Saturday, October 27, 2012

||గ్రంథప్రయోజనానుజ్ఞాపన నామ తృతీయోధ్యాయః||


శ్రీ సాఈసచ్చరిత
|| అథ శ్రీసాఈసచ్చరిత || అధ్యాయ ౩రా||

||శ్రీ గణేశాయ నమః||శ్రీ సరస్వత్యై నమః|| 
||శ్రీ కులదేవతాయై నమః||శ్రీ సీతారామచంద్రాభ్యాం నమః|| 
||శ్రీ సద్గురుసాఈనాథాయ నమః||

ఆతా పూర్వ కథేచీ సంగతీ | సాఈ పూర్ణ ఆశ్వాసన దేతీ | 
మ్హణతీ “ఆపలీ సంపూర్ణ అనుమతీ | చరిత్రస్థితీ వర్ణావయా | ||౧|| 
1. ఇంతకు మునుపు చెప్పిన కథను కొనసాగిస్తూ, సాయి నాకు పూర్తి ధైర్యాన్నిచ్చి, “నా జీవిత చరిత్రను వర్ణించటానికి, నా సంపూర్ణ అనుమతి నీకు ఉంది. 
తుమ్హీ ఆపులే కార్య కరా | మనీ యత్కించితహీ న కచరా | 
విశ్వాస పూర్ణ మద్వచనీ ధరా | నిర్ధార కరా మనాచా | ||౨|| 
2. “నీ పనిని నీవు చేయి. మనసులో ఏ మాత్రం భయపడకు. నా మాటలను పూర్తిగా నమ్ము. నీ మనసును దృఢపరచుకో. 
కేలియా మల్లీలేచే లేఖన | హోఈల అవిద్యాదోషనిరసన | 
భక్తిభావే కరితా శ్రవణ | ప్రపంచభాన మావళేల | ||౩|| 
3. “నా లీలలను రచిస్తే, అజ్ఞానం వలన వచ్చే దోషాలు తొలగిపోతాయి. ఆ లీలలను భక్తిగా వింటే, సంసారంపైని ధ్యాస మాయమౌతుంది.  
ఉఠతీల శ్రవణసాగరావరీ | భక్తిప్రేమామృతాచ్యా లహరీ | 
బుడియా దేతా ఉపరా ఉపరీ | యేతీల కరీ బోధరత్నే” | ||౪|| 
4. “వినటమనే సాగరాన భక్తి, ప్రేమామృతమనే అలలు లేస్తాయి. ఆ అలలో మరల మరల మునకలు వేస్తే, జ్ఞాన రత్నాలు దొరకుతాయి”.  
ఏకోని నిఃశంక ఝాలే మన | సాఈపదీ కేలే నమన | 
మగ హే చరిత్రలేఖన | యథా స్మరణ ఆరంభీ | ||౫|| 
5. ఈ మాటలు వినగానే, నా మనసులోని సంశయాలు దూరమయ్యాయి. సాయి పాదాలకు నమస్కరించి, నాకు గుర్తోచ్చిన విధంగా చరిత్రను వ్రాయటం మొదలు పెట్టాను. 
హే శబ్ద యేతాంచ బాబాంచే ఓఠీ | తీచ బాంధిలీ శకున గాంఠీ | 
ఘడూన యేణార ఆతా హే గోష్టీ | మీ తో వేఠీచా బిగారీ | ||౬|| 
6. బాబా నోటినుంచి వచ్చిన మాటలను శుభ శకునమని భావించి, నా కార్యం తప్పక జరిగి తీరుతుందని అనిపించింది. ఇందులో నేను ఉట్టి కూలివాడేనని నా మనసుకు దృఢమయింది. 
పహా అగమ్య హరీచీ లీలా | త్యావీణ న కళే తీ అన్యాలా | 
శృతి శాస్త్ర దేవ ముకాబలా | థాంగ లాగలా నా కోణా | ||౭|| 
7. శ్రీహరి లీలలు ఎంత అంతు పట్టలేనివో గమనించండి. అవి ఆ శ్రీహరికి తప్ప మిగతా వారికి అర్థం కావు. శ్రుతులు, శాస్త్రాలు ఇవేవి ఆ శ్రీహరి లీలలను వర్ణించలేక మూగపోయాయి. 
శాస్త్ర విశారద వేద వాదీ | ప్రజ్ఞావంత పండితాది | 
ఘటపటాదివాదప్రవాదీ1 | యాంచ్యా నాదీ భరూ నకా | ||౮|| 
8. శాస్త్రాలను బాగా తెలుసుకున్నవారు, వేదాలలో ఉన్న భావంతో సంబంధం లేకుండా వ్రాశిన శబ్దాలనే చర్చించేవారు, అతి తెలివిగల పండితులు, ఘట (మట్టి పాత్ర), పట (వస్త్రం) మొదలైన పదాలకు ఉదాహరణలిస్తూ పనికి రాని చర్చలు చేసేవారు, వీరి జోలికి పోకండి.  
హరీ నిజభక్తాంచా కేలా | భాళ్యా-భోళియాంచా భుకేలా | 
ప్రేమాలాగీ సమూళ వికలా | సదా హఠేలా దాంభికా | ||౯|| 
9. శ్రీహరి తన భక్తుల చేతిలో కీలుబొమ్మ. అమాయక భక్తుల కోసం తహతహలాడుతాడు. ప్రేమించే భక్తుల అధీనంలో ఎప్పుడూ ఉంటాడు, కాని, ఢాంభికులకు ఎప్పుడూ దూరంగా ఉంటాడు.  
“యాంతచి తుమచే కల్యాణ ఆహే | మాఝేహీ అవతారసార్థక్య2 హే | 
మాఝీ తో ఘోకణీ నిత్య పాహే | కాళజీ వాహే హేచ మీ | ||౧౦||
10. “ఇదే నీకు మంచిని చేకూర్చేది. ఇది నా ఈ అవతార కార్యానికి సార్థకత. దీనినే నేను పదే పదే చెప్పేది. దీని గురించే నాకెప్పుడూ చింత. 

వరీ ఏక సాంగతో శామా3 | ప్రేమే ఘేఈల జో మన్నామా | 
తయాచ్యా మీ సకల కామా | పురవీ ప్రేమా వాఢవీ | ||౧౧|| 
11. “శామా! నీకు మరో మాట చెబుతాను. ప్రేమతో, నమ్మకంతో నా పేరును స్మరించే వారి కోరికలన్ని తీరుస్తాను. దీనితో వారికి నామీద ప్రేమ ఇంకా పెరుగుతుంది. 
మగ జో గాఈ వాడే కోడే | మాఝే చరిత్ర మాఝే పవాడే | 
తయాచియా మీ మాగే పుఢే | చోహీకడే ఉభాచ | ||౧౨|| 
12. “నా చరిత్రను, నా మహిమలను ప్రేమతో పాడేవారి ముందు, వెనుక, నాలుగు దిక్కులలో నిలచి ఉండటాన్ని వారు గమనిస్తారు. 
జే జే భక్త మజకారణే | అసతీల వినటలే జీవే ప్రాణే | 
తయాంసీ యా కథాశ్రవణే | ఆనంద హోణే సహజీచ | ||౧౩|| 
13. “మనసు, ప్రాణంతో నన్ను ఆరాధించే భక్తులకు సహజంగానే ఈ కథలు విని సంతోషం కలుగుతుంది. 
కోణీహీ కేల్యా మాఝే కీర్తన | తయాసీ దేఈన ఆనందఘన4
నిత్య సౌఖ్య సమాధాన | సత్య వచన మానావే | ||౧౪|| 
14. “నా కథలను కీర్తనలుగా పాడే వారెవరైనా సరే, వారికి ఎప్పుడూ ఆనందాన్ని, సుఖ శాంతులను ప్రసాదిస్తాను. ఇది నా సత్య వచనమని నమ్ము. 
జో మజలాగీ అనన్య శరణ | విశ్వాసయుక్త కరీ మద్భ జన | 
మాఝే చింతన మాఝే స్మరణ | తయాచే ఉద్ధరణ బ్రీద మాఝే | ||౧౫|| 
15. “నాకు శరణుజొచ్చి, ఒకే మనసుతో, నమ్మకంతో నా భజన, ధ్యానం, నామ స్మరణ చేసేవారిని నేను ఉద్ధరిస్తాను. ఇది నా ప్రతిజ్ఞ. 
మాఝే నామ మాఝీ భక్తీ | మాఝే దఫ్తర మాఝీ పోథీ | 
మాఝే ధ్యాన అక్షయ చిత్తీ | విషయస్ఫూర్తీ కైంచీ త్యా | ||౧౬|| 
16. “నా నామాన్ని భక్తితో జపిస్తూ, నా లీలలను పాడుతూ, మనసులో ఎప్పుడూ నన్ను ధ్యానించే వారికి, ఇంద్రియ సుఖాలు ఎలా గుర్తుకు వస్తాయి? 
కృతాంతాచ్యా దాఢేంతూన | కాఢీన మీ నిజభక్తా ఓఢూన | 
కరితా కేవళ మత్కథా శ్రవణ | రోగనిరసన హోఈల | ||౧౭|| 
17. “నా కథలను వినటంతోనే వారి రోగాలు తొలగిపోతాయి. నా భక్తులను మృత్యు ముఖంనుండి కూడా లాగేస్తాను.
కథా కరా సాదర శ్రవణ | త్యావరీ కరా పుర్ణ మనన | 
మననావరీ నిదిధ్యాసన | సమాధాన పావాల | ||౧౮|| 
18. “ఈ కథలను శ్రద్ధగా వినండి. విన్న తరువాత, మరల గుర్తుకు తెచ్చుకొండి. వాని గురించి ఆలోచించండి. దీనివలన మీకు శాంతి లభిస్తుంది. 
‘అహం సోహం’ జాఈల విరోన | ఉన్మన హోఈల శ్రోతియాంచే మన | 
చిత్త హోఈల చైతన్యఘన | అనన్య పరిపూర్ణ శ్రద్ధేనే | ||౧౯||   
19. “అంతే కాదు, ‘నేను, నాది’ అనే భావన మాయమై పోతాయి. పూర్తి శ్రద్ధగల శ్రోతలకు ఉన్మని స్థితి ఏర్పడి, వారి మనసు చైతన్యంతో నిండిపోతుంది. 
‘సాఈ సాఈతి’ నామ స్మరణ | కరీల సకల కలిమల5 దహన | 
వాణీశ్రవణగతపాపభంజన | ఏక లోటాంగణ ఘాలితా” | ||౨౦|| 
20. “కలియుగంలో కలిగే చెడు కోరికలవలన జరిగే పాపాలన్నిటినీ సాయి సాయి అనే నామస్మరణ కాల్చివేస్తుంది. సాయికి ఒక సాష్టాంగ నమస్కారం వలన, మాటలతో కలిగే పాపాలు, చెవులతో విన్న పాపాలూ నశించిపోతాయి” అని సాయి చెప్పారు. 

కార్య జరీ నవ్హే సామాన్య | ఆజ్ఞా కేలీ శిరసామాన్య | 
బాబాంసారిఖా అసతా వదాన్య | కా పా దైన్య ఆదరావే | ||౨౧|| 
21. కావ్యాన్ని వ్రాయడం అంత సులభమైన పని కాదు. అయినా, వారి ఆజ్ఞను తలవంచి పాలించాను. బాబావంటి ఉదారులైన దాత ఉండగా, నేను ఎందుకు దీనుడవ్వాలి?  
కోణా హాతీ బాంధావిలీ రాఉళే | కోణాసీ కీర్తనరంగీ లావిలే | 
కోణాసీ తీర్థయాత్రే ధాడిలే | మజ బైసవిలే లిహావయా | ||౨౨|| 
 

22. ఒకరి ద్వారా మందిరాన్ని కట్టించారు. మరొకరిని హరికథ, కీర్తన మొదలైన వాటిలో నిమగ్నులను చేశారు. ఇంకొకరిని తీర్థయాత్రలకు పంపారు. అలాగే నన్ను వ్రాయటానికి కూర్చోబెట్టారు. 
అవఘ్యాపరీస మీ పామర | కవణ్యా గుణే హా కరూణాసాగర | 
దయాఘన ఓళలా మజవర | మీ తర కాంహీ జాణేనా | ||౨౩|| 
23. నేను అందరికంటే పామరుణ్ణి. ఆ కరుణాసాగరులు నాలో ఏ గుణాలను చూసి, నాపై తమ దయా దృష్టిని కురిపించారో నాకు ఏ మాత్రం తెలియదు.

హాచి గురూకృపేచా నవలావా | కీ జేథ కాంహీ న లవ ఓలావా | 
తేథేహీ నిబర తరూ ఫులావా | దాట ఉఫలావా అప్రయాసే | ||౨౪|| 
24. గురు కృపలోని గొప్పతనం ఇదే. ఏ మాత్రం తడి లేకుండా ఎండి మోడుబారిన చెట్టును కూడా, అది ఏ కష్టమూ లేకుండా పుష్పించి, బాగా పళ్లు దొరికేలా చేస్తుంది.
కోణీ పుఢే బాంధితీల మఠ | కోణీ దేవాలయే కోణీ ఘాట | 
ఆపణ ఘేఊ ధోపట వాట | చరిత్రపాఠ సాఈంచా | ||౨౫|| 
25. వచ్చే రోజులలో, కొందరు ఆశ్రమాలని మఠాలని నిర్మిస్తారు. మరి కొందరు నదీ తీరంలో స్నాన ఘట్టాలను నిర్మిస్తారు. కాని, నేను మాత్రం సులభమైన సాయి చరిత్ర పారాయణ మార్గాన్ని పాటిస్తాను.

కోణీ సత్కారపూర్వక అర్చన | కోణీ కరితీ పదాసంవాహన | 
ఉత్కంఠిత ఝాలే మాఝే మన | గుణసంకీర్తన కరావే | ||౨౬|| 
26. కొందరు భక్తితో అర్చన చేస్తారు, మరికొందరు సాయి పాదాలను మృదువుగా నొక్కి సేవ చేస్తారు, నా మనసు మాత్రం సాయి గుణాలను కీర్తించాలని ఉబలాట పడుతుంది.  

కృతయుగీ జే ప్రాప్త ‘ధ్యానే’ | యేతీ ‘యజనే’ ద్వాపరీ ‘అర్చనే’ | 
తే ప్రాప్త సర్వ ‘నామసంకీర్తనే’ | గురూభజనే కలియుగీ | ||౨౭|| 
27. కృతయుగంలో ధ్యానంతో, త్రేతాయుగంలో యజ్ఞయాగాదులతో, ద్వాపరయుగంలో అర్చనల ద్వారా లభించేవన్నీ కలియుగంలో గురుభజనలతో, నామ సంకీర్తనలతో ప్రాప్తిస్తాయి. 

అనధికారీ ఉఘడ ఉఘడ | చింధ్యా భారాభర ఏక నా ధడ | 
తేథే ఏసే హే అవజడ | కార్య అవఘడ ఘ్యావే కా | ||౨౮|| 
28. ఏ యోగ్యతా లేనివాణ్ణి నేను. అనర్హుణ్ణి. చినిగిన గుడ్డ పీలికలు బోలెడున్నా సరియైన వస్త్రం ఒక్కటైనా లేనివాణ్ణి. దేనిలోనూ పరిపూర్ణ జ్ఞానం లేనివాణ్ణి. అలాంటప్పుడు, ఇలాంటి కష్టమైన కార్యాన్ని ఎందుకు స్వీకరించాను?  

యత్న న కరితా ఉగే బసావే | ఆజ్ఞాభంగపాతకీ వ్హావే | 
ఆజ్ఞాపాలన కరూ జావే | తరీ వ్హావే హే కైసే | ||౨౯|| 
29. ఏ ప్రయత్నం చేయకుండా ఊరికే కూర్చుందామంటే, ఆజ్ఞను భంగం చేసిన పాతకుణ్ణవుతాను. పోనీ ఆజ్ఞను పాలిద్దామంటే, నాలాంటివాడికి ఎలా సాధ్యం? 

సమర్థ సాఈంచీ నిజస్థితీ | యథార్థ వర్ణాయా కోణా గతి | 
స్వయేంచ భక్తార్థ కృపా కరితీ | తరీ తే వదవితీ స్వయేంచ | ||౩౦||
30. సాయి సమర్థుల నిజ స్వరూపాన్ని ఉన్నది ఉన్నట్టుగా వర్ణించే శక్తి ఎవరికి ఉంది? వారే స్వయంగా భక్తులను కరుణించ తలచినప్పుడు, వారికి వారే తెలియజేస్తేనే ఇది సాధ్యం.


వాణీచీ జేథ న చలే ధాంవ | తేథే మీ కా బాంధిలీ హాంవ | 
ఏసే బోలావయాసీ వావ | ఠేవిలా న ఠావ కవణాతే | ||౩౧|| 
31. కాని, మాటలకు అందని భావాలను చెప్పాలని నేనెందుకు ఆశపడ్డాను అని ఎవరైనా అనటానికి నేను తావివ్వలేదు.  

ఉచలిలీ జేవ్హా హాతీ లేఖణ | బాబాంనీ హరిలే మాఝే మీపణ | 
లిహితీ ఆపులీ కథా ఆపణ | జ్యాచే భూషణ త్యాజలా | ||౩౨|| 
32. ఎందుకంటే, చేతిలో కలం తీసుకోగానే, బాబా నా అహంకారాన్ని తొలగించి, తమ కథలను తామే వ్రాసుకున్నారు. అందువల్ల, ఇందులోని గొప్పతనమంతా వారిదే.  

హే తో సంతచరిత్రలేఖన | సంతాంవీణ కరీల కోణ | 
బాబాంచ్యా అతర్క్య గుణాంచే ఆకలన | గగనా ఆలింగన-దానాసమ | ||౩౩|| 
33. ఎంతయినా, ఇది సత్పురుషుని చరిత్ర రచన. ఇలాంటి రచనలను సత్పురుషులు తప్ప వేరే ఎవరు వ్రాయగలరు? బుద్ధికి అంతుపట్టని బాబా గుణాలను, మహిమలను అర్థం చేసుకోవటమనేది, ఆకాశాన్ని కౌగలించుకోవటం లాంటిది.  

అతిగహన తయాంచే మహిమాన | వర్ణావయాసీ మీ మతిహీన | 
త్యాంనీచ ఉకలూన ఆపులే ఆపణ | నిర్ముక్తవచన వ్హావే కీ | ||౩౪|| 
34. ఊహకు అందని వారి మహిమలను, బుద్ధిహీనుడైన నేనెలా వర్ణించను? అందుకు, ఈ కార్యాన్ని వారే వహించి, ఇచ్చిన మాటనుంచి ముక్తులవ్వాలి.

బాబా జరీ మీ జన్మతః బ్రాహ్మణ | తరీ శృతిస్మృతినేత్రవిహీన | 
జరీ హే యా జన్మా దూషణ | పరీ మజ భూషణ ఆపులే | ||౩౫|| 
35. బాబా! పుట్టుకతో నేను బ్రాహ్మణుడనే, కాని, వేదాలు, పురాణాలనే రెండు కళ్లూ లేనివాణ్ణి. ఇది నా పుట్టుకకు లోపమే అయినా, మీ వలననే నాకు శోభ.
శృతిస్మృతి హే బ్రాహ్మణనయన | కాణా తో జో ఏకే హీన | 
అంధచి తో జో ఉభయహీన | హీన దీన తైసా మీ | ||౩౬|| 
36. వేదాలు, పురాణాలు అనేవి బ్రాహ్మణులకు రెండు కళ్లు. ఒకటి లేకపోతే అప్పుడు మెల్లకన్ను. రెండూ లేకపోతే, గుడ్డివాడే. అలాంటి హీనుణ్ణి, దీనుణ్ణి నేను.
ఆపణ మజ అంధాచీ కాఠీ | అసతా మజ కాయ ఆటాటీ | 
టేకీత టేకీత పాఠీ పాఠీ | ధోపట వాటే చాలేన | ||౩౭|| 
37. కాని ఈ గుడ్డివానికి ఊతకర్రలా మీరు తోడు ఉండగా, ఇక నాకేం కష్టం? మీ వెంట వెంటనే సులభమైన మార్గాన నడుస్తాను.  

ఆతా పుఢారా కాయ కరావే | మజ పామరా నాహీ ఠావే | 
ఆపణచి బుద్ధిదాయక వ్హావే | సంపాదావే నిజ కార్య | ||౩౮|| 
38. ఇక ముందు ఏమి చేయాలన్నది హీనుణ్ణైన నాకు తెలియదు. నాకు బుద్ధిని ఇచ్చి, మీ కార్యాన్ని మీరే సాధించుకోండి.  

ముకే బృహస్పతీసమ బోలతీ | పంగూ మేరూపర్వత లంఘితీ | 
హీ జయాంచీ అతర్క్య శక్తి | తయాంచీ యుక్తీ త్యా ఠావీ | ||౩౯|| 
39. బుద్ధికి మించిన ఎవరి అపూర్వ శక్తితో, కుంటివాడు మేరు పర్వతాన్ని దాటగలడో, మూగవాడు బృహస్పతివలె మాట్లాడగలడో, అలాంటి శక్తిగలవారి యుక్తి వారికే తెలుస్తుంది.  

మీ తో కేవళ పాయాంచా దాస | నకా కరూ మజలా ఉదాస | 
జోవరీ యా దేహీ సాస | నిజకార్యాస సాధూన ఘ్యా | ||౪౦||
40. నేను మీ పాదదాసుణ్ణి మాత్రమే. నన్ను నిరుత్సాహ పరచకండి. ఈ దేహంలో శ్వాస ఉన్నంత వరకూ మీ కార్యాన్ని సాధింప చేసుకోండి.


ఆతా ఆపణ శ్రోతే జన | జాణితలే జీ గ్రంథప్రయోజన | 
సాఈచ లిహితా లిహవితా ఆపణ | భక్తకల్యాణాకారణే | ||౪౧|| 
41. శ్రోతలూ, ఇప్పుడు మీరు ఈ గ్రంథ ప్రయోజనాన్ని తెలుసుకున్నారు కదూ! సాయియే దీనిని వ్రాయించారు. కాదు, కాదు, వారే భక్తుల శ్రేయస్సు కొరకు దీనిని స్వయంగా వ్రాశారు.  
కైసా వాజేల పావా కీ పేటీ | చింతా నాహీ ఉభయా పోటీ | 
హీ తో వాజవిత్యా అటాటీ6 | ఆపణ కష్టీ కా వ్హావే | ||౪౨|| 
42. మురళికి, హార్మోనియానికి కాని ఎలా మ్రోగాలి అన్న చింత ఉండదు. వానినుంచి వచ్చే సంగీతం వాయించే వారి ప్రతిభ కదా! అలాంటప్పుడు, నేనెందుకు కష్ట పడాలి?  
కీ జే చంద్రకాంత స్త్రవత | తే కాయ తయా పోటీంచే అమృత | 
తీ తో చంద్రాచీ కరామత | చంద్రనిర్మిత చంద్రోదయీ | ||౪౩|| 
43. చంద్రకాంతి మణి ద్రవింప చేసే అమృతం దాని పొట్టనించి వచ్చిందా? కానే కాదు. అది చంద్రోదయంతో జరిగే చంద్రుని అద్భుతమైన పని.  
కివా సాగరా యే భరతీ | తీ కాయ త్యాచీ నిజకృతీ | 
తీహీ చంద్రోదయాచే హాతీ | సాగరకృతి నవ్హే తీ | ||౪౪|| 
44. సాగరంలో అలలు ఉప్పొంగటం దాని గొప్పతనం కాదు. చంద్రుడు ఉదయించిన తరువాత, చంద్రుని కిరణాల ప్రభావం వలన జరిగే అద్భుతం. 
అసో టాళోని భంవరే ఖడక | సాగరీ నావా చాలావ్యా తడక | 
మ్హణోని జైసే లాలభడక | దీప నిదర్శక లావితీ | ||౪౫|| 
45. సముద్రంలో ఉండే సుడిగుండాలకు చిక్కుకుండా, పెద్ద రాతి బండలకు కొట్టుకోకుండా ఓడలు నిరాటంకంగా సాగిపోవటానికి, అపాయాలను సూచించే ఎర్రటి దీప స్తంభాలను నిర్మిస్తారు.
తైశాచి సాఈనాథాంచ్యా కథా | జ్యా గోడీనే హిణవితీల అమృతా | 
భవసాగరీంచే దుస్తర పంథా | అతి సుతరతా ఆణితీల | ||౪౬|| 
46. అలాగే, అతి కష్టమైన సంసార సాగరంనుంచి, అమృతం కూడా సిగ్గుపడేలా ఉండే సాయినాథుని మధురమైన కథలు, అతి సులభంగా దాటింప జేస్తాయి.  
ధన్య ధన్య యా సంతకథా | శ్రవణద్వారే అంతరీ రిఘతా | 
బాహేర నిఘే దేహాభిమానతా | ద్వంద్వవార్తా నురేచ | ||౪౭|| 
47. వారి కథలు ధన్యం. ఇవి వినటం ద్వారా హృదయంలోకి ప్రవేశించి, ఈ దేహం మీద ఉన్న అభిమానాన్ని బయటికి నెట్టేస్తాయి. సుఖ దుఃఖాలనే విరుద్ధమైన అనుభవాలు ఉండవు. 
జంవ జంవ యాంచా హృదయీ సాఠా | తంవ తంవ వికల్ప పళే బారా వాటా | 
జ్ఞాన సంచయ హోయ లాఠా | ఉతరే తాఠా దేహాచా | ||౪౮|| 
48. వీనిని హృదయంలో దాచుకుంటే, మనసుకు కలిగే అనుమానాలు నలుదిక్కులా పారిపోతాయి. అంతే కాదు, జ్ఞానం పెరిగి, అహంకారం తొలగిపోతుంది.  
బాబాంచ్యా శుద్ధ యశాచే వర్ణన | ప్రేమే తయాచే శ్రవణ | 
హోఈల భక్తకశ్మల7 దహన | సోపే సాధన పరమార్థా | ||౪౯|| 
49. బాబాయొక్క శుద్ధమైన గుణాలను వర్ణిస్తే, ప్రేమతో వాటిని వింటే, భక్తుల పాపాలు దహించుకుపోతాయి. పరమార్థానికి ఇదే సులభమైన సాధనం.  
మాయాతీత బ్రహ్మా కాయ | కాయ తత్తరణార్థ ఉపాయ | 
కర్మ ధర్మాచరణే హరి హా ప్రియ | కైసేని హోయ నిజభక్తా | ||౫౦||
50. మాయను మించిన బ్రహ్మ అంటే ఏమిటి? ఈ మాయనుంచి తప్పించుకునే ఉపాయం ఏది? ధర్మం ప్రకారం నడుచుకోవటంలో ఏయే పనులను చేస్తే శ్రీహరి సంతోషిస్తాడు? 

