాంగేన నవలావ ఇత్థంభూత | అత్యద్భుత యే విషయీచా | ||౧౪౪||
144. ‘అందువలన, ఇదిగో మీ వస్తువును తీసుకొండి. వీలైనప్పుడు నేను మళ్ళీ కలుస్తాను. అప్పుడు, మీకు ఈ విషయం గురించి, జరిగిన ఆశ్చర్యకరమైన సంఘటనను వివరంగా చెప్తాను’.
ఏసే వదూన ఖాకేంతూన | అల్లీ ఎక పుడకే కాఢూన | టేబలావర సన్ముఖ ఠేవూన | సోడవూ గాంఠవణ లాగలా | ||౧౪౫||
145. అలా అని, తన చేతిలో ఉన్న ఒక ప్యాకెట్టును టేబలుపైన ఉంచి, దానికి కట్టిన ముడిని అల్లీ విప్పసాగాడు.
కాఢితా వృత్తపత్రాచే వేష్టణ | దిసలీ సాఈచీ మూర్తీ తత్‍క్షణ | మ్హణే హీ ఠేవా వస్తు ఆపణ | కరా హీ వినవణ మాన్య మాఝీ | ||౧౪౬||
146. పైన కప్పిన వార్తాపత్రికను విప్పిన వెంటనే, సాయియొక్క మూర్తి కనిపించింది. ‘నా మనవిని మన్నించి ఈ వస్తువును మీ వద్ద ఉంచండి’ అని అతడు అన్నాడు.
పాహతా సాఈచీ తసబీర | రోమాంచ ఉఠలే శరీరావర | చరణావరీ ఠేవిలే శిర | జాహలే అంతర సద్గదిత | ||౧౪౭||
147. సాయి మూర్తిని చూడగానే, నా శరీరం రోమాంచితమైంది. గద్గదమైన హృదయంతో, వారి పాదాలయందు నా శిరసునుంచాను.
వాటలా మోఠా చమత్కార | హీ సాఈచీ లీలా విచిత్ర | వాటలే మజ కేలే పవిత్ర | దావూని చరిత్ర హే ఏసే | ||౧౪౮||
148. సాయియొక్క విచిత్రమైన ఈ లీలను చూచి, గొప్ప చమత్కారం జరిగినట్లు అనిపించింది. వారి అద్భుతమైన శక్తిని ప్రదర్శించి, నన్ను పవిత్రునిగా చేశారని అనిపించింది.
ఉఠలీ ప్రబళ ఉత్కంఠా మనీ | ఆణిలీ హీ తసబీర కోఠుని | తో మ్హణే మీ ఎకా దుకానీ | వికత ఘేఊని ఆణిలీసే | ||౧౪౯||
149. మనసులో వచ్చిన ప్రబలమైన ఉత్సుకతతో, ‘ఈ చిత్రాన్ని ఎక్కడినుండి తెచ్చావని’ అడగగా, ‘అంగడిలో కొన్నాను’ అని అన్నాడు.
పుఢే మగ తే దోఘేజణ | ఉభే న రాహతీ ఎకహీ క్షణ | మ్హణాలే ఆతా జాతో ఆపణ | కరావే భోజన స్వస్థపణే | ||౧౫౦||
150. తరువాత, క్షణమైనా నిలబడకుండా, ఆ ఇద్దరూ ‘మేమిక వెళ్తాం. మీరు ప్రశాంతంగా భోజనం చేయండి.
ఆతాంచ యా గోష్టీచే కారణ | కథూ జాతా కేవళ నిష్కారణ |
ఖోళంబేల మండళీచే జేవణ | తే మీ మగ కథీన సావకాశ | ||౧౫౧||
151. ‘ఈ మూర్తి గురించి ఇప్పుడు వివరించానంటే, అనవసరంగా అందరి భోజనాలకు ఆలస్యమైపోతుంది. అందుకు, మరొకప్పుడు, నేను మీకు సావకాశంగా చెబుతాను’ అని అన్నాడు.
మలాహీ తే వాటలే సమర్పక | తసబీర వేళీ ఆలీ హా హరిఖ | తయాంతచి మీ జాహలో గర్క | ఆభారప్రదర్శక ఉద్గారలో | ||౧౫౨||
152. అదే సరియైనదని నాకూ అనిపించింది. అంతే కాకుండా, సమయానికి సరిగ్గా, బాబా మూర్తి రావటంలో కలిగిన సంతోషంనుంచి, నేనింకా తేరుకోలేదు. అందుకు, ఆ ఇద్దరికీ కృతజ్ఞత చెప్పాను.
