Monday, May 27, 2013

||స్వప్నకథా కథనం నామ ఎకోనత్రింశత్తమోధ్యాయః||


శ్రీ సాఈసచ్చరిత
|| అథ శ్రీసాఈసచ్చరిత || అధ్యాయ ౨౯ వా||

||శ్రీ గణేశాయ నమః||శ్రీ సరస్వత్యై నమః|| 
||శ్రీ కులదేవతాయై నమః||శ్రీ సీతారామచంద్రాభ్యాం నమః|| 
||శ్రీ సద్గురుసాఈనాథాయ నమః||

గతాధ్యాయీ జాహలే కథన | త్యాహూన యా అధ్యాయీ శ్రవణ | 
కరవితో శ్రీచే అతర్క్య విందాన | కథానుసంధాన ఎకచి | ||౧|| 
1. ఈ అధ్యాయంలో ఊహించటానికి కూడా వీలు కాని, బాబా మహిమను వినిపిస్తానని, పోయిన అధ్యాయంలో చెప్పాను. కథావస్తు ఒకటే, కాని ఇది దానికంటే ఎంతో వింతైనది.
ఏకూన బాబాంచీ అగాధ లీలా | ఇసవీ సన ఎకూణీసశే సోళా | 
తో వర్షీ ఎక భజనీ మేళా | శిరడీస ఆలా దర్శనార్థ | ||౨|| 
2. క్రి. శ. ౧౯౧౬వ సంవత్సరంలో, బాబా అద్భుత లీలల గురించి విని, వారి దర్శనం చేసుకోవాలని, ఒక భజన మండలి శిరిడీకి వచ్చింది. 
మండళీ హీ సర్వ ప్రవాసీ | కీర్తి పరిసిలీ మద్రదేశీ1
జాత అసతా కాశీయాత్రేసీ | వాటేంత శిరడీసీ ఉతరలీ | ||౩|| 
3. వారందరూ కాశీకి తీర్థయాత్రకు వెళుతున్న యాత్రికులు. మద్రాసులో ఉండగా బాబా కీర్తి విని, మార్గంలో శిరిడీలో దిగాలని నిశ్చయించుకున్నారు. 
సాఈబాబా మహాసంత | ధీర ఉదార ఆణి దాంత | 
యాత్రేకరూంసీ కృపావంత | పైసే అత్యంత వాటితీ | ||౪|| 
4. ‘సాయిబాబా గొప్ప సాధువు, ధీరులు, ఉదారులు, దయామూర్తి, యాత్రికులకు డబ్బు బాగా పంచి పెడతారు. 
దిడక్యా చవల్యా హాతాచా కీస | అధేల్యా పావల్యాంచా పాఊస | 
రుపయే దహా కోణాస వీస | కోణాస పన్నాస తే దేత | ||౫|| 
5. ‘దమ్మిడీలు, దుగ్గాణీలు వారికి లెక్కేలేదు. పావులాలను, అర్ధ రూపాయలను వర్షంలా కురిపిస్తారు. ఒకరికి పది, ఇంకొకరికి ఇరవై, మరొకరికి యాభై అలా ఇస్తుంటారు. 
హే కాయ సణాసూదా2 దిసీ | కార్య విశేషీ కా పర్వకాళాసీ | 
ప్రతిదివశీ ఉక్త ప్రమాణేంసీ | సంతోషేసీ అర్పీత | ||౬|| 
6. ‘ఇది పండుగ పబ్బాలలోనో, లేక విశేషమైన దినాలలోనే కాదు, ప్రతి రోజూ అదే విధంగా, సంతోషంగా పంచి పెడతారు. 
పహూడ3 యేతీ భవయ్యే3 నాచతీ | గవయ్యే గాతీ భాట వానితీ | 
తమాసగీర ముజరే దేతీ | భజనీ రంగతీ హరిభక్త | ||౭|| 
7. ‘పాముల వాళ్ళు, వినోదాలు చేసేవాళ్ళు వచ్చి నాట్యం చేస్తారు. పాటలు పాడేవారు పాడుతారు. భట్రాజులు పొగుడుతుంటారు. తమాషాలు, గారడీ చేసేవారు సలాములు చేస్తారు. హరిభక్తులు వచ్చి భజన చేస్తారు. 
ఏసే మహారాజ ఉదారవృత్తీ | దానధర్మీ సఢళ స్థితీ | 
ఏకూని కర్ణోపకర్ణీ హీ కీర్తీ | ఇచ్ఛా ధరితీ దర్శనాచీ | ||౮|| 
8. ‘మహారాజు ఎంత ఉదారులు! దాన ధర్మాలు విరివిగా చేస్తారు!’ అని వారి కీర్తిని ఆ నోట ఈ నోటా విని, మద్రాసు వారికి సాయిని చూడాలని కోరిక కలిగింది. 
కధీ ఆలియా బాబాంచే చిత్తీ | పాంథస్థాంతేహీ పైసే వాటితీ | 
దీనా దుబళ్యాంచా పరామర్ష ఘేతీ | కృపామూర్తీ సాఈనాథ | ||౯|| 
9. బాబా మనసుకు ఎప్పుడైనా తోస్తే, బాటసారులకు, ప్రయాణీకులకు కూడా డబ్బు పంచేవారు. ఎంతో దయామూర్తి అయిన సాయినాథులు, పేదలను, రోగ పీడితులను చక్కగా పరామర్శించేవారు. 
పురూష ఎక బాయా తీన | మేళా అవఘా చౌధాంమిళూన | 
మేహుణీ స్వస్త్రీ దుహితా ఆపణ | సంతదర్శన కాముక | ||౧౦||
10. ఆ భజన మండలిలో, ఒక మగవాడు, ముగ్గురు ఆడవారు ఉన్నారు. అంతా కలిసి నలుగురు. అంటే మగవాడు, అతని భార్య, మరదలు, అతని అమ్మాయి, అందరూ సాయి దర్శనానికి ఇష్ట పడ్డారు. 

ఘేఊని సాఈచే దర్శన | మండళీ పావలీ సమాధాన | 
కరీత సాఈపాశీ అనుదీన | ప్రేమళ భజన నేమానే | ||౧౧|| 
11. సాయిని దర్శించుకున్న తరువాత, వారికి ఆనందంతో పాటు తృప్తి కూడా కలిగింది. రోజూ నియమంగా, భక్తితో, బాబా దగ్గర భజన చేసేవారు. 
సాంప్రదాయ రామదాసీ | భజన కరీత అతి ఉల్హాసీ | 
బాబాహీ రుపయా ఆఠ ఆణే తయాంసీ | ఆలియా మనాసీ అర్పీత | ||౧౨|| 
12. వారు రామదాసి సంప్రదాయానికి చెందినవారు. ఎంతో ఉత్సాహంగానూ, ఉల్లాసంగానూ భజన చేసేవారు. తమకు తోచినప్పుడు, బాబా వారికి ఒక రూపాయో, అర్ధ రూపాయో ఇచ్చేవారు. 
కధీ తయాంస బర్ఫీ దేత | కధీ పరతవీత రిక్తహస్త | 
బాబాంచే హే ఏసే సదోదిత | పరి న నిశ్చిత కాంహీంహీ | ||౧౩|| 
13. కొన్ని సార్లు బర్ఫీ మిఠాయిలనిచ్చేవారు. మిగతా సార్లు ఒట్టి చేతులతోనే పంపేవారు. వారి పద్ధతి ఇలాగే ఉండేది. కాని, ఏదీ ఎప్పుడూ నిశ్చితం కాదు. 
పైసే వాటీత హే తో సత్య | నవ్హతే యాంత కాంహీంహీ అసత్య | 
పరి తే నవ్హతే సర్వాంస దేత | ఠావే న మనోగత కవణాతే | ||౧౪|| 
14. వారు డబ్బును పంచేవారు, అనేది మాత్రం నిజం. ఇందులో అబద్ధమేమీ లేదు. కాని, అందరికీ ఇచ్చేవారు కాదు. వారి మనసులో ఏముండేదో, ఎవరికీ తెలిసేది కాదు. 
ఫకీర ఫుకరే భిక్షేకరీ | సదైవ యేత బాబాంచే ద్వారీ | 
బాబా జరీ దయాళూ భారీ | ధర్మ న కరీత సర్వాంతే | ||౧౫|| 
15. ఫకీరులు, బిచ్చగాళ్ళు మొదలైన వారు బాబా దగ్గరకు ఎప్పుడూ వస్తుండే వారు. బాబా ఎంతో గొప్ప కరుణామయులైనా, అందరికీ ధర్మం చేసేవారు కాదు. 
జయాచీ లాభ కాళాచీ ఘడీ | తయాసీంచ హీ సుఖపరవడీ | 
సంత హస్తస్పర్శాచీ కవఢీ | లాభేల జోడీ భాగ్యాచీ | ||౧౬|| 
16. ఆ భాగ్యాన్ని పొందే సమయం వచ్చిన వారికే, ఆ సత్పురుషుని చేతిని తాకిన డబ్బు దొరికేది. 
యే అర్థీంచీ ఎక గోష్ట | ఏకతా శ్రోతే హోతీల సంతుష్ట | 
కరూని తయాంపుఢే తీ ప్రవిష్ట | ధరూ మగ వాట పుఢీల | ||౧౭|| 
17. ఈ సందర్భంలో, శ్రోతలను తృప్తి పరచే ఒక కథ మనవి చేసి, ముందుకు సాగుతాను. 
హోఊన ప్రాతఃకాళచీ న్యాహారీ | బైసతా బాబా స్తంభాశేజారీ | 
ధునీ సంన్నిధ మశీదీమాఝారీ | యేతసే పోరీ అమనీ4 తై | ||౧౮|| 
18. తెల్లవారి ఫలహారాన్ని తీసుకున్న తరువాత, మసీదులోని ధుని దగ్గర ఉన్న స్తంభం వద్ద బాబా కూర్చుని ఉండగా, అమనీ అక్కడికి వచ్చేది. 
పోరీ తీన వర్షాంచీ నాగడీ | హాతీ జినతానీ డబీ ఉఘడీ | 
ఆఈ జమలసహ తాంతడీ | యేతసే తీ ఘడీ సాధూని | ||౧౯|| 
19. సమయం సరిగ్గా చూసుకుని, ఆ మూడేళ్ళ పిల్ల, చేతిలో రేకు డబ్బా పుచ్చుకుని, తల్లి జమలతో, గబగబా వచ్చేది. 
అమనీ బైసే మాండీవరీ | డబీ దేఈ బాబాంచే కరీ | 
“బాబా రుపయ్యా రుపయ్యా” కరీ | హాత ధరీ బాబాంచా | ||౨౦||
20. బాబా ఒడిలో అమనీ కూర్చుని, వారి చేతికి డబ్బానిచ్చి, బాబా చేతిని పట్టుకుని, ‘బాబా! రుపయ్యా, రుపయ్యా’ అనేది. 

బాబాంస ములాంచే వేడ భారీ | పోరహీ హోతీ గోండస సాజిరీ | 
ముకే ఘేత కురవాళిత కరీ | పోరీస ధరీత పోటాశీ | ||౨౧|| 
21. బాబాకు పిల్లలంటే, విపరీతమైన ప్రీతి. ఈ పిల్ల కూడా ముద్దుగా, అందంగా ఉండేది. ఆ పిల్లను బాబా ముద్దాడుతూ, చేత్తో నిమురుతూ, గట్టిగా కౌగలించుకునేవారు.
బాబాంనీ ధరావే పోటాశీ | అమనీచే చిత్త రుపయాపాశీ | 
“బాబా దేనా దేనా మజసీ” | మ్హణే ఖిశాశీ లక్ష సారే | ||౨౨|| 
22. బాబా కౌగలించుకుని అంత ముద్దాడినా, అమనీ మనసు మాత్రం రూపాయి మీదే. ‘బాబా! ఇచ్చేయి, నాకిచ్చేసేయి!’ అనేది. ఆమె చూపంతా బాబా జేబు మీదే. 
అమనీచా తో పోర స్వభావ | థోరామోఠ్యాంహీ తీచ హాంవ | 
స్వార్థాసాఠీంచ ధాంవా ధాంవ | పరమార్థీ భావ ఎకాద్యా | ||౨౩|| 
23. అమనీ ఏమో పసిపిల్ల, కాని ఎందరో పెద్దవారికి, గొప్పవారికి కూడా డబ్బు మీదే ఆశ. అంతా స్వార్థం కోసమే, పరుగులు తీస్తారు. పరమార్థం కావాలిని ఇష్టపడేవారు ఏ ఒకరిద్దరో ఉంటారు. 
పోరీనే బసావే మాండీవరీ | ఆఈనే దూర కఠడ్యా బాహేరీ | 
హాలూ నకో దేత తోంవరీ | ఖుణావీ పోరీస దూరుని | ||౨౪|| 
24. ఆ పిల్ల బాబా ఒడిలో కూర్చునేది. కటకటాల బయట దూరంగా నిలబడి, ఆమె తల్లి, ‘బాబా ఇచ్చేవరకూ కదలకుండా అక్కడే ఉండు’ అని ఆ పిల్లకు సైగ చేసేది. 
“తుఝ్యా బాపాచే మీ కాయ లాగే | ఉఠలీ తీ సుటలీ మాఝ్యా మాగే | 
ఫుకట ఖాఊ మేలే నిలాగే5” | మ్హణావే రాగే బాబాంనీ | ||౨౫|| 
25. “లేచిన వెంటనే ఇలా వచ్చి, నా మీద పడటానికి, మీ బాబుకు నేనేమైనా చుట్టాన్నా, లేక ఏమైనా ఋణ పడ్డానా? పనికి మాలినదానా! ఉత్త పుణ్యానికి తినే మేళం!” అని బాబా కోప్పడేవారు. 
పరీ హా రాగ బాహ్యాత్కారీ | అంతరీ ప్రేమాచ్యా ఉసళతీ లహరీ | 
హస్త ఘాలూని ఖిశాభీతరీ | రుపయా బాహేరీ కాఢావా | ||౨౬|| 
26. కాని, ఆ కోపం అంతా పైపైనే. లోపల ప్రేమయొక్క అలలు ఉప్పొంగుతుంటాయి. జేబులో చేయి వేసి, రూపాయిని బయటకు తీసేవారు. 
ఘాలూనియా తో డబీంత ఘట్ట | ఝాంకితా ఆవాజ హోఈ జో ఖట్ట | 
డబీ హాతీ పడతా తీ ఝట్ట | ఘరాచీ వాట ధరితసే | ||౨౭|| 
27. దానిని ఆ చిన్న డబ్బాలో వేసి, గట్టిగా మూసినప్పుడు ‘ఠక్’ అని చప్పుడు అయ్యేది. మూసిన ఆ డబ్బా చేతికి రాగానే, ఆ పిల్ల వెంటనే, ఇంటి దారి పట్టేది. 
హే తో హోఈ న్యాహారీ వక్తీ | తైసేంచ జంవ తే లేండీవర నిఘతీ | 
తేవ్హాం హీ అమనీస రుపయ్యా దేతీ | రాగే భరతీ తైసేంచి | ||౨౮|| 
28. ఇది, తెల్లవారి ఫలహారం వేళప్పుడు జరిగేది. అలాగే, బాబా లెండీకి బయలుదేరేటప్పుడు కూడా, కోప్పడుతూ అమనీకి ఇంకొక రూపాయినిచ్చేవారు. 
ఏసే ప్రతిదినీ దోన తిజలా | సహా దేత త్యా జమలీలా6
పాంచ దాదా కేళకరాంలా | భాగ్యా సుందరీలా దోన దోన | ||౨౯|| 
29. ఇలా ప్రతి రోజూ, అమనీకి రెండు, జమలీకి ఆరు, దాదా కేల్కరుకు అయిదు, భాగ్యా, సుందరికి చెరో రెండు, ఇచ్చేవారు. 
దహా తే పంధరా తాత్యాబాంసీ | పంధరా తే పన్నాస ఫకీర బాబాంసీ | 
ఆఠ వాటితీ గోరగరీబాంసీ | నిత్య నేమేసీ హే దేణే | ||౩౦||
30. తాత్యాబాకు పదినుండి పదిహేను, ఫకీరు బాబాకు పదిహేనునుండి యాభై వరకు, పేదవారికి ఎనిమిది, ఇలా నిత్యం నియమంగా పంచేవారు. 