ఆత్యంతిక క్షేమ తే కాయ | భక్తి ముక్తి విరక్తి కాయ | 
వర్ణాశ్రమధర్మ వస్తు అద్వయ | ఇత్యాది విషయ అతి గూఢ | ||౫౧|| 
51. అన్నిటికంటే క్షేమమయినది ఏది? భక్తి, ముక్తి, విరక్తి అంటే ఏవి? వర్ణాశ్రమ ధర్మానికి ఉన్న నియమాలు ఏవి? అద్వైతానికి అర్థమేమిటి? ఇలాంటివి, మరింకెన్నో సంగతులు తెలుసుకోవటానికి చాలా కష్టమైనవి.  
ఏతదర్థ జయాంతే గోడీ | తయాంనీ పురవాయా నిజ ఆవడీ | 
జ్ఞానోబా-ఏకనాథాది కృత గ్రంథ పరవడీ | సుఖనిరవడీ సేవావీ | ||౫౨|| 
52. వీనిని తెలుసుకోవాలన్న కోరిక కలవారు, జ్ఞానేశర, ఏకనాథులు రచించిన వివిధ గ్రంథాలను పఠించి ఆనందించగలరు.  
కృత యుగీ ‘శమ-దమ’ | త్రేతీ ‘యజన’ ద్వాపరీ ‘పూజన’ | 
కలియుగీ ‘నామకథాకీర్తన’ | స్వల్ప సాధన పరమార్థా | ||౫౩|| 
53. ‘శమ దమాదులు’ కృతయుగంలో, ‘యజ్ఞయాగాదులు’ త్రేతాయుగంలో, ‘పూజ అర్చనాదులు’ ద్వాపరంలో ఉంటే, కలియుగంలో పరమార్థానికి ‘నామస్మరణ కథాకీర్తనలు’ సులభమైన సాధనాలు.
బ్రాహ్మణాది చారీవర్ణ | సర్వాంసీ సాధన గురూకథాశ్రవణ | 
అసో స్త్రీ శూద్ర వా జాతిహీన | హే ఏక సాధన సకళాంతే | ||౫౪|| 
54. బ్రాహ్మణాది నాలుగు వర్ణాలకూ గురుకథ శ్రవణం సాధనం. అలాగే స్త్రీలకు, శూద్రులకు, జాతిహీనులకు, అందరికీ ఇది ఒక్కటే మోక్షానికి మార్గం.  
అసెల జయాచే పుణ్య పదరీ | తోచ యా కథా శ్రవణ కరీ | 
కోణాస యేతీల నిద్రాలహరీ | తయాంహీ శ్రీహరీ జాగవీల | ||౫౫|| 
55. ఎంతో పుణ్యాన్ని పోగుచేసుకున్న వారే ఈ కథలను వింటారు. అలా వింటున్నప్పుడు ఎవరికైనా నిద్ర ముంచుకొని వస్తే, శ్రీహరి వారిని మేలుకొలుపుతాడు.  
వ్హావే విషయభోగ అనవరత | తే న లాభతా తే దీనచిత్త | 
తయాంసీహీ హే సంతకథామృత | విషయనిర్ముక్త కరీల | ||౫౬|| 
56. ఎప్పడూ అంతులేకుండా ఇంద్రియ సుఖాలను అనుభవించాలని కోరుకునేవారిని, ఈ ఇంద్రియ సుఖాలు దొరకక దీనంగా దుఃఖించేవారిని కూడా, ఈ సంతుని కథామృతం కోరికలనుండి ముక్తులను చేస్తుంది.  
యోగ యాగ ధ్యాన ధారణా | కరూ జాతా ప్రయాస నానా | 
ఆయాస నలగే యా కథాశ్రవణా | ఏకా అవధానావాంచూన | ||౫౭|| 
57. యోగాసనాలు, యాగాలు, ధ్యాన ధారణలు మొదలైన సాధనలను చేయటానికి చాలా కష్ట పడాలి. కాని, ఈ కథలను వినటానికి, మనసును ఒక చోట స్థిరంగా నిలపటం తప్ప వేరే ఏ శ్రమా లేదు.  
ఏసీ హీ సాఈచీ కథా నిర్మళ | పరిసోత సజ్జన శ్రోతే ప్రేమళ | 
జళతీల పంచ మహాపాపే ప్రబళ | జాతీల సమూళ విలయాలా | ||౫౮|| 
58. శుద్ధమైన, పావనమైన సాయియొక్క కథ అంత మహిమగలది. శ్రోతలు భక్తితో ప్రేమతో వినండి. అలా చేస్తే, ఎంతో బలమైన పంచ మహాపాతకాలు కూడా కాల్చబడి, నాశమైపోతాయి.  
ఆమ్హా భవపాశీ జఖడిలే | తేణే నిజరూప వేఢిలే | 
శ్రవణే తే వేఢే హోతీల ఢీలే | స్వరూప పహిలె లాధేల | ||౫౯|| 
59. సంసార బంధనాలు మనల్ని బాగా పెనవేసుకుపోయాయి. అందు వలన మన నిజ స్వరూపం మరుగున పడింది. ఈ కథలను వినడంతో ఆ బంధనాలు వదులై, వీడిపోతాయి. అప్పుడే మన నిజ స్వరూపం బయట పడుతుంది.  
వ్హావే కథాంచే ఆమరణ స్మరణ | ఘడావే తయాంచే నిత్య పరిశీలన | 
హోవో భవదవార్తా శాంతవన | సమాధాన జీవాంచే | ||౬౦||
60. బ్రతుకున్నంత వరకూ మనము ఈ కథలను గుర్తు చేసుకుంటూ ఉందాము. వానిని నిత్యమూ పారాయణం చేద్దాము. అప్పుడే, సంసార కష్టాలనే నిప్పులో మండిపోతున్న జీవులకు శాంతి, ముక్తి దొరుకుతుంది.

వాచతా పరిసతా భక్తిభావే | సహజ సాఈచే ధ్యాన వ్హావే | 
సగుణరూప డోళా దిసావే | చిత్తీ ఠసావే దృఢతర | ||౬౧|| 
61. ఈ కథలను చదువుతున్నా, వింటున్నా, సాయిపై ధ్యానం సహజంగా కుదురుతుంది. దానితో వారి సాకార సగుణ రూపం కళ్లకు కనిపించి, మనసు వారిమీద దృఢంగా నిలిచిపోతుంది.
యేణే ఘడావీ సద్గుారూభక్తి | పావావీ సంసారీ విరక్తి | 
జడో గురూస్మరణీ ప్రీతి | హోవో మతి నిర్మల | ||౬౨|| 
62. సద్గురువు మీద భక్తి, ఆరాధన అలా కలగని. దానితో సంసారం మీద, ప్రపంచం మీద విరక్తి కలుగుతుంది. తరువాత గురువును తలచుకోవాలనే ప్రీతిభావం కలిగి, మనసు నిర్మలమౌతుంది.
ఏసీచ బుద్ధి ధరోని మనీ | కృపా కేలీ సాఈనాథాంనీ | 
మజ నిమిత్తా పుఢే కరోనీ | స్వయే కరణీ హే కేలీ | ||౬౩|| 
63. ఇదే ఉద్దేశంతోనే సాయినాథులు నన్ను కరుణించి ఉండవచ్చు. నన్ను నిమిత్త మాత్రునిగా చేసి, తామే ఈ రచనా కార్యాన్ని చేశారు.
ఓటీ తుడుంబ లాగలీ ఓఢీ | వాసరావీణ పాన్హా న సోడీ | 
హే తో ధేనూతే ఉపజత ఖోడీ | తైశీచ ఆవడీ సాఈచీ | ||౬౪|| 
64. పొదుగు నిండా బాగా పాలు ఉన్నా దూడ లేకుండా ఆవు పాలు చేపదు. ఇది ఆవుయొక్క స్వభావం. సాయియొక్క ప్రేమ కూడా ఇలాంటిదే.
మజ చాతకాచే ని ఆశే | ఆనందఘన హీ మాఉలీ వర్షే | 
పురవూని మాఝియా అల్ప తృషే | భక్త ప్రకర్షే నివవీల | ||౬౫|| 
65. చాతక పక్షివంటి నా కోరికను మన్నించి, నా పై ఆనంద వర్షాన్ని కురిపించి, నా చిన్న కోరికను తీర్చి, సాయిమాత భక్తులకు కూడా ఆనందాన్ని కలిగించారు.
కాయ భక్తిప్రేమాచే కౌతుక | మాతేస లాగే బాళాచీ భూక | 
తయానే న పసరితాంహీ ముఖ | థాన కూచుక తే కోందీ | ||౬౬|| 
66. భక్తి ప్రేమల అద్భుతం ఎంత విచిత్రం! బిడ్డ ఆకలి తల్లికే తెలుస్తుంది. అందుకే బిడ్డ నోరు తెరవక ముందే తన స్తన్యాన్ని బిడ్డ నోటికి అందిస్తుంది.
కోణ జాణే తిచే శీణ | లేకురా న త్యాచీ జాణ | 
న పుసతా నిజ మాఉలీవీణ | అన్య కోణ దే థాన | ||౬౭|| 
67. ఆమె కష్టాలు, బాధలు ఎవరికి అర్థమౌతుంది? బిడ్డకది అసలే తెలియదు. కాని, అడగకుండానే బిడ్డకు, తల్లి తప్ప వేరే ఎవరు స్తన్యమివ్వగలరు?
బాళకాసీ ఘాలితా లేణే | బాలక త్యాంతీల స్వారస్య నేణే | 
తే కౌతుక ఏక మాతాచ జాణే | తైసేంచ కరణే సద్గుారూచే | ||౬౮|| 
68. నగలతో బిడ్డను అలంకరించినప్పుడు, ఆ నగల మీద ఆశగాని, ఆసక్తిగాని ఆ బిడ్డకు ఉండదు. అందులోని తృప్తి, ఆనందం ఒక్క తల్లికే తెలుసు. సద్గురువు పద్ధతి కూడా ఇదే.
హా మాఝా బాళాచా లళా | పురవీల కోణ సుఖ సోహళా | 
మాఉలీవీణ కోణాస కళవళా | తో జివ్హాళా దుర్మిళ | ||౬౯|| 
69. నా బిడ్డయొక్క అవసరాలను ఎవరు తీరుస్తారు అన్న తపన తల్లికి తప్ప వేరే ఎవరికి ఉంటుంది? అలాంటి వాత్సల్యం చాలా అరుదు.
సన్మాతేచ్యా పోటీ యేణే | మహద్భాాగ్యే దేవాచే దేణే | 
దుఃఖ సోసూన జన్మ దేణే | బాళక నేణే హే కాంహీ | ||౭౦||
70. మంచి తల్లి కడుపున పుట్టడం దేవుడు అనుగ్రహించిన మహా భాగ్యం. ఎంతో బాధను సహించి, బిడ్డకు జన్మనిచ్చే తల్లి కష్టాలు, బిడ్డలకు తెలియదు.

అసో యే అర్థీ ఆణీక వచన | బోలిలే బాబా కరవితో శ్రవణ | 
అహో జీ ఆపణ శ్రోతే సజ్జన | ఆదరే అవధాన దేఈజే | ||౭౧|| 
71. ఇలాంటి అర్థమొచ్చే బాబా చెప్పిన ఒక మాటను మీకు వినిపిస్తాను. సజ్జనులైన శ్రోతలూ శ్రద్ధగా వినండి.
సన ఏకోణీసశే సోళా సాలీ | చాకరీ సరకారీ పురీ ఝాలీ | 
యథాయోగ్య పెన్శన బసలీ | వారీ ఆలీ శిరడీచీ | ||౭౨|| 
72. క్రి. శ. ౧౯౧౬వ సంవత్సరంలో నా ప్రభుత్వ ఉద్యోగం ముగిసింది. నా అర్హతను బట్టి నా పింఛను నిర్ణయమైంది. శిరిడీ ప్రయాణానికీ అప్పుడే సమయం వచ్చింది.
గురూపౌర్ణిమేచా తో దివస | భక్త మిళాలే గురూపూజేస | 
అణ్ణా స్వయంస్ఫూర్తి వినవితీ బాబాంస | కరితీ శిఫారస తీ పరిసా | ||౭౩|| 
73. అది గురు పౌర్ణమి రోజు. గురు పూజకు భక్తులు పోగయ్యారు. తనంతట తానే అణ్ణా చించణీకరు నా గురించి బాబాతో సిఫారసు చేయడం గమనించండి.
అణ్ణాంస9 మాఝీ మోఠీ కాళజీ | బాబాంచ్యా సమోర కరితీ అజీజీ | 
యాంచ్యా10 వాఢత్యా సంసారామాజీ | కృపా కరా జీ యాంజవర | ||౭౪|| 
74. అణ్ణాకు నాపై చాలా చింత. బాబాతో ‘ఇతనిది పెరుగుతున్న సంసారం. అందువల్ల ఇతనిపై కృప చూపండి.
లావా కీ యాంస దుజీ నోకరీ | హీ పెన్శన కా పడేల పురీ | 
అణ్ణాసాహేబాంచీ11 చింతా నివారీ | ఏసే కరీ కాహీ గా | ||౭౫|| 
75. ‘ఇతనికి వచ్చే పింఛను ఏం సరిపోతుంది? అన్నాసాహేబును వేరే ఉద్యోగంలో ఉంచి, ఇతని చింతను దూరం చేయండి’ అని ప్రార్థించాడు.
బాబా తవ వదతీ ప్రత్యుత్తరీ | “మిళేల మేలీ తయాసీ నోకరీ | 
కరావీ ఆతా మాఝీ చాకరీ | సుఖ సంసారీ లాధేల | ||౭౬|| 
76. దానికి బాబా ఇలా జవాబిచ్చారు, “ఏదో ఒక ఉద్యోగం ఇతనికి దొరుకుతుంది. కాని, ఇప్పుడు నా సేవ చేయనీ. దానితో అతనికి జీవితమంతా సుఖమయమౌతుంది.
తాటే యాంచీ భరలీ సదా | యావజ్జీవ న రితీ కదా | 
భావే మత్పర హోతా సర్వదా | హరతీల ఆపదా తయాచ్యా | ||౭౭|| 
77. “ఇతని పళ్ళాలు ఎప్పుడూ నిండి ఉంటాయి. అతను జీవించి ఉన్నంత వరకూ అవి ఖాళీ కావు. భక్తితో నా వాడై ఉంటే, ఇతని కష్టాలన్నిటినీ నేను తొలగిస్తాను.
కాహీ కేలే కాయ ఝాలే | మ్హణతీ జన తే సమజా చళలే | 
ధర్మాచరణ జయాంనీ వర్జిలే | తయాంస పహిలే వర్జావే | ||౭౮|| 
78. “ ‘మనము ఎలా ఉంటే మాత్రం చెడిపోయేదేముంది’ అని అనేవారు మూర్ఖులు. ధర్మాన్ని ఆచరించని వారి సహవాసాన్ని మనము విడిచి పెట్టాలి.
సమోర యేతా బాజూస జావే | మహా భయంకర తే సమజావే | 
త్యాంచ్యా ఛాయేసహీ న రహావే | పడల్యా సహావే కష్టహీ | ||౭౯|| 
79. “అలాంటి వారిని భయంకరులుగా తలచి, వారు ఎదురు పడితే, పక్కకు తొలగిపోవాలి. వారి నీడ కూడా మనమీద పడకుండా చూసుకోవాలి. దానివల్ల ఎన్ని కష్టాలు వచ్చినా సరే, సహించాలి.
ఆచారహీన శీల భ్రష్ట | విచారహీన కర్మనష్ట | 
దేఖేనా జో ఇష్టానిష్ట | కేవీ తో అభిష్ట పావేల | ||౮౦||
80. “ఆచారాన్ని వదిలి పెట్టినవారు, శీలాన్ని పోగొట్టుకున్నవారు, బుద్ధిలేని వారు, మంచి చెడుకు తేడా తెలియని వారు, తమ మనసులోని కోరికలను ఎలా పొందుతారు?

లాగ్యాబాంధ్యావీణ విశేషీ | కోణీ న యేఈ ఆపులే పాశీ | 
శ్వాన సూకర కా మాశీ | హడహడ కుణాసీ కరూ నయే | ||౮౧|| 
81. “ఋణానుబంధం లేకుండా ఎవరూ మన వద్దకు రారు. కుక్క, పంది లేక దోమలైనా సరే. కనుక, ఎవరినీ ఛీ, ఛీ, పో అని తరిమి వేయ్యకండి.
యేథూన పుఢే భక్తి భావా | కరావీ యానే మాఝీ సేవా | 
కరూణా యేఈల దెవాధిదేవా | అక్షయ ఠేవా లాధేల | ||౮౨|| 
82. “ఇకపై ప్రేమతో, భక్తితో అతను నా సేవ చేస్తే, దేవాధిదేవునికి కరుణ కలిగి, ఎన్నడూ తరిగిపోని ఆస్తిని ప్రసాదిస్తాడు.
మగ హీ పూజా కరావీ కైసీ | మీ కోణ కైసా జాణావా భరంవసీ | 
సాఈచా తో దేహ వినాశీ | బ్రహ్మ అవినాశీ సుపూజ్య | ||౮౩|| 
83. “మరి ఈ పూజ ఎలా చేయాలి? నేనెవరినో ఖచ్చితంగా ఎలా తెలుసుకోవాలి? ఎందుకంటే సాయియొక్క ఈ శరీరం నశించిపోతుంది. నాశంలేని బ్రహ్మ ఒక్కడే పూజింప తగినవారు.
మీ తో అష్టధా ప్రకృతి రూపానే | భరలో ఆహే చౌ బాజూనే | 
హేంచ అర్జునాస భగవంతానే | గీతావ్యాఖ్యానే నివేదిలే | ||౮౪|| 
84. “ఎనిమిది రకాలైన ప్రకృతి రూపాలతో, నాలుగు దిశలూ వ్యాపించి ఉన్నానని శ్రీకృష్ణుడు అర్జునునికి గీతలో చెప్పాడు.
యావన్నామరూపాకృతి | స్థావర జంగమాత్మకహీ జగతీ | 
మీచి నటలో అష్టధా ప్రకృతి | హీ ఏక చమత్కృతి మాఝీచ | ||౮౫|| 
85. “జగత్తులో భావనకు అందేవి, అందనివి అయిన నానా రూపాలన్నిటిలోనూ నేనే ఎనిమిది రూపాల ప్రకృతిగా నటిస్తున్నాను. ఇది కూడా నా సృష్టిలోని చమత్కారమే.
ఓమ్‍ ప్రణవ హా మాఝా వాచక | వాచ్య తయాచా మీచ ఏక | 
విశ్వాకార వస్తు అనేక | త్యాంతహీ మీ ఏక భరలేలా | ||౮౬|| 
86. “ఓం అనే ప్రణవం నా మాటే. ఆ మాటకు భావం నేనే. ఈ విశ్వంలో అనేక వస్తువులు ఉన్నాయి. ఆ వస్తువులలో కూడా నేనే నిండి ఉన్నాను.
ఆత్మభిన్న వస్తు నాహీ | తేథే కామనా కశాచీ పాహీ | 
మీంచి అవఘా ఠాయీ ఠాయీ | భరలో దాహీ దిశాంతీ | ||౮౭|| 
87. “ఆత్మ వేరే వస్తువు కాదు. పది దిక్కులలోనూ, అన్ని చోట్లలోనూ నేనే నిండి ఉన్నప్పుడు, ఇక దేనిని కోరటం?
పరిపూర్ణ సర్వత్ర ఎణే భావే | మీ మాఝే హే జేథ విసావే | 
తయా కామనీయ కాయ అసావే | సర్వీ వసావే సర్వస్వీ | ||౮౮|| 
88. “ఇలా అంతటా నేనే ఉన్నానన్న భావాన్ని తెలుసుకున్న తరువాత, నేను నాది అన్న వేరు చేసే భావన తొలగిపోయిన తరువాత, ఇంక కోరడానికి ఏముంటుంది?
కామనా యా బుద్ధీత ఉగవతీ | ఆత్మయాసీ సంబంధ న ధరితీ | 
సాఈమహారాజ నిజాత్మ మూర్తి | కామనా స్ఫూర్తి తేథే కైంచీ | ||౮౯|| 
89. “కోరికలు బుద్ధిలో పుట్టుతాయి. దీనికి ఆత్మతో సంబంధం లేదు. సాయి మహారాజు అని పిలవబడే నేను కూడా మూర్తీభవించిన ఆత్మయే. ఇంక అక్కడ కోరికలు ఎలా వస్తాయి?
కామనాంచే నానా ప్రకార | మీ కోణ హే కళతాంచి సార | 
విరోని జాతీ జైసీ గార | రవికరనికరసంతప్త | ||౯౦||
90. “కోరికలు అనేక రకాలు. నేను ఎవరు అని ఖచ్చితంగా తెలుసుకున్న తరువాత, సూర్యుని కిరణాలకు కరిగిపోయే మంచులా ఆ కోరికలు కరిగిపోతాయి.

మనబుద్ధ్యా ది ఇంద్రియాంసకట | నవ్హే మీ స్థూల నవ్హే విరాట | 
నవ్హే మీ హిరణ్యగర్భ అప్రకట | సాక్షీ మీ జునాట అనాది | ||౯౧|| 
91. “నేను మనసు, బుద్ధి, ఇంద్రియాలతో కూడుకుని కనిపిస్తున్న ఈ దేహాన్ని కాను. కనిపించని బ్రహ్మాండాన్నీ కాను. ఆది అనేది లేకుండా వస్తున్న సనాతనమైన సాక్షిని నేను.
ఏవం గుణ ఇంద్రియాం పరతా | నాహీ మజ విషయతత్పరతా | 
నాహీ మజవీణ ఠావ రితా | కర్తా కరవితా మీ నవ్హే | ||౯౨|| 
92. “ఇలా గుణాలకు, ఇంద్రియాలకు అందని నాకు, ఇంద్రియ సుఖాలమీద ఆసక్తి లేదు. నేను లేని చోటు ఎక్కడా లేదు. నేను చేసే వాణ్ణీ కాను, చేయించేవాణ్ణీ కాను.
మనబుద్ధ్యా ది ఇంద్రియగణ | అవఘా జడ హీ జేథే ఓళఖణ | 
తేథేంచ ‘విరక్తీ’ ప్రకటేల జాణ | సారీల ఆవరణ జ్ఞానాచే | ||౯౩|| 
93. “మనసు, బుద్ధి ఇవన్నీ ఇంద్రియాలు. ఎప్పటికైనా ఇవి నశించేవి అని తెలిసిన వెంటనే, ఇంద్రియ సుఖాల మీద ఆశ తొలగి, జ్ఞానాన్ని కప్పుకున్న తెర తొలగిపోతుంది.
స్వరూపాచే జే విస్మరణ | తేంచ మాయేచే అవతరణ | 
శుద్ధ పూర్ణానంద స్మరణ | తోచ మీ చైతన్య ఘనరూప | ||౯౪|| 
94. “తన నిజ రూపమైన ఆత్మను మరచిపోవటంతోనే మాయ పుట్టుక ఆరంభమవుతుంది. చైతన్య స్వరూపమే నేను అని గుర్తుకు తెచ్చుకోవటంతో శుద్ధమైన పూర్ణానందం కలుగుతుంది.
త్యా మజకడే ఫిరవిణే వృత్తి | తీచ సేవా తీచ ‘మద్భలక్తి’ | 
చిదానంద మీ హోతా ప్రతీతీ | శుద్ధ స్థితీ తే ‘జ్ఞాన’ | ||౯౫|| 
95. “అలాంటి నా స్వరూపం వైపు మనసును మళ్ళించటమే నా సేవ. అదే నా నిజమైన భక్తి. నేను ఎప్పుడూ ఆనందంగా ఉండే చైతన్యం అని అనుభవంతో తెలుసుకున్నప్పుడు, కలిగే శుద్ధ స్థితియే జ్ఞానం.
అయమాత్మా బ్రహ్మ | ప్రజ్ఞానమానంద బ్రహ్మ | 
జగన్మిథ్యత్వే జగద్భ్ర మ | సత్యత్వే బ్రహ్మ తో హా మీ | ||౯౬|| 
96. “ ‘అయం ఆత్మా బ్రహ్మ’, ‘ప్రజ్ఞానం ఆనందం బ్రహ్మ’ అని అంటారు. కాని, ఈ జగత్తు నిజం కాదు. అందువల్ల దాని గురించే అదే భ్రమలను పుట్టిస్తుంది. నిజానికి బ్రహ్మను నేనే.
నిత్య శుద్ధ బుద్ధ ముక్త | వాసుదేవోహమోమన్విత | 
సత్య శ్రద్ధా భక్తి సహిత | పూజన స్వహిత హే మాఝే | ||౯౭|| 
97. “నేను వాసుదేవుణ్ణి. నేనే ఓంకారాన్ని. నిత్యం, శుద్ధం, బుద్ధుణ్ణి, ముక్తుణ్ణి, సత్యమైనవాణ్ణి నేనే. ఇలాంటి నన్ను శ్రద్ధా భక్తులతో పూజ చేస్తే, స్వహితం కలుగుతుంది.
ఏసే మీ కోణ తే సమజూన | కరావే మాఝే యథార్థ పూజన | 
వరీ వ్హావే అనన్య శరణ | జావే సమరసూన మజమాజీ | ||౯౮|| 
98. “ఇలా నేను ఎవరు అని తెలుసుకొని, నాకు నిజమైన పూజను చేసి, అన్ని విధాలా నాకు శరణుజొచ్చి, నాలో ఐక్యమైపోవాలి.
నదీ జాతా సముద్రా శరణ | యేఈల కా తీ పున్హా పరతోన | 
ఉరేల కా వేగళే నదీపణ | దేతా ఆలింగన అర్ణవా | ||౯౯|| 
99. “సముద్రుని శరణుజొచ్చి, నది మరల తిరిగి వెనుకకు రాగలదా? సముద్రుని కౌగలించుకున్న తరువాత, నది నదిలా వేరే ఉండగలదా?
స్నేహయుక్త కార్పాస వాతీ | భేటూ జాతా దీపక జ్యోతీ | 
స్వయే పావే దివ్య దీప్తీ | తైసీచ గతీ సంతపదీ | ||౧౦౦||
100. “నూనెలో తడిసిన దూది వత్తి, దీపపు జ్యోతిని కలిసి, తానూ దీపమై వెలుగుతుంది. సత్పురుషుల పాదాలను శరణుజొచ్చిన వారి స్థితి కూడా అలాగే ఉంటుంది.