బరే ఆతా యావే ఆపణ | ఆమ్హీహీ పుఢే కరూ నివేదన | తసబీర యేథే యేణ్యాచే కారణ | ఆజచి ప్రయోజన కాయ తిచే | ||౧౫౩||
153. ‘సరే, మీరిక వెళ్ళండి. నేను కూడా ఈ మూర్తి ఇక్కడికి రావటానికి గల కారణం, తరువాత మనవి చేస్తాను. ఈ రోజే చెప్పి ప్రయోజనమేమిటి?’ అని అన్నాను.
అసో పుఢే తే గేలియాపాఠీ | యథానిశ్చిత సాఈసాఠీ | మధ్యవర్తీ స్థాపిల్యా పీఠీ | నేఊని తీ పాటీ ప్రస్థాపిలీ | ||౧౫౪||
154. అలా వారు వెళ్ళిపోయిన తరువాత, మధ్య పంక్తిలో ప్రత్యేకంగా ఏర్పాటు చేసిన పీటపైన, సాయిమూర్తిని ఉంచాను.
సుఖావలే అవఘ్యాంచే మన | అతర్క్య సాఈచే విందాన | ఎణేమిషే కరూని ఆగమన | స్వప్నీచే వచన సత్య కేలే | ||౧౫౫||
155. అందరి మనసులూ ఆనందంతో నిండిపోయాయి. నిజంగా, సాయి లీల అనుకోనిది, అమోఘం. ఈ రీతిగా వచ్చి, కలలోని వారి మాటలను నిజమని నిరూపించారు.
ఆలాచ తర కోణీ అతిథీ | యేఊని తేథే బైసేల పంక్తీ | హీచ అపేక్షా జ్యాంచియే చిత్తీ | ఆశ్చర్య కితీ హే తయా | ||౧౫౬||
156. ఎవరో అతిథి వస్తే, వచ్చిన ఆ మనిషి పంక్తిలో కూర్చుంటాడు, అని అనుకున్న వారందరికీ ఎంతటి ఆశ్చర్యం కలిగిందో.
పాహోని చిత్రీంచీ సుందర మూర్తీ | పరమ ఆల్హాద సకళాంప్రతీ | కైసే హే ఘడలే అకల్పిత రీతీ | ఆశ్చర్య కరితీ సమస్త | ||౧౫౭||
157. అందమైన మూర్తిని చూచి, అందరికీ పరమానందం కలిగింది. ఈ అనుకోని సంగతి, ఈ రీతిలో ఎలా సంభవించిందా, అని అందరికి ఆశ్చర్యం.
ఏసే హోతా ప్రతిష్ఠాపన | కేలే అర్ఘ్య పాద్యాది పూజన | భక్తిప్రేమే నైవేద్య సమర్పణ | అవఘీ మగ భోజన ఆరంభిలే | ||౧౫౮||
158. ఇలా సాయిమూర్తిని పీటమీద ప్రతిష్ఠాపన చేసి, అర్ఘ్యపాద్యాది పూజలు చేసి, భక్తి శ్రద్ధలతో నైవేద్యం సమర్పించిన తరువాత, అందరం భోజనాలను ఆరంభించాం.
తై పాసావ హా కాళవర | ప్రత్యేక హోళీస హీ తసబీర | కరవూని ఘేఈ హే శిష్టాచార | అష్టోపచార పూజేసహ | ||౧౫౯||
159. అప్పటినుండి ఇప్పటివరకూ, ప్రతి హోలీ పండుగనాడు, శిష్టాచారం ప్రకారం, మూర్తిగా వచ్చిన బాబా, అష్టోపచార పూజను స్వీకరిస్తారు.
ఇతర పూజేంతీల దేవాంసహిత | హీహీ దేవ్హారీ పూజిలీ జాత | ఏసే హే సాఈ అపూర్వ చరిత | భక్తాంసి దావీత పదోపదీ | ||౧౬౦||
160. పూజాగదిలోని ఇతర దేవతలతో పాటు, ఈ మూర్తి కూడా పూజింప బడుతుంది. అడుగడుగున, తమ భక్తులకు, ఈ రీతిగా తమ అపూర్వ లీలలను సాయి చూపిస్తుంటారు.