అసో ఏసీ హీ దానశీలతా | మద్రాసియాంనీ ఏకోని వార్తా | 
సహజ ఉపజోని అర్థస్వార్థతా | భజనోపక్రమతా మాండిలీ | ||౩౧|| 
31. బాబాయొక్క ఇటువంటి దానశీలత కీర్తిని విని, మద్రాసు బృందంవారు, తామెంత డబ్బు రాబట్టొచ్చని, డబ్బు కోసం, బాబా ఎదుట భజన చేయటం మొదలు పెట్టారు. 
బాహ్యతః తే భజన సుందర | అంతరీ ద్రవ్యాచా లోభ దుర్ధర | 
పైసే దేతాత యా ఆశేవర | రాహిలే సపరివార శిరడీంత | ||౩౨|| 
32. వారి భజన, బయటకు ఎంతో భక్తితో, చక్కగా ఉన్నా, లోపల, వారి మనసులలో డబ్బు గురించి విపరీతమైన లోభం. వారికి బాబా బోలెడంత డబ్బు ఇస్తారనే ఆశతో, ఆ కుటుంబం వారు శిరిడీలోనే ఉండ సాగారు. 
త్యాంతూన తిఘాంస మోఠీ హావ | బాబాంనీ ద్యావే బహుత ద్రవ్య | 
పరి సాఈపదీ భజన సద్భావ | హా ఎక నిజభావ స్త్రియేచా | ||౩౩|| 
33. వారిలో ముగ్గురికి, బాబా చాలా డబ్బును ఇస్తారని ఆశ. కాని, భార్యకు మాత్రం సాయి పాదాల మీద ఉండే ప్రేమ, భక్తి, ఆమె పాడే భజనల ద్వారా తెలిసేది. 
పాహూనియా మేఘాసమోర | ఆనందే ఎక నాచేల మోర | 
చంద్రాలాగీ జైసా చకోర | తైసాచ ఆదర తియేచా | ||౩౪|| 
34. మబ్బులను చూసినప్పుడు ఆనందంగా నాట్యం చేసే నెమిలివలె, చంద్రుని చూసి ఆనందించే చకోరంవలె, ఆమెకు బాబా అంటే గౌరవం, ఆదరం ఉండేవి. 
ఎకదా మధ్యాన్హీచీ ఆరతీ | చాలతా సాఈ కృపామూర్తి | 
పాహూని బాఈచీ సద్భావ స్థితీ | దర్శన దేతీ రామరూపే | ||౩౫|| 
35. ఆమె భక్తి భావాన్ని గమనించి, ఒక రోజు మధ్యాహ్న ఆరతి వేళప్పుడు, కరుణామూర్తి అయిన సాయి, ఆమెకు శ్రీరాముని రూపంలో కనిపించారు. 
ఇతరాంస నిత్యాచే సాఈనాథ | బాఈచ్యా దృష్టీస జానకీకాంత | 
డోళా ఘళఘళ అశ్రూ స్త్రవత | పాహోని విస్మిత జన ఝాలే | ||౩౬|| 
36. మిగతా అందరికీ సాయినాథుల వలె, ఆమెకు మాత్రం జానకీనాథునివలె, కనిపించే సరికి, ఆమె కళ్ళనుండి నీరు జలజలా రాలాయి. దానిని చూసి జనులు ఆశ్చర్యపడ్డారు. 
దోహీ హాతీ వాజవీ టాళీ | సవేంచ నయనీ ఆసువే ఢాళీ | 
దేఖూన హే అపూర్వ తే వేళీ | జాహలీ మండళీ విస్మిత | ||౩౭|| 
37. రెండు చేతులతో తాళాలు వాయిస్తూ, కళ్ళనుండి నీరు కారుతుంటే, ఆ వింతైన దృశ్యాన్ని చూసి, భక్తులు ఆశ్చర్యపోయారు. 
ఏసా పాహోని తో దేఖావా | జిజ్ఞాసా జాహలీ సకళాంచే జీవా | 
ఇతుకా ప్రేమాచా పూర కా లోటావా | ఆనంద వ్హావా తియేసచి కా | ||౩౮|| 
38. ఇలాంటి దృశ్యాన్ని చూసి, ‘ఈమె ఒక్కర్తికే ఇంత ప్రేమ, ఆనందం ఎందుకు కలిగింది?’ అని అందరికీ కుతూహలం పెరిగింది. 
పుఢే స్వపతీస తిసరే ప్రహరీ | ఆపణ హోఊన ఆనంద నిర్భరీ | 
రామదర్శన నవల పరీ | వదే ఆచరిత సాఈచే | ||౩౯|| 
39. తరువాత, సాయంత్రం (సుమారు ౪-౪.౩౦ అప్పుడు) ఆమె సాయియొక్క అద్భుత లీలను తన భర్తకు చెప్పింది. వారు తనకు శ్రీరాముని రూపంలో కనిపించిన సంగతిని, తనంతట తానే, ఎంతో ఆనందంతో తెలియ చేసింది. 
నీలోత్పలదలఃశామ | భక్తకామ కల్పద్రుమ | 
తో హా భరతాగ్రజ సీతాభిరామ | దాశరథీ రామ మజ దిసలా | ||౪౦||
40. ‘నీలకమలం రేకుల రంగులో ఉన్న శ్యాముడు (నీలోత్పలదళ శ్యామ), భక్తుల కోరికలను తీర్చే కల్పవృక్షం, భరతునికి అన్న, సీతా మనసుకు ఆనందాన్నిచ్చే (సీతామనోభిరాముడు) రాముడు, దశరథరాముడు నాకు కనిపించాడు. 

కిరీటకుండలమండిత | వనమాలా విరాజిత | 
పీతవాస చతుర్హస్త | జానకీనాథ మజ దిసలా | ||౪౧|| 
41. ‘తలమీద కిరీటంతో, చెవులలో కుండలాలతో (కిరీటకుండల మండితుడు), గొంతులో పూలమాలతో (వనమాలా విరాజితుడు), పసుపు రంగు బట్టలను తొడుగుకున్నవాడు (పీతాంబరధారి), నాలుగు చేతులున్న (చతుర్భుజుడు) జానకీనాథుడు నాకు కనిపించాడు.
శంఖచక్ర గధాధర | శ్రీవత్సలాంఛన కౌస్తుభహార | 
తో హా పురుషోత్తమ పరాత్పర | రూప మనోహర దేఖిలా | ||౪౨|| 
42. ‘శంఖం, చక్రం మరియు గదను పట్టుకున్నవాడు (శంఖచక్రగదాధారి), ఎదమీద శ్రీవత్స అనే గుర్తుగలవాడు (శ్రీవత్సలాంఛన), విలువైన కౌస్తుభ హారంతో మెరుస్తున్నవాడు (కౌస్తుభహార), పురుషోత్తముడు, అందగాడు అయిన రాముణ్ణి నేను చూశాను. 
మ్హణే హా మానవ రూపధారీ | అసామాన్య లీలావతారీ | 
జానకీజీవన మనోహారీ | ధనుర్ధారీ మజ దిసలా | ||౪౩|| 
43. ‘మనిషి రూపంలో ఉన్న, అసామాన్య అవతారాన్ని, విల్లు బాణాలను ధరించినవాడు (ధనుర్ధారీ), మనోహరుడు, అయిన జానకీనాథుడు నాకు కనిపించాడు’ అని ఆమె చెప్పింది. 
ఫకీర దిసో హా బాహ్యాత్కారీ | భిక్షాహి మాగో దారోదారీ | 
జానకీజీవన మనోహారీ | ధనుర్ధారీ మజ దిసలా | ||౪౪|| 
44. ‘పైకి ఫకీరువలె కనిపించినా, ఇంటింట భిక్షాన్ని అడుక్కున్నా, నాకు మాత్రం మనోహరుడు, విల్లంబులను ధరించిన, జానకీనాథుడైన శ్రీరాముడిగా కనిపించాడు. 
అసో హా అవలియా ఉపరాఉపరీ | కోణాస కైసాహీ దిసో అంతరీ | 
జానకీజీవన మనోహారీ | ధనుర్ధారీ మజ దిసలా | ||౪౫|| 
45. ‘పైకి అవలియా లాగ ఉన్నా, ఎవరికి ఎలా కనిపించినా, నాకు మాత్రం విల్లంబులను ధరించిన, మనోహరుడైన జానకీనాథుడు కనిపించాడు’. 
బాఈ మోఠీ పరమ భావార్థీ | పతీ తియేచా అత్యంత స్వార్థీ | 
ఏసీచ భోళీ స్త్రియాంచీ జాతీ | కైచా రఘుపతీ యే స్థళీ? | ||౪౬|| 
46. ఆమె గొప్ప భక్తురాలు కాని, ఆమె భర్త చాలా స్వార్థపరుడు. ‘స్త్రీలు అమాయక స్వభావం కలవారు. ఇక్కడ, రఘుపతి (శ్రీరాముడు) ఎలా కనిపించగలడు?’ 
మనీ వసే జైసే జైసే | భోళ్యా భావికా ఆభాసే తైసే | 
ఆమ్హా సకళా సాఈ దిసే | హిలాచ కైసే రామరూప | ||౪౭|| 
47. ‘అమాయక భక్తుల మనసులో ఏదుంటే, అదే వారికి పైకి అనిపిస్తుంది. మాకందరికీ సాయి కనిపిస్తే, ఈమె ఒక్కర్తికే రాముని రూపం ఎలా కనిపించింది?’ 
ఏసే కుతర్క కరూని నానా | కేలీ తియేచీ అవహేలనా | 
విషాద నాహీ బాఈచ్యా మనా | అసత్య కల్పనా తీ నేణే | ||౪౮|| 
48. ఇలా ఎన్నో కుతర్కాలతో ఆమెను విపరీతంగా ఎగతాళి చేశాడు. అయినా, ఆమె మనసులో ఏమీ బాధ పడలేదు. నిజం కానివాటిని ఊహించుకోవటం ఆమెకు తెలియదు. 
తీ పూర్వీ మోఠీ అధికారీ | అసీ తియేచీ ఆఖ్యా భారీ | 
హోతసే రామదర్శన సుఖకారీ | ప్రహరో ప్రహరీ తియేస | ||౪౯|| 
49. పరమార్థంలో ఆమె ఇదివరకే అర్హతను పొంది, ప్రసిద్ధిని సంపాదించుకున్నది. ఆమెకు అప్పుడప్పుడూ అలా రాముని దర్శనం కలుగుతుండేది. 
పుఢే జాహలా ద్రవ్య లోభోద్భవ | ద్రవ్యాపాశీ నాహీ దేవ | 
జాహలా రామదర్శనీ అభావ | ఏసా హా స్వభావ లోభాచా | ||౫౦||
50. కాని, తరువాత, ఆమెకు డబ్బు మీద ఆశ పెరిగింది. డబ్బు ఉండే చోట దేవుడుండడు. అందుకే రాముని దర్శనం కరువై పోయింది. లోభంయొక్క ఫలితం ఇదే. 

సాఈస హే తో సర్వ అవగత | జాణూని తిచే సరలే దురిత | 
పునరపి రామదర్శన దేత | పురవీత హేత తియేచా | ||౫౧|| 
51. సాయికి ఇవన్నీ తెలుసు. ఆమె పాపాలు తొలగిపోయింది తెలుసుకొని, ఆమెకు మరల రాముని దర్శనాన్ని కలిగించి, ఆమె కోరికను తీర్చారు. 
అసో పుఢే తేచ రాత్రీ | కైసీ వర్తలీ నవల పరీ | 
గృహస్థ దేఖే నిద్రేమాఝారీ | స్వప్న భారీ భయంకర | ||౫౨|| 
52. తరువాత, అదే రాత్రి జరిగిన వింతను గమనించండి. నిద్రలో, ఆమె భర్త భయంకరమైన కలను కన్నాడు. 
ఆపణ ఆహోంత ఎకా శహరీ | పోలీస ఎక ఆపణా ఘరీ | 
ముసక్యా బాంధూన ఆవళీ కరకరీ | టోకే నిజకరీ మాగే ఉభా | ||౫౩|| 
53. తాను ఒక పట్టణంలో ఉండగా, తనను ఒక పోలీసు పట్టుకుని, తన చేతులను వెనుకకు విరచి కట్టి, అక్కడే వెనుక నిలబడి, త్రాటి రెండు కొనలను గట్టిగా బిగిస్తున్నాడు. 
తేథేంచ ఎక పింజరా తే జాగీ | నికట తయాచియా బాహ్యభాగీ | 
సాఈ హీ సర్వ పహావయాలాగీ | ఉభేచ కీ ఉగీ నిశ్చళ | ||౫౪|| 
54. అక్కడే, అదే చోట్లో, ఒక పెద్ద పంజరం ఉంది. దాని బయట, దగ్గరలోనే, సాయి ఆ దృశ్యాన్ని చూస్తూ ఊరికే నిలుచున్నారు. 
పాహూని మహారాజ సంనిధానీ | జోడూనియా దోనీ పాణీ | 
కరోనియా ముఖ కేవిలవాణీ | దీన వాణీ తవ వదే | ||౫౫|| 
55. సాయి మహారాజు తన దగ్గరలోనే ఉండటం చూసి, రెండు చేతులూ జోడించి, అతను ఎంతో దైన్యంగా, 
‘బాబా ఆపులీ కీర్తీ ఏకూని | పాతలో అసతా అపులే చరణీ | 
ప్రసంగ హా కా ఆమ్హాలాగూని | తుమ్హీహీ అసూని ప్రత్యక్ష’ | ||౫౬|| 
56. ‘బాబా! మీ కీర్తిని విని, మీ పాదాల దగ్గరకు వస్తే, మీరిక్కడే ఉండగా, మాకు ఈ గండం ఎందుకు?’ అని అడిగాడు. 
మహారాజీ ప్రత్యుత్తర దిధలే | “కృతకర్మ అవఘే పాహిజే భోగిలే” | 
గృహస్థ అతి వినీత బోలే | ‘కాంహీ న కేలే ఏసే మ్యా | ||౫౭|| 
57. “చేసిన కర్మలను అనుభవించి తీరాలి” అని సాయి మహారాజు జవాబిచ్చారు. అతడు మరల చాలా వినయంగా, ‘నేనలాంటిది ఏదీ చేయలేదే?’ అని అన్నాడు. 
యా జన్మీ తరీ కాంహీ న కేలే | జేణే హే ఏసే సంకట గుజరలే’ | 
తయావరీ మహారాజ బోలలే | “అసేల కేలే జన్మాంతరీ” | ||౫౮|| 
58. ‘ఇంతటి గండం మీద పడేంత నేరం, నేనీ జన్మలో ఏదీ చేయలేదు’ అని అన్నాడు. అప్పుడు మహారాజు, “వెనుకటి జన్మలలో చేసి ఉండవచ్చు” అని అన్నారు. 
దిధలే మగ ప్రత్యుత్తర తేణే | ‘మాగీల జన్మాచే మీ కాయ జాణే | 
అసలే తరీ తే అపులే దర్శనే | భస్మ హోణే ఆవశ్యక | ||౫౯|| 
59. ‘వెనుకటి జన్మలలో నేనేం చేశానో నాకేం తెలుసు? ఒక వేళ ఏదైనా చేసి ఉన్నా, అది మీ దర్శనంతో, కాలి బూడిద అవ్వాలి, కదా!’ అని అతను అన్నాడు. 
హోతా అమ్హా ఆపులే దర్శన | అగ్నీపుఢే జైసే తృణ | 
తైసే తే సమూళ భస్మ హోఊన | కైసా న త్యాపాసూన ముక్త మీ | ||౬౦||
60. ‘నిప్పులో కాలి, గడ్డి బూడిద అయినట్లు, మీ దర్శనంతో ఆ కర్మలు కాలి బూడిద అయ్యి, వాటినుండి నేను ఎందుకు ముక్తుణ్ణి కాలేదు?’ 