అల్లా-మాలీక చైతన్య ఘన | యావీణ చిత్తా నాహీ చింతన | 
శాంతనిరపేక్ష సమ దర్శన | తయాచే మీ పణ తే కైంచే | ||౧౦౧|| 
101. ఎవరు చైతన్య రూపమైన అల్లా మాలిక్‍ తప్ప వేరే ఏ ధ్యానం లేనివారో, శాంతచిత్తులు, ఏమీ కోరనివారో, అందరినీ సమంగా చూసేవారో అలాంటివారికి అహంకారం ఎలా ఉంటుంది?
నిర్మమత్వ నిరహంకృతి | నిర్ద్వంద్వత్వ నిష్పరిగ్రహస్థితీ | 
యాహీ చార గుణాంచీ జై వస్తీ | మీ పణ స్థితీ తై కైసే | ||౧౦౨|| 
102. అహంకారం, మమకారం, ద్వంద్వాలు, పరిగ్రహం అనే నాలుగు గుణాలకు అతీతులైన వారికి నేననే అహంకారం ఎందుకుంటుంది?
తాత్పర్య హే ఆఠహీ గుణ | సాఈ ఆంగీ అసతా సంపూర్ణ | 
మీ పణాస తై కైచే స్థాన | సేవూ మీ పణ తే కైసే | ||౧౦౩|| 
103. దీని సారాంశం ఏమిటంటే, ఈ ఎనిమిది గుణాలు సాయియందు సంపూర్ణంగా ఉన్నప్పుడు, ఇక అక్కడ అహంభావానికి చోటేక్కడిది? వారినుంచి నేను వేరు కానప్పుడు, వారిని నేనెలా సేవించను?
విశ్వీ భరలే జయాచే మీపణ | తయాచాచ అంశ మాఝేహీ మీపణ | 
కరావే సాఈపదీ సమర్పణ | హీచ సంపూర్ణ మమ సేవా | ||౧౦౪|| 
104. విశ్వమంతటా నిండియున్న వారిలోని ఒక్క చిన్న అంశమే నాలోనూ ఉంది. దీనిని సాయి పాదాలయందు సమర్పించటమే నా సంపూర్ణ సేవ.
మాఝీ సేవా మాఝే భజన | అనన్యపణే మజసీ శరణ | 
తో హోయ మద్రూప జాణ | భగవంత వచన భాగవతీ | ||౧౦౫|| 
105. ‘అనన్యంగా నాకు శరణుజొచ్చి, నా సేవ, నా భజన చేసేవారు నా రూపాన్ని పొందుతారు’ అని శ్రీకృష్ణ భగవానుడు భాగవతంలో చెప్పాడు.
కీటకీసహీ భ్రమర ధ్యాన | తేణే తీ లాధే భ్రమరపణ | 
శిష్యహీ కరితా నిజగురూ భజన | నిజగురూసమాన తో హోయ | ||౧౦౬|| 
106. ఎప్పుడూ భ్రమరాన్ని ధ్యానించే కీటకం ఎలా భ్రమరమై పోతుందో, అలా గురువును ఆరాధించే శిష్యులు గురుసమానులై పోతారు.
సమాన శబ్దే జే వేగళేపణ | తేహీ న సాహే గురూ ఏక క్షణ | 
గురూత్వ నవ్హే శిష్యావీణ | శిష్యత్వా అభిన్న గురూపణ” | ||౧౦౭|| 
107. సమానం అన్న పదంలో ధ్వనించే భేదభావాన్ని గురువు ఒక్క క్షణమైనా సహించలేరు. శిష్యుడు లేక గురువుకు గురుత్వం లేదు. అలాగే శిష్యత్వం గురుత్వం కంటే వేరే కాదు.
అసో పూజా జయాంచీ ఆజ్ఞాపిలి | తో మీ కోణ హీ వ్యాఖ్యా కేలీ | 
పుష్టీ కరణార్థ గోష్ట ఆఠవలీ | ఓఘాస ఆలీ తీ కథితో | ||౧౦౮|| 
108. ఎవరు “నా పూజను చేయి” అని అజ్ఞాపించారో, ఆ ‘నేను’ ఎవరన్న సంగతిని వివరించాను. దీనిని దృఢపరచటానికి ఒక విషయం గుర్తుకు వచ్చింది. దానినే చెబుతాను.
శిరడీసీ ఆలా ఏక రోహిలా | తోహీ బాబాంచే గుణాంస మోహిలా | 
తేథేంచ బహుత దిన రాహిలా | ప్రేమే వాహిలా బాబాంసీ | ||౧౦౯|| 
109. ఒక రోహిల్లా (పఠాను) శిరిడీకి వచ్చి, చాలా రోజులున్నాడు. బాబా గుణాలకు ఆకర్షింపబడి, బాబాను భక్తితో ప్రేమించ సాగాడు.
శరీరే పుష్ట జైసా హాలా12 | స్వైరవర్తీ న జుమానీ కోణాలా | 
ఫక్త కఫనీ పాయఘోళ ఆంగాలా | యేఊని రాహిలా మశిదీంత | ||౧౧౦||
110. ఎనుబోతువంటి దేహంతో బాగా పుష్టిగా ఉండేవాడు. స్వేచ్ఛగా తిరుగుతూ, ఎవరినీ ఖాతరు చేసేవాడు కాదు. పాదాలదాక ఉండే కఫనీని ధరించి మసీదుకు వచ్చేవాడు.

దివస అసో వా నిశీ | మశిదీసీ వా చావడీసీ | 
కలమే పఢే ఉంచ స్వరేసీ | అతి ఆవేశీ స్వచ్ఛంద | ||౧౧౧|| 
111. పగలైనా, రాత్రి అయినా, మసీదులో ఉన్నా, చావడిలో ఉన్నా, చాలా ఆవేశంతో గట్టిగా, స్వేచ్ఛగా కురానునుంచి కల్మాలను చెప్పేవాడు.
మహారాజ శాంతీచా పుతళా | గ్రామలోక ఫార కంటాళలా | 
మధ్యరాత్రీసహీ త్యాచా టకళా | అడథళా సకళా ఝోంపేలా | ||౧౧౨|| 
112. సాయి మహారాజు శాంతమూర్తి. కాని గ్రామస్థులు చాలా విసిగిపోయారు. అర్ధరాత్రి కూడా అతను కేకలు వేయటంతో వారికి నిద్రాభంగం కలిగేది.
దివసా ఖపావే ఉన్హాతాన్హాంత | శేతాంత అథవా రానావనాంత | 
రాత్రీహీ ఝోంప నాహీ నివాంత | లోక నితాంత కదరలే13 | ||౧౧౩|| 
113. పగలంతా ఎండలో పొలాల్లోను, అడవులలోను శ్రమించి, రాత్రి ప్రశాంతంగా నిద్రపోదామనుకుంటే, అదీ కానందుకు వారు చాలా బాధ పడ్డారు.
నసేల హోత బాబాంనా తాప | లోకాంచే తో మోఠే పాప | 
నాహీ రాత్రీ సుఖాంచీ ఝోంప | ఆలా సంతాప రోహిల్యాచా | ||౧౧౪|| 
114. బాబాకు ఏ బాధ లేదు. కాని ప్రజలకు చాలా బాధ కలిగింది. రాత్రి సుఖంగా నిద్ర లేకపోవడంతో వారికి రోహిల్లాపై కోపం వచ్చింది.
ఇకడే ఆడ తికడే విహీర | ధరావా కోఠవరీ తో ధీర | 
రాత్రందిన హీ కిరకీర | మోఠీ ఫికీర త్యా పడలీ | ||౧౧౫|| 
115. అటు నుయ్యి, ఇటు గొయ్యిలా తయారైంది వారి పరిస్థితి. ఎన్ని రోజులని శాంతంగా ఉండగలరు? పగలు రాత్రి అరుపుల గొడవ. ఏం చేయాలి అని వారికి పెద్ద చింత పట్టుకుంది.
రోహిలా ఆధీంచి మాథేఫిరూ | వరీ బాబాంచా బళకట ధీరూ | 
హోతా త్యాహూనహీ అనావరూ | మగ తో థోరూ జాహలా | ||౧౧౬|| 
116. అసలే రోహిల్లా తలతిక్క మనిషి. దానికి తోడు, బాబా మద్దతు. దాంతో అతడు అదుపు లేకుండా మునుపటికంటే మరింత రెచ్చిపోయాడు.
చఢేల ఆణి తాఠర ఝాలా | లోకాంవరీ తోడ టాకూ లాగలా | 
నిస్సీమ బేఫామ ఉరఫాటలా | గాంవహీ ఫిరలా తయావర | ||౧౧౭|| 
117. గర్వంగా ఇష్టం వచ్చినట్లు అందరినీ తిడుతూ, నోరు పారేసుకోసాగాడు. హద్దు మీరి ప్రవర్తించడంతో, ఊరు కూడా అతనిపై తిరగ బడింది.
అత్యంత మాయాళూ సాఈమాఉలీ | శరణాగతాసీ పాఠీసీ ఘాలీ | 
మ్హణూని గాంవీచీ సర్వ మండళీ | కాకుళతీ ఆలీ బాబాంసీ | ||౧౧౮|| 
118. సాయిమాత చాలా కరుణామయి, శరణాగతులను దగ్గరకు చేర్చుకుంటుంది అని ఎంతో ఆశతో ఊరివారంతా బాబా వద్ద మొరపెట్టుకోవాలని వెళ్లారు.
పరీ బాబా న లక్ష దేతీ | గ్రామస్థాంసీచ ఉలట వదతీ | 
నకా సతావూ రోహిల్యాప్రతీ | తో మజ అతి ప్రియ వాటే | ||౧౧౯|| 
119. కాని, బాబా వారి మాటలను లక్ష్య పెట్టలేదు. పైగా, వారికి వ్యతిరేకంగా “రోహిల్లాను బాధ పెట్టకండి, నాకతడు చాలా ప్రియుడు.
యా రోహిల్యాచీ బాఈల ఘరఘుశీ | నాందూ న ఘటే తయాపాశీ | 
యావయా టోకే14 తీ మజపాశీ | చుకవూన త్యాశీ తే వివశీ | ||౧౨౦||
120. “రోహిల్లా భార్య పరమ గయ్యాళి. అతనితో పొత్తు కుదరక, అతనిని తప్పించుకుని, నా వద్దకు రావాలని ఉబలాట పడుతుంది.

నాహీ రాండేలా పడద పోశీ | లాజలజ్జా లావిలీ వేశీ | 
హాంకూన బాహేర ఘాలతా తిజశో |బలాత్కారేంసీ ఘర ఘుసే | ||౧౨౧|| 
121. “ఆ నీచురాలికి పరదా పద్ధతిలాంటివి ఏమీ లేవు. సిగ్గు బిడియాలను వదిలివేసింది. బయటకు తరిమి వేసినా, బలవంతంగా అది లోపలికి జొరబడుతుంది.
ఓరడూ థాంబే తేచ సంధీ | శిరూ పాహే రాండ దుర్బుద్ధీ | 
తో ఓరడతా తీ పళే త్రిశుద్ధీ | సుఖ సమృద్ధీ మజ తేణే | ||౧౨౨|| 
122. “అతడు కేకలు ఆపివేసిన వెంటనే సందు చూసుకుని, ఆ దుర్బుద్ధి జొరబడాలని చూస్తుంది. అతడు గట్టిగా అరుస్తుంటే అది తప్పక పారిపోయి, అతడి మాట, మనసును శుద్ధంగా ఉంచుతుంది. అందువలన నాకు చాలా సుఖం.
జావే న కోణీ త్యాచ్యా వాటే | ఓరడూ ఘ్యా ముక్తకంఠే15
తయావీణ మజ రాత్ర న కంఠే | సౌఖ్య మోఠే తేణేనీ | ||౧౨౩|| 
123. “అందుకే అతనిని ఇష్టమొచ్చినట్లు కేకలు వేయనీయండి. అతని జోలికి పోకండి. అతడు లేకపోతే నాకు రాత్రి గడవదు. అతని కేకలు నాకెంతో ఆనందాన్నిస్తాయి.
యాచీ హీ ఓరడ ఎణేంపరీ | ఆహె మజ బహు హితకారీ | 
ఏసా హా రోహిలా పరోపకారీ | బహు సుఖకరీ మజలాగీ | ||౧౨౪|| 
124. “అతడు అలా అరవటం నాకు చాలా మంచిది. పరోపకారం చేసే ఆ రోహిల్లా నాకు చాలా సుఖాన్ని కలిగిస్తాడు.
ఓరడూ ఘ్యా త్యాస యథేష్ట | త్యాంతచి ఆహే మాఝే ఈష్ట | 
నాతరీ తీ రోహిలీ దుష్ట | దేఈల కష్ట మజలాగీ | ||౧౨౫|| 
125. “ఇష్టమొచ్చినట్లు అతన్ని కేకలు వేయనీయండి. అందులోనే నా మంచి ఉంది. లేకుంటే అతని భార్య నాకు చాలా కష్టాన్ని కలగజేస్తుంది.
స్వయేంచ మగ జై థకేల | ఆపోఆప స్వస్థ రాహీల | 
కార్యభాగ తుమచా సాధేల | మజహీ న బాజేల16 తీ రాండ | ||౧౨౬|| 
126. “అలసిపోతే తనంత తానే అతను ఊరుకుండి పోతాడు. మీరు అనుకున్నదీ జరుగుతుంది, ఆమె నన్ను బాధా పెట్టదు”.
అసే మ్హణతా మహారాజ | ఖుంటలా మగ తేథే ఇలాజ | 
బాబాంచ్యా మనీ నాహీ గజబజ | కాయ మగ కాజ ఆమ్హాంతే | ||౧౨౭|| 
127. ‘మహారాజే ఇలా అన్నప్పుడు, వేరే దారి లేదు. బాబా మనసులోనే ఏ బాధ లేనప్పుడు, ఇక మనకేం పని?’ అని గ్రామస్థులు అనుకున్నారు.
ఆధీంచ రోహిల్యాస ఉల్లాస | వరీ హా ఆలా ఫాల్గునమాస | 
కలమే పఢతా కంఠశోష | అసమసాహస మాండిలా | ||౧౨౮|| 
128. అసలే రోహిల్లా ఎంతో హుషారుగా ఉన్నాడు. పైగా కరువులో అధిక మాసంలా బాబా అతనిని వెనకేసుకుని రావటంతో, ఇంకా ఉత్సాహంతో, గొంతు తడి ఎండిపోయేలా అరిచేవాడు.
జన సమస్త ఆశ్చర్యాపన్న | కేవఢే బాబా క్షమాసంపన్న | 
జేణే17 వ్హావే మస్తక భిన్న | తేణేంచ తల్లీన తే హోతీ | ||౧౨౯|| 
129. అందరూ చాలా ఆశ్చర్యపోయారు. ‘బాబా ఎంతటి క్షమా సంపన్నులు! తల పొగిలిపోయే కేకలలో కూడా ఎంత తల్లీనులవుతారు’, అని అందరూ అనుకున్నారు.
కాయ భయంకర తీ ఓరడ18 | ఘశాస కైసీ నవ్హే కోరడ | 
బాబాంచీ పరీ ఎకచి హోరడ | నకా దరడావూ తయాలా19 | ||౧౩౦||
130. ఎంత భయంకరమైన కేకలు! అంత అరిచినా అతని గొంతు ఎండేది కాదు. అయినా బాబాది ఒకటే మాట, “అతనిని భయపెట్టకండి” అని.

దిసాయా రోహిలా వేడా పీర | పరీ బాబాంవరీ అత్యంత ఆదర | 
కలమే నిజ ధర్మానుసార | హర్షనిర్భర పఢే తో | ||౧౩౧|| 
131. చూడటానికి రోహిల్లా పిచ్చి ఫకీరులా కనిపించినా, అతనికి బాబాపై చాలా గౌరవ ఆదరాలు. ఎంత ఆనందంగా మతక్రమం తప్పకుండా కల్మాను చదివేవాడు!
వాణీ హళువార20 కివా మోఠీ21 | కోణాస యాచా విచార పోటీ | 
స్ఫురణాసవే ఉఠాఉఠీ | గర్జత ఉఠీ హరీనామ | ||౧౩౨|| 
132. స్వరం మంజులంగా ఉందా, లేక కర్కశంగా ఉందా అన్న ఆలోచన ఎవరికి ఉంటుంది? తోచిన వెంటనే గట్టిగా హరినామాన్ని స్మరించడమే పని!
నిసర్గదత్త ఘర్ఘర స్వర | ‘అల్లాహో అకబర’ నామ గజర | 
కలమే పఢే ఆనందనిర్భర | నిత్య నిరంతర రోహిలా | ||౧౩౩|| 
133. తనకు దైవదత్తంగా ఉన్న కర్కశమైన కంఠంతోనే, ‘అల్లా హో అక్బర్‍’ అని గట్టిగా అరిచేవాడు. రోజూ ఎంతో ఆనందంగా కల్మాలను పలికేవాడు.
జయాసీ హరినామాచా కంటాళా | బాబా భీతీ తయాచ్యా విటాళా | 
మ్హణతీ ఉగా కా రోహిల్యాస పిటాళా | భజనీ చాళా జయాతే | ||౧౩౪|| 
134. హరినామం అంటే ఇష్టపడని వారు వచ్చి తమను మలినం చేస్తారని, బాబా అటువంటి వారిని దగ్గరకు రానిచ్చేవారు కాదు. అందుకే ఎప్పుడూ భజన చేసే రోహిల్లాను ఊరికే ఎందుకు తరిమివేస్తారు?
‘మద్భగక్త యత్ర గాయంతి’ | తిష్ఠే తేథే మీ ఉన్నిద్ర స్థితీ | 
సత్య కరావయా హే భగవదుక్తీ | దేసీ ప్రతీతీ దావిలీ | ||౧౩౫|| 
135. ‘ఎక్కడ నా భక్తులు నా నామ స్మరణ చేస్తారో అక్కడ నేను ఎప్పుడూ మేలుకొని ఉంటాను’. భగవంతుని ఆ మాటను నిరూపించటానికి బాబా ఈ రకంగా అనుభవాన్ని చూపించారు.
ఓలే కోరడే మాగూన ఖాఈల | నాతరీ ఉపాశీ హీ రాహీల | 
తయా రోహిల్యాస కైంచీ బాఈల | కోఠూన జాఈల బాబాంశీ | ||౧౩౬|| 
136. చద్దన్నమో, లేక ఎండిపోయిన రొట్టెనో అడుక్కు తినటం, లేకుంటే పస్తులుండే రోహిల్లాకు, భార్య ఎక్కడిది? అది బాబా దగ్గరకు వెళ్ళటం ఏమిటి!
రోహిలా కఫల్లక దిడకీస భారీ | కైంచే లగ్న కైంచీ నారీ | 
బాబా బాళ బ్రహ్మచారీ | కథా హీ సారీ మాయీక | ||౧౩౭|| 
137. అడుక్కు తినే రోహిల్లా, పైసాకు కొరగాని వాడు. అలాంటి వానికి ఎక్కడి పెళ్లి? ఎక్కడి పెళ్ళాం? ఇక బాబా బాలబ్రహ్మచారి. మొత్తం కథంతా మాయ.
కరీనాకా కంఠశోష | బాబాంస కలమ్యాంచా సంతోష | 
ఏకత రాహతీల అహర్నిశ | నిద్రా తే వీష తయాం పుఢే | ||౧౩౮|| 
138. గొంతు చించుకునేలా అరచినా సరే, బాబా కల్మాలను ఆనందంగా రాత్రి పగలూ వినేవారు. వారికి నిద్ర అంటే విషంతో సమానం.
కోఠే కలమ్యాంచీ ప్రబోధ వాణీ | కోఠే గ్రామస్థాంచీ పోకళ గార్హాణీ | 
తయాంస ఆణావయా ఠికాణీ | బతావణీ హీ బాబాంచీ | ||౧౩౯|| 
139. కల్మాయొక్క జ్ఞాన పూరితమైన మాటలెక్కడ? గ్రామస్థుల పనికి రాని ఫిర్యాదు ఎక్కడ? వారిని సరైన దారిలో పెట్టటానికే బాబా ఈ నాటకం చూపించారు.
హాచి అభిప్రాయ ఎణే రీతీ | బాబాంనీ సకళా దావిలీ ప్రతీతీ | 
రోహిల్యాచీ ఆవడే మజ సంగతీ | నామీ ప్రీతి తయాతే | ||౧౪౦||
140. ఈ రకంగా, “నామ స్మరణ అంటే ప్రీతిగల రోహిల్లా నాకు ఇష్టం. నాకు నామ స్మరణ అంటే ప్రీతి” అన్న తమ అభిప్రాయాన్ని బాబా తెలియ చేసారు.

దృశ్య ద్రష్టా ఆణి దర్శన | అవఘేంచ జయా చైతన్యఘన | 
తో అసో బ్రాహ్మణ వా పఠాణ | సమసమాన దోఘేహా | ||౧౪౧|| 
141. చూసేవాడు, చూసే వస్తువు మరియు చూడటం ఇవి మూడూ చైతన్య స్వరూపమే అని అనుకునేవారికి, బ్రాహ్మణుడైనా పఠాను అయినా ఇద్దరూ సమానమే.
ఎకదా మాధ్యాన్హీ ఆరతీ ఝాలీ | మండళీ స్వస్థానీ జావయా పరతలీ | 
బాబాంచ్యా ముఖావాటే జీ నిఘాలీ | మధుర వచనావలీ తీ ఏకా | ||౧౪౨|| 
142. ఒక మారు, హారతియైన తరువాత భక్తులు తమ ఇళ్ళకు బయలుదేరుతుండగా, బాబా నోటినుండి వచ్చిన మధురమైన మాటలను వినండి.
“కుఠేహీ అసా కాహీ హీ కరా | ఎవఢే పూర్ణ సదైవ స్మరా | 
కీ తుమచ్యా ఇత్థంభూత కృతీచ్యా ఖబరా | మజ నిరంతరా లాగతీ | ||౧౪౩|| 
143. “నువ్వెక్కడున్నా, ఏమి చేస్తున్నా, నీ పనులన్నీ నాకు ఎప్పటికప్పుడు తెలుస్తూనే ఉంటాయని సదా గుర్తుంచుకొ.
యేణే నిదర్శిత ఏసా జో మీ | తోచ మీ సర్వాంచ్యా అంతర్యామీ | 
తోచ మీ హృదయస్థ సర్వగామీ | అసే మీ స్వామీ సకళాంచా | ||౧౪౪|| 
144. “ఇలా తెలియజేసిన నేను అంతటా, అందరి హృదయాల్లో ఉంటాను. అన్ని చోట్ల తిరుగుతాను. నేను అందరికి స్వామిని.
భుతీ సబాహ్యాభ్యాంతరీ | భరూని ఉరలో మీ చరాచరీ | 
హే సకళసూత్ర ఈశ్వరీ | సూత్రధారీ మీ త్యాచా | ||౧౪౫|| 
145. “లోపల, బయట, చరాచర సృష్టిలో అన్ని ప్రాణులలో వ్యాపించి ఉన్నాను. ఇదంతా పరమేశ్వరునచే నియమింప బడినది. దీనిని నడిపించే సూత్రధారిని నేను.
మీ సకళ భూతాంచీ మాతా | మీ త్రిగుణాంచీ సామ్యావస్థా | 
మీచి సకలేంద్రియప్రవర్తా | కర్తా ధర్తా సంహర్తా | ||౧౪౬|| 
146. “అన్ని ప్రాణులకు తల్లిని నేను. సత్వ, రజస్‍ మరియు తమో గుణాలను సమంగా నడిపే వాణ్ణి నేనే. అన్ని ఇంద్రియాలను నడిపించేవాణ్ణి నేనే. సృష్టి, స్థితి, లయలకు కారకుణ్ణి నేనే.
లక్ష లావీ జో మజకడే | నాహీ తయాస కైంచేహీ సాంకడే | 
తోచ మాఝా జై విసరపడే | మాయా కోరడే ఉడవీ తై | ||౧౪౭|| 
147. “నామీద శ్రద్ధ ఉన్నవారికి ఏ కష్టాలు ఉండవు. కాని, నన్ను మరచిపోయిన వారిని మాయ తన కొరడాతో కొడుతుంది.
దృశ్య జాత హే మత్స్వరూప | కీడ ముంగీ రంక భూప | 
హే స్థిర జంగమ విశ్వ అమూప | హేంచి నిజరూప బాబాంచే” | ||౧౪౮|| 
148. “కనిపించే ఈ జగత్తు అంతా నా రూపమే. అంటే చీమ, దోమ, క్రిమికీటకాలు, రాజుపేద, స్థిరంగా ఉండేవి, స్థిరంగా లేనివి మొదలైన ఈ జగత్తంతా బాబాయొక్క నిజరూపమే”.
కాయ మౌజేచా హా ఇశారా | భేద నాహీ సంతా ఈశ్వరా | 
అభేద రూపే చరాచరా | విశ్వోద్ధారా అవతార | ||౧౪౯|| 
149. ఎంత గొప్ప సూచన! సాధువులకీ, పరమేశ్వరునికి ఏ తేడా లేదు. భేదం లేని రూపంలో, స్థిరంగా ఉండే, స్థిరంగా లేని జీవులను ఉద్ధరించటానికి వారు అవతరిస్తారు.
హోణే జరీ గురూపదీలీన | తేణే కరావే గురూగుణగాయన | 
అథవా కరావే గురూకథాకీర్తన | అథవా శ్రవణ భక్తీనే | ||౧౫౦||
150. గురువుయొక్క పాదాలలో లీనమవ్వాలంటే, గురువుయొక్క గుణాలను గానం చేయాలి. లేదా గురుకథా కీర్తనలను చేయాలి. లేకుంటే భక్తితో శ్రవణం చేయాలి.