వర్షే నఊ గేలీ నిఘూన | తరీహీ న దర్శన తయాంచే | ||౧౬౧||
161. ఆ తరువాత, ఇవాళో రేపో కలుస్తామని చెప్పిన ఆ ఇద్దరూ, చూస్తూ చూస్తూ తొమ్మిది సంవత్సారలు గడిచిపోయినా, కనిపించలేదు.
పడలీ యందా జాహలీ భేట | సహజ మీ వాట చాలతా | ||౧౬౨||
162. చివరకు, కర్మ ధర్మ కలయిక వలన, దారిన నేను వెడుతుండగా, అల్లీ మహమదును కలవడం జరిగింది.
భేట హోతాంచ జాహలో ఉత్సుక | తసబిరీచే పుసావయా కౌతుక | కా హో ఇతుకీ వర్ష మూక | వృత్తీచే సేవక బనలా తుమ్హీ | ||౧౬౩||
163. కలిసిన వెంటనే, మూర్తి గురించి తెలుసుకోవాలనే ఉత్సుకతతో ‘ఇన్నేళ్ళూ ఎందుకు మౌనంగా ఉండిపోయావు?’ అని అడిగాను.
జైసీ పూర్వీ తైసీచ ఆజ | పడలీ అవచిత గాంఠీ మజ | యోగ ఆలా ఆహే సహజ | సాంగా తీ మౌజ సమగ్ర | ||౧౬౪||
164. ‘ఈ రోజు కూడా, మునపటి వలనే కలుసుకున్నాం. అనుకోకుండగా అవకాశం వచ్చింది గనుక, ఆసక్తికరమైన ఆ సంఘటన గురించి, సమగ్రంగా చెప్పు.
తుమ్హీహీ శ్రీసాఈచే భక్త | ఆహే ఠావే హే మజ సమస్త | పరి తే దివసీంచ కైసే అవచిత | యావే హే ఉచిత వాటలే ? | ||౧౬౫||
165. ‘నీవు కూడా శ్రీసాయి భక్తుడవని నాకు తెలుసు. అయినా, ఆ రోజే రావాలని నీకెందుకనిపించింది?’ అని అడిగాను.
మగ తో అల్లీ వదే వృత్తాంత | పరిసా మ్హణే కథితో సాద్యంత | పహా సాఈచీ లీలా అత్యద్భుత | ఆశ్చర్యభరిత తీ సర్వ | ||౧౬౬||
166. అప్పుడు, అల్లీ చెప్పిన సంగతంతా చెప్తాను. ‘సాయియొక్క ఆశ్చర్యకరమైన, అత్యద్భుత లీలను వివరంగా చెప్తాను, విను’.
యా లీలేచా కాయ అర్థ | కాయ యాంతీల నిజకార్యార్థ | యాంత భక్తాంచే కాయ ఇంగిత | సాఈచ సుసంగత జాణతా | ||౧౬౭||
167. ‘ఈ లీలయొక్క ప్రాముఖ్యత ఏమిటి? వారి ఉద్దేశమేమిటి? భక్తుల కొరకు, దీని ద్వారా వారు ఉపదేశించినదేమిటి? - ఇవన్నీ సాయికే తెలియాలి’.
ఆపణ కేవళ ఎకమేకాంనీ | పరిసావ్యా యా లీలా కానీ | కింవా త్యా గావ్యా నిజముఖాంనీ | నిఃశ్రేయస దానీ మ్హణవోని | ||౧౬౮||
168. ‘ఈ లీలలు శ్రేయస్సును కలిగించేవి కనుక, ఒకరికొకరు నోటితో గానం చేసుకోవడం, లేక చెవులతో విని ఆనందించడమే మన పని’.
అసో ఆతా హా పుఢీల భాగ | పుఢీల అధ్యాయీ కథూ సాంగ | ఆనంద పావేల శ్రోతృసంఘ | చరిత్ర అమోఘ సాఈచే | ||౧౬౯||
169. తరువాతి అధ్యాయంలో మిగతా కథ చెప్పబడుతుంది. శ్రోతలు ఆనందాన్ని పొందుతారు. సాయియొక్క చరిత్ర అమోఘమైనది.