తంవ మహారాజ వదతీ తయాస | “ఏసా తరీ ఆహే కా విశ్వాస” | 
‘హోయ’ మ్హణతా గృహస్థాస | డోళే మిటావయాస ఆజ్ఞాపితీ | ||౬౧|| 
61. అప్పుడు మహారాజు “నీకంతటి నమ్మకం ఉందా?” అని అడిగారు. ‘ఉన్నది’ అని అతడు చెప్పగా, కళ్ళు మూసుకోమని ఆజ్ఞాపించారు.
ఆజ్ఞేప్రమాణే డోళే మిటూని | ఉభాచ ఆహే తంవ తత్క్షణీ | 
ధాడదిశీ జైసే పడలే కోణీ | ఆవాజ శ్రవణీ ఏకిలా | ||౬౨|| 
62. ఆజ్ఞ ప్రకారం అతడు కళ్ళు మూసుకుని నిలబడగా, వెంటనే, దభేలుమని ఎవరో పడ్డట్లు పెద్ద చప్పుడు వినిపించింది. 
ఆవాజ కానీ పడాతా దచకలా | డోళే ఉఘడూని పాహూ లాగలా | 
ఆపణ బంధనిర్ముక్త దిసలా | పోలీస పడలా రక్తబంబాళ | ||౬౩|| 
63. అది విని, ఉలిక్కిపడి, కళ్ళు తెరచి, చుట్టూ చూశాడు. తను బంధనంనుండి విముక్తుడైయాడు. కాని, పక్కనే, రక్తపు మడుగులో ఒక పోలీసు పడి ఉండటాన్ని చూశాడు. 
తేణే మనీ అత్యంత ఘాబరలా | మహారాజాంకడే పాహూ లాగలా | 
హాంసూన మగ తే మ్హణతీ తయాలా | “భలా సాంపడలాస తూ ఆతా | ||౬౪|| 
64. దాంతో, చాలా భయపడి, మహారాజు వైపు చూడసాగాడు. మహారాజు నవ్వుతూ అతనితో “నీవు ఇప్పుడు భలేగా పట్టుబడ్డావు” అని అన్నారు. 
ఆతా యేతీల అమలదార | పాహూన యేథీల సర్వ ప్రకార | 
తూంచ దాండగా మ్హణతీల అనివార | పునః గిరఫతార కరతీల7” | ||౬౫|| 
65. “ఇప్పుడు పై అధికారి ఇక్కడికి వచ్చి, ఇదంతా చూసి, నువ్వే నేరం చేశావని, నిన్ను మరల బందీగా పట్టుకుంటాడు”. 
మగ తో గృహస్థ వదే తత్వతా | ‘బాబా ఆపణ ఖరేంచ బోలతా | 
కసేంహీ కరా సోడవా ఆతా | దిసేనా త్రాతా తుమ్హాంవీణ’ | ||౬౬|| 
66. అతడు ‘బాబా! మీరు చెప్పింది నిజమే. ఏమైనా చేసి, నన్నిప్పుడు విడిపించండి. రక్షించటానికి, మీరు తప్ప నాకింకెవరూ కనిపించటం లేదు’ అని వేడుకున్నాడు. 
ఏసే ఏకూని సాఈ వదతీ | “పునశ్చ లావీ నేత్రపాతీ” | 
తైసే కరూని డోళే జో ఉఘడితీ | నవల స్థితీ ఆణిక | ||౬౭|| 
67. అది విని బాబా, “మరల కళ్ళు మూసుకో”, అని చెప్పారు. అతడలాగే చేసి, తెరచి చూడగా, ఇంకొక అద్భుతం చూశాడు. 
ఆపణ పింజర్యాచే బాహ్యదేశీ | మహారాజ సాఈ అపులేపాశీ | 
ఘాతలే సాష్టాంగ నమన త్యాంసీ | బాబా మగ పుసతీ తయాతే | ||౬౮|| 
68. తను పంజరం బయట ఉన్నాడు. సాయి మహారాజు దగ్గరలోనే ఉన్నారు. బాబాకు సాష్టాంగ నమస్కారం చేశాడు. అప్పుడు బాబా, 
“ఆతాంచా తుఝా నమస్కార | ఆణి యా పూర్వీ జే ఘాలీస8 నిరంతర | 
ఆహే కా దోహీత అంతర | కరూన విచార సాంగే మ” | ||౬౯|| 
69. “నువ్వు ఇప్పుడు చేసిన నమస్కారానికీ, మరి ఇంతకు మునుపు చేసినదానికి, ఈ రెండింటిలో తేడా ఏమైనా ఉందా? బాగా ఆలోచించి చెప్పు” అని అన్నారు. 
తంవ తో గృహస్థ దేఈ ఉత్తర | ‘జమీన అస్మానాచే అంతర | 
కేవళ ద్రవ్యార్థ పూర్వ నమస్కార | సాంప్రత పరమేశ్వరభావానే | ||౭౦||
70. అప్పుడతను, ‘బాబా! నింగికీ, నేలకూ, ఉన్నంత తేడా ఉంది. మొదటిది కేవలం డబ్బు మీద ఆశతో చేసింది. కాని ఇప్పుడు, మీరే దేవుడని నమస్కరించాను! 

పూర్వీ కాంహీంహీ భావ నవ్హతా | ఇతకేంచ నవ్హే ముసలమాన అసతా | 
ఆపణ ఆమ్హా హిందూస భ్రష్టవితా | హోతా చిత్తా హా రోష’ | ||౭౧|| 
71. ‘మునుపు నాకసలు ఏ మాత్రం భక్తి లేదు. పైగా, మీరు ముసల్మానులై, హిందువులైన మమ్మల్ని భ్రష్టు పట్టిస్తున్నారని, నా మనసులో కోపం ఉండేది’. 
తయావరీ బాబా పుసతీ | “నాహీ కాయ తుఝియా చిత్తీ | 
ముసలమానాచ్యా దేవాంచీ భక్తీ” | ‘నాహీ’ మ్హణతీ గృహస్థ | ||౭౨|| 
72. అని చెప్పగా, బాబా “నీ మనసులో ముసల్మానుల దేవుళ్ళపై భక్తి లేదా?” అని అడిగారు. అతను ‘లేదు’ అని చెప్పాడు. 
పుసతీ బాబా తయాలాగునీ | “పంజా నాహీ కా తుఝియా సదనీ | 
పూజీత నాహీస కా తాబుతాచే దినీ | పాహీ మనీ విచారూనీ | ||౭౩|| 
73. బాబా అతనిని “మీ ఇంట్లో పంజా లేదా? తాబూతు (మొహరం) రోజున దానిని పూజ చేయవా? బాగా ఆలోచించుకో” అని అడిగారు. 
కాడ-బిబీ9 హీ ఆహే సదనీ | లగ్న కార్యాసీ తిజలా పూజూనీ | 
తుష్టవితోసనా మానపానీ | ముసలమానీ దైవత హే” | ||౭౪|| 
74. “కాడ బీబీ కూడా ఇంట్లో ఉంది. పెళ్ళిలాంటి శుభకార్యాలలో ఆమెను పూజించి, ముస్లిముల దేవత అయిన ఆమెను శాంత పరుస్తారా లేదా?” అని అడిగారు. 
‘హోయ’ మ్హణూని మాన్య కరితా | “ఆణిక కాయ ఇచ్ఛా” పుసతా | 
‘నిజగురూ రామదాస దర్శనతా10’ | ఉపజలీ ఆస్థా గృహస్థా | ||౭౫|| 
75. అవునని అతను ఒప్పుకున్నాడు. “ఇంకా ఏమైనా కోరిక ఉందా?” అని బాబా అడగగా, తన గురువైన రామదాసును దర్శించాలని చెప్పాడు. 
మహారాజ మగ తయాప్రతీ | “మాగే వళూన పహా” మ్హణతీ | 
మగ జో మాగే వళూన పాహతీ | సమర్థ మూర్తీ11 సన్ముఖ | ||౭౬|| 
76. మహారాజు అతనిని “వెనుకకు తిరిగి చూడు” అని అన్నారు. అలా అతను తిరిగి చూసే సరికి, తన ఎదుటే సమర్థ రామదాసు కనిపించారు. 
పడతాంచ సమర్థాంచే పాయీ | అదృశ్య జాహలే ఠాంఈచే ఠాయీ | 
మగ తో జిజ్ఞాసా పూర్వక పాహీ | ఆణిక కాంహీ విచారీ | ||౭౭|| 
77. సమర్థుల పాదాల పై పడగా, వారు వెంటనే మాయమయ్యారు. తరువాత, కుతూహలంతో అతను బాబాతో, 
‘బాబా ఆపులే జాహలే వయ | మ్హాతారా హా దిసతో కాయ12
ఆహే ఆపణ ఠావా కాయ | ఆయుర్దాయ13 ఆపులా’ | ||౭౮|| 
78. ‘బాబా! మీకు వయసు మళ్ళింది. మీ దేహం కూడా ఎంతో ముసలిగా కనిపిస్తుంది. మీ జీవిత కాలమెంతో మీకు తెలుసా?’ అని అడిగాడు. 
“కాయ వదసీ మీ మ్హాతారా ఆహే | మాఝియా సవే ధాంవూని పాహే” | 
మ్హణోన సాఈ జో ధాంవతాహే | హా లాగలాహే మాఘారా | ||౭౯|| 
79. “ఏమంటున్నావు? నేను ముసలివాణ్ణా? ఏదీ, నాతో పరుగెత్తి చూడు” అంటూ, బాబా పరుగెత్త సాగారు. వారి వెనుక అతడు పరుగు పెట్టాడు. 
మహారాజ సవేగ ధాంవతా | ధుళోరా జో ఉసళలా వరతా | 
తేచ సంధీస పావలే అదృశ్యతా | పావలీ జాగృతతా గృహస్థాస | ||౮౦||
80. మహారాజు వేగం పెంచుతూ పరుగెత్తుతుంటే, లేచిన ఆ ధూళిలో వారు మాయమయ్యారు. గృహస్థునికి మెలుకువ వచ్చింది. 

అసో తో జై లాధలా జాగృతీ | మనీ విచారితా స్వప్నస్థితీ | 
తాత్కాళ పాలటలీ చిత్తవృత్తీ | వానీ మహతీ బాబాంచీ | ||౮౧|| 
81. నిద్రలోంచి మేలుకున్న తరువాత, తనకు వచ్చిన కల గురించి అతను మనసులోనే బాగా ఆలోచించుకో సాగాడు. అప్పటికప్పుడే, అతని మనసు మారిపోయి, బాబా గొప్పతనాన్ని పొగడ సాగాడు.
పాహూని ఏసీ చమత్కృతీ | సాఈపదీ జడలీ భక్తీ | 
బాబాంవిషయీ సంశయవృత్తీ | మావళలీ పరిస్థితీ పూర్వీల | ||౮౨|| 
82. సాయియొక్క అద్భుతమైన లీలను చూసి, సాయి పాదాలమీద అతనికి నమ్మకం, భక్తి కుదిరాయి. సాయి పట్ల ఉన్న మునుపటి చెడు అభిప్రాయాలు, అనుమానాలు తొలగిపోయాయి. 
పాహూ జాతా అవఘే స్వప్న | పరి తీ ఉత్తరే ఆణి తే ప్రశ్న | 
ఏకూని శ్రోతా కరావా గ్రహణ | భావార్థ గహన ఆంతీల | ||౮౩|| 
83. చూడటానికి అది అంతా ఒట్టి కలే. అయినా, అందులోని ప్రశ్నలు జవాబులు విన్న శ్రోతలు, వానిలోని గూఢమైన అర్థాన్ని గ్రహించాలి. 
హా ప్రశ్నోత్తర అనువాద | మద్రాసీ పావలా పరమ బోధ | 
విరాలా సాఈసంబంధీ విరోధ | హాస్య వినోద రూపానే | ||౮౪|| 
84. ఈ ప్రశ్నలు, ఉత్తరాల సంభాషణ ద్వారా, మద్రాసునుంచి వచ్చిన అతనికి చక్కటి జ్ఞానం కలిగింది. అలా, వినోదాల ద్వారా, అతనికి బాబా మీదున్న ద్వేషం తొలగిపోయింది. 
దుసరే దివశీ ప్రాతఃకాళీ | మండళీ మశీదీ దర్శనా ఆలీ | 
దోన రుపయాంచీ బర్ఫీ దిధలీ | కృపా కేలీ సాఈనాథే | ||౮౫|| 
85. మరునాడు ఉదయం, ఆ మద్రాసీ భక్తులందరూ బాబా దర్శనానికి మసీదుకు వచ్చారు. సాయినాథులు వారిని కరుణించి, వారికి రెండు రూపాయల బర్ఫీ మిఠాయిని ఇచ్చారు. 
తైసేచ పల్లవచే రుపయే దోన | బాబాంనీ తయా సమస్తా దేఊన | 
ఘేతలే కాంహీ దివస ఠేవూన | భజన పూజన చాలలే | ||౮౬|| 
86. దాంతో పాటే, తమ జేబులోంచి రెండు రూపాయలను వారందరికి ఇచ్చి, వారిని మరి కొన్ని రోజులు అక్కడే ఉంచుకున్నారు. వారు పూజలు, భజనలు చేశారు. 
పుఢే కాంహీ కాళ క్రమిలా | నిఘాలీ మండళీ జాణ్యాలా | 
నాహీ జరీ బహు పైసా లాధలా | భరపూర లాభలా ఆశీర్వాద | ||౮౭|| 
87. అలా కొన్ని రోజులు గడిచాయి. వారు వెళ్ళి పోవటానికి సిద్ధంగా ఉన్నారు. వారు అనుకున్నంత డబ్బు వారికి దొరకలేదు కాని, బాబా ఆశీస్సులు చాలా దొరికాయి. 
"అల్లా మాలిక బహోత దేగా | అల్లా తుమ్హారా అచ్ఛా కరేగా" | 
పుఢే హేంచ కీ ఆలే ఉపేగా14 | లాగలే మార్గా తే జేవ్హా | ||౮౮|| 
88. “అల్లా మాలిక బహుత దేగా (అల్లా మాలిక చాలా ఇస్తాడు), అల్లా తుమ్హారా అచ్ఛా కరేగా (అల్లా మీకు మేలు చేస్తాడు)” అని అన్నారు. ఆ ఆశీర్వచనాలే వారికి దారిలో, రాత్రింబవళ్ళూ ఉపయోగ పడ్డాయి. 
సాఈచియా ఆశీర్వచనీ | సాఈచీ ఆఠవణ ధ్యానీ మనీ | 
మార్గ చాలతా దివస రజనీ | దుఃఖ నా స్వప్నీ తిళభరీ | ||౮౯|| 
89. సాయి ఆశీర్వాదంతో, సాయి పేరు మనసులో ధ్యానిస్తూ ఉండటం వలన, వారికి ప్రయాణంలో, పగలూ రాత్రి, కలలోనైనా కొంచెం కూడా ఇబ్బంది కలుగలేదు. 
ఘడలీ ఆశీర్వాదానురూప | యథాసాంగ యాత్రా అమూప | 
వాటేస న హోతా యత్కించిత తాప | పాతలే సుఖరూప నిజగృహా | ||౯౦||
90. బాబా ఆశీర్వాద ఫలంగా, వారు ఎన్నో తీర్థయాత్రలు, ఏ లోటూ లేక, సుఖంగా చేసి, ఏ బాధ పడకుండా, ఇంటికి చేరుకున్నారు. 