సాధకే ఏసే కరావే శ్రవణ | శ్రోతా శ్రావ్య జాఈ విరోన | 
ప్రకట హోఈల చైతన్యఘన | మన ఉన్మన పావేల | ||౧౫౧|| 
151. వింటున్న విషయంలో సాధకులు లీనమై వింటే, మనసనేది మాయమై, ఉన్మన స్థితికి చేరుకుని, చైతన్య రూపాన్ని అనుభవిస్తారు.
అసతా జరీ గర్క సంసారీ | పడలీ సంతకథా కానావరీ | 
యత్న న కరితా తిళభరీ | కల్యాణకారీ తీ స్వభావే | ||౧౫౨|| 
152. సంసారంలో ఉంటూ, రోజువారి పనులలో మునిగిపోయి ఉన్నా, సాధువుల కథ చెవిన పడితే, కొంచెమైనా ప్రయత్నం చేయకుండానే సహజంగా మంచి కలుగుతుంది.
మగ తీ భక్తి భావే పరిసతా | కేవఢే శ్రేయ చఢేల హాతా | 
శ్రోతా విచార కరావా చిత్తా | ఆపుల్యా నిజహితా కారణే | ||౧౫౩|| 
153. అలాంటప్పుడు, భక్తి భావంతో వింటే ఎంత శ్రేయస్సు కలుగుతుందో శ్రోతలే ఆలోచించుకోవాలి, వారి మేలు కోసమే.
జడేల తేణే గురూపదీ ప్రేమ | వాఢేల క్రమే ఆత్యంతిక క్షేమ | 
నలగే దుజీ నిష్ఠా నేమ | హోఈల పరమ కల్యాణ | ||౧౫౪|| 
154. వినటం వలన గురువు పాదాలలో ప్రేమ కలిగి, క్రమంగా చాలా శ్రేష్ఠమైన సుఖం కలుగుతుంది. వేరే ఏ నియమాలు సాధనలు లేకుండానే పరమ శ్రేయస్సు దొరుకుతుంది.
మనా లావితా ఏసా నిర్బంధ | వాఢేల కథశ్రవణఛంద | 
సహజ తుటతీల విషయబంధ | పరమానంద ప్రకటేల | ||౧౫౫|| 
155. మనసును ఇలా వినటంలో బంధించి ఉంచితే, కథ వినటంలో శ్రద్ధ ఎక్కువవుతుంది. ఇంద్రియాలకు సంబంధించిన బంధాలు వాటంతట అవే విడిపోయి విపరీతమైన సంతోషం కలుగుతుంది.
ఏకూని బాబాంచీ మధుర వాణీ | నిర్ధార కేలా మీ నిజమనీ | 
ఎథూని పుఢే నరసేవా త్యాగుని | గురూసేవనీంచ అసావే | ||౧౫౬|| 
156. బాబాయొక్క మధురమైన మాటలను విని, ఇక ఇప్పటినుండి మనుషుల సేవను మాని, గురు సేవలోనే ఉండాలని మనసులో నిర్ధారణ చేసుకున్నాను.
పరీ మనాస లాగలీ హురహురీ | ‘మిళేల మేలీ తయా నోకరీ’ | 
హే జే బాబా వదలే ఉత్తరీ | ప్రత్యంతరీ యేణార కీ | ||౧౫౭|| 
157. అయినా మనసులో ఏదో తపన – “అతనికి ఏదో ఉద్యోగం వస్తుంది” అన్న బాబా మాట అనుభవానికి వస్తుందా అని.
శబ్ద బాబాంచా ఖాలీ పడేల | హే తో సహసా కధీహీ న ఘడేల | 
నరసేవేచా సంబంధ జడేల | పరీ న జోడేల హిత మోఠే | ||౧౫౮|| 
158. బాబా మాట జరగక పోవటమనేది ఎప్పుడూ ఉండదు. మనుషులకు సంబంధించిన సేవ దొరికినా, దానివల్ల నాకు మంచి జరగదు.
స్వయంస్ఫూర్తి అణ్ణాంచీ పృచ్ఛా | ఖరీ తథాపి మాఝీ హీ ఇచ్ఛా | 
నవ్హతీ ఏసే నాహీ అనిచ్ఛా | ప్రారబ్ధ భోగేచ్ఛా హీ నవ్హే | ||౧౫౯|| 
159. తనంతట తానే అణ్ణా నా గురించి బాబాను అడిగాడు. నిజమే. కాని, అది నా మనసులోని మాట కాదు అని అనటానికి లేదు. అది ప్రారబ్ధం వలన కలిగిన కోరిక కూడా కాదు.
మాఝ్యాహీ పోటీ నోకరీ వ్హావీ | సంసార నిర్వాహ సోఈ లాగావీ | 
సాఈహీ బోటానే గూళ దాఖవీ | పరీ పాజవీ ఔషధ | ||౧౬౦||
160. సంసారం గడవటానికి అనుకూలంగా ఒక ఉద్యోగం కావాలని నా మనసులో కూడా ఉంది. సాయి వ్రేలితో బెల్లాన్ని చూపించి, ఔషధాన్ని త్రాగించారు.

తే ఔషధ యా గుళాచే ఆశే | పిఊని ధాలో భాగ్యవశే | 
నోకరీహీ22 అకల్పిత లాగలీ కాసే | ద్రవ్యాభిలాషే స్వీకారిలీ | ||౧౬౧|| 
161. నా అదృష్టం కొద్దీ, బెల్లం ఆశతో ఔషధాన్ని త్రాగేశాను. అనుకోకుండానే ఉద్యోగం వచ్చింది. నేను డబ్బు మీద ఆశతో దానిని స్వీకరించాను.
గూళ ఝాలా తరీ శేవట | ఖాతాంఖాతా యేణార వీట | 
బాబాంచ్యా ఉపదేశమధాచే బోట | చాఖితా చోఖట వాటలే | ||౧౬౨|| 
162. అయినా, తీపిని ఎంత వరకూ తినగలము? తినగా తినగా చివరకు మొహం మొత్తుతుంది. అప్పుడు, బాబాయొక్క అమృతంలాంటి ఉపదేశాలు చాలా రుచిగా అనిపించాయి.
నోకరీ నవ్హతీ చిరస్థాయీ | చాలూన గేలీ ఆలియా పాయీ | 
బాబాంనీ బసవిలే ఠాయీంచేఠాయీ | సౌఖ్య అనపాయీ భోగావయా | ||౧౬౩|| 
163. ఎప్పుడూ ఉండే ఉద్యోగం కాదది. వచ్చినట్టే వెళ్లి పోయింది. దాంతో శాశ్వత ఆనందాన్ని అనుభవించటానికి, బాబా నన్ను అక్కడే కూర్చోబెట్టారు.
హే విశ్వ సంపూర్ణ చరాచర | భగవత్స్వరూపాచి సాచార | 
పరీ భగవంత విశ్వాహూనహీ పర | పరాత్పర పరమాత్మా | ||౧౬౪|| 
164. కదలికలు ఉండే, కదలికలు లేని జీవులతో నిండి ఉన్న ఈ విశ్వం దేవుని రూపమే. కాని, దేవుడు ఈ విశ్వాన్ని మించి ఉండే పరాత్పర పరమాత్మ.
ఈశ్వర ప్రపంచేసీ అభిన్న | ప్రపంచేసీ ఈశ్వరభిన్న | 
ప్రపంచ తేథూని చేతనాచేతన | తయా అధిష్ఠాన ఈశ్వర | ||౧౬౫|| 
165. పరమేశ్వరుడు ఈ విశ్వం కంటే వేరు కాదు. కాని, విశ్వమే పరమేశ్వరునికంటే ప్రత్యేకమైనది. జగత్తు పుట్టినప్పటినుంచి అందులో కదలికలు ఉండే, కదలికలు లేని ఎన్నో వస్తువులున్నాయి. వాటన్నింటికి పరమేశ్వరుడే ఆధారం.
భగవంతాచీ పూజాస్థానే |అష్టప్రకార అసతీ జాణే | 
ప్రతిమా స్థండిలాది ఆనానే | సర్వా తుళణే గురూశ్రేష్ఠ | ||౧౬౬|| 
166. దేవుణ్ణి ఆరాధించే స్థానాలు ఎనిమిది. విగ్రహం, స్థండిలం మొదలైనవి. వీటన్నిటికంటే గురువు శ్రేష్ఠం.
కృష్ణ స్వయే బ్రహ్మ పూర్ణ | తోహీ ధరీ సాందీపనీ చరణ | 
మ్హణే కరితా సద్గుమరూస్మరణ | మీ నారాయణ సంతుష్టే | ||౧౬౭|| 
167. శ్రీకృష్ణుడు స్వయంగా పూర్ణబ్రహ్మ. అయినా, గురువు సాందీపుల పాదాలను పట్టుకుని, ‘సద్గురువును తల్చుకుంటే నారాయణుడనైన నేను ఆనందిస్తాను’ అని అన్నాడు.
మజహూన మజ సద్గు్రూస్తవన | ఆవడే కీ సహస్త్రగుణ | 
ఏసే సద్గుసరూంచే వరిష్ఠపణ | మహిమాన గహన తయాంచే | ||౧౬౮|| 
168. ‘నా కంటే సద్గురువును పొగిడితే నాకు వేయిరేట్లు ఇష్టం’ అనీ అన్నాడు. సద్గురువుయొక్క ప్రత్యేకత, మహిమ అంత గొప్పది.
గురూభజనా జో పాఠిమోరా | తో ఎక అభాగీ పాపీ ఖరా | 
భోగీ జన్మమరణయేర ఝారా | కరీ మాతేరా స్వార్థాచా | ||౧౬౯|| 
169. గురు భజన అంటే ఇష్టం లేనివాడు నిజంగా అభాగ్యుడు, పాపి. చావుపుట్టుకల రాకపోకల కష్టాలను అనుభవిస్తూ తన శ్రేయస్సును నాశనం చేసుకుంటాడు.
మాగుతీ జన్మమాగుతీ మరణ | హే తో లాగలే నిరంతర భ్రమణ | 
మ్హణూని కరూంయా కథాశ్రవణ | నిజోద్ధరణ సంపాదూ | ||౧౭౦||
170. మళ్లి పుట్టుక, మళ్లి చావు! ఈ రెండింటి మధ్యన ఎప్పుడూ తిరుగుతుండటమే మన పని అయిపోయింది. అందుకే, ఈ కథలను విని మనలను ఉద్ధరించుకుందాము.

సంత ముఖీచ్యా సహజ గోష్టీ | అవిధ్యేచ్యా తోడితీ గాంఠీ | 
తారక హోతీ అతి సంకటీ | మ్హణోని పోటీ సాఠవూ | ||౧౭౧|| 
171. సత్పురుషుల నోటినుండి సహజంగా వచ్చిన కథలు అజ్ఞానాన్ని తొలగిస్తాయి. ఎన్నో కష్టాలనుండి అవి దాటిస్తాయి. అందువల్ల, వానిని భద్రంగా హృదయంలో పోగుచేసుకుందాము. 
నకళే కైసా యేఈలవేళ | ఘాలూని దేతీల కైసా మేళా | 
హా అల్లామియాచా సర్వ ఖేళ | భక్త ప్రేమళ ప్రేక్షక | ||౧౭౨|| 
172. ముందు ముందు ఎప్పుడు ఎలాంటి సమయం వస్తుందో, ఏమి జరుగుతుందో, ఇదంతా అల్లామియా లీల. అయనకు ప్రేమికులైన భక్తులు కేవలం ప్రేక్షకులు. 
గాంఠీస నసతా ప్రజ్ఞాబళ | కాయ మ్హణావే హే దైవ సబళ | 
జే మీ లాధలో సాఈ గురూ ప్రబళ | హాహీ ఎక ఖేళ తయాచా | ||౧౭౩|| 
173. ఏ తెలివి బలమూ లేకుండానే సమర్థులైన సాయి సద్గురుని పొందాను. దీనిని నా బలమైన అదృష్టం అనుకోవాలా? కాదు, ఇది కూడా వారి లీలే! 
నివేదిలే గ్రంథ ప్రయోజన | కథిలే మజ దిధలే జే ఆశ్వాసన | 
జేణే మత్పరత్వ ఆణి మత్పూజన | కాయ తే దిగ్దర్శన జాహలే | ||౧౭౪|| 
174. ఈ గ్రంథంయొక్క ప్రయోజనాన్ని మనవి చేశాను. బాబా నాకు ధైర్యాని ఇవ్వటం గురించి మనవి చేశాను. అదే సందర్భంలో, బాబాను ఎలా పూజ చేయలి అన్న దానిని, బాబా తెలియ జేసిన అహం బ్రహ్మ గురించి కూడా సూచించటమయింది. 
ఆతా ఆపణ శ్రోతేజన | కరాల పుఢీల అధ్యాయీ శ్రవణ | 
సమర్థ సాఈనాథాంచే అవతరణ | శిరడీంత కైసేన జాహలే | ||౧౭౫|| 
175. ఇప్పుడు, తరువాత అధ్యాయంలో సమర్థ సాయినాథులు శిరిడీలో ఎలా అవతరించారు అన్న సంగతిని శ్రోతలు వినండి. 
లహాన థోర తుమ్హీ సగళే | హే సాఈచే చరిత్ర ఆగళే | 
హోఊని క్షణైక సంసారావేగళే | పరిసా భోళే భావిక హో | ||౧౭౬|| 
176. అమాయకులు, భావికులు, చిన్న, పెద్ద అయిన మీరంతా ఒక్క క్షణం ఈ సాంసారిక అలోచనలనుంచి బయటపడి, అసాధారణమైన సాయి చరిత్ర వినండి. 
స్వయే జరీ నిర్వికారీ | సాఈ నట నాటకీ అవతారీ | 
వర్తే మాయా కార్యానుసారీ | జైసా వ్యవహారీ ప్రాపంచిక | ||౧౭౭|| 
177. సాయి స్వయంగా ఏ వికారాలూ లేని నిర్వికారి. అయినా, చాలా పాత్రలు నటించిన అవతారి. మాయ వలన, అందరిలాగే ఈ ప్రపంచంలో సామాన్యునిగా నడచుకున్నారు. 
‘సమర్థ సాఈ’ యా అల్ప మంత్రే | ధ్యాతీ జయాచీ పదే పవిత్రే | 
హాలవీ జో భక్త భవమోక్ష సూత్రే | పావన చరిత్రే తయాచీ | ||౧౭౮|| 
178. సమర్థ సాయి అన్న చిన్న మంత్రంతో వారి పాదాలను ధ్యానం చేస్తే, భక్తులను సంసార కష్టాలనుండి దాటిస్తారు. అలాంటి సూత్ర్రధారి చరిత్ర పావనమైంది. 
ఎవంచ పావన సాఈచరిత్ర | వాచీ తయాచే పావన వక్త | 
శ్రోతియాంచే పావన శ్రోత్ర | హోఈల పవిత్ర అంతరంగ | ||౧౭౯|| 
179. ఇలాంటి పావనమైన సాయి చరిత్రను చెప్పేవారి నోరు, వినేవారి చెవులు, వారిరువురి మనసులు పవిత్రమౌతాయి. 
ప్రేమే కరితా కథాశ్రవణ | హోఈల భవ దుఃఖాంచే హరణ | 
ఓళేల సాఈ కృపాఘన | ప్రగటేల సంపూర్ణ శుద్ధబోధ | ||౧౮౦|| 
180. ఈ కథలను ప్రేమగా, శ్రద్ధగా వింటే సాంసారిక దుఃఖం తొలగిపోతుంది. సాయి దయామయులు. సంపూర్ణమైన, శుద్ధమైన జ్ఞానాన్ని బోధిస్తారు. 

లయ విక్షేప ఆణి కషాయ | రసాస్వాద హే శ్రవణా అపాయ | 
దూరసారాహె అంతరాయ | శ్రవణ సుఖదాయక హోఈల | ||౧౮౧|| 
181. బద్ధకం, స్థిరంగా ఉండలేని మనసు, ఇంద్రియాలను తృప్తి పరచాలనుకోవటం, ఇవన్నీ వినటంలో కలిగే రస ఆస్వాదనానికి కష్టం కలిగిస్తాయి. ఈ అంతరాయాలను తొలగించుకుంటే వినటం సుఖంగా ఉంటుంది.
నలగే వ్రత ఉధ్యాపన | నలగే ఉపవాస శరీరశోషణ | 
నలగే తీర్థ యాత్రాపర్యటన | చరిత్ర శ్రవణ ఎక పురే | ||౧౮౨|| 
182. వ్రతాలు, ఉద్యాపనలు అవసరం లేదు. దేహాన్ని కష్టపెట్టే ఉపవాసాలు అవసరం లేదు. తీర్థయాత్రలు మొదలైనవి అవసరం లేదు. చరిత్రను వినటం ఒకటే చాలు. 
ప్రేమ అసావే అకృత్రిమ | జాణిలే పాహిజే భక్తివర్మ | 
సహజ లాధేల పరమార్థ పరమ | నాసేల అవిషమ అవిద్యా | ||౧౮౩|| 
183. మన ప్రేమ నిర్మలంగా మోసం లేనిదిగా ఉండాలి. భక్తిలో ఉన్న అర్థాన్ని తెలుసుకోవాలి. అప్పుడే అజ్ఞానం నశించి, పరమార్థం సహజంగా లభిస్తుంది. 
నలగే ఇతర సాధనీ శీణ | కరూ హే సాఈచరిత్ర శ్రవణ | 
సంచిత ఆణి క్రియమాణ | అల్పప్రమాణ హీ నురవూ | ||౧౮౪|| 
184. ఇతర సాధనలతో కష్టపడనవసరం లేదు. ఈ సాయి చరిత్ర విని, మనం గతంలో చేసిన, ఇప్పుడు చేస్తున్న చెడు పనుల ప్రభావం ఏ మాత్రం మిగలకుండా చేసుకుందాం. 
కృపణ వావరో కవణ్యాహీ గావా | చిత్తాసమోర పురలేలా ఠేవా | 
జైసా తయాసీ అహర్నిశీ దిసావా | తైసాచి వసావా సాఈ మనీ | ||౧౮౫||
185. ఏ ఊళ్ళో తిరుగుతున్నా, రాత్రీపగలూ తాను దాచుకున్న డబ్బునే తన మనసులో పిసనారి చూసేటట్లు, మనమూ మన మనసులో ఎప్పుడూ సాయిని చూద్దాము. 


|ఇతి శ్రీ సంతసజ్జన ప్రేరితే | భక్త హేమాడపంత విరచితే | 

| శ్రీ సాఈ సమర్థ సచ్చరితే | | గ్రంథప్రయోజనానుజ్ఞాపన నామ | 
| తృతీయోధ్యాయః సంపూర్ణః | 

||శ్రీ సద్గురూ సాఈనాథార్పణమస్తు|| శుభం భవతు ||


 
టిపణీ:

1. ఎకాద్యా విషయాచీ సిద్ధతా కరణ్యాసాఠీ ఘట పట ఇత్యాదీ ఉదాహరణాంనీ వితండవాద మాజవిణే. 
2. అవతారకార్యాచీ సఫలతా. 
3. రా. మాధవరావ దేశపాండే యాంస బాబా నేహమీ యా నావానే హాక మారీత. 
4. పరిపూర్ణ ఆనంద. 
5. కలియుగానుసార ఉత్పన్న హోణార్యా దుష్ట వాసనా. 
6. ఖటపట, శ్రమ. 
7. భక్తాచ్యా పాతకాంచా నాశ. 
8. మాయా తరూన జాణ్యాకరితా. 
9. అణ్ణా చించణీకర. 
10. యా లేఖకాచ్యా. 
11. యా లేఖకాస యా నావానే బహుతేక హాక మారీత. 
12. రేడా. 
13. త్రాసలే. 
14. ఉత్సుక ఝాలీ ఆహే. 
15. మనసోక్త. 
16. ఝోంబేల, ఝగటేల. 
17. జ్యా ఓరడీనే. 
18. ఆగ్రహ. 
19. త్యా రోహిల్యాలా. 
20. మంజుళ. 
21. కర్కశ. 

22. ముంబఈ సరకారచే చీఫ సేక్రేటరీ కై. మి. మీడ హే అ. కలెక్టర అసతానా హా లేఖక త్యాంచా శిరస్తేదార వ మరాఠీచా శిక్షక హోతా. పుఢే ఇ. స్. ౧౯౨౧ సాలీ పేన్శన ఘ్యావయాస హా మే. అకాఊంటేంట జనరలచ్యా ఆఫిసాత జాత అసతా వాటేత మి. మీడ యాంచీ అకల్పిత గాఠ పడూన త్యాంచ్యా ఆగ్రహావరూన, పేన్శన ఘేతల్యానంతర ౫ వర్షాంనీ ఎకా స్పేశల కామావర సహా మహినే పర్యంత సేక్రేటరిఎటమధ్యే యానే నోకరీ పత్కరలీ హోతీ. 

Sunday, October 21, 2012

||కథా ప్రయోజన నామకరణ నామ ద్వితీయోధ్యాయః||


శ్రీ సాఈసచ్చరిత
|| అథ శ్రీసాఈసచ్చరిత || అధ్యాయ ౨ రా ||

||శ్రీ గణేశాయ నమః||శ్రీ సరస్వత్యై నమః|| 
||శ్రీ కులదేవతాయై నమః||శ్రీ సీతారామచంద్రాభ్యాం నమః|| 
||శ్రీ సద్గురుసాఈనాథాయ నమః||

పూర్వాధ్యాయీ మంగలాచరణ | జాహలే దేవతాకులగురూవందన | 
సాఈచరిత్రబీజ పేరూన | ఆతా ప్రయోజన ఆరంభూ | ||౧|| 
1. మంగళాచరణం, దేవతలకు, కులదేవతలకు, గురువులకు వందన సమర్పణతో శ్రీసాయి సచ్చరితకు ప్రారంభం గత అధ్యాయంలో జరిగింది. ఈ గ్రంథ ప్రయోజనాన్ని ఇప్పుడు చెప్పటం ఆరంభిస్తాను.
అధికారీ అనుబంధ దిగ్దర్శన | అతి సంకలిత కరూ వివేచన | 
జేణే శ్రోతయా గ్రంథప్రవేశన | ఆయాసేవీణ ఘడేల | ||౨|| 
2. ఈ గ్రంథాన్ని ఎవరు చదవాలో మరియు ఈ గ్రంథానికి, అందులోని విషయానికిగల సంబంధాన్ని క్లుప్తంగా తెలియజేస్తాను. దీనివలన, శ్రోతలు సులభంగా ఈ గ్రంథాన్ని అర్థం చేసుకోగలరు.
ప్రథమాధ్యాయీ యథానుక్రమ | కరూని గోధూమ-పేషణోపక్రమ | 
కేలా మహామారీచా ఉపశమ | ఆశ్చర్య పరమ గ్రామస్థా | ||౩|| 
3. బాబా ఎలా గోధుమలను విసరి, మహమ్మారియైన కలరాను గ్రామంనుండి తరిమివేశారు, అనే సంగతి మొదటి అధ్యాయంలో విన్నారు. ఈ లీల గ్రామస్థులకు పరమాశ్చర్యాన్ని కలిగించింది.
ఏశా సాఊచ్యా అగాధ లీలా | శ్రవణ కరితా ఆనంద ఝాలా | 
తేచి యా కావ్యరూపే ప్రకటలా | బాహేర ఉతటలా ప్రేమపూర | ||౪|| 
4. ఇలాంటి సాయియొక్క ఇలాంటి అగాధమైన లీల విని, నాకు ఆనందం కలిగింది. నాలో ప్రేమ ఉప్పొంగి, ఈ కావ్య రూపంలో ప్రకటితమైంది.
మ్హణూని సాఈచే ధన్యవాద | వాటలే యథామతీ కరావే విశద | 
హోతీల తే భక్తాంసీ బోధప్రద | పాపాపనోద హోఈల | ||౫|| 
5. అందుకు సాయికి నా ధన్యవాదాలు. భక్తులకు మంచి ఉపదేశంగా ఉంటూ, వారి పాపాలను నశింప చేస్తుందనే నమ్మకంతో, సాయియొక్క లీలలను నా బుద్ధికి తోచినట్లు, చెప్పాలని నాకు అనిపించింది.
తదర్థ హే సాఈచే చరిత్ర | లిహూ ఆదరిలే అతి పవిత్ర | 
ఆరంభిలే హే కథాసత్ర | ఇహ పరత్ర సౌఖ్యద | ||౬|| 
6. అందుకే, ఇహ పర సుఖాలను ప్రసాదించే, అతి పవిత్రమైన సాయి చరిత్రయను ఈ కథలను వ్రాయటంతో ప్రారంభించాను.
సన్మార్గదర్శక సంతచరిత్ర | నవ్హే తే న్యాయ వా తర్కశాస్త్ర | 
తరీ హోఈల జో సంతకృపాపాత్ర | తయా న విచిత్ర కాహీచ | ||౭|| 
7. సత్పురుషుల చరిత్ర మంచి మార్గదర్శకమైనది. అది న్యాయశాస్త్రంగాని, తర్కశాస్త్రంగాని కాదు. అయినా సంతుల అనుగ్రహానికి పాత్రులైన వారికి,
తరీ హీ ప్రార్థనా శ్రోతయాలాగీ | వ్హావే జీ యా ఆనందా విభాగీ | 
ధన్య భాగ్యాచా తో సత్సంగీ | కథావ్యాసంగీ నిరత జో | ||౮|| 
8. ఈ ఆనందాన్ని పంచుకోవడంలో, శ్రోతలు కూడా భాగస్వాములు కావలెనని నా ప్రార్థన. ఈ కథలను సత్సంగంతో ఎల్లప్పుడూ వినేవారు ధన్య భాగ్యులు.
చిరపరిచిత జీవాచా మిత్ర | సహవాస జ్యాచా దివస రాత | 
త్యాంచే న మజ రేఖాటావే చిత్ర | సంతచరిత్ర కాయ లిహూ | ||౯|| 
9. పగలూ రాత్రి కలిసి ఉండే మిత్రుల గురించే, కొంచం అయినా వ్రాయలేని నేను, ఒక సంతుని జీవిత చరిత్ర ఎలా వ్రాయగలను?
జేథ మాఝే మజ అంతరంగ | ఓళఖూ యేఈనా యథాసంగ | 
త్యా మ్యా సంతమనీచే తరంగ | వర్ణావే నిర్వ్యంగ కైసేనీ | ||౧౦||
10. అంతెందుకు, నా ఆలోచన గురించి కాని, అసలు నా గురించి కాని, పూర్తిగా తెలుసుకోలేని నేను, ఒక సత్పురుషుని మనసులోని ఆలోచనల గురించి తప్పులు లేకుండా ఎలా వర్ణించగలను?