సాఈ నిర్ద్వేష ఆనందఘన | సదా భజావా అనవచ్ఛిన్న | పావాల నిజసుఖ సమాధాన | మన నిర్వాసన హోఈల | ||౧౭౦||
170. ద్వేష భావం లేని, ఆనందఘనుడైన సాయిని, శాశ్వతంగా, అహర్నిశలూ ఆరాధిస్తే, సుఖమూ సమాధానమూ లభిస్తుంది. మనసు వాసనా రహితమౌతుంది.
చాతక నిజస్వార్థా వినవీ | మేఘ సకళ సృష్టీతే నివవీ |
బాళాసాహేబ బాబాంస బోలవీ | బాబా తవ పాలవీత భక్తాంసవే | ||౧౭౧||
171. తన స్వార్థంకోసం, చాతక పక్షి వర్షాన్ని కోరుకుంటుంది. కాని, సకల సృష్టి కోసం, మేఘం వర్షిస్తుంది. బాళాసాహేబు బాబాను ఆహ్వానించాడు, బాబా తమ భక్తులందరినీ పిలిచారు.
భక్తపంక్తీ శ్రోతేహీ బైసతీ | ప్రేమే ఉద్యాపనకథా పరిసతీ | సాఈసమాగమ ఆనంద భోగతీ | ఢేంకరహీ దేతీ తృప్తీచే | ||౧౭౨||
172. శ్రోతలు కూడా, భక్తులతో పాటు పంక్తిలో కూర్చుని, శ్రద్ధగా ఉద్యాపన కథను విని, సాయి సమాగమ సుఖాన్ని ఆనందంగా అనుభవించి, తృప్తిగా త్రేన్చారు కూడా.
అనాహూతహీ కైసే యేతీ | కైసే పార్థీవ స్వరూపే ప్రగటతీ | కైసే నిజ దాసా ఆభారీ కరితీ | కైసే తే జాగవితీ పదోపదీ | ||౧౭౩||
173. పిలవకుండానే ఎలా వస్తారు? మనిషి రూపంలో ఎలా కనిపిస్తారు? తమ భక్తుల మనసులో, ఎలా కృతజ్ఞతా భావాన్ని నింపుతారు? అడుగడుగునా భక్తులను జాగృతం ఎలా చేస్తారు?
అసో హేమాడ సాఈసీ శరణ | పుఢీల కథేచీ హీచి మాండణ | మాండీల ఘేఈల కరూని నిరూపణ | ఆపులీ ఆపణ యథేష్ట | ||౧౭౪||
174. అలా, హేమాడు సాయికి శరణుజొచ్చుతున్నాడు. తరువాతి కథను కూడా మునపటి కథవలెనే, తను కోరుకున్న విధంగా నిరూపించుకుంటారు.
శరణాగతా ఘాలితో పాఠీ | యాచ త్యాచియా బ్రీదాసాఠీ || హేమాడ ఘాలీ పాయీ మిఠీ | పరతా న లోటీ తో తయా ||౧౭౫||
175. శరణాగతులైన వారిని రక్షిస్తారు. ఇది వారి ప్రతిజ్ఞ కనుక, వారు తనను తరిమి వేయరని, హేమాడు వారి చరణాలను ఆలింగనం చేసుకుంటున్నాడు.
| ఇతి శ్రీ సంతసజ్జన ప్రేరితే | భక్త హేమాడపంత విరచితే |
| శ్రీ సాఈ సమర్థ సచ్చరితే | | ఉద్యాపన కథా కథనం నామ |
| చత్వారింశత్తమోధ్యాయః సంపూర్ణః |
||శ్రీ సద్గురూ సాఈనాథార్పణమస్తు|| శుభం భవతు ||
టిపణీ:
1. డహాణూచే మామలేదార బాళాసాహేబ దేవ. 2. సఖారామ హరీ జోగ.
3. హీ తీనహీ గావే(రాహాతా, రూఈ వ నీమగావ) శిరడీపాసూన ౨/౩ మైలాంచ్యా ఆత ఆహేత.
4. యేణే.
5. జాణే.
6. దృష్టీ.
7. చకలీ నసతీ. 8. పావశేర (తాందూళ). 9. శిష్య.