మనీ చింతిల్యా హోత్యా ఎకా | త్యా ఘడూన ఘడల్యా యాత్రా అనేకా | 
వానీత సాఈవచన కౌతుకా | ఆనంద సకళికా అనుపమ | ||౯౧|| 
91. వారు మనసులో అనుకున్న యాత్రలే కాక, ఇంకా ఎన్నో ఇతర యాత్రలు కూడా చేశారు. అందరికీ ఎంతో ఆనందం కలిగింది. సాయి మాటలలోని అద్భుతమైన శక్తిని వర్ణిస్తూ, వారు చెప్పలేనంత ఆనందాన్ని పొందారు. 
శివాయ సంతాచే ఆశీర్వచన | “అల్లా అచ్ఛా కరీల” హే వచన | 
అక్షరే అక్షర సత్య హోఊన | మనోరథ పూర్ణ జాహలా | ||౯౨|| 
92. అంతే కాకుండా, “అల్లా అచ్ఛా కరేగా (అల్లా మేలు చేస్తాడు)” అన్న సాయి ఆశీర్వచనం, అక్షర సత్యమై, వారి మనసులోని కోరికలన్నీ తీరాయి. 
ఏసే తే సమస్త తీర్థోపాసక | భగవద్భక్త మద్రాసీ లోక | 
సకళ సత్వస్థ సాత్వీక | బంధమోచక సాఈ త్యా | ||౯౩|| 
93. ఈ రకంగా తీర్థయాత్రలకు బయలుదేరిన మద్రాసు బృందం, సదాచార సంపన్నులూ, సాత్వికులుగా మారి, భగవద్భక్తులైనారు. బాబా వారికి ముక్తిని ప్రసాదించారు. 
ఏసీచ సురస ఆణీక కథా | సాంగతో పరిసిజే సాదర శ్రోతా | 
భక్తిభావే శ్రవణ కరితా | ఆశ్చర్య చిత్తా ప్రకటేల | ||౯౪|| 
94. ఇలాంటిదే ఇంకొక రసభరితమైన కథను చెప్పుతాను, వినండి. భక్తితో శ్రద్ధగా వింటే, శ్రోతలకు ఆశ్చర్యం కలుగుతుంది. 
భక్తకాజకల్పద్రుమ | కైసే సాఈ దయాళూ పరమ | 
కైసే సప్రేమ భక్తాంచే కామ | పురవీత అవిశ్రమ సర్వదా | ||౯౫|| 
95. పరమ దయాళువు, భక్తుల పాలిట కల్పవృక్షం సాయి. తమ భక్తుల కోరికలను ఎంతో ప్రేమతో, శ్రమ లేకుండా, ఏ విధంగా ఎల్లప్పుడూ తీరుస్తారో, వినండి. 
ఠాణే జిల్హ్యాంత వాంద్రే శహర | తత్రస్థ ఎక భక్తప్రవర | 
రఘునాథరావ తేండూలకర | చతురధీర బహుశ్రుత | ||౯౬|| 
96. ఠాణా జిల్లాలోని బాంద్రా పట్టణంలో (ఇప్పుడు ఇది ముంబై నగరంలో ఒక భాగం) ఉన్న రఘునాథరావు తేండూలకరు అనే ఒక భక్త శ్రేష్ఠుడు, శాంత స్వభావుడు, పండితుడు. 
సదా ఆనందీ మోఠే ప్రేమీ | వినటలే సాఈచే పాదపద్మీ | 
తేథీల బోధ మకరందకామీ | అఖండ నామీ గుణగుణత | ||౯౭|| 
97. ఎప్పుడూ ఎంతో సంతోషంగా ఉండే గొప్ప ప్రేమగలవాడు. సాయి పాదాల దగ్గర లభించే అమృతంలాంటి జ్ఞానాన్ని పొందాలని, వారి పాదాల దగ్గరకు చేరాడు. సాయినామాన్ని ఆపకుండా జపించేవాడు. 
రూప దేఊని ‘భజనమాలా’ | వర్ణిలీ జయాంనీ సాఈలీలా | 
తీ భక్తి ప్రేమే వాచీల త్యాలా | సాఈచ పావలా పావలీ15 | ||౯౮|| 
98. సాయి లీలలను ‘భజనమాల’ అనే పుస్తకంలో రచించాడు. వానిని భక్తితో పఠించిన వారికి అడుగడుగునా సాయియే కనిపిస్తారు. 
సావిత్రీ నామే తయాంచే కలత్ర | బాబూ తయాంచా జ్యేష్ఠ పుత్ర | 
పహా తయాంచా అనుభవ విచిత్ర | పరిసా తే చరిత్ర సాఈచే | ||౯౯|| 
99. అతని భార్య పేరు సావిత్రి. వారి పెద్ద కుమారుడు బాబు. వారికి కలిగిన విచిత్రమైన అనుభవాలను, సాయి లీలలను ఇప్పుడు వినండి. 
ఎకదా బాబూ సాశంకితమన | వైద్యకీయ పాఠశాళేమధూన | 
ఘేఊన పరదేశీయ వైద్యకీ శిక్షణ | పరిక్షేలాగూన బైసేనా | ||౧౦౦||
100. మెడికల్ కాలేజీలో అలోపతి వైద్యం చదువుతున్న బాబు, ఒక సారి, అనుమానం రావటంతో, పరీక్షకు కూర్చోలేదు. 

తయానే రాత్రీచా దివస కరూన | అభ్యాస కేలా అతి కసూన | 
సహజ జ్యోతిష్యాస కేలా ప్రశ్న | పరీక్షేంత ఉత్తీర్ణ హోఈన కా | ||౧౦౧|| 
101. రాత్రింబవళ్ళూ కష్ట పడి బాగా చదివాడు. అయినా, తను పాసు అవుతానా లేదో అనే అనుమానం వచ్చి, ఒక జ్యోతిష్యుని అడిగాడు.
చాళూని పంచాంగాచీ పానే | జ్యోతిషీ పాహీ గ్రహాంచీ స్థానే | 
రాశీ నక్షత్రే మోజూని బోటానే | సచింత ముద్రేనే అవలోకీ | ||౧౦౨|| 
102. జ్యోతిష్యుడు పంచాంగంలోని పేజీలను తిరగవేసి, వేళ్ళమీద రాసులను నక్షత్రాలను లెక్క పెట్టి, గ్రహబలాలు ఎంత ఉన్నాయో చూశాడు. 
మ్హణే కేలాంత పరిశ్రమ థోర | పరి యే వర్షీ న గ్రహాంచే జోర | 
పుఢీల వర్షే ఫార శ్రేయస్కర | పరీక్షా నిర్ఘోర తే వర్షీ | ||౧౦౩|| 
103. అంతా చేసిన తరువాత ‘నువ్వు బాగా కష్టపడి చదివావు. కాని, ఈ ఏడు నీకు గ్రహబలం లేదు. వచ్చే ఏడు నీకు మంచి జరుగుతుంది. అప్పుడు నువ్వు ఖచ్చితంగా పాసవుతావు’ అని బాబుతో అన్నాడు. 
బైసూన పరీక్షేస కాయ సార్థక | హోణార జరీ శ్రమ నిరర్థక | 
విద్యార్థ్యానే హా ఘేతలా వచక | తేణే తో కచకలా మనాసీ | ||౧౦౪|| 
104. విద్యార్థి ఈ మాట విని, ‘పడిన శ్రమ వ్యర్థమైతే, ఇంక పరీక్షకు వెళ్ళి ఏం లాభం?’ అని అనుకున్నాడు. అతనికి ధైర్యం తగ్గి పోయి, భయం కలిగింది. 
పుఢే తయా విద్యార్థ్యాచీ మాతా | అల్పావకాశీ శిరడీస జాతా | 
నమితా సాఈచరణ మాథా | కుశల వార్తా చాలల్యా | ||౧౦౫|| 
105. కొన్ని రోజుల తరువాత, ఆ విద్యార్థి తల్లి శిరిడీకి వెళ్ళి, సాయి పాదాల మీద తలనుంచి నమస్కరించగా, బాబా అందరి క్షేమ సమాచారాన్ని అడిగారు. 
నిఘాలీ తైంహీ హీ కథా | కరుణా వచనీ బాబాంసీ ప్రార్థితా | 
మ్హణే ములగా పరీక్షేస బసతా16 | అసతీ అనుకూలతా గ్రహాంచీ | ||౧౦౬|| 
106. అప్పుడు మాట్లాడుతూ, ఆమె మిగతా సంగతులతో పాటు, పరీక్ష గురించి చెబుతూ, అతి దీనంగా ‘గ్రహాలు అనుకూలంగా ఉంటే, అబ్బాయి పరీక్ష రాసేవాడు. 
పత్రికా పాహిలీ జ్యోతిష్యాంహీ | మ్హణతీ యందా యోగ నాహీ | 
అసూన అభ్యాసాచీ తయారీహీ | ములగా న జాఈ పరీక్షేస | ||౧౦౭|| 
107. ‘కాని, జ్యోతిష్యుడు జాతకం చూసి, ఈ ఏడు ఆ యోగం లేదన్నాడు. అందుకే అబ్బాయి బాగా చదివి కూడా, పరీక్షకు పోవటం లేదు. 
తరీ బాబా హీ కాయ గ్రహదశా | యందా అశీ కాంహీ నిరాశా | 
పడేల ఎకదా పదరీ పరీక్షా | ఏసీ బహు ఆశా సమస్తా | ||౧౦౮|| 
108. ‘కానీ, బాబా! ఈ గ్రహదశ అంటే ఏమిటి? ఇప్పుడు మాకీ నిరాశ ఎందుకు? ఈ ఏడు పరీక్ష పాసయి పోతాడని అందరం చాలా ఆశ పడ్డాం’ అని చెప్పింది. 
ఏకూన బాబా వదలే వచన | "సాంగే తయాస మాఝే మాన17
పత్రికా ఠేవీ గుండాళూన | బైసే జా స్వస్థ మన పరీక్షే | ||౧౦౯|| 
109. ఇది విని బాబా, “వాడికి నన్ను నమ్మమని చెప్పు. జాతకాలని చుట్టి పెట్టి, స్థిరమైన మనసుతో, ధైర్యంగా పరీక్షకు వెళ్ళమని చెప్పు. 
నాదా కుణాచ్యా లాగూ నకా | జన్మపత్రికా పాహూ నకా | 
సాముద్రికా విశ్వాసూ నకా | చాలవా నికా అభ్యాస | ||౧౧౦||
110. “ఎవరి మాటా వినకుండా, జాతకాన్ని చూడకుండా, హస్త సాముద్రికాన్ని నమ్మ వద్దని చెప్పు. చక్కగా చదువుకోమని చెప్పు. 

మ్హణావే ములాస యేఈల యశ | స్వస్థ చిత్తే పరీక్షేస బైస | 
హోఊ నకో అసా నిరాశ | ఠేవీ విశ్వాస మజవరీ” | ||౧౧౧|| 
111. “ ‘నువ్వు తప్పకుండా పాసవుతావు, వెళ్ళి, వేరే ఏ ఆలోచనా లేకుండా, పరీక్ష రాయి’ అని చెప్పు. నిరాశ పడకుండా, నా మీద పూర్తి నమ్మకం ఉంచమని చెప్పు”. 
అసో బాబాంచీ ఆజ్ఞా ఘేఊని | ఆఈ పరతలీ గ్రామాలాగునీ | 
ములాస బాబాంచా నిరోప కథునీ | ఉత్సాహే జననీ ఆశ్వాసీ | ||౧౧౨|| 
112. తరువాత బాబా అనుమతిని పొంది, ఆ తల్లి ఊరికి తిరిగి వెళ్ళింది. బాబా చెప్పినదానిని అబ్బాయికి తెలియచేసి, అతని ఉత్సాహాన్ని, ధైర్యాన్ని పెంచింది. 
ఏసా తో సాఈవచనోల్హాస | ములగా బైసలా పరీక్షేస | 
ఉత్తరేంహీ లేఖీ ప్రశ్నాంస | యథావకాశ దిధలీ | ||౧౧౩|| 
113. సాయి మాటలతో ఉత్తేజితుడై, ఎంతో ఉత్సాహంగా ప్రశ్నలన్నింటికీ సరియైన సమాధానాలు రాసి, ఇచ్చిన సమయంలోనే పరీక్ష ముగించాడు. 
లేఖీ పరీక్షా పూర్ణ ఝాలీ | ఉత్తరేంహీ సంపూర్ణ లిహిలీ | 
పరి ఆత్మవిశ్వాసే18 ఘేరలీ | సంశయే చళలీ స్థిరబుద్ధి | ||౧౧౪|| 
114. రాత పరీక్షలు పూర్తి అయినాయి. అన్ని ప్రశలకూ బాగా, తృప్తికరంగా సమాధానాలు రాశాడు. కాని, తరువాత, అతని ధైర్యం సడలి, మనసు, బుద్ధి అటూ ఇటూ ఊగసాగింది. 
అసతా లిహిలీ సమ్యగుత్తరే | ఉత్తీర్ణ వ్హావయా తితుకీ పురే | 
పరి విద్యార్థియా వాటే తే అపురే | సోడిలా ధీర తయాతే | ||౧౧౫|| 
115. పరీక్ష పాసవటానికి కావలిసినంత బాగా అతడు రాశాడు. కాని, అది సరిపోదేమోనని అనుకుని, ఆశ వదులుకున్నాడు. 
వస్తుతః లేఖీ పరీక్షేంత పాస | హోతా తరీ త్యాస వాటే మీ నాపాస | 
తేణే హోఊన తో ఉదాస | తోండీ పరీక్షేస బైసేనా | ||౧౧౬|| 
116. నిజానికి, రాత పరీక్షలో పాసైనా, అవలేదని అతనికి అనిపించి, బాగా కుంగిపోయి, నోటి పరీక్షకు వెళ్ళలేదు. 
తోండీ పరీక్షేస ఆరంభ ఝాలా | ప్రథమ దివస తైసాచ గేలా | 
దుసరే దివశీ ఎక స్నేహీ ఆలా | విద్యార్థీ దేఖిలా భోజనస్థిత | ||౧౧౭|| 
117. నోటి పరీక్ష మొదలైంది. నిరాశతోనే మొదటి రోజు గడచి పోయింది. రెండవ రోజు, బాబు భోజనం చేస్తుండగా, అతని స్నేహితుడు ఒకడు వచ్చాడు. 
మ్హణే హీ కాయ ఆశ్చర్యతా | పరీక్షకాలా తుఝీ చింతా | 
మ్హణే జా పాహూన యే ఆతా | తేండులకర నవ్హతా కా కాల | ||౧౧౮|| 
118. ‘ఏమిటీ ఆశ్చర్యం? పరీక్ష చేసేవానికి, నీ గురించి చింత. ‘తేండులకర నిన్న ఎందుకు రాలేదో, వెళ్ళి కనుక్కొని రా’ అని అన్నారు. 
లేఖీ పరీక్షేంత తో నాపాస | తయా తోండీచే కిమర్థ సాయాస | 
మ్హణూన ఘరీ తో బైసలా ఉదాస | స్పష్ట మీ తయాస సాంగితలే | ||౧౧౯|| 
119. ‘రాత పరీక్షలో పాసు కాకపోవటం వలన, నోటి పరీక్ష కోసం శ్రమ పడి ఏం లాభం అని, నిరాశతో ఇంట్లోనే కూర్చున్నాడు’ అని నేను ఉన్నది ఉన్నట్లుగా చెప్పాను. 
తేవ్హా పరీక్షక వదే తూ జాఈ | అసేల తైసా ఘేఊన యేఈ | 
‘లేఖీ పరీక్షేంత పాస’ హీ దేఈ | ఆనందదాయీ ఖబర త్యా | ||౧౨౦||
120. ‘దానికి ఆ పరీక్షకుడు ‘నీవు వెళ్ళి, ఉన్న పళంగా అతనిని వెంటబెట్టుకుని రా. రాత పరీక్షలో పాసయిన సంతోష సమాచారం అతనికి తెలియ చేయి’ అని చెప్పాడు’. 