కరూ జాతా స్వరూపనిర్ధార | మూకావలే జేథ వేదహీ చార | 
త్యా తుఝ్యా రూపాచా విచార | కళేల సాచార మజ కైసా | ||౧౧|| 
11. ఆత్మయొక్క స్వరూపాన్ని తెలుసుకోలేక, నాలుగు వేదాలు మౌనం వహించాయి. అలాంటప్పుడు, మీ నిజ స్వరూపాన్ని నేను నిశ్చయంగా ఎలా తెలుసుకోగలను?  
స్వయే ఆధీ సంత వ్హావే | మగ సంతా యథార్థ జాణావే | 
తేథ మీ సంతాంసీ కాయ వానావే | హే మజ ఠావే ఆధీంచ | ||౧౨|| 
12. ముందుగా నేను సంతుడైతే, తరువాత ఇతర సంతులను తెలుసుకోగలుగుతాను. నా అసమర్థత నాకు ముందుగానే బాగా తెలుసు. అలాంటప్పుడు నేను సత్పురుషులను ఎలా వర్ణించగలను?  
సప్త సాగరీంచే పాణీ | తయాచీహీ కరవేల మాపణీ | 
ఆకాశాసీ ఘాలవేల గవసణీ | పరీ న ఆయణీ సంత యేతీ | ||౧౩|| 
13. ఏడు సాగరాలలో ఉన్న నీటిని కొలువ వచ్చు. విశాలమైన ఆకాశాన్ని కప్పిపుచ్చవచ్చు. కాని, సత్పురుషులు సామాన్యుల బుద్ధికి అంతు పట్టరు.  
జాణే మనీ మీ ఏక పామర | పరీ బాబాంచా ప్రతాప అనివార | 
పాహూని ఉఠే గావయాచీ లహర | తీహీ అనావర హో పాహే | ||౧౪|| 
14. నేనొక అల్పుడని నాకు తెలుసు. అయినా, బాబాయొక్క అంతులేని శక్తిని, మహాత్మ్యాన్ని చూచి, వారి గురించి పాడాలని అణచుకోలేనంత ఉత్సాహం నాలో కలిగింది.  
జయ జయాజీ సాఈరాయా | దీనదుబళ్యాచియా విసాంవియా | 
అగాధ న వర్ణవే తుఝీ మాయా | కరీ కృపా యా దాసావరీ | ||౧౫|| 
15. జయ జయ సాయినాథా! దీనుల దళితుల ఆశ్రయమా! అగాధమైన మీ ప్రేమను వర్ణించ సాధ్యం కాదు. కనుక, ఈ దాసుని కరుణించండి.  
లహాన తోండీ మోఠా ఘాంస | తైసే హే హోఈల మాఝే సాహస | 
హోఊ న దేఈ మాఝా ఉపహాస | వాటే హా ఇతిహాస లిహావా | ||౧౬|| 
16. ఈ చరిత్రను వ్రాయలన్న నా సాహసం, చిన్న నోటికి పెద్ద ముద్దవలె ఉంది. నన్ను అపహాస్యాల పాలు కానివ్వకండి అని ప్రార్థిస్తున్నాను.  
సంతచరిత్రే జే జే లిహితీ | తయావరూ భగవంతాచీ ప్రీతీ | 
ఏసే మహారాజ జ్ఞానేశ్వర వదతీ | ధరావీ భీతి మగ మీ కా | ||౧౭|| 
17. అయినా నేనెందుకు భయపడాలి? సంతుల చరిత్ర వ్రాసేవాళ్లపై భగవంతునికి ప్రీతి, అని జ్ఞానేశ్వర మహారాజే అన్నారు.  
మఝియాహీ మనీ హ స్ఫూర్తీ | చేతవితీ తీచ భగవంతమూర్తీ | 
స్వయే జరీ మీ జడ మూఢమతీ | నిజకార్యపూర్తీ తీ జాణే | ||౧౮|| 
18. ఆ భగవంతుడే నాలో వ్రాయాలనే స్ఫూర్తినిచ్చి, మేలుకొలిపింది. కనుక, తన పనిని ఎలా పూర్తిచేయాలో ఆయనకే తెలుసు. స్వయంగా నేను మందమతిని, జడుణ్ణి.  
భక్త జీ జీ సేవా కల్పితీ | సంత స్వయేచి కరవూని ఘేతీ | 
భక్త కేవళ కారణ నిమిత్తీ | సకళ స్ఫూర్తి సంతాంచీ | ||౧౯|| 
19. భక్తులు తమకు ఏ సేవ చేయాలని అనుకున్నా, ఆ సేవలన్నిటినీ సత్పురుషులు తామే పూర్తి చేయించుకుంటారు. స్వయంగా ఆ సత్పురుషులే భక్తులకు స్ఫూర్తినిస్తారు. భక్తులు కేవలం నిమిత్త మాత్రులే. సారాంశ హా సాఈ స్వయే కరవీ | నిజచరిత్ర మజ మూర్ఖా కరవీ | 
ఓణేంచ యా కథేచీ థోరవీ | గౌరవీ జే ఆదరే | ||౨౦||
20. సారాంశంలో చెప్పాలంటె, తమ చరిత్రను తామే స్వయంగా ఈ మూర్ఖుని ద్వారా వ్రాయిస్తారు. భక్తి గౌరవాలను కలిగించే ఈ చరిత్రకు అందుకే ఇంతటి ఘనత.

సాధుసంత అథవా శ్రీహరి | కోణాతేహీ ధరూని నిజకరీ | 
ఆపులీ కథా ఆపణ కరీ | నిజకర శిరీ ఠేవునీ | ||౨౧|| 
21. సాధుసంతులు కాని, శ్రీహరియే కాని, నిమిత్త మాత్రునిగా నిర్ణయించిన వారి శిరసుపై తమ వరద హస్తాన్ని ఉంచి, వారి చేయి పట్టుకుని తమ చరిత్రను తామే వ్రాయించుకుంటారు.  
జైసీ శకే సతరాంశే సాలీ | మహీపతీసీ బుద్ధి స్ఫురలీ | 
సాధు సంతాంహీ సేవా ఘేతలీ | చరిత్రే లిహివిలీ త్యా కరవీ | ||౨౨|| 
22. శ. క. సం|| ౧౭౦౦లో సాధు శ్రేష్ఠులు మహీపతికి ప్రేరణ కలిగించి, అతని ద్వారా తమ చరిత్రలను తామే వ్రాయించి, అతని సేవను స్వీకరించారు.  
తీచ సేవా అఠరాశే సాలీ | దాస గణూచ్యా హస్తే ఘేతలీ | 
పుఢీల సంతచరిత్రే లిహివిలీ | పావన ఝాలీ సకళీకా | ||౨౩|| 
23. అలాగే, శ. క. సం|| ౧౮౦౦లో దాసగణుని ద్వారా సేవను స్వీకరించి, సాధువులు తమ చరిత్రలను వ్రాయించి, అందరినీ పావనం చేశారు.  
భక్త ఆణి సంతవిజయ గ్రంథ | భక్త ఆణీ సంతలీలామృత | 
హే చార జైసే మహిపతీరచిత | దాసగణూకృత దోన తైసే | ||౨౪|| 
24. భక్త విజయం, సంత విజయం, భక్త లీలామృతం మరియు సంత లీలామృతం అను నాలుగు గ్రంథాలను రచించిన మహీపతి వలెనే, దాసగణు రెండు గ్రంథాలను రచించారు.  
ఏకాంచే నావ భక్తలీలామృత | దుజయాంచే తే సంతకథామృత | 
ఉపలబ్ధ అర్వాచీన భక్త సంత | ఉభయ గ్రంథాంత వర్ణిలే | ||౨౫|| 
25. ఒకటి భక్త లీలామృతం, రెండవది సంత కథామృతం. ఈ రెండు గ్రంథాలలో ఈ మధ్యనే వెలుగులోకి వచ్చిన భక్తుల మరియు సత్పురుషుల లీలలు వర్ణింపబడి ఉన్నాయి.  
త్యాంతీల భక్తలీలామృతాంత | శ్రీసాఈచే మధుర చరిత | 
ఆహే వర్ణిలే అధ్యాయత్రయీత | శ్రోతీ తే తేథ వాచావే | ||౨౬|| 
26. భక్త లీలామృతంలో శ్రీ సాయియొక్క మధుర చరిత్రను మూడు అధ్యాయాలలో వర్ణింపబడినది. శ్రోతలూ దీనిని పఠించండి.  
తైశీచి గోడ జ్ఞానకథా | కథితీ సాఈ ఏకా భక్తా | 
తీ వాచావీ సంతకథామృతా | అధ్యాయ సత్తావన పహా | ||౨౭|| 
27. అలాగే, సంత కథామృతంలో, ౫౭వ అధ్యాయంలో ఒక భక్తునికి సాయి తెలిపిన మధురమైన, జ్ఞానాన్ని బోధించే కథను చదవండి.  
శివాయ సాఈచే అలౌకిక లీలా | రఘునాథ-సావిత్రీ భజనమాలా | 
అనుభవపూర్వక నివవీ జనాలా | అభంగ-పదాలా గాఊన | ||౨౮|| 
28. ఇవి కాక, రఘునాథ మరియు సావిత్రి రచించిన రఘునాథ-సావిత్రి భజనమాల అను గ్రంథంలో, తాము అనుభవించిన సాయియొక్క అలౌకిక లీలలను, అభంగమనే పదాలలో, ప్రజల కోసం గానం చేశారు.  
యాంతచి ఏక బాబాంచే లేకరూ | జే తృషిత చకోరా అమృతకరూ | 
వర్షలే కథామృతప్రేమపడిభరూ | శ్రోతా తే సాదరూ సేవావే | ||౨౯|| 
29. చకోరంలా దాహంగా ఉండే భక్తుల కోసం, బాబా మీద విపరీతమైన ప్రేమతో, బాబా బిడ్డడు (హరి సీతారామ దీక్షిత) భజనమాలకు వ్రాసిన ముందుమాటలో ప్రేమామృతాన్ని కురిపించారు. శ్రోతలు శ్రద్ధగా దానిని పఠించండి. 
దాసగణూచీ స్ఫూట కవితా | తీహీ అత్యంత రసభరితా | 
ఆనంద దేఈల శ్రోతయాచిత్తా | లీలా పరిసతా బాబాంచీ | ||౩౦||
30. అత్యంత రసభరితమైన దాసగణుని మిగతా కవిత్వంలో కూడా, సాయి లీలలు శ్రోతల మనసులకు ఆనందాన్ని కలిగిస్తాయి.

తైసేంచి గుర్జర జనాంకరితా | భక్త అమీదాస భవానీ మేథా | 
యానీహీ కాహీ చమత్కారకథా | అతి ప్రేమళతా లిహిల్యాతీ | ||౩౧|| 
31. అలాగే, గుజరాతి ప్రజల కొరకు, అమీదాసు భవాని మెహతా అను భక్తుడు అత్యంత ప్రేమతో బాబాయొక్క చమత్కారాల కథలను గుజరాతి భాషలో వ్రాశాడు.  
శివాయ కాహీ సద్భ్క్తశిరోమణీ | సాఈప్రభా హే నావ ఠేవునీ | 
ప్రసిద్ధ కరీత పుణ్యపట్టణీ | కథాశ్రేణీ బాబాంచ్యా | ||౩౨|| 
32. ఇవి కాక, కొందరు భక్త శిరోమణులు 'సాయిప్రభ' అను పేరుతో బాబాయొక్క కథా పరంపరలను, పూనానుండి ప్రసిద్ధికి తెచ్చారు.  
ఏసఏసియా కథా అసతా | యా గ్రంథాచీ కాయ ఆవశ్యకతా | 
శంకా యేఈల శ్రోతయాంచిత్తా | నిరాకరణతా ఆకర్ణిజే | ||౩౩|| 
33. ఇలాంటివి ఎన్నెన్నో కథలుండగా ఈ గ్రంథంయొక్క అవశ్యకత ఏముందని శ్రోతలకు సంశయం కలుగ వచ్చును. మీ సందేహాన్ని తీర్చుతాను, వినండి.  
సాఈచరిత్ర మహాసాగర | అనంత అపార రత్నాకర | 
మీ టిటవీ తో రితా కరణార | ఘడణార హే కైసేనీ | ||౩౪|| 
34. మహా సాగరంవలె సాయి చరిత్ర అనంతం, అపారం. అనేక రత్నాలకు గని. పిచ్చుక లాంటి నేను, దీనిని ఖాళీ చేయటం ఎలా సాధ్యం?  
తైసే సాఈచే చరిత్ర గహన |అశక్య కధీహి సాడ్గన వర్ణన | 
మ్హణూని కరవేల తే కథన | తేణేంచి సమాధాన మానావే | ||౩౫|| 
35. అత్యంత గహనమైన సాయి చరిత్రను సంపూర్ణంగా వర్ణించటం అసాధ్యం. ఎంత వీలైతే అంత, నా శక్తికొలది చెప్పి, అంతటితో తృప్తి పడాలి.  
అపార సాఈచ్యా అపూర్వ కథా | శాంతిదాయక భవదవార్తా | 
శ్రోతయా దేతీల శ్రవణోల్హాసతా | చిత్తస్థిరతా నిజభక్తా | ||౩౬|| 
36. అపారమైన సాయియొక్క అపూర్వ కథలు, ప్రాపంచిక దుఃఖాలతో బాధ పడేవారికి శాంతిని చేకూరుస్తాయి. వినటంలో శ్రోతలకు ఉత్సాహాన్నీ మరియు భక్తుల మనసుకు స్థిరత్వాన్ని కలిగిస్తాయి.  
కథా వదలే పరోపరీచ్యా | వ్యావహారిక ఉపదేశాచ్యా | 
తైశాచి సర్వాంచ్యా అనుభవాచ్యా | వర్మాచ్యా నిజకర్మాచ్యా | ||౩౭|| 
37. అనేక రకాల ఉపదేశాలతో బాబా కథలను చెప్పారు. అందులో కొన్ని ప్రాపంచిక సంగతుల గురించి, కొన్ని భక్తుల అనుభవాల గురించి, మరింకెన్నో తమ లీలలోని మర్మాలను తెలియజేస్తూ చెప్పినవి.  
అపౌరూషేయ శ్రుతి విఖ్యాత | జైశా అసంఖ్య ఆఖ్యాయికా విశ్రుత | 
తైశాచీ బాబా మధుర అర్థభరిత | అపరిమిత సాంగత | ||౩౮|| 
38. దైవీకమైన శ్రుతలలోని (వేదాలు) అసంఖ్యాకమైన కథలవలె, అర్థంతో నిండిన, రసభరితమైన ఎన్నో కథలను బాబా చెప్పేవారు.  
ఏకతా త్యా సావధాన | ఇతర సుఖే తృణాసమాన | 
విరోని జాయ భూకతహాన | సమాధాన అంతరీ | ||౩౯|| 
39. ఆ కథలను వింటుంటే, ఆకలి దప్పులను మరచిపోయి, ఇతర సుఖాలు గడ్డితో సమానమని అనిపిస్తాయి. మనసుకు శాంతి ఏర్పడుతుంది.  
కోణాసీ వ్హావీ బ్రహ్మసాయుజ్యతా | అష్టాంగయోగప్రావీణ్యతా | 
సమాధిసుఖనిర్భరతా | హోఈల కథా పరిసతా యా | ||౪౦||
40. అష్టాంగ యోగ ప్రావిణ్యాన్ని, సమాధి సుఖంలోని ఆనందాన్ని, బ్రహ్మతో ఐక్యాన్ని కోరుకునే వారు ఈ సాయి కథలను వింటే, వారి కోరిక తీరుతుంది.

శ్రవణార్థియాంచే కర్మపాశ | తోడూని టాకితీ యా కథా అశేష | 
బుద్ధీసీ దేతీ సుప్రకాశ | నిర్విశేష సుఖ సకలా | ||౪౧|| 
41. వినేవారి కర్మ పాశాన్ని త్రుంచివేసి, బుద్ధిని ప్రకాశవంతం చేసి, ఈ కథలు వారికి ఏ భేదభావాలూ లేని సుఖాన్ని కలిగిస్తాయి.  
తేణే మజ స్ఫురలో వాసనా | ఏశా సుసంగ్రాహ్య కథా నానా | 
ఓవూని కరావే మాలాగ్రథనా | హీచి ఉపాసనా చాగలీ | ||౪౨|| 
42. అందువల్ల, ఇలాంటి అనేక కథలను సేకరించి, మాలగా గ్రుచ్చాలనే కోరిక నాలో కలిగింది. ఇలాంటి మాలను బాబాకు సమర్పించడమే మంచి పూజ అని కూడా అనిపించింది.  
కానీ పడతా చార అక్షరే | తాత్కాళ జీవాచా దుర్దిన ఓసరే | 
సంపూర్ణ కథా ఏకతా సాదరే | భావార్థీ ఉతరేల భవపార | ||౪౩|| 
43. ఈ కథలలోని నాలుగు అక్షరాలు చెవులలో పడిన వెంటనే జీవుల చెడు రోజులు తొలగిపోతాయి. ఇక సంపూర్ణ కథను, భక్తిభావంతో వినే భక్తులు సంసార సాగర తీరాన్ని చేరుకోగలరు.  
మాఝీ కరోనియా లేఖణీ | బాబాచి గిరవితీల మాఝా పాణీ | 
మీ తో కేవళ నిమిత్తాలా ధణీ | అక్షరే వళణీ వళవితో | ||౪౪|| 
44. నన్ను తన లేఖనిగా చేసుకొని, నా చేతిని పట్టుకొని త్రిప్పుతూ, బాబాయే అక్షరాలను వ్రాయిస్తున్నారు. నేను కేవలం నిమిత్త మాత్రుణ్ణి.  
వర్షానువర్ష బాబాంచీ లీలా | పాహోని లాగలా మనాసీ చాళా | 
బాబాంచ్యా గోష్టీ కరావ్యా గోళా | భోళ్యా ప్రేమళాంకారణే | ||౪౫|| 
45. ఎన్నో సంవత్సరాలు బాబా లీలలను చూసిన తరువాత, వారి ప్రవచానాలను, ప్రేమ పూరితమైన భావికులైన భక్తుల కొరకు సేకరించాలనే సంకల్పం నాలో కలిగింది.  
హోఊనియా ప్రత్యక్ష దర్శన | నివాలే నాహీత జ్యాంచే నయన | 
తయాంసీ బాబాంచే మాహాత్మ్యశ్రవణ | పుణ్య పావన ఘడావే | ||౪౬|| 
46. బాబాను ప్రత్యక్షంగా దర్శించి తమ కళ్ళను పావనం చేసుకోలేని వారు, బాబాయొక్క మహిమలను, చెవులతో వినిన పుణ్యంతోనైనా పరిశుద్ధులు కాగలరు.  
కోణా సభాగ్యాచియా మనా | వాచావయాచీ హోఈల కామనా | 
పరమానంద హోఈల మనా | సమాధాన లాహేల తో | ||౪౭|| 
47. ఎవరైనా అదృష్టవంతులకు ఈ కథలను పఠించాలన్న కోరిక కలిగితే, వారికి పరమానందం, మనసుకి పరమ శాంతి కలుగుతాయి. 
ఏశీ మనాంత ఉదేలీ వృత్తీ | మాధవరావాంచే కానావరతీ | 
ఘాతలీ పరీ సాశంక చిత్తీ | కైసే మజప్రతి సాధే హే | ||౪౮|| 
48. ఇలాంటి భావన నా మనసులో కలగగానే, దానిని మాధవరావు చెవిన వేశాను. మనసులో మటుకు, ఈ రచన నా చేత సాధ్యమేనా, అనే అనుమానం మిగిలింది.  
వయాసీ ఉలటలీ వర్ష సాఠ | బుద్ధీహీ నాఠ వాహే సునాట | 
అశక్తపణే రాహీల ఖటపట | ఉరలీ వటవట తోండాచీ | ||౪౯|| 
49. ఎందుకంటే, అప్పటికే నా వయసు అరవై దాటాయి. అరవై తరువాత బుద్ధి, వ్యర్థమైన వాటి వైపు మళ్ళుతుంది. శరీరంలోని శక్తి సన్నగిల్లింది. ఇక మిగిలేది నోటి వాగుడే.  
తీ తరీ వ్హావీ సాఈప్రీత్యర్థ | సాధేల కాంహీతరీ పరమార్థ | 
ఇతరత్ర హోఈల తీ నిరర్థ | ఎతదర్థ హా యత్న | ||౫౦||
50. అర్థహీనంగా ఇతర విషయాలలో వ్యర్థమయ్యే శక్తిని, సాయి ప్రీతికోసం, పరమార్థం సాధించుకోవటానికి ఉపయోగించాలనే నా ఈ ప్రయత్నం.