మగ తో ఆనంద కాయ పుసావా | కేలా మహారాజ సాఈచా ధాంవా | 
న ఘేతా ఎక క్షణాచా విసావా | ఉల్హాస భావా ధాంవలా | ||౧౨౧|| 
121. తరువాత కలిగిన ఆనందాన్ని అడగాలా? సాయి మహారాజును తలుచుకొని, ఒక్క క్షణమైనా ఆలస్యం చేయకుండా, సంతోషంగా నోటి పరీక్షకు పరుగు తీశాడు.
అసో పుఢే జాహలే గోడ | పరీక్షేచీ పురలీ హోడ | 
దిధలీ దృఢ నిజపదీ జోడ | సాఈనీ కోడ పురవునీ | ||౧౨౨|| 
122. తరువాత, అతనికి అన్నీ మేలు జరిగింది. పరీక్ష పాసయాడు. అలా అతని కోరికను తీర్చి, అతనికి తమ మీదున్న నమ్మకాన్ని సాయి బలపరచారు. 
దళావయాచే జాత్యాచా ఖుంట | హాలహాలవూని బసవితీ ఘట్ట | 
తైసీచ గురుపదనిష్ఠేచీ గోష్ట | హాలవూని చోఖట సాఈ కరీ | ||౧౨౩|| 
123. తిరుగలి పిడిని ఊపి, గట్టిగా కొట్టి బిగించినట్లు, గురువు పాదాల మీద కలిగే భక్తిని కూడా, సాయి బాగా తిప్పి, తిప్పి, దృఢంగా నాటుకునేలా చేస్తారు. 
ఏసే న కోణా కేవ్హాంహీ కథితీ | జేణే న హాలేల చిత్తవృత్తీ | 
హే తో బాబాంచీ నిత్య ప్రచీతీ | నిష్ఠా యేరీ తీ దృఢ కరితీ | ||౧౨౪|| 
124. ఎవరికైనా, ఎప్పుడైనా, ఏదైనా వారు చెప్పితే, అది భక్తుల మనసుల మీద ముద్ర వేయకుండా ఉండేది కాదు. బాబాతో జరిగే అనుభవాలంతా ఇలాగే ఉండేవి. భక్తిని, నమ్మకాన్ని వారు ఇలాగే బలపరచేవారు. 
చాలూ జాతా కథిల్యా వాటే | ఆరంభీ ఆరంభీ గోడ వాటే | 
పుఢే ఏసే పసరితీల సరాటే | కాంటేచ కాంటే చోంహీకడే | ||౧౨౫|| 
125. వారు చూపిన దారిలో పోతుంటే, మొదట సుఖంగానే ఉంటుంది. కాని, తరువాత ఆ దారిలో ముళ్ళు పరచి ఉండటంతో, ఎటు చూసినా ముళ్ళే కనిపిస్తాయి. 
మగ త్యా నిష్ఠేస ఫుటతీల ఫాంటే | సహజ మనీ సంశయ దాటే | 
కిమర్థ సాఈ యా ఆడ వాటే | ఆణీ హే వాటే మనాలా | ||౧౨౬|| 
126. ముళ్ళ దారిలో పోయేటప్పుడు, నమ్మకం సడలుతుంది. ‘బాబా ఇలాంటి అడ్డదారిలో ఎందుకు తీసుకుని వచ్చారా?’ అని మనసులో అనుమానం కలుగుతుంది. 
పరి హే ఏసే జేథే వాటే | తేథేంచ శ్రద్ధా ధరా నేటే | 
కసోటీచ హీ ప్రత్యక్ష సంకటే | తేణేంచ పైఠే19 దృఢ శ్రద్ధా | ||౧౨౭|| 
127. కాని, అలాంటప్పుడే, బలమైన శ్రద్ధ కలిగి ఉండాలి. ఈ కష్టాలే మనకు నిజమైన పరీక్షలు. వీని వలననే, మనసులోని శ్రద్ధ బలంగా నాటుకుంటుంది. 
దేఊనియా సంకటా తోండ | కరితా సాఈ స్మరణ అఖండ | 
హోతీల సకళ అపాయ దుఖండ | శక్తీహీ ప్రచండ నామాచీ | ||౧౨౮|| 
128. కష్టాలను లెక్క చేయకుండా, వాటిని ధైర్యంగా ఎదుర్కొని, ఆగకుండా సాయి నామస్మరణ చేస్తే, అన్ని కష్టాలూ తొలగిపోతాయి. ఇదే నామంయొక్క ప్రచండ శక్తి. 
హేంచ యా అంతరాయాంచే ప్రయోజన | తేంహీ కరీ సాఈచ నిర్మాణ | 
తేవ్హాంచ ఘడేల సాఈస్మరణ | సంకటోపశమనహీ తేవ్హాంచ | ||౧౨౯|| 
129. ఈ కష్టాల వల్ల కలిగే ప్రయోజనం ఇదే. ఆ కష్టాలను కలుగ చేసేది కూడా సాయియే. అవే మన మనసులో సాయిని తలచుకునేటట్లు చేస్తాయి. తరువాతే, కష్టాలు కూడా తొలగిపోతాయి. 
అసో యాచ ములాచే వడీల | భక్త బాబాంచే అతి ప్రేమళ | 
ధీర ఉదార సత్వశీల | గాత్రే శిథిల జాహలీ | ||౧౩౦||
130. అదే అబ్బాయి తండ్రి చాలా ప్రేమమయుడు. ధీరుడు, ఉదారుడు, సత్యశీలుడు మరియు బాబా భక్తుడు. కాని, ఇప్పుడు అతని దేహం నీరసించి పోయింది. 

ప్రసిద్ధ పరదేశీయ వ్యాపారీ | పేఢీ జయాంచీ ముంబఈ శహరీ | 
ఇమానే ఇతబారే తయాంచే పదరీ | కేలీ నోకరీ తయాంనీ | ||౧౩౧|| 
131. ముంబైలోని ప్రసిద్ధమైన వ్యాపార సంస్థలో అతడు శ్రద్ధగా, నమ్మకంతో ఉద్యోగం చేశాడు. 
పుఢే హోతా వృద్ధాపకాళ | నేత్రాంస యేఊ లాగలీ ఝాంకళ | 
ఇంద్రియే నిజకార్యీ వికళ | వాంఛితీ నిశ్చళ ఆరామ | ||౧౩౨|| 
132. ముసలితనం రావటంతో, కళ్ళు సరిగ్గా కనిపించకుండా అయ్యింది. దేహంలోని అవయవాలు తమ పనులు చేయలేక పోతున్నాయి. దాంతో, అతను విశ్రాంతి కావాలని అనుకున్నాడు. 
కామ కరాయా ఉరలీ న శక్తి | మ్హణూన సుధారావయా ప్రకృతీ | 
రఘునాథరావ రజా ఘేతీ | స్వస్థ విశ్రాంతీ భోగితీ | ||౧౩౩|| 
133. పని చేయటానికి, దేహంలో శక్తి మిగల లేదు. అందుకు తన ఆరోగ్యాన్ని బాగు చేసుకోవటానికి, రఘునాథరావు సెలవు తీసుకుని, సుఖంగా విశ్రాంతి తీసుకున్నాడు. 
పుఢే తీ రజా సంపూర్ణ భరలీ | నాహీ పూర్ణ విశ్రాంతీ లాభలీ | 
మ్హణూన మాగుతీ అర్జీ లిహిలీ | రజా ప్రార్థిలీ ఆణీక | ||౧౩౪|| 
134. సెలవంతా అయిపోయినా, పూర్తి విశ్రాంతి దొరకినట్లు అతనికి అనిపించలేదు. అందుకే, ఇంకా సెలవు కావాలని ప్రార్థిస్తూ, దరఖాస్తు పెట్టుకున్నాడు. 
అర్జీ దేఖూనియా ఉపరీ20 | అపేక్షిత రజేచీ శిఫారస కరీ | 
పరి త్యా పేఢీచే వరిష్ఠాధికారీ | పూర్ణ విచారీ దయాళూ | ||౧౩౫|| 
135. అతని దరఖాస్తు చూసి, కోరుకున్న సెలవు పొడిగించటానికి అతని పై అధికారి సిఫారసు చేశాడు. ఆ సంస్థ ముఖ్య అధికారి చాలా నిదానస్థుడు, దయాళువు. 
ధనీ మనాచా ఉదార | పాహూని అపులా ఇమానీ చాకర | 
దేఈ ప్రేమాచీ అర్ధీ భాకర | పుఢీల చరితార్థ చాలావయా | ||౧౩౬|| 
136. నమ్మకంతో పని చేసిన వారికి, తదుపరి జీవితాన్ని గడపటానికి, జీతంలో సగభాగాన్ని పెన్షనుగా, ఉదారుడైన యజమాని ప్రేమతో ఇస్తాడు. 
ఏసీ హీ సరకారీ పద్ధత | ఉత్తమ పేఢ్యాహీ ప్రసంగోపాత | 
ప్రామాణిక సేవకాంనిమిత్త | ఉత్తేజనార్థ అవలంబితీ | ||౧౩౭|| 
137. సాధారణంగా ప్రభుత్వం పాటించే పద్ధతి ఇది. నమ్మకమైన ఉద్యోగస్థులను సంతోష పెట్టటానికి, కొన్ని మంచి సంస్థలు కూడా, ఈ పద్ధతిని అవలంబిస్తాయి. 
పరి హీ భాకర మాఝా ధనీ | దేఈల కాయ మజలాగునీ | 
పడేన జేవ్హా మీ బేకార21 హోఊనీ | ఏసియా చింతనీ పడలే తే | ||౧౩౮|| 
138. ‘కాని, ఉద్యోగం మానేస్తే, నా యజమాని నాకు కూడా పెన్షను ఇస్తాడా?’ అని రఘునాథరావు చింతించ సాగాడు. 
దీడశే అవఘా మాఝా పగార | పాఊణశేంచ్యా పేన్శనావర | 
పడేల దినచర్యేచా భార | మనాంత విచార ఘోళత | ||౧౩౯|| 
139. ‘నా జీతం మొత్తం నూటయాభై రూపాయలు. డబ్భై అయిదు రూపాయల పెన్షనుపై రోజువారి ఖర్చు భారం పడుతుంది’ అని మనసులో ఆలోచించాడు. 
పరి పుఢే జాహలీ మౌజ | పహా బాబాంచే నవల భోజ | 
రఘునాథరావాంచే కుటుంబా హితగుజ | పుసతీ22 తే చోజ పరిసిజే | ||౧౪౦||
140. కాని, తరువాత అద్భుతమైన వింతొక్కటి జరిగింది. ఆ లీలలోని ప్రత్యేకతను గమనించండి. రఘునాథరావు భార్యతో, వారి మేలు కోసం, బాబా ముచ్చటించిన కౌతుకాన్ని వినండి. 

అఖేరచా హుకుమ వ్హావయా ఆధీ | అసతా పంధరా దిసాంచా అవధీ | 
జాఊని తియేచ్యా స్వప్నామధీ | పుసతీ బుద్ధీ తియేస | ||౧౪౧|| 
141. పెన్షను ఆర్డరును చివరిగా నిర్ణయించడానికి, ఇంకా పదిహేను రోజుల సమయముండగా, ఆమె కలలో బాబా కనిపించి, ఆమె అభిప్రాయం అడిగారు.
“శంభర ఘ్యావే మాఝీ మనీషా | పురేల నా తవ మనీంచీ ఆశా” | 
బాఈ వదే ‘హే కాయ పుసా | ఆమ్హా భరంవసా అపులాచ’ | ||౧౪౨|| 
142. “వంద రూపాయలు ఇవ్వాలని నా ఇచ్ఛ. నీ మనసులోని కోరికకు అది సరిపోతుందా?” అని అడగగా ‘బాబా! మీరేమిటిది అడుగుతున్నారు? మాకు మీమీదే నమ్మకం’ అని ఆమె చెప్పింది. 
తికడే ఠరావ అర్జీవర | రఘునాథరావ ఇమానీ నోకర | 
బహుత జాహలీ సేవా ఆజవర | అర్ధీ23 భాకర ఘ్యావీ త్యా | ||౧౪౩|| 
143. అక్కడ అతని దరఖాస్తుపై, ‘రఘునాథరావు నమ్మకమైన ఉద్యోగిగా, నేటి వరకు చాలా సేవ చేశాడు. కనుక, అతనికి జీతంలో సగం పెన్షనుగా ఇవ్వాలి’ అని నిర్ణయం జరిగింది. 
ముఖే జరీ వదలే శంభర | దహా దిధలే ఆణిక వర | 
ఏసే హే సమర్థ కరుణాకర | ప్రేమ అనివార భక్తాంచే | ||౧౪౪|| 
144. నోటితో బాబా వంద అని చెప్పినా, పైన మరో పది కూడా ఇచ్చారు. కరుణామయులైన సాయి సమర్థులకు, భక్తుల పైన ఇలా అంతు లేని ప్రేమ. 
ఆతా పరిసా ఆణిక ఎక | కథా సుందర మనోరంజక | 
భక్తప్రేమోల్హాసకారక | ఆనందదాయక శ్రోతయా | ||౧౪౫|| 
145. ఇప్పుడు, మనసును సంతోష పరిచేది, సుందరమైంది, భక్తులకు ప్రేమను పెంచేది, శ్రోతలకు ఆనందాన్నిచ్చేది, అయిన మరొక కథను వినండి. 
డాక్టర నామే క్యాపటన హాటే | బాబాంచే భక్త శ్రద్ధాళూ మోఠే | 
బాబాంనీ స్వప్నాంత దర్శన పహాంటే | దిధలే తే గోమటే కథానక | ||౧౪౬|| 
146. క్యాప్టన్ హాటే అను పేరుగల ఒక డాక్టరు, బాబాకు నమ్మకమైన భక్తుడు. ఒక తెల్లవారు ఝామున, అతని కలలో బాబా దర్శనమిచ్చిన అందమైన కథ ఇది. 
హాటే రాహతీ గ్వాలేరీ | బాబాంస దేఖతీ స్వప్నామాఝారీ | 
పహా బాబాంచీ ప్రశ్నకుసరీ | హాటేహీ ఉత్తరీ కాయ వదతీ | ||౧౪౭|| 
147. హాటే, తన కలలో బాబాను, గ్వాలియరులో చూశాడు. అప్పుడు బాబా అడిగిన ప్రశ్నలోని నేర్పును, దానికి హాటే ఇచ్చిన జవాబును గమనించండి. 
మ్హణతీ బాబా మజ విసరలాసీ కాయ | తాత్కాళ హాట్యాంనీ ధరిలే పాయ | 
జరీ విసరలే లేంకరూ మాయ | తరణోపాయ కైసేనీ | ||౧౪౮|| 
148. “నన్ను మరచి పోయావా, ఏమిటి?” అని బాబా అడగగా, వెంటనే హాటే వారి పాదాలను పట్టుకుని, ‘బిడ్డలు తల్లిని మరచి పోతే, వారికిక వేరే గతి ఏమిటి?’ 
ఉఠూన బాగేంత గేలే తాంతడీ | ఖుడిలీ తాజీ వాలపాపడీ | 
శిఘా సాహిత్య దక్షిణా రోకడీ | భక్తి పరవడీ సిద్ధ కేలీ | ||౧౪౯|| 
149. అని వెంటనే లేచి, తోటలోకి వెళ్ళి, తాజా చిక్కుళ్ళను కోసుకుని వచ్చి, స్వయంపాకం వస్తువులను, దక్షిణను, ఎంతో భక్తిగా సిద్ధపరచుకున్నాడు. 
ఏసీ పాహోని సిద్ధీ పూర్తి | హాటే తే సూప జో సమర్పూ సరతీ | 
అవచిత ఉఘడలీ నేత్రపాతీ | స్వప్నస్థితీ హే తై కళలే | ||౧౫౦||
150. అన్నీ ఉన్న చేటను సమర్పించాలని అనుకునే సరికి, అతనికి అకస్మాత్తుగా మెలుకువ వచ్చింది. అప్పుడు అది కల అని తెలుసుకున్నాడు. 

తాత్కాళ హాట్యాంచే జాహలే మన | పదార్థ హే సమస్త మిళవూన | 
కరావే బాబాంస ప్రత్యక్ష అర్పణ | తదర్థ జాఊన శిరడీస | ||౧౫౧|| 
151. తక్షణం, ఆ పదార్థాలన్నిటినీ బాబాకు తానే సమర్పించటానికి శిరిడీ వెళ్ళాలని, హాటేకు కోరిక కలిగింది. 
పరి తే తేవ్హా గ్వాలేరీస | పత్ర24 లిహిలే ముంబఈస | 
వృత్తాంత సాద్యంత కళవిలా స్నేహ్యాస | వినవిలే శిరడీస జావే స్వయే | ||౧౫౨|| 
152. కాని, అప్పుడు అతడు గ్వాలియరులో ఉన్నాడు. అందుకు, ముంబైలోని తన స్నేహితునికి (కాకాసాహేబు దీక్షితు) తన కలగురించి ఉత్తరం రాశాడు. అందులో ‘నీవు స్వయంగా శిరిడీకి వెళ్ళు. 
టపాల మార్గే యేఈల పైసా | శిధా ఘ్యావా యోగ్య తైసా | 
శేంగా పాపడీచ్యా సుందర ఖాశా | మిళవావ్యా కైశాతరీహీ | ||౧౫౩|| 
153. ‘తపాలా ద్వారా నీకు అందే డబ్బుతో, స్వయంపాక వస్తువులను, మంచి చిక్కుళ్ళను ఎలాగైనా సంపాదించాలి. 
ఉరలా పైకా సవే న్యావా | శిధ్యాసమవేత బాబాంస ద్యావా | 
చరణ వందూని ప్రసాద మాగావా | తో మజ ద్యావా పాఠవూన | ||౧౫౪|| 
154. ‘మిగిలిన డబ్బును, ఈ వస్తువులతో, బాబాకు సమర్పించు. వారి పాదాలకు నమస్కరించి, వారి ప్రసాదాన్ని తీసుకుని నాకు పంపించు’. 
పైసా యేతాంచ స్నేహీ నిఘాలే | శిరడీస జాఊన సామాన ఘేతలే | 
పాపడీవాంచూన కించిత అడలే | తో ఎక టోపలే తై ఆలే | ||౧౫౫|| 
155. డబ్బు అందగానే ఆ స్నేహితుడు, శిరిడీకి వెళ్ళి, సరుకులన్నిటినీ కొన్నాడు. కాని చిక్కుళ్ళు దొరకక పోయే సరికి, ఎలా అని ఆలోచన మొదలైంది. ఇంతలో అకస్మాత్తుగా తలపై బుట్టతో ఒక స్త్రీ వచ్చింది. 
తే హోతే జియే బాఈచే మాథా | తియేస బోలాఊన పాహూ జాతా | 
శేంగాచ పాపడీచ్యా లాగల్యా హాతా | అతి ఆశ్చర్యతా సకళాంతే | ||౧౫౬|| 
156. ఆమెను పిలిచి చూడగా, ఆమె బుట్టలో చిక్కుళ్ళు చేతికి అందింది. ఇది చూసి, అందరికీ చాలా ఆశ్చర్యం వేసింది. 
మగ తే సర్వ సాహిత్య ఆణిలే | మహారాజాంసీ సాదర కేలే | 
త్యాంనీ నిమోణకరాంతే దిధలే | ఉదయీక నివేదిలే25 శిజవూన | ||౧౫౭|| 
157. తరువాత, ఆ వస్తువులన్నీ పట్టుకుని వెళ్ళి, సాయి మహారాజుకు శ్రద్ధగా అర్పించాడు. వారు వానిని, నిమోంకరుకు ఇచ్చారు. మరునాడు, అతడు వానిని వండి, నైవేద్యాన్ని అర్పించాడు. 
పుఢే బాబా భోజనా బైసతా | వరణ భాతాదికా న శివతా | 
శేంగాచ తేవఢ్యా ఉచలూన ఘేతా | ఆశ్చర్య సమస్తా వాటలే | ||౧౫౮|| 
158. భోజనానికి కూర్చున్నప్పుడు, బాబా పప్పు, అన్నం అవీ, ఏవీ తాకకుండా, చిక్కుళ్ళ కూరనే తీసుకుని తినగా, అందరికీ ఆశ్చర్యం కలిగింది. 
శేంగాచ తేవఢ్యా గ్రహణ కేల్యా | త్యాచ తేవఢ్యా ముఖీ ఘాతల్యా | 
హాట్యాంనా బహు ఆనంద ఝాలా | వృత్తాంత కళలా హా తేవ్హా | ||౧౫౯|| 
159. బాబా చిక్కుళ్ళ కూరనే తీసుకుని తిన్నారన్న సంగతి తెలిసినప్పుడు, హాటేకు చాలా ఆనందం కలిగింది. 
జయా మనీ జైసా భావ | తైసాచ కీ హా హాట్యాంచా అనుభవ | 
పుఢీల కథేచా పరిసా నవలావ | గోడ లాఘవ సాఈచే | ||౧౬౦||
160. ‘జయా మనీ జైసా భావ’, మనసులోని భావాలను బట్టి, అనుభవాలు కలుగుతాయని హాటేకు అనుభవమైంది. తరువాత జరిగిన కథను వినండి. సాయి భక్తుల కోరికలను తీర్చటంలోని మాధుర్యం తెలుస్తుంది. 

సాఈ హస్తస్పర్శపూత | అసావా ఎక రుపయా గృహాంత | 
ఇచ్ఛా ఉద్భవలీ హాట్యాంచే మనాంత | పురవీత మనోగత తో సాఈ | ||౧౬౧|| 
161. సాయి చేయి తాకి పవిత్రమైన, ఒక రూపాయి బిళ్ళను, తన ఇంట్లో అట్టి పెట్టుకోవాలని, హాటేకు ఒక కోరిక కలిగింది. సాయి దానిని పూర్తి చేశారు.
మనాచ్యా వృత్తీ కోట్యానకోటీ | త్యాగూన ఓఖటీ ధరావీ గోమటీ | 
మగ పహా సాఈచీ కైసీ హతవటీ | ఉభాచ పాఠీ భక్తాంచ్యా | ||౧౬౨|| 
162. మనసులో కోటానుకోట్ల ఆలోచనలు. వానిలో చెడును వదిలి, మంచిని ఉంచుకోవాలి. అప్పుడు సాయియొక్క సామర్థ్యాన్ని చూడండి. వారు భక్తుల వెనుకే, ఎలా నిలచి ఉంటారు, అనేది తెలుస్తుంది. 
హోతా ఏసీ సదిచ్ఛా నిర్మాణ | సఫళ వ్హావయా నలగే క్షణ | 
నిఘాలా ఎక స్నేహీ తత్‍క్షణ | సాఈదర్శనకాముక | ||౧౬౩|| 
163. మంచి ఆలోచన ఒక సారి వచ్చిందంటే, అది ఫలించటానికి క్షణం కూడా పట్టదు. హాటేకు ఆ ఆలోచన వచ్చిన వెంటనే, ఒక స్నేహితుడు, సాయి దర్శనానికని శిరిడీకి బయలుదేరటానికి, సిద్ధమయ్యాడు. 
వృత్తీ అసావీ మాత్ర గోడ | నవల సాఈ పురవితో హోడ | 
జయా సద్‍వృత్తీచీ ఆవడ | తయాచే కోడ త్యా హాతీ | ||౧౬౪|| 
164. కోరికలు మంచివై ఉండాలి. సాయి వానిని తీరుస్తారు. మంచి ఆలోచనలు కలిగిన వారి కోరికలను తీర్చే బాధ్యత సాయిదే. 
తంవ హాటే ఎక రుపయా దేతీ | తయా స్నేహ్యాసీ అతి ప్రీతీ | 
మ్హణతీ నకా పడూ దేఊ విస్మృతీ | ఘాలా హా హాతీ బాబాంచ్యా | ||౧౬౫|| 
165. ఎంతో ప్రేమతో, హాటే ఒక రూపాయిని స్నేహితునికి ఇచ్చి, ‘దీనిని మరవకుండా బాబా చేతిలో ఉంచు’ అని చెప్పాడు. 
స్నేహీ జేవ్హా శిరడీస గేలే | తాత్కాళ బాబాంచే దర్శన ఘేతలే | 
చరణ తయాంచే మాథా వందిలే | సన్ముఖ బైసలే బాబాంచే | ||౧౬౬|| 
166. ఆ స్నేహితుడు, శిరిడీ వెళ్ళిన వెంటనే, బాబా దర్శనం చేసుకున్నాడు. వారి పాదాలకు నమస్కరించి, వారి ఎదుట కూర్చున్నాడు. 
దక్షిణేలాగీ కర పసరితా | అపులీ దక్షిణా దిధలీ ప్రథమతా | 
బాబాంనీ ఖిశాంత సూదిలీ అవిలంబతా | కాఢీ తో మాగుతా హాట్యాంచీ | ||౧౬౭|| 
167. దక్షిణ కోసం బాబా చేయి చాపగా, అతడు తన దక్షిణను మొదట ఇచ్చాడు. వెంటనే బాబా దానిని తమ జేబులో వేసుకున్నారు. తరువాత, అతను హాటే ఇచ్చిన రూపాయను బయటకు తీశాడు. 
తోహీ రుపయా జోడూని కర | ఠేవీ బాబాంచే కరతలావర | 
మ్హణే హీ దక్షిణా మజబరోబర | హాటే డాక్టర పాఠవితీ | ||౧౬౮|| 
168. జోడించిన చేతులతో, ఆ రూపాయిని బాబా అరచేతిలో ఉంచి, ‘ఈ దక్షిణను డాక్టరు హాటే నాతో పంపించాడు’ అని చెప్పాడు. 
హా సాఈ సర్వహృదయవాసీ | హాటే జరీ గ్వాలేరనివాసీ | 
జాణూని మనీషా తయాంచే మానసీ | బైసలే రుపయాసీ న్యాహాళీత | ||౧౬౯|| 
169. అందరి మనసులో వాసం చేసేది సాయి. హాటే గ్వాలియరులో ఉన్నా, అతని మనసులోని కోరిక తెలుసు గనుక, ఆ రూపాయినే చూస్తూ కూర్చున్నారు. 
హోఊనియా ప్రేమోన్ముఖ | బాబా రుపయా ధరితీ సన్ముఖ | 
నవల అవలోకితీ లావోని టక | లోక టకమక దేఖతీ | ||౧౭౦||
170. ఎంతో ప్రేమతో బాబా ఆ రూపాయినే చూస్తూ ఉంటే, జనులు ఆశ్చర్యంగా బాబానే చూడసాగారు. 

దక్షిణాంగుష్ఠే వరచేవరీ | ఉడవూని ఝేలితీ బాబా నిజకరీ | 
ఏసీ క్రీడా కరూని క్షణభరీ | రుపయా కరీత తే పరత | ||౧౭౧|| 
171. తమ కుడి చేతి బొటన వేలితో, ఆ రూపాయిని బాబా మాటి మాటికీ ఎగురవేస్తూ, కాసేపు ఆడుకుని, దానిని తిరిగిచ్చేశారు. 
మ్హణతీ "హా జ్యాచా త్యాస దేఈ | సవే హా ఉదీచా ప్రసాద నేఈ | 
నలగే ఆమ్హాంస తుఝే కాంహీ | స్వస్థ రాహీ మ్హణే తయా" | ||౧౭౨|| 
172. “ఇది ఎవరిదో వారికి ఇచ్చేయి. నీ వెంట ఉదీ ప్రసాదాన్ని తీసుకుని వెళ్ళు. ‘నీదేదీ మాకు అవసరం లేదు. నిశ్చింతగా ఉండు’ అని అతనితో చెప్పు” అని అన్నారు. 
ఘాలూన లోటాంగణ బాబాంచే పాయీ | ఉదీ ప్రసాద పాఊని ఠాయీ | 
ఘేఊని బాబాంచీ ఆజ్ఞా తో స్నేహీ | ఆలా నిజ గృహీ గ్వాలేరీస | ||౧౭౩|| 
173. సాయి పాదాలకు సాష్టాంగ నమస్కారం చేసి, ఆ స్నేహితుడు వారి అనుమతిని, ఉదీ ప్రసాదాన్నీ తీసుకుని, గ్వాలియరులోని తన ఇంటికి చేరుకున్నాడు. 
ఆలియావరీ గ్వాలేరీతే | రుపయా దేఊని డాక్టరాతే | 
కళవిలే సకళ వృత్తాంతాతే | దాటలే భరతే హాట్యాంతే | ||౧౭౪|| 
174. గ్వాలియరు చేరుకోగానే, డాక్టరు హాటేకు రూపాయినిచ్చి, జరిగిన సంగతులు అన్నింటినీ అతను చెప్పాడు. ప్రేమతో హాటే మనసు పొంగిపోయింది. 
మ్హణే మనీ జైసా హేత | కేలా హోతా జైసా సంకేత | 
జాణోని మాఝే మనోగత | పురవిలా మనోరథ బాబాంనీ | ||౧౭౫|| 
175. ‘నేను కోరుకున్నట్లే, నా మనసులోని కోరికను బాబా తెలుసుకుని, దానిని తీర్చారు’ అని అన్నాడు. 
ఏసే వాటలే హాట్యాంచే మనా | పరి హీ తరీ త్యాంచీ కల్పనా | 
కోణ జాణీల సంతాంచీ యోజనా | ప్రయోజనా తయాంచ్యా | ||౧౭౬|| 
176. హాటే మనసుకు అలా అనిపించింది. అదేమో అతని ఆలోచన. కానీ, సాధువుల యోచన, దాని ప్రయోజనాన్ని ఎవరు తెలుసుకోగలరు? 
హే జరీ మ్హణావే నిశ్చిత | తీచ పహా దుసరీ ప్రచీత | 
తీ తో యాహూన విపరీత | జ్యాచే మనోగత త్యా ఠావే | ||౧౭౭|| 
177. ఏదీ ‘ఇలాగే’ అని ఖచ్చితంగా చెప్పలేం. దీనికి వ్యతిరేకమైన ఇంకొక సంఘటనను చూడండి. సత్పురుషుల మనసు వారికే తెలుస్తుంది తప్ప, ఇతరులకు తెలియదు. 
ఎకాచా రుపయా పరత దేతీ | ఎకాచా తో ఖిశాంత సూదతీ | 
కారణ కాయ వదావే నిశ్చితీ | కాయ చిత్తీ బాబాంచ్యా | ||౧౭౮|| 
178. ఒకరికి, ఇచ్చిన రూపాయిని తిరిగి ఇచ్చేస్తారు. మరొకరు ఇచ్చిన దానిని, జేబులో వేసుకుంటారు. అది ఎందుకు అని ఎలా చెప్పగలం? బాబా మనసులో ఏముందో, ఎవరు చెప్పగలరు? 
త్యాంచీ కారణే తయాంస ఠావీ | ఆపణ కేవళ మౌజ పహావీ | 
ఏసీ గోడ సంధీ న దవడావీ | కథా పరిసావీ యే అర్థీ | ||౧౭౯|| 
179. కారణాలు వారికే తెలుసు. మధురమైన అవకాశాన్ని వదులుకోకుండా, వారి లీలలను చూడటమే మన పని. దీని గురించి, ఈ కథను వినండి. 
ఎకదా వామన నార్వేకర | జయాంస బాబాంచే ప్రేమ అపార | 
ఆణిలా ఎక రుపయా సుందర | భక్తిపురఃసర అర్పాయా | ||౧౮౦||
180. బాబా అంటే అంతులేని ప్రేమ ఉన్న వామన నార్వేకరు, ఒక సారి, అందమైన ఒక రూపాయి నాణ్యాన్ని భక్తిగా బాబాకు అర్పించాలని, తెచ్చాడు. 