అనుభవ ఘేతా దివస రాతీ | వృత్తాంత లిహావా ఆలే చిత్తీ | 
జయాచ్యా పరిశీలనే శాంతీ | మనాసీ విశ్రాంతి లాభేల | ||౫౧|| 
51. రాత్రింపగలూ భక్తులు అనుభవించిన సంగతులను రచించాలని, కోరిక కలిగింది. వానిని మననం చేసుకోవటం వలన, మనసుకు విశ్రాంతి, ఆత్మకు శాంతి లభిస్తాయి.  
ఆత్మతృప్తీచే నిసర్గోద్గార | స్వానుభూతీచే అధిష్ఠానావర | 
బాబా ఉద్గాచరలే వారంవార | శ్రోతయా సాదర కరావే | ||౫౨|| 
52. స్వంత అనుభవాల మీద ఆధారపడి, ఆత్మకు తృప్తిని కలిగించే మాటలను అనేక సార్లు, బాబా ఎంతో సహజంగా చెప్పారు. వానిని సాదరంగా శ్రోతలకు తెలియ చేస్తాను.  
బహుత వదలే జ్ఞానకథా | అనేకా లావిలే భజనపంథా | 
తయాంచా సంగ్రహ కరావా పురతా | హోఈల గాథా సాఈచా | ||౫౩|| 
53. జ్ఞానాన్ని తెలిపే ఎన్నో కథలను బాబా చెప్పారు. ఎందరినో భక్తి మార్గంలో ప్రవేశ పెట్టారు. వీటన్నిటినీ సంపూర్ణంగా సేకరిస్తే, అదే గాథ (పవిత్రమైన కావ్యం) అవుతుంది.  
త్యా త్యా కథా జే సాంగతీ | సాదర మనే జే జే ఏకితీ | 
ఉభయాంచ్యా మనాంసీ విశ్రాంతీ | పూర్ణ శాంతి లాభేల | ||౫౪|| 
54. ఆ కథలను చెప్పేవారికి, శ్రద్ధగా వినేవారికి, ఇద్దరి మనసులకు విశ్రాంతి, సంపూర్ణమైన శాంతి లభిస్తాయి. 
ఏకతా శ్రీముఖీంచ్యా కథా | భక్త విసరతీల దేహవ్యథా | 
తయాంచే ధ్యాన మనన కరితా | భవనిర్ముక్తతా ఆపైసీ | ||౫౫|| 
55. శ్రీవారి నోటినుండి వెలువడిన ఈ కథలను వింటే, భక్తులు శరీర వ్యథలను మరచిపోతారు. అంతే కాదు, వారిని ధ్యానం, మననం చేస్తే, సంసార బంధాలనుండి విముక్తి సహజంగా లభిస్తుంది.  
శ్రీసాఈముఖీంచ్యా వార్తా | అమృతాపరిస రసభరితా | 
పరమానంద దాటేల పరిసతా | కాయ మధురతా వానూ మీ | ||౫౬|| 
56. శ్రీ సాయి ముఖంనుండి వచ్చిన మాటలు అమృతంతో సమానం, రసభరితం. వానిని వింటే పరమానందం కలుగుతుంది. వాని మాధుర్యాన్ని నేనెలా వర్ణించగలను?  
ఏశియా కథా జో అదాంభికతా | ఆఢళేల మజ గాతా వర్ణితా | 
వాటే తయా పాదరజధుళీ లోళతా | మోక్ష హాతా యేఈల | ||౫౭|| 
57. అహంకారం లేనివారెవరైనా ఈ కథలను గానం చేస్తుంటే నేను వినినా, వారి పాదాల ధూలిలో నేను పొర్లినా, నాకు ముక్తి సులభంగా లభిస్తుందని అనిపిస్తుంది.  
తయాంచ్యా గోష్టీంచీ అలౌకిక మాండణ | తైశీచి శబ్దశబ్దాంచీ ఠేవణ | 
పరిసతా తల్లీన శ్రోతృగణ | సుఖ సంపూర్ణ సకళికా | ||౫౮|| 
58. ఈ కథలను చెప్పటంలోని బాబాయొక్క అలౌకికమైన నేర్పు, పదాల కూర్పును విని, శ్రోతలు తల్లీనులై సంపూర్ణ సుఖాన్ని పొందుతారు.  
జైసే గోష్టీ ఏకావయా కాన | కివా దర్శన ఘ్యావయా నయన | 
తైసేంచీ మన హోఊనియా ఉన్మన | సహజ ధ్యాన లాగావే | ||౫౯|| 
59. వారి మాటలు వినటానికి చెవులు, వారి దర్శనానికి కళ్లు కాతురతో ఎదురు చూస్తుంటే, మనసు జ్ఞానాన్ని దాటి, సహజంగా ధ్యానంలో ఉండిపోతుంది.  
గురూమాఊలీ మాఝీ జననీ | కథితీ తియేచ్యా కథా జ్యా జనీ | 
ఏకిజేతి వదనో వదనీ | సాదర శ్రవణీ సాఠవూ | ||౬౦||
60. నా గురుమాత, నా జనని, ప్రజలకు తెలియ చేసిన కథలను, ఆ నోట ఆ నోట ప్రచారమైన ఇతర కథలను, విని వానిని శ్రద్ధగా చెవులలో నింపుకుందాం.

త్యా త్యాచి వారంవార ఆఠవూ | సాంఠవతీల తితుక్యా సాంఠవూ | 
ప్రేమబంధనీ త్యా గాంఠవూ | మగ లుటవూ పరస్పర | ||౬౧|| 
61. ఆ కథలను మరల మరల గుర్తు చేసుకుని, అన్నిటినీ పదిల పరచుకొని, ప్రేమబంధనంతో ముడివేసి, అందరితోనూ పరస్పరం పంచుకుందాం.  
యాంత మాఝే కాంహీంచి నాహీ | సాఈనాథాంచీ ప్రేరణా హీ | 
తే జైసే వదవితీల కాంహీ | తైసే తే పాహీ మీ వదే | ||౬౨|| 
62. వీటన్నింటిలోనూ నా ప్రమేయం ఏమీ లేదు. అంతా సాయినాథుల ప్రేరణే. వారు ఏది చెప్పమంటే నేనదే చెబుతాను.  
మీ వదే హాహీ అహంకార | సాఈచి స్వయే సూత్రధార | 
తేచి వాచేచా ప్రవర్తవిణార | తరీ తే వదణార మీ కోణ | ||౬౩|| 
63. కాని, నేను చెబుతాను అని అనటం కూడా అహంకారమే. సుత్రధారి స్వయం సాయియే. నా వాక్కును నడిపించేది వారే అయినప్పుడు, చెప్పేవాణ్ణి నేనెవరిని?  
మీపణా సమర్పితా పాయావర | సౌఖ్య లాధేల అపరంపార | 
సకళ సుఖాచా సంసార | అహంకార గేలియా | ||౬౪|| 
64. ఒక మారు అహంకారాన్ని వారి పాదాలయందు సమర్పించితే, అపారమైన సుఖం కలుగుతుంది. అహంభావం తొలగిపోతే, సకల ప్రపంచం సుఖమయమౌతుంది.  
హీ వృత్తి ఉఠాయా అవసర | బాబాంసీ విచారూ నాహీ ధీర | 
ఆలే మాధవరావ పాయరీవర1 | తయాంచే కానావర ఘాతలీ | ||౬౫|| 
65. ఈ రచనా సంకల్పం నాకు కలిగినా, అనుమతిని ఇమ్మని బాబాను అడిగే ధైర్యం నాకు లేదు. అందువల్ల, ఈ సంగతిని మసీదు మెట్ల వద్దకు వచ్చిన మాధవరావు చెవిన వేశాను.  
తేచీ వేళీ మాధవరావానీ | నాహీ తేథే దుసరే కోణీ | 
ఏసాచి ప్రసంగ సాధునీ | బాబాంలాగూని పుసియలే | ||౬౬|| 
66. ఆ సమయంలో వేరెవరూ లేనందువలన మాధవరావు అదను చూసుకొని బాబాను అడిగాడు -  
బాబా హే అణ్ణా2 సాహేబ మ్హణతీ | ఆపలే చరిత్ర యథామతీ | 
లిహావే ఏసే యేతే చిత్తీ | ఆపులి అనుమతి అసలియా | ||౬౭|| 
67. ‘బాబా! మీ అనుమతి ఉంటే, మీ చరిత్రను, తన శక్తికొలది వ్రాయాలన్న కోరిక కలిగినది, అని ఈ అణ్ణాసాహేబు అంటున్నాడు.  
“మీ తో కేవళ భికారీ | ఫిరతో భిక్షేసీ దారోదారీ | 
ఓలీకోరడీ భాజీ భాకరీ | ఖాఊని గుజరీ కాళ మీ | ||౬౮|| 
68. ‘నేను కేవలం ఒక భికారిని. భిక్ష కోసం ఇంటింటికీ తిరుగుతూ రొట్టెలను, కూర ఉన్నా లేకున్నా, తిని కాలం గడుపుతాను. 
త్యా మాఝీ కథా కశాలా | కారణ హోఈల ఉపహాసాలా” | 
ఏసే న మ్హణా యా హిరియాలా | కోందణీ జడవిలా పాహిజే | ||౬౯|| 
69. ‘అలాంటి నా కథను వ్రాయటం ఎందుకు? అది అపహాస్యం పాలవుతుంది అని అనవద్దు. ఎందుకంటే, బంగారంలో పొదగాలిసిన జాతిరత్నం మీరు.  
అసో ఆపులీ అనుజ్ఞా కాయ | లిహితీల ఆపణ అసల్యా సహాయ | 
కివా లిహవితీల ఆపులేచి పాయ | దూర అపాయ దవడూనీ | ||౭౦||
70. ‘మీరు అనుమతిను ఇచ్చి, సహాయం చేస్తే ఇతడు వ్రాస్తాడు. లేక, అన్ని అడ్డంకులనూ దూరం చేసి మీరే వ్రాయిస్తారు.

అసతా సంతాంచీ ఆశీర్వచనే | తైంచి ఉపక్రమ గ్రంథరచనే | 
వినా ఆపుల్యా కృపావలోకనే | నిర్విఘ్న లేఖన చాలేనా | ||౭౧|| 
71. ‘సత్పురుషుల ఆశీర్వచనాలే గ్రంథ రచనకు మంచి ప్రారంభం. మీ కృప, కరుణ లేకుంటే ఈ రచన నిర్విఘ్నంగా సాగదు’ అని అన్నాడు.  
జాణోని మాఝియా మనోగతా | కృపా ఉపజలీ సాఈసమర్థా | 
మ్హణతీ లహాసీల మనోరథా | పాయీ మ్యా మాథా ఠేవిలా | ||౭౨|| 
72. నా మనసులోని కోరికను తెలుసుకున్న సాయి సమర్థులు, కరుణతో “నీ సంకల్పం సిద్ధిస్తుంది” అని చెప్పారు. నేను వెంటనే వారి పాదాలపైన నా శిరసునుంచాను.  
దిధలా మజ ఉదీచా ప్రసాద | మస్తకీ ఠేవిలా హస్త వరద | 
సాఈ సకలధర్మవిశారద | భవాపనోద భక్తాంచా | ||౭౩|| 
73. నా తలపై వారి వరద హస్తాన్ని ఉంచి, నాకు విభూతి ప్రసాదాన్ని ఇచ్చారు. అన్ని ధర్మాలను తెలిసిన విశారదుడు, భక్తుల భవబంధాలను త్రెంచి వేసే సాయి, నన్ను ఆశీర్వదించారు.  
ఏకోని మాధవరావాంచీ ప్రార్థనా | సాఈసీ ఆలీ మాఝీ కరూణా | 
అధీర మనాచ్యా శాంతవనా | ధైర్యప్రదానా ఆదరిలే | ||౭౪|| 
74. మాధవరావు ప్రార్థనను విన్న సాయికి నాపై దయ కలిగింది. భయంతో ఉన్న నాకు ధైర్యాన్నిచ్చి, నా మనసుకు ఊరట కలిగించారు.  
భావార్థ జాణోని మాఝే మనీంచా | అనుజ్ఞాపనీ ప్రవర్తలీ వాచా | 
“కథావార్తాది అనుభవాంచా | సంగ్రహ సాచా కరావా | ||౭౫|| 
75. నా మనసులోని భావాన్ని తెలుసుకున్న సాయి, నాకు అనుమతిని ఇస్తూ ఇలా అన్నారు. “వాస్తవమైన కథలు, సంఘటనలు, అనుభవాలు మొదలగు వానిని సేకరించు.  
దఫ్తర ఠేవా బరే ఆహే | త్యాలా మాఝే పూర్ణ సహాయే | 
తో తర కేవళ నిమిత్త పాహే | లిహావే మాఝే మీంచి కీ | ||౭౬|| 
76. “కథలను సేకరించటం మంచిది. నా సంపూర్ణ సహాయం అతనికి ఉంటుంది. అతడు కేవలం నిమిత్త మాత్రుడు. నా కథను నేనే వ్రాసుకుంటాను.  
మాఝీ కథా మీంచ కరావీ | భక్తేచ్ఛా మీంచ పురవావీ | 
తయానే అహంవృత్తి జిరవావీ | నిరవావీ తీ మమపదీ | || ౭౭|| 
77. “నా కథలను నేనే చెప్పి, భక్తుల కోరికలను నేనే తీరుస్తాను. అతడు తన అహంభావాన్ని వదులుకొని, దానిని నా పాదాలకు సమర్పించాలి.  
ఏసే వర్తే జో వ్యవహారీ | తయా మీ పూర్ణ సాహ్య కరీ | 
హే కథాచ కాయ సర్వతోపరీ | తయా ఘరీ రాబే మీ | ||౭౮|| 
78. “ఈ విధంగా ఉంటూ నడుచుకునే వారికి నేను సంపూర్ణ సహాయం చేస్తాను. ఈ కథా రచనలోనేనా ఏమిటి, వారి కోసం నేను అన్ని విధాలా శ్రమిస్తాను.  
అహంవృత్తి జేవ్హా మురే | తేవ్హా తయాచా ఠావహీ నురే | 
మీచ మగ మీపణే సంచరే | మాఝ్యాచి కరే లిహీన మీ | ||౭౯|| 
79. “అహంకారం సమూలంగా తొలిగిపోయి, లేశ మాత్రం కూడా దాని శేషం లేనప్పుడు, అతనిలో నేనే తిరుగుతూ, నా చేత్తో నేనే గ్రంథాన్ని వ్రాస్తాను.  
యే బుద్ధీ జే కర్మ ఆరంభిలే | శ్రవణ మనన వా లేఖన వహిలే | 
జ్యాంచే త్యానేంచి తే సంపాదిలే | త్యాస తో కేలే నిమిత్త | ||౮౦||
80. “శ్రవణం, మననం, గ్రంథ రచన మొదలైన పనులను ఇలాంటి బుద్ధితో ప్రారంభిస్తే, ఆ పనిని నేనే సాధిస్తాను. అతడు (దాభోల్కరు) నిమిత్త మాత్రుడు.

అవశ్యమేవ దఫ్తర ఠేవా | ఘరీ దారీ అసా కుఠే వా | 
వారంవార ఆఠవా ఠేవా | హోఈల విసావా జీవాసీ | ||౮౧|| 
81. “ఈ కథలను తప్పక సంగ్రహించాలి. ఇంట్లో కాని బయట కాని ఎక్కడున్నా, ఎల్లప్పుడూ నన్ను గుర్తుంచుకుంటే మనసుకు శాంతి లభిస్తుంది.  
కరితా మాఝియా కథాంచే శ్రవణ | తయాంచే కీర్తన ఆణి చీంతన | 
హోఈల మద్భిక్తీచే జనన | అవిద్యానిరసన రోకడే | ||౮౨|| 
82. “నా కథలను విని, గానం చేస్తే, మననం చేస్తే, నామీద భక్తి జనిస్తుంది. అజ్ఞానం వెంటనే నశిస్తుంది. 
జేథే భక్తి శ్రద్ధాన్విత | తయాచా మీ నిత్యాంకిత | 
యే అర్థీ న వ్హావే శంకిత | ఇతరత్ర అప్రాప్త మీ సదా | ||౮౩|| 
83. “ఎక్కడ శ్రద్ధ, భక్తి రెండూ కలుస్తాయో నేను సదా అక్కడ బందీని. మిగతా చోట నేను లభించను. ఇందులో ఏ మాత్రం సందేహమూ లేదు.  
సద్భా్వే యా కథా పరిసతా | నిష్ఠా ఉపజేల శ్రోతయా చిత్తా | 
సహజ స్వానుభవ స్వానందతా | సుఖావస్తా లాధేల | ||౮౪|| 
84. “మంచి భావంతో ఈ కథలను వింటే, శ్రోతల మనసులలో శ్రద్ధ, నిష్ఠ మేలుకొంటాయి. తరువాత, సహజంగా స్వంత అనుభవం కలిగి, శాశ్వతమైన ఆనందాన్ని, సుఖాన్నీ కలుగు చేస్తుంది.  
భక్తాసీ నిజరూపజ్ఞాన | జీవ-శివా సమాధాన | 
లక్షేల అలక్ష్య నిర్గుణ | చైతన్యఘన ప్రకటేల | ||౮౫|| 
85. “భక్తుడికి అప్పుడు ఆత్మయొక్క నిజ స్వరూపం తెలుస్తుంది. జీవుడు, శివుడు ఒకటే అనే భావన కలిగి, కళ్లకు కనిపించని, ఏ గుణాలూ లేని చైతన్యం కనిపిస్తుంది.  
ఏసే యా మత్కథాంచే విందాన | యాహూని కాయ పాహిజే ఆన | 
హేంచ శ్రుతీచే ధ్యేయ సంపూర్ణ | భక్త సంపన్న యే అర్థీ | ||౮౬|| 
86. “నా కథలలోని ప్రత్యేకత ఇదే. ఇంతకంటే ఇంకా ఏం కావాలి? శ్రుతల (వేదాలు) లక్ష్యం కూడా ఇదే. భక్తులకు ఇది సంపూర్ణంగా లభించి సంపన్నులౌతారు.  
జేథే వాదావాదీచీ బుద్ధీ | తేథే అవిద్యా మాయాసమృద్ధీ | 
నాహీ తేథే స్వహితశుద్ధీ | సదా దుర్బుద్ధీ కుతర్కీ | ||౮౭|| 
87. “ఎక్కడ వాదవివాదాలు జరుగుతాయో అక్కడ అవిద్య, మాయ (అజ్ఞానం) సమృద్ధిగా ఉంటుంది. తమ మంచిని సంపాదించాలనే నిర్మలమైన స్వభావం ఉండదు. ఎల్లప్పుడూ చెడు ఆలోచనలు, చెడు తర్కాలు ఉంటాయి.  తో న ఆత్మజ్ఞానాసీ పాత్ర | తయాసీ గ్రాసీ అజ్ఞాన మాత్ర | 
నాహీ తయాసీ ఇహపరత్ర | అసుఖ సర్వత్ర సర్వదా | ||౮౮|| 
88. “ఇలాంటి వారు ఆత్మ జ్ఞానానికి యోగ్యులు కారు. వారిని అజ్ఞానం పెనవేసుకొని ఉంటుంది. వారికి ఇహం లేదు, పరం లేదు. ఎప్పుడూ దుఃఖమే.  
నకో స్వపక్షస్థాపన | నకో పరపక్షనిరాకరణ | 
నకో పక్షద్వయాత్మక వివరణ | కాయ తే నిష్కారణ సాయాస” | ||౮౯|| 
89. “మన ఆలోచనే సరి, మిగతావారి ఆలోచనలు తప్పు అనే భావన మనకు వద్దు. విరోధమైన అభిప్రాయాల వివరణ కూడా మనకు వద్దు. అనవసరమైన ఈ శ్రమంతా ఎందుకు?”  
“నకో పక్షద్వయాత్మక వివరణ” | హోతా యా శబ్దాచే స్మరణ | 
పూర్వీ శ్రోతయా దిధలే అభివచన | జాహలీ ఆఠవణ తయాచీ | ||౯౦||
90. “విరోధమైన అభిప్రాయాల వివరణ వద్దు” అన్న మాట వినగానే, మునుపు శ్రోతలకు ఇచ్చిన మాట గుర్తుకు వచ్చింది.

మాగా ప్రథమాధ్యాయ సంపతా | వచన దిధలేసే కీ శ్రోతా | 
‘హేమాడ’ నామకరణకథా | ఆధీ సమస్తా సాంగేన | ||౯౧|| 
91. మొదటి అధ్యాయం ముగించే ముందు, ‘హేమాడ్‍’ అనే నామకరణ గురించి మొత్తం కథ తెలియ చేస్తానని శ్రోతలకు చెప్పాను.  
కథేమధ్యే హీ ఆడకథా | పరిసతా ఠరేల ఉపయుక్తతా | 
హోఈల జిజ్ఞాసేచీ పూర్తతా | హీహీ ప్రేరకతా సాఈంచీ | ||౯౨|| 
92. అసలు కథ మధ్యలో ఈ ఉపకథను వింటే, దీని యుక్తాయుక్తత తెలుస్తుంది. శ్రోతల కుతూహలం తీరుతుంది. ఇది కూడా సాయియొక్క ప్రేరణే.  
పుఢే మగ పూర్వానుసంధాన | హోఈల సాఈ చరిత్ర నివేదన | 
మ్హణూన శ్రోతా కరావే శ్రవణ | దత్తావధాన తే కథా | ||౯౩|| 
93. దీని తరువాత, సాయి చరిత్ర కథ మరల కొనసాగుతుంది. కనుక శ్రోతలు ఈ కథను శ్రద్ధగా వినండి. 
ఆతా హా ‘సాఈలీలా’ గ్రంథ | ‘భక్తహేమాడపంతవిరచిత’ | 
ఏసే జే ప్రతిఅధ్యాయాన్తీ శ్రుత | తే హే పంత కోణ కీ | || ౯౪|| 
94. ఇప్పుడు ఈ సాయి లీలల గ్రంథం ప్రతి అధ్యాయం ముగింపులో ‘భక్త హేమాడ్‍ పంతు విరచితము’ అని ఉంది కదా, మరి ఈ ‘పంతు’ ఎవరు?  
సహజ ఆశంకా శ్రోతయా మనా| కరావయా తజ్జిజ్ఞాసా-శమనా | 
కైసా ఆరంభ యా నామకరణా | వ్హావే త్యా శ్రవణా సాదర | ||౯౫|| 
95. అని శ్రోతల మనసులలో ఈ ప్రశ్న రావడం సహజం. ఆ కుతూహలం తీరటానికి, ఈ నామకరణం ఎలా మొదలైంది అన్న సంగతిని శ్రద్ధగా వినండి.  
జన్మాదారభ మరణావధీ | షోడశ సంస్కార దేహసంబంధీ | 
త్యాంతీల ఏక ‘నామకరణ’ విధి | సంస్కారసిద్దీ ప్రసిద్ధ | ||౯౬|| 
96. పుట్టినది మొదలు చనిపోయేవరకు, శరీరానికి సంబంధించి జరిగే పదహారు సంస్కారాలలో, నామకరణం విధి ఒకటి.  
తత్సంబంధీ అల్ప కథా | శ్రోతా పరిసిజే సాదర చిత్తా | 
హేమాడపంత-నామకరణతా | ప్రసంగోపాత్తతా ప్రకటేల | ||౯౭|| 
97. దానికి సంబంధించిన చిన్న కథే ఈ ‘హేమాడ్‍ పంత్‍’ నామకరణ కథ. సందర్భానుసారంగా ఉన్న ఈ కథను శ్రోతలు శ్రద్ధగా వినండి.  
ఆధీ హా లేఖక ఖట్యాళ | జైసా ఖట్యాళ తైసా వాచాళ | 
తైసాచి టవాళ ఆణి కుటాళ | నాహీ విటాళ జ్ఞానాచా | ||౯౮|| 
98. అసలే ఈ రచయిత ఆకతాయి. అలాగే వాచాలుడు కూడా. ఇతరులను నిందించి హాస్యం చేసేవాడు - బుద్ధి, జ్ఞానం అసలు లేనివాడు.  
నాహీ ఠావా సద్గు రూమహిమా | కుబుద్ధి ఆణి కుతర్కప్రతిమా | 
సదా నిజ శహాణీవేచా గరిమా | వాదకర్మా ప్రవృత్త | ||౯౯|| 
99. సద్గురువుయొక్క మహిమ తెలియనివాడు. చెడు బుద్ధి మరియు చెడు తర్కాలు మూర్తీభవించిన మనిషి. ఎప్పుడూ తన తెలివి, తన గొప్పదనాన్ని చాటుకుంటూ ఉండి, వాదవివాదాలలో ఉత్సుకతతో ఉండేవాడు.  
పరీ ప్రాక్తనరేషా సబళ | తేణోంచి సాఈచే చరణకమళ | 
దృష్టీసీ పడలే అదృష్టే కేవళ | హా తో నిశ్చళ వాదనిష్ఠ | ||౧౦౦||
100. అయినా, బలమైన అదృష్ట రేఖ ఉండటం వలన, పూర్వ పుణ్యాల ఫలంగా, సాయియొక్క చరణ కమలాల దర్శనం, ఎంత వ్యతిరేకించినా, జరిగింది.

కాకాసాహేబ3 భక్తప్రవర | నానాసాహెబ4 చాందోరకర | 
యాంసీ ఋణానుబంధ నసతా జర | కోఠూని జాణార శిరడీస హా | ||౧౦౧|| 
101. భక్త శ్రేష్ఠులైన కాకాసాహేబు దీక్షితు, నానాసాహేబు చాందోర్కర్లతో ఋణానుబంధం లేకపోతే, నేను శిరిడీ వెళ్లగలిగే వాణ్ణా?  
కాకాసాహేబ ఆగ్రహా పడలే | శిరడీచే జాణే నిశ్చిత ఠరలే | 
జావయాచే దివశీంచ బదలలే | మన తే ఫిరలే అవచిత | ||౧౦౨|| 
102. కాకాసాహేబు బలవంతంపై నా శిరిడీ ప్రయాణం నిర్ణయమైంది. కాని, వెళ్ళవలసిన రోజున అకస్మాత్తుగా నా మనసు మారిపోయింది.  
యాచా ఏక పరమ మిత్ర | తో లబ్ధానుగ్రహ గురూపుత్ర | 
అసతా లోణావళ్యాసీ సహకలత్ర | ప్రసంగ తే ఫిరలే అవచిత | ||౧౦౩|| 
103. ఈ రచయిత పరమ మిత్రుడొక్కడు, గురుపుత్రుడి అనుగ్రహం పొందినవాడు. భార్యతో లోనావలాలో ఊండగా ఒక విచిత్రమైన సంఘటనలో చిక్కుకున్నాడు.  
యాచా ఏకులతా ఏక సుత | శరీరే సుదృఢ గుణవంత | 
అసతా త్యా శుద్ధ హవేచ్యా స్థానాంత | జ్వరాక్రాంత జాహలా | ||౧౦౪|| 
104. అలాంటి పరిశుద్ధ వాతావరణంలో ఉండి కూడా, బలమైన శరీరంతో ఉన్న గుణవంతుడు అయిన అతని ఏకైక పుత్రుడు జ్వరపీడితుడయ్యాడు.  
తయాచా సకళ ఉపాయ మానవీ | జాహలే దోరే ఉతారే దైవీ | 
గురూసీ ఆణూని సంనిధ బైసవీ | అఖేర ఫసవీ5 సుత త్యాతే | ||౧౦౫|| 
105. మానవ మాత్రమైన చికిత్సలన్నీ జరిగాయి. దృష్టిదోషాలు, మొక్కబడులు మొదలైన ప్రయత్నాలు కూడా అయ్యాయి. గురువును తీసుకుని వచ్చి ఆ బాలుని ప్రక్కన కూర్చోబెట్టారు. అయినా, చివరకు ఆ బాలుడు చనిపోయాడు.
ప్రసంగ పాహూని ఏసా బికట | నివారావయా దుర్ధర సంకట | 
గురూసీ బసవిలే పుత్రనికట | తే సర్వ ఫుకట జాహలే | ||౧౦౬|| 
106. అలాంటి కష్టమైన పరిస్థితిలో, ఘోరమైన సంకటంనుండి తప్పించుకోవటానికి గురువును బాలుని ప్రక్కన కోర్చోబెట్టినా, అంతా వ్యర్థమైంది.  
ఏసా హా సంసార మహావిచిత్ర | కోణాచా పుత్ర కోణాచే కలత్ర | 
ప్రాణిమాత్రాచే కర్మతంత్ర | అదృష్ట సర్వత్ర అనివార | ||౧౦౭|| 
107. ఈ ప్రపంచం మహా విచిత్రమైనది. ఎవరి కొడుకు? ఎవరి భార్య? ప్రాణంతో ఉన్నవారందరూ కర్మ తంత్రానికి బద్ధులు. విధిని ఎవరూ తప్పించలేరు.  
కానీ పడతా హీ దుర్వార్తా | అతి ఉద్విగ్నతా ఆలీ చిత్తా | 
హీచ కాయ గురూచీ ఉపయుక్తతా | పుత్ర ఎకులతా రాఖవేనా | ||౧౦౮|| 
108. ఈ చెడు వార్త నా చెవిన పడగానే, మనసుకు అత్యంత దుఃఖం కలిగింది. ఏకైక పుత్రుని రక్షించలేని గురువుయొక్క ప్రయోజనం ఇదేనా?  
ప్రారబ్ధకర్మప్రాబల్యతా | తీచ సాఈదర్శనీ శిథిలతా | 
ప్రాప్త ఝాలీ యా మఝియా చిత్తా | పడలౌ మోడతా గమనాంత | ||౧౦౯|| 
109. ప్రారబ్ధ కర్మయొక్క ప్రాబల్యాన్ని చూచి, సాయి దర్శనానికి వెళ్లాలన్న నా నిశ్చయం మారిపోయింది.  
కిమర్థ జావే శిరడీప్రతీ | కాయ త్యా మాఝ్యా స్నేహ్యాచీ స్థితీ | 
హాచ నా లాభ గురూచే సంగతీ | గురూ కాయ కరితీ కర్మాసీ | ||౧౧౦||
110. అసలు శిరిడీకి ఎందుకు వెళ్లాలి? నా మిత్రుని పరిస్థితి ఏమయింది? గురువు సాంగత్యం వల్ల ఏం లాభం? మన కర్మకు గురువు ఏం చేయగలడు?

అసేల జే జే లలాటీ లిహిలే | తే తేంచ జరీ హోణార వాహిలే | 
మగ తే గురూవినా కాయ అడలే | జేణే ఠేలే శిరడీచే | ||౧౧౧|| 
111. నొసట వ్రాసినట్లే జరుగనున్నప్పుడు గురువు లేకపోతే మాత్రం ఆగిపోయేది ఏముంది? అన్న ఆలోచనలతో నా శిరిడీ ప్రయాణం ఆగిపోయింది. 
కిమర్థ ఆపలే స్థాన సోడా | కశాసీ గురూచే మాగే దౌడా | 
సుఖాచా జీవ దుఃఖాంత పాడా | కవణ్యా చాడా కళేనా | ||౧౧౨|| 
112. మనమున్న చోటు వదిలి గురువు వెంట పరిగెత్తడం ఎందుకు? సుఖంగా ఉన్న ప్రాణాన్ని కష్టపెట్టడం ఎందుకు? ఏమీ అర్థం కాలేదు. 
జైసే జైసే యదృచ్ఛే ఘడే | తే తే మోగూ సుఖ వా సాంకడే | 
కాయ జాఊనియా గురూచ్యాకడే | జరీ హోణారాపుఢే చాలేనా | ||౧౧౩|| 
113. కష్టమైనా సుఖమైన విధివశాత్తు జరిగేదానిని అనుభవించాల్సిందే. జరుగనున్న దానిని ఎవరూ తప్పించ లేనప్పుడు గురువు దగ్గరకు వెళ్లితే ఏమవుతుంది?  
జైసే జయాచే అర్జిత | నకో మ్హణతా చాలూని యేత | 
హోణారాపుఢే కాహీహీ న చాలత | నేలే మజ ఖేంచీత శిరడీసీ | ||౧౧౪|| 
114. ఇష్టమున్నా లేకున్నా, మన కర్మల ఫలం మన వెంటే ఉంటుంది. విధిని ఎవరూ ఆపలేరు. ఆ విధియే నన్ను శిరిడీకి లాక్కొని వెళ్లింది.  
నానాసాహేబ ప్రాంతాధికారీ | కరూ నిఘాలే వసఈచీ ఫేరీ | 
ఠాణ్యాహూనీ దాదరావరీ | యేఊని విళభరీ6 బైసలై తియేంత | ||౧౧౫|| 
115. నానాసాహేబు చాందోర్కరు ఠాణాకు ప్రాంతాధికారి. పని మీద వసైకి వెళ్లుతూ ఠాణానుండి దాదరు వచ్చి అక్కడ కొంతసేపు ఆగారు.  
మధ్యంతరీ ఏక తాస | గాడీ వసఈచీ యావయాస | 
వాటలే హా అవకాశ | లావూ కీ కామాస ఏకాదియా | ||౧౧౬|| 
116. వసైకు వెళ్లే రైలు రావటానికి గంట వ్యవధి ఉండగా, ఆ సమయంలో ఒకటో రెండో పనలు చేసుకోవచ్చనే ఆలోచన అతనికి కలిగింది.  
జాహలీ మాత్ర ఏసీ స్ఫూర్తీ | తేంచి ఆలీ దారావరతీ | 
గాడీ ఏక కేవళ వాందర్యాపురతీ | తే మగ బైసతీ తియేత | ||౧౧౭|| 
117. ఈ ఆలోచన రాగానే, సమయానికి సరిగ్గా బాంద్రా వరకే వెళ్ళే రైలు, స్టేషనుకు వచ్చింది. అతను ఆ బండి ఎక్కి కూర్చున్నాడు.  
యేతా గాడీ నిజస్థానీ | నొరోప ఆలా మజలాగూనీ | 
మగ మీ భేట ఘేతా తత్క్షణీ | చాలతీ కహాణీ శిరడీచీ | ||౧౧౮|| 
118. బండి బాంద్రా చేరగానే, నాకు కబురు పెట్టారు. నేను వారిని కలుసుకున్న తక్షణమే శిరిడీ కథ మొదలయింది.  
కేవ్హా నిఘణార సాఈదర్శనా | కిమర్థఆహళస శిరడీగమనా | 
దీర్ఘ సుత్రతా కా ప్రస్థానా | నిశ్చితీ మనా కా నాహీ | ||౧౧౯|| 
119. ‘సాయి దర్శనానికి ఎప్పుడు బయలుదేరుతున్నారు? శిరిడీ పోవడానికి ఎందుకు బద్ధకిస్తున్నారు? ప్రయాణానికి ఎందుకింకా ఆలస్యం? మనసులో ఇంకా నిశ్చియించుకోలేదేం?’  
పాహూని నానాంచీ ఆతురతా | మీహీ శరమలో ఆపలో చిత్తా | 
పరీ మనాచీ ఝాలేలీ చంచలతా | పూర్ణ ప్రాంజళతా నివేదిలీ | ||౧౨౦||
120. నానాయొక్క కాతురతను గమనించి, నేను మనసులో లజ్జితుణ్ణయ్యాను. అయినా, వినయంగా అతనితో నా మనోచాంచల్యాన్ని స్పష్టంగా, సంపూర్ణంగా మనవి చేశాను.

త్యావరీ మగ నానాంచా బోధ | కళకళీచా ప్రేమళ శుద్ధ | 
పరిసతా శిరడీగమనేచ్ఛోద్బోథధ | అతి మోదప్రద జాహలా | ||౧౨౧|| 
121. తరువాత, శుద్ధమైన ప్రేమతో నానా చెప్పిన మాటలు విన్న నాలో, శిరిడీ వెళ్లాలన్న కోరిక మళ్ళీ మొదలైంది. వెళ్ళాలంటే ఆనందంగానూ ఉంది.  ‘తాత్కాళ నిఘతో’ ఘేతలే వచన | తెవ్హాంచ నానాంనీ కేలే ప్రయాణ | 
మగ మీహీ మాగే పరతోన | ఠేవిలే ప్రస్థాన ముహూర్తీ | ||౧౨౨|| 
122. ‘వెంటనే బయలుదేరుతానని’ నా వద్ద మాట తీసుకుని నానా ప్రయాణమయ్యాడు. ఇంటికి వచ్చి, నా శిరిడీ ప్రయాణానికి ముహూర్తం నిశ్చయించుకున్నాను.  
మగ సర్వ సామాన ఆవరూనీ | సర్వ నిరవానిరవ కరూనీ | 
తేచి దివశీ అస్తమానీ | శిరడీలాగూని నిఘాలో | ||౧౨౩|| 
123. తరువాత, సామానులన్నీ సర్దుకొని అదే రోజు సాయంత్రం శిరిడీ బయలుదేరాను.  
సాయంకాళాపాఠీల మెల | దాదరావర ఉభీ రాహీల | 
జాణూని దాదరచేంచ భరలే హంశీల | తికీట తేథీల ఘేతలే | ||౧౨౪|| 
124. సాయంత్రం మెయిలు బండి దాదరులో ఆగుతుందని అనుకొని, దాదరు వరకు డబ్బు కట్టి టికెట్టు తీసుకున్నాను.  
పరీ మీ గాడీంత జాఊని బసతా | బాంద్రే స్టేశనీ గాడీ అసతా | 
యవన ఏక గాడీ సుటతా | అతి చపళతా ఆంత యే | ||౧౨౫|| 
125. బాంద్రా స్టేషనులో బండి ఉండగా, నేను బండిలో కూర్చున్నాను. మెల్లగా బండి బయలుదేరుతుండగా, ఒక మహమ్మదీయుడు గబగబా లోపలికి వచ్చాడు.  
తికీట ఘేతలే దాదరపర్యంత | తోంచ ఆరంభీ కార్యవిఘాత | 
‘ప్రథమగ్రాసీ మక్షికాపాత’ | తైసా డోకావత హోతా కీ | ||౧౨౬|| 
126. ‘ప్రథమ గ్రాసే మక్షికా పాత’ - అంటే మొదటి ముద్దలోనే దోమ పడ్డట్లు, దాదరు వరకు నేను టికట్టు తీసుకోవటమే కార్యంలోని మొదటి అడ్డంకి అయింది.  
సర్వే పాహూని సర్వ సామాన | యవన పుసె మజ ‘కోఠే గమన?’ | 
తవ మ్హణే మీ దాదరాసీ జాఊన | మెల సాధీన మనమాడచీ | ||౧౨౭|| 
127. నా సామాను చూచి, ఆ మహమ్మదీయుడు ‘ఎక్కడి వరకు ప్రయాణమని’ అడిగాడు. ‘దాదరు వెళ్లి అక్కడ మన్మాడు మెయిలుని అందుకోవాలని ఉంది’ అని నేను జవాబిచ్చాను.  
తవ తో సుచవీ వేళేవర | ఉతరూ నకా హో దాదరావర | 
మెల న తేథే థాంబవణార | బోరీబందర గాంఠావే | ||౧౨౮|| 
128. తక్షణమే, ‘దాదరులో దిగకండి. అక్కడ మెయిలు ఆగదు. నేరుగా బోరీ బందరు వెళ్ళండి’ అని నాకు సలహ ఇచ్చాడు.  
హోతీ న వేళీ హీ సూచనా | మెల దాదరవర మిళతీ నా | 
నకళే మగ యా చంచల మనా | కాయ కల్పనా ఉఠత్యా తే | ||౧౨౯|| 
129. సమయానికి సరిగ్గా ఆ సూచన రాకుండా ఉంటే, దాదరులో మెయిలు దొరకక, నా చంచల మనసులో ఏ ఆలోచనలు వచ్చేవో.  
పరీ తే దివశీ ప్రయాణయోగ | సాధావా ఏసాచి హోతా సుయోగ | 
మ్హణోని మధ్యంతరీ హా కథాభాగ | ఘడలా మనాజోగ అవచితా | ||౧౩౦||
130. కాని, ఆ రోజు నాకు ప్రయాణ యోగం ఉండటం వలన, అనుకోని విధంగా ఇలాంటి సంఘటనలు నాకు అనుకూలంగా జరిగాయి.

తికడే భాఊసాహేబ దీక్షిత | హోతేచి మార్గప్రతీక్షా కరీత | 
ఉదఈక నఊ దహాచే ఆంత | జాహలో శిరడీంత సాదర | ||౧౩౧|| 
131. మరునాడు ఉదయం ౯ - ౧౦ గం|| మధ్యన నేను శిరిడీ చేరాను. భావూసాహేబ దీక్షితు అప్పటికే అక్కడ ఎదురు చూస్తున్నారు.  
ఇసవీ సన ఎకూణీసశే దహా | వర్తమాన హే ఘడలే పహా | 
ఎక సాఠ్యాంచాచ వాడా తేవ్హా | హోతా రహావయాసీ ఉతారూంస | ||౧౩౨|| 
132. క్రి. శ. ౧౯౧౦వ సం|| జరిగిన సంగతి ఇది. అప్పుడు యాత్రికులు బస చేయడానికి సాఠేవాడా మాత్రమే ఉండేది. తాంగ్యాంతూని ఉతరల్యావరీ | దర్శనౌత్సుక్య దాటలే అంతరీ | 
కధీ చరణ వందన శిరీ | ఆనందలహరీ ఉసళల్యా | ||౧౩౩|| 
133. టాంగానుంచి దిగగానే, సాయి దర్శనానికి ఉత్సుకత కలిగింది. సాయి పాదాలపై ఎప్పుడేప్పుడు శిరసును వంచి వందనం చేద్దునా అన్న ఆనంద తరంగాలు నా మనసులో పొంగాయి.  
ఇతుక్యాంత సాఈచే పరమభక్త | తాత్యాసాహేబ నూలకర విఖ్యాత | 
మశిదీంతూని ఆలే పరత | మ్హణతీ “త్వరిత దర్శన ఘ్యా” | ||౧౩౪|| 
134. ఇంతలో, ప్రసిద్ధుడూ, సాయియొక్క పరమ భక్తుడు అయిన తాత్యాసాహేబు నూల్కరు మసీదునుండి వచ్చి, ‘త్వరగా దర్శనం చేసుకోండి’ అని అన్నారు.  
ఆలేచి బాబా మండళీనిశీ | వాడియాచే కోపర్యాపాశీ | 
చలా ఆధీ ధూళభేటీసీ | మగ తే లెండీసీ నిఘతీల | ||౧౩౫|| 
135. ‘భక్త మండలితో సహ బాబా వాడా చివర ఉన్నారు. త్వరగా వెళ్లి ధూళి దర్శనం చేసుకోండి. తరువాత బాబా లెండీకి బయలుదేరుతారు.  
పుఢే మగ కరా స్నాన | బాబా జో యెతాతి మాగే పరతోన | 
తేవ్హా మగ మశీదీస జాఊన | స్వస్థ దర్శన ఘ్యా పున్హా” | ||౧౩౬|| 
136. ‘తరువాత, స్నానం చేసుకుని, లెండీనుండి తిరిగి బాబా మసీదుకు వచ్చాక, మరల వారిని తీరికగా దర్శనం చేసుకోవచ్చు’ అని అన్నారు.  
ఏసే ఏకూని ఘాఈఘాఈ | ధాంవలో బాబా హోతే త్యా ఠాఈ | 
ధూళీంత ఘాతలే లోటాంగణ పాఈ | ఆనంద న మాఈ మనాంత | ||౧౩౭|| 
137. ఆ మాట విని, త్వర త్వరగా నేను బాబా ఉన్న చోటుకి పరుగుతీసి, ధూళితో వారి పాదాలకు సాష్టాంగ నమస్కారం చేశాను. నాకు పట్టలేనంత ఆనందం కలిగింది.  
నానాసాహేబ సాంగూని గేలే | త్యాహూని అధిక ప్రత్యక్ష పాహిలే | 
దర్శనే మ్యా ధన్య మానిలే | సాఫల్య ఝాలే నయనాంచే | ||౧౩౮|| 
138. నానాసాహేబు సాయిగురించి చెప్పిన దానికంటే, సాయిని ప్రత్యక్షంగా చూచి, వారి దర్శనంతో ఎంతో అధికంగా నేను ధన్యుణ్ణయ్యాను. నా కళ్ళు సఫలమయ్యాయి.  
కధీ ఏకిలీ నాహీ దేఖిలీ | మూర్తీ పాహూని దృష్టి నివాలీ | 
తహాన భూక సారీ హరపలీ | తటస్థ ఠేలీ ఇంద్రియే | ||౧౩౯|| 
139. అంతకు మునుపు బాబా అద్భుతమైన రూపాన్ని గురించి వినలేదు, ఎప్పుడూ చూడలేదు. ఆ రూపం చూసి, కళ్లు తరించాయి. ఆకలి, దప్పులు కూడా ఉంటాయన్న సంగతే మరిచిపోయింది. ఇంద్రియాలన్నీ స్థబ్దమయ్యాయి. 
లాధలో సాఈంచా చరణస్పర్శ | పావలో జో పరామర్ష | 
తేచి యా జీవాచా పరమోత్కర్ష | నూతన ఆయుష్య తేథూని | ||౧౪౦||
140. సాయి పాదాల స్పర్శతో కలిగిన అనుభూతి, ప్రేమతో వారు నా గురించి అడిగిన మాటలు, ఇవే నా ఈ జీవితానికి పరిపూర్ణతను ఇచ్చాయి. అప్పటినుండి వేరొక జీవితం ఆరంభమయ్యింది.

జ్యాంచేని లాధలో హా సత్సంగ | సుఖావలో మీ అంగ - ప్రత్యంగ | 
తయాంచే తే ఉపకార అవ్యంగ | రాహోత అభంగ మజవరీ | ||౧౪౧|| 
141. ఎవరి వలన ఇటువంటి సత్సంగం ప్రాప్తించి, నాలోని ప్రతియొక్క అంగానికి సుఖం లభించిందో, వారి ఉపకారానికి నేను ఎల్లప్పుడూ ఋణపడి ఉంటాను.  
జ్యాంచేని పావలో పరమార్థాతే | తేచి కీ ఖరే ఆప్త భ్రాతే | 
సోయరే నాహీంత తయాంపరతే | ఏసే నిజచిత్తే మానీ మీ | ||౧౪౨|| 
142. ఎవరి వలన పరమార్థం లభిస్తుందో, వారే నిజమైన ఆప్తులు, బంధువులు. వారికంటే దగ్గరి బంధువులు లేరని నా నమ్మకం.  
కెవఢా తయాంచా ఉపకార | కరూ నేణే మీ ప్రత్యుపకార | 
మ్హణోని కేవళ జోడూని కర | చరణీ హే శిర ఠేవితో | ||౧౪౩|| 
143. అంతటి మహత్తరమైన వారి ఉపకారానికి నేను ప్రత్యుపకారం చేయలేను. అందువలన కేవలం చేతులు జోడించి, వారి పాదాలపైన నా శిరసును ఉంచుతున్నాను.  
సాఈదర్శనలాభ ఘడలా | మాఝియా మనీచ వికల్ప ఝడలా | 
వరీ సాఈసమాగమ ఘడలా | పరమ ప్రకటలా ఆనంద | ||౧౪౪|| 
144. సాయి దర్శనం లభించింది. నా మనసులోని సంశయాలన్నీ తొలగిపోయాయి. దానికి తోడుగా, సాయియొక్క పవిత్రమైన సాంగత్యంతో, పరమానందం వెల్లివిరిసింది.  
సాఈదర్శనీ హీచ నవాఈ | దర్శనే వృత్తీస పాలట హోఈ | 
పూర్వ కర్మాచీ మావళే సఈ | వీట విషయీ హళుహళు | ||౧౪౫|| 
145. సాయి దర్శనమే అద్భుతం. వారి దర్శన మాత్రంతొనే మన దృష్టి, ప్రవర్తన మారిపోతుంది. వెనుకటి కర్మలన్నీ నశింపబడతాయి. క్రమ క్రమంగా విషయ సుఖాలపై విరక్తి కలుగుతుంది. ఇదే వారి దర్శనంలోని విశిష్టత.  
పూర్వ జన్మీంచా పాపసంచయ | కృపావలోకనే ఝాలా క్షయ | 
ఆశా ఉపజలీ ఆనంద అక్షయ | కరితీల పాయ సాఈచే | ||౧౪౬|| 
146. వారి కృపా దృష్టితోనే పూర్వ జన్మల పాప సంగ్రహం నశించిపోతుంది. వారి పాదాలు శాశ్వతమైన ఆనందాన్ని ప్రసాదిస్తాయనే ఆశ నాలో పుట్టింది.  
భాగ్యే లాధలో చరణమానస7 | వాయసాచా8 హోఈ-న హంస | 
సాఈ మహంత సంతావతంస9 | పరమహంససద్యోగీ | ||౧౪౭|| 
147. ఎనలేని అదృష్టం వలన దొరికిన సాయి పాదాలనే మానస సరోవరంలో పడి కాకిలాంటి నేను, హంసనై పోయాను. సాయి మహాత్ములు. సాధువులలో శేష్ఠులు, పరమహంస, పరమయోగి.  
పాప తాప దైన్య వినాశీ | ఏసియా సాఈచ్యా దర్శనేసీ | 
పునిత ఆజ జహాలో మీ బహువసీ | పుణ్యరాశీ సమాగమే | ||౧౪౮|| 
148. పాపలను, తాపాలను, దైన్యాన్ని నశింపజేసే ఈ సాయి దర్శనంతో మరియు సాంగత్యంతో, నేను నేడు అత్యంత పవిత్రుణ్ణయ్యాను.  
పూర్వీల కిత్యేక జన్మాంచ్యా గాంఠీ | తీ హీ సాఈమహారాజ భేటీ | 
హా సాఈ ఎక మీనలియా దృష్టీ | సకల సృష్టీ సాఈరూప | ||౧౪౯|| 
149. నా అనేక పూర్వజన్మల పుణ్య సంగ్రహం వలన ఈ సాయి మహారాజు కలిశారు. ఒక్కమారు ఈ సాయి మనసులోకి ప్రవేశిస్తే సకల సృష్టి సాయిమయం అనిపిస్తుంది.  
యేతాంచి శిరడీసీ ప్రథమ దివశీ | బాళాసాహేబ భాట్యాంపాశీ | 
ఆరంభ ఝాలా వాదావాదీసీ | గురూ కశాసీ వ్హావా కీ | ||౧౫౦||
150. నేను శిరిడీలోకి వచ్చిన మొదటి రోజే బాలాసాహేబు భాటేతో వాదవివాదాలు ప్రారంభమయ్యాయి. అసలు గురువు అవసరమేమిటి?

బుడవూని ఆపలీ స్వతంత్రతా | ఓఢూని ఘ్యావీ కా పరతంత్రతా | 
జేథే నిజకర్తవ్యదక్షతా | కాయ ఆవశ్యకతా గురూచీ | ||౧౫౧|| 
151. మన స్వాతంత్ర్యాన్ని పోగొట్టుకొని, ఇంకొకరి ఆధిక్యతను తలపై వేసుకోవటం ఎందుకు? కార్య నిర్వహణలొ దక్షత ఉన్నవారికి గురువు అవసరమేమిటి?  
జ్యాంచే త్యానేంచి కేలె పాహిజే | న కరీ త్యాసీ గురూనే కాయ కీజే | 
న హాలవితా హాత పాయ జో నిజే | తయాసీ దీజే కాయ కవణే | ||౧౫౨|| 
152. ఎవరికోసం వారే కష్ట పడాలి. అలా చేయకపోతే, గురువు ఏమి చేస్తాడు? తన చేతులు కాళ్ళు కదల్చని వారికి ఎవరైనా ఏమి ఇవ్వగలరు?  
హాచి మాఝా పక్ష ఉజూ10 | ప్రతిపక్షాచీ విరుద్ధ బాజూ | 
దురాగ్రహాచాచ తో తరాజూ | వాద మాజూన రాహిలా | ||౧౫౩|| 
153. అనేది నా సరళమైన ప్రతిపాదన. దీనికి విరుద్ధంగా ఉంది ప్రతిపక్షాల వారి అభిప్రాయం. మూర్ఖమైన పట్టుదల, తక్కెడలో ఇరువైపులూ సమానంగా ఉండటంతో వాదవివాదాలు చెలరేగుతున్నాయి.  
అంగీ దుర్ధర దేహాభిమాన | తేణేంచి వాదావాదీచే జనన | 
అహంభావాచీ హీ ఖూణ | నాహీ త్యావీణ వాద జగీ | ||౧౫౪|| 
154. వాదవివాదాలు పుట్టటానికి భరించలేని దేహాభిమానమే కారణం. అహంకారానికి ఇదే గుర్తు. ఇది లేకుంటే, ప్రపంచంలో వాదవివాదాలే ఉండవు.  
ప్రతిపక్షాంచే నిశ్చిత మత | హో కా పండిత వేదపారంగత | 
గుర్వనుగ్రహావ్యతిరిక్త | పుస్తకీ ముక్త కేవళ తో | ||౧౫౫|| 
155. ఎంతటి పండితుడైనా, వేద పారంగతుడైనా, గురువు అనుగ్రహం లేకుంటే అతని మోక్షం పుస్తక జ్ఞానంతోనే సరిపోతుందని ప్రతిపక్షం వారి దృఢమైన అభిప్రాయం.  
దైవ థోర కీ కర్తృత్వ థోర | వాద చాలలా హా ఘనఘోర | 
కేవళ దైవావర టాకూని భార | కాయ హోణార మీ మ్హణే | ||౧౫౬|| 
156. విధి బలమైనదా లేక స్వయంకృషి గొప్పదా అన్న వాదన అతిఘోరంగా జరిగింది. కేవలం దైవంపై భారం వేస్తే ఏం కాగలదు అని నేనన్నాను. 
తంవ బోలే విరుద్ధ పక్షకార | హోణారాసీ నాహీ ప్రతికార | 
హోష్యమాణ11 నాహీ టళణార | మీ మీ మ్హణణార భాగలే | ||౧౫౭|| 
157. జరిగేదానిని అడ్డుకోలేము. జరగబోయే దానిని ఆపలేము. నేను నేనన్న వారంతా అలసిపోయారు అనేది ప్రతిపక్షాల వారి జవాబు.  
దైవాపుఢే కోణ జాఈ | ఏక కరితా ఏక హోఈ | 
ఠేవా తుమచీ హీ చతురాఈ | అభిమాన ఠాయీ పడేనా | ||౧౫౮|| 
158. విధిని ఎవరు ఎదుర్కోగలరు? ఒకటి చేయబోతే వేరొకటి అవుతుంది. మీ చాతుర్యం ఇక్కడ పనికిరాదు అని వారు అన్నారు. నా అభిమానం ఊరికే ఉండలేక పోయింది.  
మీ మ్హణే హో మ్హణతా కసే హే | కరీల త్యాచేంచ సర్వ ఆహే | 
ఆళశాపరీ బైసూని రాహే | దైవ సాహే కైసే తే | ||౧౫౯|| 
159. అలా ఎలా అనగలరు? చేసుకున్న వారికే ఫలితం. ఏమీ చేయకుండా సోమరిలా కూర్చుంటే దైవం ఎలా సహాయం చేస్తుంది?  
“ఉద్ధరేదాత్మనాత్మానం”12 | గర్జే స్వయే స్మృతివచన | 
త్యాచా అనాదర కరూన | తరూన జాణే అశక్య | ||౧౬౦||
160. ‘ఉద్ధరేత్‍ ఆత్మ ఆత్మానం’ - తనను తానే ఉద్ధరించకోవాలి అని స్మృతి వచనం గర్జిస్తుంటే, దాని అలక్ష్యం చేసి, తరించడం సాధ్యం కాదు.