ఎకా బాజూస కోరిలీ హోతీ | రామ లక్ష్మణ సీతాసతీ | 
దుజియా బాజూస రమ్య మూర్తీ | హోతా మారుతీ బద్ధాంజుళీ | ||౧౮౧|| 
181. ఆ నాణ్యానికి, ఒక వైపు రామలక్ష్మణులతో సీతామాత, మరోవైపు చేతులు జోడించుకుని, బద్ధాంజలుడైన అందమైన మారుతి బొమ్మ, చెక్కి ఉన్నాయి.
తయా అర్పణీ పోటీ హేత | హస్తస్పర్శా పాఠీ తో పరత | 
మిళావా ఊదీ ప్రసాదాసహిత | మ్హణూన హస్తాంత ఠేవిలా | ||౧౮౨|| 
182. బాబా చేయి తాకి, ఉదీ ప్రసాదంతో, అది మరల తనకు లభించాలనే ఆశతో, దానిని వారి చేతిలో ఉంచాడు. 
కోణ మనీ కాయ హృద్గత | బాబా హే తో సకళ జాణత | 
పరీ తో రుపయా పడతా హస్తాంత | తాత్కాళ ఖిశాంత సూదిలా | ||౧౮౩|| 
183. ఎవరి మనసులో ఏ కోరికుందో, బాబాకు అన్నీ తెలుసు. అయినా, ఆ రూపాయి తమ చేతిలో పడగానే, దానిని జేబులో వేసుకున్నారు. 
వామనరావాచా మానస | మాధవరావాంనీ కళవిలా బాబాంస | 
రుపయా పరత కరావయాస | వినవిలే తయాంస అత్యంత | ||౧౮౪|| 
184. వామనరావు మనసులోని కోరికను, మాధవరావు బాబాకు చెప్పి, ఆ రూపాయిని అతనికి తిరిగి ఇమ్మని ప్రార్థించాడు. 
“త్యాలా కసలా ద్యావయాచా | ఆపణాసచి తో ఠేవావయాచా” | 
వదలే బాబా స్పష్ట వాచా | వామనరావాంచ్యా సమక్ష | ||౧౮౫|| 
185. “అతనికి ఎందుకు ఇవ్వాలి? దానిని మనమే ఉంచుకోవాలి” అని బాబా, వామనరావు ఎదుటే, స్పష్టంగా అన్నారు. 
“తరీహీ తో దేఈల | రుపయే పంచవీస యాచే మోల | 
హా మీ యాసీ దేఈన బదల” | మ్హణాలే బోల తయాలా | ||౧౮౬|| 
186. “అయినా, దీని వెల ౨౫ రూపాయలను అతను నాకు ఇస్తే, బదులుగా దీనిని నేను అతనికి తిరిగి ఇస్తాను” అని మాధవరావుతో అన్నారు. 
మగ త్యా ఎకా రుపయాలాగీ | వామనరావానే లాగవేగీ | 
తేహీ మిళవూన జాగోజాగీ | బాబాలాగీ దిధలే | ||౧౮౭|| 
187. ఆ ఒక్క రూపాయి కోసం, గబగబా, అక్కడా ఇక్కడా అన్ని చోట్ల తిరిగి, వామనరావు డబ్బు సేకరించి, బాబాకు ఇచ్చాడు. 
తేహీ పూర్వవత ఖిశాంత ఠేవిలే | మ్హణతీ రుపయాంచే ఢిగార లావిలే | 
తరీ త్యా రుపయాసవే న తోలే | ఉణే తే మోలే తయాపుఢే | ||౧౮౮|| 
188. వానిని కూడా బాబా, మునుపటి లాగే, జేబులో పెట్టుకున్నారు. “రూపాయల రాశి పోసినా, అవి ఈ రూపాయంత తూచలేవు. వాని విలువ దీనికంటే చాలా తక్కువ. 
మ్హణతీ “శామా26 హా తూ ఘేఈ | అసూందే హా అపులే సంగ్రహీ | 
దేవ్హార్యామాజీ ఠేవూన దేఈ | కరీత జాఈ పూజన” | ||౧౮౯|| 
189. “శామా! దీనిని నువ్వు తీసుకో. నీ వస్తువులలో పెట్టుకో. దేవుళ్ళ దగ్గర పెట్టి, పూజ చేస్తూ ఉండు” అని అన్నారు. 
ఆతా హే ఏసే కాయ కరితా | విచారావయాచీ కోణాస సత్తా | 
సాఈ యోగ్యాయోగ్య జాణతా | దేతా ఘేతా సమర్థ | ||౧౯౦||
190. ఇప్పుడు, ‘ఇలా ఎందుకు చేశారు?’ అని అడిగే ధైర్యం ఎవరికి ఉంది? యోగ్యమైనది ఏదో, కానిదేదో సాయికు బాగా తెలుసు. ఇచ్చినా, తీసుకున్నా దానికి వారే సమర్థులు. 

అసో ఆతా హీ కథా ఆటపతా | విసావా దేఊ శ్రోతయా చిత్తా | 
జేణే మనన ఆణీ నిదిధ్యాసతా | కథా పరిసతా ఘడావీ | ||౧౯౧|| 
191. ఇప్పుడు ఈ కథ ముగించి, శ్రోతల మనసుకు కొంత విశ్రాంతిని కలిగిస్తా. దాని వలన, విన్నదానిని, మళ్ళీ తలచుకుని, దాని గురించి ఆలోచించటానికి, కొంత సమయం దొరుకుతుంది. 
కేలే కాయ ఏకలే శ్రవణ | పచనీ న పడే మననావీణ | 
వరీ న ఘడతా నిదిధ్యాసన | శ్రవణ నిష్కారణ హోఈల | ||౧౯౨|| 
192. విన్నదానిని, మళ్ళీ గుర్తు చేసుకోకపోతే, అది ఒంటికి పట్టదు. అలాగే, దాని గురించి ఆలోచించకపోతే, విన్నది వ్యర్థమవుతుంది. 
తరీ హెమాడ సాఈసీ శరణ | మస్తకీ ధరీ సాఈచే చరణ | 
సకళ సాధనాంచే హే సాధన | పుఢీల నివేదన పుఢారా | ||౧౯౩||
193. హేమాడు సాయికి శరణుజొచ్చి, వారి పాదాలపై తన తలను ఉంచుతాడు. అన్ని సాధనాలలో కల్లా, గొప్ప సాధనం ఇదే. తరువాతి కథ తరువాత. 

| ఇతి శ్రీ సంతసజ్జన ప్రేరితే | భక్త హేమాడపంత విరచితే | 
| శ్రీ సాఈ సమర్థ సచ్చరితే | | స్వప్నకథా కథనం నామ | 
| ఎకోనత్రింశత్తమోధ్యాయః సంపూర్ణః | 

||శ్రీ సద్గురూ సాఈనాథార్పణమస్తు|| శుభం భవతు ||

టిపణీ: 
1. మద్రాస (సధ్యాచే నావ చేన్నఈ) ఇలాఖ్యాత. 2. సణావారీ. 
3. తమాసగీర లోక. 4. శ్రీంచా ఎక భక్త కోండాజీ యాంచీ ములగీ. 
5. నిరుపయోగీ. 6. కోండాజీచ్యా బాయకోస. 7. పకడతీల. 
8. ఘాలీత అసే. 9. నావాచే దైవత. 10. దర్శనాచీ ఇచ్ఛా. 
11. సమర్థ రామదాస. 12. శరీర. 13. ఆయుష్యాచీ మర్యాదా. 
14. ఉపయోగాలా. 15. పదోపదీ. 16. బసలా అసతా. 
17. ఏక. 18. స్వతఃబద్దల స్వతఃసచ అసలేలా అవిశ్వాస. 
19. ప్రవేశ కరితే. 20. వరిష్ఠ. 21. నోకరీవిరహిత. 22. కౌతుక. 
23. అర్ధ్యా పగారాచే పేన్శన. 
24. Extract from Captain Hate's letter, dated X'mas, Lashkar, Gwalior, C. I., addressed to Mr. H. S. Dikshit: "Though I am miles away the favour that Sai Baba Sad-Guru shows on me is marvellous. Duty keeps me here, but I will take the first opportunity of coming to Shirdi. My humble respects to Sai Baba. I have sent a M. O. of Rs. twelve only. Please give Rs. 10 as 'Dakshina' and Rs. 2 should be spent in buying ghee, wheat-flour, dal etc. as shidha. Please do keep on it, vegetable of वालपापडीच्या शॆंगा. All this shidha etc. has a special meaning and I shall be highly obliged to you for this favour of yours". 
25. నైవేద్య కేలా. 26. మాధవరావ దేశపాండే. 

Sunday, May 19, 2013

||దృషాంత కథనం నామ అష్టావింశతితమోధ్యాయః||


శ్రీ సాఈసచ్చరిత
|| అథ శ్రీసాఈసచ్చరిత || అధ్యాయ ౨౮ వా||

||శ్రీ గణేశాయ నమః||శ్రీ సరస్వత్యై నమః|| 
||శ్రీ కులదేవతాయై నమః||శ్రీ సీతారామచంద్రాభ్యాం నమః|| 
||శ్రీ సద్గురుసాఈనాథాయ నమః|| 

సాఈ నవ్హే ఎకదేశీ | సాఈ సర్వభూతనివాసీ | 
ఆబ్రహ్మకీటక ముంగీ మాశీ | వ్యాపక సర్వాంశీ సర్వత్ర | ||౧|| 
1. సాయి ఏ ఒక ప్రాంతానికి కాని, ఒక చోటుకు కాని సీమితం కాదు. వారు అన్ని ప్రాణులలోనూ ఉన్నారు. బ్రహ్మదేవుణ్ణుండి, చీమ దోమ మొదలైన క్రిమి కీటకాలన్నింటిలోనూ, అన్ని చోట్లా వ్యాపించి ఉన్నారు.
సాఈ శబ్దబ్రహ్మీ పూర్ణ | దావీ పరబ్రహ్మీచీ ఖూణ | 
ఏసా ఉభయభాగీ ప్రవీణ | తేణేంచ సద్గురుపణ తయాతే | ||౨|| 
2. ఏ దోషమూ లేక సంపూర్ణులయిన సాయి, శబ్దబ్రహ్మలో (వేదాలు) ఉన్నారు. పరబ్రహ్మను తెలుపుతారు. ఇలా రెండింటిలోనూ ప్రవీణులవటం వలన వారు సద్గురువు పదవికి సమర్థులు. 
స్వయే మోఠా జ్ఞానీ గహన | కరూ నేణే శిష్యప్రబోధన | 
అథవా నిజ స్వరూపావస్థాన | త్యాంచే సద్గురుపణ తయాలా | ||౩|| 
3. తాను స్వతహాగా గొప్ప జ్ఞానియైనా, శిష్యులకు ఆ జ్ఞానాన్ని బోధించలేని వారు, లేక శిష్యులను ఆత్మ రూపంలో స్థిరపరచలేని వారు, సద్గురువులు కారు. 
పితా దేఈ దేహాసీ జనన | జననాపాఠీ లాగే మరణ | 
గురు నిర్దళీ జనన మరణ | తే కనవాళుపణ ఆణీక | ||౪|| 
4. తండ్రి మనకు దేహాన్నిస్తాడు. కాని, ఈ పుట్టుక వెనుకే చావు ఉంటుంది. ఈ చావు పుట్టుకలను తొలగింప చేసేది గురువే. అందుకే గురువుయొక్క కరుణ అపారం. 
ఆతా పూర్వీల అనుసంధాన | కీజే స్వప్నాధ్యాయ శ్రవణ | 
కైసే భక్తాంచే స్వప్నీ జాఊన | బాబా దర్శన త్యా దేత | ||౫|| 
5. ఇంతకు మునుపు చెప్పినట్లు, కలల అధ్యాయంలో, భక్తులకు బాబా కలలో ఎలా దర్శనమిచ్చారో, ఇప్పుడు వినండి. 
కోణాస మ్హణత త్రిశూల కాఢీ | కోణాపాశీ మాగత ఖిచడీ | 
కోణాస ఘేఊన హాతీ ఛడీ | పాఠ తే ఫోడీత గురుమిషే | ||౬|| 
6. ఒకరికి త్రిశూలాన్ని గీయమని కలలో చెప్పుతారు. మరొకరిని ఖిచడీ కావాలని కోరుతారు. ఇంకొకరిని, కలలోనే చేతబెత్తం పుచ్చుకుని, పాఠశాలలోని శిక్షకుడి వలె, వీపు బ్రద్దలుగొడతారు. 
కోణాస స్వప్నీ జాఊన భేవండీ1 | సురాపానాది మోడీత ఖోడీ | 
టాళూని భక్తాంచీ అనేక సాంకడీ | లావీత గోడీ నిజపదీ | ||౭|| 
7. మరొకరిని, కలలోనే భయపెట్టి, త్రాగే చెడు అలవాటును తొలగిస్తారు. భక్తుల ఎన్నో కష్టాలను తొలగించి, తమ పాదాల మీద వారికి ప్రీతి కలిగిస్తారు. 
కైసీ కోణాచీ పాఠ ఫోడిలీ | వరవంట్యానే* ఛాతీ ఠేంచిలీ | 
దశమోధ్యాయీ వార్తా హే కథిలీ | శ్రోతా ఆకర్ణిలీ ఆధీంచ | ||౮|| 
8. ఇంకొకరిని, వీపు బ్రద్దలయేలా బాది, నూరే రాయితో ఎదపై నూరడం గురించి పదవ అధ్యాయంలో చెప్పిన సంగతి శ్రోతలు ఇదివరకే విన్నారు. 
పుఢీల కథేచీ అపూర్వాఈ | ధన్య పరిసతా2 ధన్య జో గాఈ | 
దోఘే సమరసతీ ఠాయీంచే ఠాయీ | సౌఖ్య అనపాయీ3 లాధతీ | ||౯|| 
9. తరువాతి కథలోని అద్భుతమైన సంగతిని, గానం చేసినవారు, విన్నవారు, ధన్యులు. ఇరువురూ తల్లీనులై అంతులేని ఆనందాన్ని పొందుతారు. 
అసత్కథా నిందాది శ్రవణ | యా పాపాంచే హోఈల క్షాలణ | 
కరూ సంతకథానువాదన | పరమ పావన జే సదా | ||౧౦||
10. నిజం కాని మాటలను వినడం వలన, చెడు మాటలు వినడం వలన, నిందలు చేయడం వలన, వచ్చే పాపాలు, సత్పురుషుల పవిత్రమైన కథలను వినటం వలన తొలగి పోతాయి. అందుకే ఈ కథలను మరల తెలియ చేస్తాను. 