హే జ్యాచే త్యానేంచ కరావే లాగే | లాగావే కిమర్థ గురూచే మాగే | 
ఆపణ అసల్యావీణ జాగే | గురూనే భాగే కైసేనీ | ||౧౬౧|| 
161. ఇక్కడ ఎవరి ముక్తికోసం వారే ప్రయత్నించాలి. మరి గురువు వెంట పడటమెందుకు? మనం మేల్కొనకపోతే, గురువు ఊండి ప్రయోజనమేమిటి?  
ఆపులో సదసద్విచారబుద్ధి | ఆపలే సాధన చిత్తశుద్ధీ | 
తే ఝుగారూని జో కుబుద్ధి | గురూ కాయ సిద్ధి దేఈ త్యా | ||౧౬౨|| 
162. తన మేలు, తన మానసిక శుద్ధిని తెలుసుకోలేని వాడు, మంచి చెడుల తేడా తెలుసుకోగల వివేకాన్ని వదిలి వేసిన దుర్బుద్ధికి, గురువు సిద్ధిని ఎలా ప్రసాదించగలడు?  
యా వాదాచా అంత నాహీ | నిష్పన్న కాంహీ జాహలే నాహీ | 
చిత్తస్వాస్థ్యాస అంతరలో పాహీ | హేచ కమాఈ మ్యా కేలో | ||౧౬౩|| 
163. ఈ వాదనకు అంతు లేదు. దీనివలన ఏ ఫలితమూ లభించలేదు. సరికదా, మనశ్శాంతిని కూడా పోగొట్టుకున్నాను. అదే నేను పొందినది.  
ఏసా వాద ఘాలితా ఘాలితా | కోణీహీ నా తిళభర థకతా | 
ఏశా దోన ఘటకా లోటతా | వాద ఆటపతా ఘేతలా | ||౧౬౪|| 
164. ఇరు పక్షాలలో ఏ పక్షానికీ అలసట లేకుండా ఈ వాదవివాదాలు రెండు ఘడియలు గడిచాయి. చివరకు వాదాలను ముగించారు.  
పుఢే మండళీసమవేత | ఆమ్హీ జాతో జో మశిదీంత | 
బాబా కాకాసాహేబాంప్రత | పరిసా పుసత కాయ తే | ||౧౬౫|| 
165. తరువాత, భక్త మండలితో కలిసి, మేము మసీదుకు వెళ్లాము. అక్కడ బాబా కాకాసాహేబును ఏం అడిగారో వినండి.  
‘కాయ చాలలే హోతే వాడ్యాంత | వాద కశాచా హోతా భాండత | 
కాయ మ్హణాలి హె హేమాడపంత’ | మజకడే పాహత బోలలే | ||౧౬౬|| 
166. “వాడలో ఏం జరిగింది? దేనిగురించి వాదం, పొట్లాట?” అని ప్రశ్నించారు. నా వైపు చూస్తూ “ఈ హేమాడ్‍ పంతు ఏమంటాడు?” అని అడిగారు.  
వాడ్యాపాసూన మశీదీపర్యంత | మధ్యంతరీ అంతర బహుత | 
బాబాంస కళలే కైసే హే వృత్త | ఆశ్చర్య చకిత మీ మనీ | ||౧౬౭|| 
167. వాడానుంచి, మసీదు వరకు మధ్యలో దూరం చాలా ఉంది. మరి వాడాలోని సంగతి బాబాకు ఎలా తెలిసింది అని నేను మనసులో ఆశ్చర్యపడ్డాను.  
అసో ఏసా మీ వాగ్బాణహత | జాహలో నిఃశబ్ద లజ్జావనత | 
పాహిల్యాచ భేటీసీ కీ హే అనుచిత | ఘడలే అవిహిత మజకరవీ | ||౧౬౮|| 
168. ఏమైనా, వాగ్బాణంతో హతుణ్ణయి నిశ్శబ్దంగా సిగ్గుతో కృంగిపోయాను. మొదటి కలయిక లోనే నా ప్రవర్తన అనుచితమూ, అయోగ్యమూ అయింది.  
హే ‘హేమాడపంత’ నామకరణ | ప్రాతఃకాలీచా వాద యా కారణ | 
తేణేంచి బాబాంసీ హేమాడస్మరణ | మనీ మీ ఖూణ బాంధిలీ | ||౧౬౯|| 
169. ఈ ‘హేమాడపంత్‍’ అనే నామకరణం ప్రొద్దున్నే జరిగిన వాదవివాదాల వలనే; అందుకే బాబాకు ‘హేమాడ్‍’ గుర్తుకు రావడం అని నాకు బాగా అర్థమైంది.  
దేవగిరీచే రాజే యాదవ | హేచి తే దౌలతాబాదీంచే జాధవ | 
తేరావే శతకీ రాజ్య వైభవ | వాఢావిలే గౌరవ మహారాష్ట్రాంచే | ||౧౭౦||
170. దేవగిరి రాజులైన యాదవులు, దౌలతాబాదులోని జాధవులు ఒకరే. వారు మహారాష్ట్ర గౌరవాన్ని, రాజ్య వైభవాన్ని పదమూడవ శతాబ్దంలో బాగా పెంపొందించారు.

‘ప్రౌఢప్రతాపచక్రవర్తీ’13 | మహాదేవ నామా భూపతీ | 
పుతణ్యా తయాచా పుణ్యకీర్తీ | విక్రమే ప్రఖ్యాతీ పావలా | ||౧౭౧|| 
171. వీరిలో మహాదేవ అను పేరుగల ప్రతాపవంతుడూ, ప్రౌఢుడు అయిన చక్రవర్తి ఉండేవాడు. అతని సోదరుని కొడుకు కూడా పరాక్రమంలో ప్రఖ్యాతి చెంది, పుణ్య కీర్తిని సంపాదించాడు.  
తోహీ యదువంశ చూడామణీ | రామరాజా రాజాగ్రణీ | 
మంత్రీ యా ఉభయతాంచా బహుగుణీ | సర్వ లక్షణీ హేమాద్రీ | ||౧౭౨|| 
172. తరువాత వచ్చిన రామరాజ అనే రాజు యదువంశానికి చూడామణిలాంటివాడు. వీరిరువురికీ, బహు గుణవంతుడు, అన్ని లక్షణాలతొ శోభితుడూ అయిన హేమాద్రి పంతు మంత్రి. 
తో ధర్మశాస్త్ర గ్రంథకార | బ్రహ్మవృన్దార్థ పరమ ఉదార14
ఆచార వ్యవస్థా సంగతవార | ఆరంభీ రచణార హేమాద్రీ | ||౧౭౩|| 
173. అతను ‘ధర్మశాస్త్ర’మనే గ్రంథానికి రచయిత. బ్రాహ్మణులను ఉదారంగా సన్మానించేవాడు. శృతి, స్మృతుల ఆధారంతో ఆచార, వ్యవహారాల గురించి సమగ్రంగా ఒక పద్ధతిని రచించిన మొదటి రచయితలలో ఇతను ఒకడు. వ్రతదానతీర్థమోక్షఖాణీ | నామే ‘చతుర్వర్గచింతామణీ’15
గ్రంథ రచిలా హేమాద్రీనీ | విఖ్యాత కరణీ తయాంచీ | ||౧౭౪|| 
174. వ్రతాలు, దానాలు, తీర్థాలు, మోక్షం గురించిన విషయాలను విస్తారంగా తెలియజేసే ‘చతుర్వర్గ చింతామణి’ అనే గ్రంథాన్ని రచించి, చాలా ప్రసిద్ధి చెందినవాడు.  
గీర్వాణ భాషేంత హేమాద్రీపంత | తోచ ప్రాకృతీ హేమాడపంత | 
ముత్సద్దీ రాజకారణ నిష్ణాత | హోతా విఖ్యాత తే కాళీ | ||౧౭౫|| 
175. సంస్కృత భాషలోని ‘హేమాద్రి పంతు’ వికృతం చెంది, ప్రాకృత భాషలో (మరాఠి) ‘హేమాడ్‍ పంతు’ అయింది. ఆ కాలంలో, అతడు రాజనీతి విశారదుడని ప్రసిద్ధి చెంది ఉన్నాడు.  
పరీ తో వత్స మీ భారద్వాజ గోత్రీ | తో పంచ మీ తీన ప్రవరీ | 
తో యజుర్‍ మీ ఋగ్వేదాధికారీ | తో ధర్మశాస్త్రీ మీ మూఢ | ||౧౭౬|| 
176. కాని, అతను వత్స గోత్రానికి చెందిన వాడు, నాదేమో భారద్వాజ గోత్రం. అతని గోత్రంలో ఐదుగురు మహాఋషులున్న పంచ ప్రవరం. నా గోత్రంలో ముగ్గురు మహాఋషులున్న త్రిపవరం. అతడు యజుర్వేది, నేను ఋగ్వేదిని. అతడు ధర్మశాస్త్రాలలో పండితుడు, నేను ఏమీ తెలియని మూఢుణ్ణి. 
తో మాధ్యందిన మీ శాకల | తో ధర్మజ్ఞ మీ బాష్కల | 
తో పండిత మీ మూర్ఖ అకుశల | కా మజ పోకళ హీ పదవీ | ||౧౭౭|| 
177. అతనిది యజుర్వేదంలో మాధ్యందినమనే శాఖ. నేను ఋగ్వేదంలోని శాకల శాఖకు చెందినవాణ్ణి. అతడు ధర్మశాస్త్రాల గురించి కూలంకుషంగా తెలిసిన జ్ఞాని, నేను వాచాలుణ్ణి. అతను పండితుడు, నేను బుద్ధిహీనుణ్ణి. మూర్ఖుణ్ణి. ఎందుకు నాకీ వ్యర్థమైన బిరుదు?  
తో రాజకారణ ధురంధర ముత్సద్దీ | మీ అల్పమతీ మందబుద్ధీ | 
త్యాచీ రాజ్యప్రశస్తీ16 ప్రసిద్ధి | ఓవీన సాధీ మజ ఘడవే | ||౧౭౮|| 
178. అతడు రాజకార్య ధురంధరుడు, చతురుడు. నేను అల్పమతిని, మందబుద్ధిని. అతను వ్రాసిన ‘రాజ్య ప్రశస్తి’ ప్రసిద్ధి చెందిన సంస్కృత కావ్యం. ఒక పద్యమైనా వ్రాయలేని వాణ్ణి నేను.  
తో గ్రంథకార కలాభిజ్ఞ | మీ తో ఏసా ఠోంబా అజ్ఞ | 
తో ధర్మశాస్త్రవిశారద సూజ్ఞ | మీ అల్పప్రజ్ఞ హా ఏసా | ||౧౭౯|| 
179. అతను గ్రంథ రచనలో దిట్ట. నేను ఏ తెలివీ లేనివాణ్ణి. అతడు ధర్మశాస్త్రాలలో ప్రవీణుడు. నేను అల్పజ్ఞుణ్ణి. తయాచా ‘లేఖనకల్పతరూ’17 | నానా చిత్రకావ్యాంచా ఆకరూ | 
మీ హె ఏసే బాబాంచే లేకరూ | యేఈనా కరూ ఓవీ హీ | ||౧౮౦||
180. అతని గ్రంథం ‘లేఖన కల్పతరువు’ అనేక చిత్రకావ్యాల సంగ్రహం. కాని నేను, తెలివి కొంచమైనా లేని బాబా బిడ్డను, చిన్న పద్యాన్ని కూడా వ్రాయలేనివాణ్ణి.

గోరా చోఖా సాంవతా మాళీ | నివృత్తి జ్ఞానోబా నామాది సగళీ | 
భాగవతధర్మప్రవర్తక మండళీ | ఉదయాసి ఆలీ యే కాళీ | ||౧౮౧|| 
181. గోరా, చోఖా, సావతామాళీ, నివృత్తినాథ, జ్ఞానేశ్వర, నామదేవ, మొదలగు భాగవత ధర్మ ప్రవర్తకలు ఉదయించిన ఆ కాలంలో,  
పండిత బోపదేవ విద్వన్మణీ | చమకే జయాచే సభాంగణీ | 
తేథేంచి హేమాడపంత రాజకారణీ | ఖ్యాతీ గుణిగణీ జయాచీ | ||౧౮౨|| 
182. పండిత బోపదేవ అను విద్వాంసుడు మణిలా ప్రకాశిస్తున్న రాజదర్బారులోనే రాజకారణి అయిన హేమాద్రిపంతు కూడా సుగుణాలతో సుప్రసిద్ధి చెందాడు.  
తేథూని పుఢే ఉత్తరేహూనీ | ఉతరల్యా యా దేశీ ఫౌజా యావనీ18
జికడే తికడే ముసలమానీ | అమ్మల దక్షిణీ మావళలా | ||౧౮౩|| 
183. తరువాత, ఉత్తర దిశనుండి యవనుల సైన్యం ఈ దేశంలో ప్రవేశించారు. దానివలన, దక్షిణ దేశపు రాజ్యసత్తా అస్తమించి పోయింది.  
ఉగాచ నా యా పదవీచే దాన | చతురాఈచా హా సన్మాన | 
వాదావాదీవరీ హా వాగ్బాణ19 | అభిమాన ఖండణ వ్హావయా | ||౧౮౪|| 
184. ఏ కారణమూ లేకుండా, ఈ పదవిని నా చాతుర్యానికి సన్మానంలా ఇచ్చినది కాదు. వాదవివాదాలలో పాల్గొనే నా స్వభావాన్ని తొలగించడానికి, అందులో ఉన్న నా అహంభావాన్ని అణచివేయడానికి బాబా నాపై విసిరిన వాగ్బాణం ఇది.  
హోఊని అధ్య్రా హళకుండే పివళే | ఉగీచ యోగ్యతేవీణ జో బరళే | 
తయా మాఝియే ఉఘడిలే డోళే | ఘాలూన వేళేవర అంజన | ||౧౮౫|| 
185. అల్పజ్ఞానంతో, ఏ యోగ్యతా లేకుండా వ్యర్థంగా వాదించేది నా స్వభావం. కాని, సమయానికి సరిగ్గా కళ్ళలో అంజనం వేసినట్లు, బాబా ఈ వాగ్బాణంతో నా కళ్ళను తెరిపించారు.  
అసో ఏసే హే పూర్వోక్త లక్షణ | సాఈముఖోదిత విలక్షణ | 
ప్రసంగోచిత్త సార్థ నామకరణ | తే మ్యా భూషణ మానిలే | ||౧౮౬|| 
186. అలా ఇంతకు ముందు చెప్పిన అవలక్షణాలున్నా, విలక్షణమయినా సందర్భానికి సరిపోయి, సాయి నోటినుండి వెలువడిన ఈ సార్థక నామకరణాన్ని నేను భూషణంగా స్వీకరించాను.  
కీ యాంతూన మజ లాధో శిక్షణ | వాదావాదీ హే కులక్షణ | 
స్పర్శోని మజ ఏకహీ క్షణ | పరమ అకల్యాణకారీ తే | ||౧౮౭|| 
187. అయినా, అశుభము, హానికారకము, చెడు లక్షణాలూ ఉన్న వాదవివాదాలు, ఒక్క క్షణమైనా నన్ను తాకకుండా ఉండేందుకు ఇది మంచి గుణపాఠం అని నాకు అనిపించింది.  
గళూని జావా వాదాభిమాన | ఏతదర్థ హే అభిధాన | 
జేణే ఆమరణ రహావే భాన | నిత్య నిరభిమాన అసావే | ||౧౮౮|| 
188. వాదవివాదాలలోని నా అభిమానం కరిగిపోయి, మరణం వచ్చేవరకూ అభిమానం, అహంభావం లేకుండా నమ్రతతో ఉండాలని గుర్తుండడానికే ఈ నామకరణం. 
రామ దాశరథీ దేవ అవతారీ | పూర్ణ జ్ఞానీ విశ్వాసీ తారీ | 
అఖిల ఋషిగణమానసవిహారీ | చరణ ధరీ వసిష్ఠాచే | ||౧౮౯|| 
189. దశరథ పుత్రుడైన శ్రీరాముడు భగవంతుని అవతారం. పూర్ణ జ్ఞాని, నమ్ముకున్న భక్తులను తరింపచేసే దేవుడు. ఋషుల మనసులలో విహరించేవాడు. అలాంటి రాముడు కూడా వసిష్ఠుల పాదాలను ఆశ్రయించాడు. కృష్ణ పరబ్రహ్మాచే రూపడే | తయాసహీ గురూ కరణే పడే | 
సాందీపనీచ్యా గృహీ లాంకడే | సోసూని సాంకడె వాహిలీ | ||౧౯౦||
190. పరబ్రహ్మ స్వరూపుడైన శ్రీకృష్ణుడు కూడా గురువును ఆశ్రయించాడు. గురు సాందీపుని ఇంటిలో కట్టెలు మోసి, కష్టాలు పడ్డాడు.

తేథే మాఝీ కాయ మాత | వాదావాదీ కరావీ కిమర్థ | 
గురూవిణ జ్ఞాన వా పరమార్థ | నాహీ హా శాస్త్రార్థ దృఢ కేలా | ||౧౯౧|| 
191. అలాంటప్పుడు నేనెంతటివాణ్ణి? గురువు లేక జ్ఞానంగాని, పరమార్థంగాని లభించవు అన్న శాస్త్ర వచనాలు నా మనసులో దృఢమయ్యాయి.  
వాదావాదీ నాహీ బరీ | నకో కుణాచీ బరోబరీ | 
నసతా శ్రద్ధా ఆణి సబూరీ | పరమార్థ తిళభరీ సాధేనా | ||౧౯౨|| 
192. వాదవివాదాలు మంచివి కావు, వ్యర్థమైనవి. ఎవరితోనూ పోల్చుకోకూడదు. శ్రద్ధ, సహనం లేకపోతే పరమార్థం నువ్వుగింజంత అయినా సాధించలేము.  
హేహీ పుఢే ఆలే అనుభవా | యే రీతీ యా నామగౌరవా | 
ప్రేమపురఃస్సర నిజసద్భా వా | శుద్ధ స్వభావా ఆదరిలే | ||౧౯౩|| 
193. తరువాతి రోజులలో నాకు ఇది అనుభవమైంది. ఈ రీతిగా గౌరవంగా వచ్చిన నామాన్ని, ప్రేమ పూర్వకంగా, సద్భావంతో, నేను స్వీకరించాను.  
ఆతా అసో హే కథానక | స్వపక్ష-పరపక్షవిచ్ఛేదక | 
వాద ప్రవాద నివర్తక | సర్వాంసహీ బోధక సమసామ్యే | ||౧౯౪|| 
194. నా పక్షం, ఇతరుల పక్షం అన్న భావాన్ని తొలగించి, వాద ప్రతివాదాలను అడ్డగించి, అందరికీ బోధకారకమైన ఈ కథను ఇంతటితో ఆపి,  
అసో ఏసే హే గ్రంథప్రయోజన | అధికారీ-అనుబంధనదర్శన | 
గ్రంథకారాచే నామకరణ | కథన శ్వవణ కరవిలే | ||౧౯౫|| 
195. ఈ గ్రంథ ప్రయోజనాన్ని, ఎవరి కోసం రచింప బడింది అన్నదానినీ, గ్రంథానికీ దానిలో ఉండే విషయానికి గల సంబంధాన్ని తెలియ చేశాను. అలాగే, గ్రంథకారునికి జరిగిన నామకరణం వర్ణన కూడా విన్నారు.  
పురే ఆతా హా అధ్యాయవిస్తార | హేమాడ సాఈచరణీ సాదర | 
పుఢే యథానుక్రమ కథా సవిస్తార | శ్రవణతత్పర వ్హావే జీ | ||౧౯౬|| 
196. కాని, ఇప్పుడు ఈ అధ్యాయ విస్తారం ఇంతవరకు చాలు. తరువాత, క్రమానుసారంగా సవిస్తారమైన కథలను సాదరంగా, సాయి పాదాలయందు హేమాడ్‍ మనవి చేస్తాడు.  
సాఈచ ఆపులీ సుఖసంపత్తీ | సాఈచ ఆపులీ సుఖసంవిత్తీ | 
సాఈచ ఆపులీ పరమ నివృత్తీ | అంతిమ గతి శ్రీసాఈ | ||౧౯౭|| 
197. సాయియే మన సుఖ సంపత్తి. సాయియే మనకు సంపూర్ణమైన ఆనందం. మనని ప్రాపంచిక వ్యథలనుంచి దూరం చేసేది సాయియే. మన చివరి లక్ష్యం కూడా సాయియే.  
సాఈ కృపేచియా కారణే | సాఈ చరిత్ర శ్రవణ కరణే | 
తేణేంచ దుస్తర భవభయ తరణే | కలిమల హరణే నిర్మూల | ||౧౯౮|| 
198. సాయి కృపా కారణంగా, అతి కష్టమైన భవభయాన్ని తరించి, కలియుగంలోని మలినాన్ని నిర్మూలన చేయటం, శ్రీసాయి చరిత్ర వినటం వలననే సాధ్యం.

| ఇతి శ్రీ సంతసజ్జన ప్రేరితే | భక్త హేమాడపంత విరచితే | 
| శ్రీ సాఈ సమర్థ సచ్చరితే | | కథా ప్రయోజన నామకరణ నామ | 
| ద్వితీయోధ్యాయః సంపూర్ణః | 

||శ్రీ సద్గురూ సాఈనాథార్పణమస్తు|| శుభం భవతు ||


టిపణీ: 

1. మశీదీచీ పాయరీ 
2. యా సాఈచరిత్రాచ్యా లేఖకాస త్యాంచే స్నేహీ బహుధా యా నావానే సంబోధతాత. 
3. రా. హరీ సీతారామ ఊర్ఫ భాఊసాహేబ దీక్షిత యాంనా సాఈబాబా ‘కాకా’ మ్హణూన సంబొధీత. 
4. కై. నారాయణ గోవింద చాందోరకర యాంనా సాఈబాబా ‘నానా’ మ్హణూన సంబోధీత. 
5. మృత్యుముఖీ పడే 
6. క్షణభర 
7. చరణరూపీ మానససరోవర 
8. కావళ్యాచా 
9. సంతశ్రేష్ఠ 
10. సరళ 
11. పుఢే హోణార, భవితవ్య 
12. స్వతఃచా ఉద్ధార స్వతఃచ కరావా 
13. పంఢరపూర యేథే శకే ౧౧౯౨ ప్రమోదనామ సంవత్సర యా మితీచా ఎక కోరీవ లేఖ ఆహే; త్యా లేఖాత యా మహాదేవ భూపతీస హే విశేషణ యోజలేలే ఆహే. 
14. హేమాడపంతానీ రోజ శేకడే బ్రాహ్మణ జేవూ ఘాలావేత అశీ త్యాచీ ఆఖ్యా ఆహే. 
15. జ్యాత్యాత వ్రత, దాన, తీర్థ ఆణి మోక్ష యా చార ప్రకరణాంచే సవిస్తర వివేచన కేలే ఆహే. అసా హా ‘చతుర్వర్గ చింతామణీ’ నామక గ్రంథ ఆహే. 
16. యా నావాచే హేమాడపంతాంచే ఎక సంస్కృత కావ్య ఆహే. 
17. హేమాడపంతాంచ్యా యా ‘లేఖనకల్పతరూ’ నామక గ్రంథాత త్యాంచ్యా మరాఠీ కావ్యరచనేచ్యా వివిధత్వాబద్దల ఉల్లేఖ ’ఆనంద’ మాసిక పుస్తకాచ్యా ఎప్రిల 1923 చ్యా అంక 201, పృ 414 వర పాహా. 
18. యవనాంచ్యా. 
19. శబ్దరూపీ బాణ