ఆతా తేచ కథానిరూపణ | శ్రోతా సాదర కీజే శ్రవణ | 
పదోపదీ యేఈల దిసూన | కృపాళూపణ సాఈచే | ||౧౧|| 
11. ఇప్పుడు ఆ కథా వర్ణనను, శ్రోతలూ, శ్రద్ధగా వింటే, సాయియొక్క దయ, కరుణ మనకు అడుగడుగునా తెలుస్తుంది. 
రాలీ బంధూ గ్రీక వ్యాపారీ | ఖరీదీ సర్వ హిందుస్థానభరీ | 
పేఢ్యా తయాంచ్యా శహరోశహరీ | ముంబానగరీహీ ఎక | ||౧౨|| 
12. రాలీ సోదరులు గ్రీకు వర్తకులు. భారత దేశమంతటా కొనుగోలు చేసేవారు. ఎన్నో పట్టణాలలో వారి శాఖలు ఉండేవి. ముంబై నగరంలో కూడా ఒకటి ఉండేది. 
తేథీల అధికార్యాంచే పదరీ | సాంప్రత లఖమీచందాసీ నోకరీ | 
అతి విశ్వాసూ ఆజ్ఞాధారీ | కామ కరిత మునశీచే | ||౧౩|| 
13. అక్కడి అధికారుల చేతి క్రింద, లఖమీచందు అనే గుమాస్తా, తన ఉద్యోగాన్ని చేసేవాడు. బాగా ఆజ్ఞాపలన చేస్తూ, ఎంతో నమ్మకంగా ఉండేవాడు. 
రేలవే ఖాత్యాంత ఆరంభీ హోతే | వ్యంకటేశ ముద్రణాగారీ మాగుతే | 
తేవ్హాంచ సాఈచ్యా సమాగమాతే | లాధలే కైసే తే పరిసా | ||౧౪|| 
14. మొదట రైల్వేలో ఉండేవాడు. తరువాత, వెంకటేశ ప్రేస్‍లో పని చేసేవాడు. అప్పుడు అతనికి సాయితో సహవాసం ఎలా జరిగిందో వినండి. 
“మాఝా మాణూస దేశావర | అసో కా హజారో కోస దూర | 
ఆణీన జైసే చిడీచే4 పోర | బాంధూన దోర పాయాస” | ||౧౫|| 
15. “నా మనిషి ఏ దేశంలో ఉన్నా, ఎన్నో వేల మైళ్ళ దూరంలో ఉన్నా, పిచ్చుక పిల్ల కాలికి దారం కట్టి లాగినట్లు, వానిని లాక్కుని వస్తాను”. 
ఏసే బాబా కితీదా వదలే | జనా లోకాంహీ బహూతీ ఏకిలే | 
అనుభవాహీ తైసేంచ ఆలే | కథితో త్యా లీలేస బాబాంచ్యా | ||౧౬|| 
16. అని బాబా ఎన్నో సార్లు అనగా, చాలా మంది విన్నారు. అనుభవాన్ని కూడా పొందారు. ఇప్పుడు బాబాయొక్క ఆ లీలను చెప్తాను. 
నేలీ ఏసీ పోరే కితీక | దేశోదేశీచీ శిరడీస అనేక | 
త్యాంతీలచి లఖమీచంద ఎక | పోర హే భావిక బాబాంచే | ||౧౭|| 
17. దేశవిదేశాలనుండి ఎంతో మంది పిల్లలను బాబా శిరిడీకి తీసుకుని వచ్చారు. వారిలో లఖమీచందు ఒకడు. ఇతడు బాబాయొక్క నమ్మకమైన బిడ్డ. 
జేవ్హా బహుజన్మ సంపాదిత | ప్రాక్తన కర్మ ఉదయా యేత | 
తేవ్హాంచ సంతసమాగమ లాభత | మోహజనిత తమ నాశే | ||౧౮|| 
18. ఎన్నో జన్మలలో సంపాదించిన ప్రారబ్ద కర్మ మేలుకొన్నప్పుడే, మోహంతో కలిగిన అజ్ఞానం తొలగి, సత్పురుషుల సహవాసం లభిస్తుంది. 
వివేకాగ్ని హోఈ ప్రదీప్త | భాగ్యోదయా వైరాగ్య పావత | 
సంచిత కర్మ క్షయా జాత | హోత జీవితసాఫల్య | ||౧౯|| 
19. వివేకమనే అగ్ని వెలుగుతుంది. భాగ్యోదయమై, వైరాగ్యం కలుగుతుంది. కూడబెట్టుకున్న కర్మ నశించి, జీవితం సఫలమవుతుంది. 
దిఠీ భరతా సాఈనాథ | దుజియా న లభే వావ తీంత | 
తేహీ అసోత నయననిమీలత | సాఈనాథ చౌపాసీ | ||౨౦||
20. కళ్ళల్లో సాయినాథులు నిండిపోతే, ఇక అక్కడ, వేరే దేనికీ చోటు ఉండదు. కళ్ళు మూసుకున్నా, నలువైపులా సాయినాథులే ఉంటారు. 

ఝాలీ లాలాజీంచీ భేటీ | కథిల్యా త్యాంనీ జ్యా స్వానుభవ గోష్టీ | 
ప్రేమే సాంఠవిల్యా హృదయసంపుటీ | ఉత్కంఠా పోటీ త్యా సాంగూ | ||౨౧|| 
21. లాలాజీని నేను కలుసుకున్నప్పుడు, అతడు చెప్పిన తన అనుభవాలను, నేను నా హృదయంలో ప్రేమగా పదిల పరచుకున్నాను. వానిని శ్రోతలకు చెప్పాలని నాకు చాలా ఉత్సాహంగా ఉంది.
ధరణే5 ఆలే తయాస దేఖ | తీహీ లీలా అలౌకీక | 
కానా మనా కరూన ఎక | శ్రోతే భావిక పరిసోత | ||౨౨|| 
22. లాలాజీకు బాబా పిలుపు రావటం కూడా ఒక అద్భుతమైన బాబా లీల. మనసు చెవులు ఒకటి చేసి, భక్తులైన శ్రోతలు శ్రద్ధగా వినండి. 
సన ఎకోణీసశే దహా | నాతాళామధీల దివస పహా | 
శిరడీ ప్రయాణయోగ తేవ్హా | లాధలా హా లాలాజీతే | ||౨౩|| 
23. క్రి. శ. ౧౯౧౦వ సంవత్సరం క్రిస్మస్ సెలువు రోజులలో, లాలాజీకు శిరిడీ వెళ్ళే యోగం పట్టింది. 
తేవ్హాంచ ప్రథమ ప్రత్యక్ష దర్శన | పరీ హా యోగ యేణ్యాచే చిన్హ | 
ఎకాందో మహిన్యాంచే ఆధీంచ జాణ | ఆలే ఘడూన తే ఏకా | ||౨౪|| 
24. బాబాను ప్రత్యక్షంగా చూడటం కూడా, అదే మొదటి సారి. కాని, ఈ యోగం పట్టే సూచన, ఒకటి రెండు నెలలు ముందుగానే, అతనికి లభించింది. అది ఎలా జరిగిందో దానిని వినండి. 
శాంతాక్రూఝగాంవీ అసతా | ధ్యానీ మనీ కాంహీంహీ నసతా | 
స్వప్న పడలే తయాస అవచితా | నవల దృష్టాంతా దేఖిలే | ||౨౫|| 
25. అతను శాంతాక్రూజులో (ముంబైలోని ఒక భాగము) ఉండగా, ఏ ఆలోచనా మనసులో లేకుండా ఉన్నాడు. ఒక సారి నిద్రలో ఉండగా, అకస్మాత్తుగా అతనికి ఒక అద్భుతమైన కల వచ్చింది. 
మ్హాతారా ఎక దాఢీవాలా | సాధు భక్తవృందీ వేఢిలా | 
ఏసా మహాత్మా ఉభా దేఖిలా | తో అభివందిలా సప్రేమ | ||౨౬|| 
26. బాగా పెరిగిన గడ్డంతో ఒక ముసలి సాధువు నిలబడి ఉండగా, ఆ మహాత్ముని చుట్టూ భక్తులు గుమిగూడి ఉన్నారు. ప్రేమతో, భక్తితో అతనికి నమస్కరించాడు. 
పుఢే దత్తాత్రేయ మంజూనాథ | బిజూర ఉపనాంవాచే గృహస్థ | 
ఆలే లఖమీచంద తేథే | కీర్తనార్థ గుణదాసాచ్యా | ||౨౭|| 
27. కొన్ని రోజుల తరువాత, దాసగణు సంకీర్తనను వినటానికి, దత్తాత్రేయ మంజునాథ బిజూరు పేరుగల గృహస్థుని ఇంటికి, లఖమీచందు వెళ్ళాడు. 
దాసగణూచీ నిత్య పద్ధతీ | సమోర బాబాంచీ ఛబీ మాండితీ | 
తీ దేఖతాంచ లఖమీచందాప్రతీ | ఆఠవలీ మూర్తి స్వప్నీచీ | ||౨౮|| 
28. బాబా పటాన్ని ముందు ఉంచి, కీర్తనను చేయటం దాసగణుకు అలవాటు. ఆ పటాన్ని చూడగానే, లఖమీచందుకు తాను కలలో చూసిన సాధువు గుర్తుకు వచ్చారు. 
తీచ దాఢీ తేంచ వయ | తేచ అవయవ తేచ పాయ | 
లఖమీచందాచా లాగలా లయ | కీ తోచ హా హోయ మహాత్మా | ||౨౯|| 
29. అదే గడ్డం, అంతే వయస్సు, అవే అవయవాలు, అవే పాదాలు. తాను కలలో చూసిన మహాత్ములు వీరే అని అనిపించి, లఖమీచందు మనసు మూగపోయింది. 
ఆధీంచ తే దాసగణూచే కీర్తన | త్యాంత తుకారామాచే ఆఖ్యాన | 
వరీ త్యా స్వప్నీచ్యా సాధూచే దర్శన | లాలాజీ తల్లీన బహు ఝాలే | ||౩౦||
30. అసలే అది దాసగణు కీర్తన. దానికి తోడు అందులో తుకారాం కథ. పైగా, తన కలలో చూసిన సాధువు దర్శనం. లాలాజీ మనసు కీర్తనలో తల్లీనమైంది. 

లఖమీచంద మనాచే కోమళ | డోళీ ఆలే ప్రేమాశ్రు జళ | 
లాగూన రాహిలీ జీవాస తళమళ | మూర్తి హీ ప్రేమళ దేఖేన కై6 | ||౩౧|| 
31. మెత్తటి మనసుగల లఖమీచందు కళ్ళనుండి, ప్రేమతో, నీరు దొర్లాయి. ‘ఈ ప్రేమమయి మూర్తిని ఎప్పుడెప్పుడు చూస్తానా’ అని అతని ప్రాణం తహతహలాడింది. 
ఆధీ జీ దేఖిలీ స్వప్నాంతీ | ప్రతిమా7 జియేచీ కీర్తనాంతీ | 
తికడేచ లాగలీ అంతర్‍వృత్తి | ఆణీక చిత్తీ యేఈనా | ||౩౨|| 
32. మొదట కలలో చూసిన సాధువే, సరిగ్గా సంకీర్తనలో కనిపించగా, అతని గమనమంతా ఆ పటం మీదే ఉంది. అది తప్ప మరో ఆలోచన కలగటం లేదు. 
భేటేల కాయ కోణీ స్నేహీ | జో మజ శిరడీచీ సోబత దేఈ | 
కధీ మీ ప్రత్యక్ష యా సంతాపాయీ | వాటలే డోఈ ఠేవీన హీ | ||౩౩|| 
33. ‘తోడుగా శిరిడీకి వచ్చే మిత్రుడెవరైనా దొరుకుతాడా? ప్రత్యక్షంగా, ఎప్పుడు నేను ఈ సత్పురుషుని పాదాల మీద తలను ఉంచగలను? 
హోఈల యా సాధూచే దర్శన కదా | భోగీన కాయ త్యా ప్రేమానందా | 
ఏసీ ఉత్సుకతా లఖమీచందా | లాగూన సదా రాహిలీ | ||౩౪|| 
34. ‘ఎప్పుడు ఈ సాధువు దర్శనం కలుగుతుంది? వారి ప్రేమలోని ఆనందాన్ని ఎప్పటికైనా అనుభవిస్తానా?’ అని లఖమీచందు ఆతుర పడసాగాడు. 
లావిలీ పాహిజే ఖర్చాచీ సోయ | ఆతా పుఢే కరావే కాయ | 
దర్శన సత్వర కైసే హోయ | లాగే ఉపాయ శోధాయా | ||౩౫|| 
35. అంతే కాక, దారి ఖర్చుకు డబ్బు కావాలి. వారి దర్శనం త్వరగా కలగటానికి ఏం చేయాలి? అని దారులు వెదక సాగాడు. 
దేవ సదా భావాచా భుకేలా | పహా కైసా చమత్కార ఘడలా | 
తేచ రాత్రీ ఆఠాచే సమయాలా | దరవాజా ఠోఠావలా స్నేహ్యానే | ||౩౬|| 
36. దేవుడెప్పుడూ భక్తికి ఆకలిగొని ఉంటాడు. ఎలాంటి చమత్కారం జరిగిందో చూడండి. అదే రాత్రి, సుమారు ఎనిమిది గంటలప్పుడు, అతని స్నేహితుడు తలుపు తట్టాడు. 
మగ దార ఉఘడూన జో పాహీ | తో శంకరరావ తయాంచా స్నేహీ | 
పుసే లఖమీచందాస పాహీ | యేతా కాఈ శిరడీస | ||౩౭|| 
37. తలుపు తెరచి చూసే సరికి, తన మిత్రుడైన శంకరరావు వచ్చి, ‘శిరిడీకి వస్తావా?’ అని లఖమీచందును అడిగాడు. 
కేడగాంవీ జాణ్యాచా మనాస | నారాయణమహరాజ దర్శనాస | 
 హోతా పరీ ఆలే మనాస | ఆధీ శిరడీస జావే కీ | ||౩౮|| 
38. ‘నారాయణ మహారాజుగారి దర్శనం కోసం, కేడగాం వెళ్ళాలని కోరిక కలిగింది. కాని, ముందుగా, శిరిడీకి వెళ్ళాలని మనసుకు తోచింది’ అని అన్నాడు. 
కరావే యత్‍ప్రీత్యర్థ సాయాస | తేంచ జై చాలూన యేఈ అప్రయాస | 
పారావార న ఆనందాస | మనాస లఖమీచందాచే | ||౩౯|| 
39. దేనికోసం అన్ని ప్రయత్నాలు చేయాలని అనుకున్నాడో, అది తన తలుపు దగ్గరికే వచ్చింది. లఖమీచందు ఆనందానికి అంతు లేకుండా పోయింది. 
ఘేతలీ చులతభావాంపాసునీ | రకమ పంధరా రుపయే ఉసనీ | 
శంకరరావాంనీంహీ తైసేంచ కరూని | కేలీ ప్రయాణీ సిద్ధతా | ||౪౦||
40. తన చుట్టం దగ్గర పదిహేను రూపాయలను అప్పు తీసుకున్నాడు. శంకరరావు కూడా అలాగే చేసాడు. అలా ఇద్దరూ ప్రయాణానికి సిద్ధమయ్యారు. 

బిస్తరా బిఛాయత ఘేతలీ | నిఘావయాచీ తయారీ కేలీ | 
జాఊని వేళీ తికీటే మిళవిలీ | గాడీ సాధిలీ ఉభయాంనీ | ||౪౧|| 
41. పక్క బట్టలూ అవీ సర్దుకుని, స్టేషనుకు సరియైన వేళకు చేరి, టికట్లను తీసుకుని, ఇద్దరూ రైలుబండిని అందుకున్నారు.
శంకరరావ మోఠే భజనీ | గాడీంత భజన కేలే ఉభయాంనీ | 
లఖమీచంద చౌకసపణీ | కరీ రస్త్యానీ చౌకశీ | ||౪౨|| 
42. శంకరరావు గొప్పగా భజన చేసే మనిషి. బండిలో ఇద్దరూ భజన చేయసాగారు. దారిలో కలిసిన వారిని, లఖమీచందు బాబా గురించి అడిగి తెలుసుకో సాగాడు. 
శిరడీకడీల కోణీ జన | భేటతా కరావే తయాంస నమన | 
సాంగా సాఈబాబాంచే మహిమాన | అనుభవ ప్రమాణ అమ్హాలా | ||౪౩|| 
43. శిరిడీనుంచి వచ్చిన వారెవరైనా కనిపిస్తే, లఖమీచందు వారికి ఎంతో ఉత్సాహంతో నమస్కరించి, ‘సాయిబాబాయొక్క మహిమను మాకు నమ్మకం కలిగేలా చెప్పండి. 
సాఈబాబా మోఠే సంత | నగరబాజూస అతి విఖ్యాత | 
మ్హణతీ తయాంచీ కాంహీ ప్రచీత | ఆమ్హాసి నిశ్చిత వదావీ | ||౪౪|| 
44. ‘సాయిబాబా గొప్ప సాధువు. అహమ్మదునగరు చుట్టూ, బాగా ప్రసిద్ధి చెందిన వారు అని అంటారు, మీ స్వంత అనుభవాలను మాకు ఖచ్చితంగా చెప్పండి’, అని అడిగేవాడు. 
డబ్యాంత చార ముసలమాన | శిరడీనికట జయాంచే స్థాన | 
పరస్పర వార్తా వర్తమాన | కరితా సమాధాన వాటలే | ||౪౫|| 
45. వారున్న రైలు డబ్బాలో, శిరిడీ దగ్గర ఉండే నలుగురు ముసల్మానులు ఉన్నారు. వారితో మాట్లాడిన తరువాత, లఖమీచందు మనసుకు తృప్తి కలిగింది. 
సాఈబాబాంచీ కాంహీ మాహితీ | అసల్యాస నివేదా ఆమ్హాప్రతీ | 
లఖమీచంద అతి భావార్థీ | తయాంస పుసతీ ప్రీతీనే | ||౪౬|| 
46. ‘సాయిబాబా గురించి మీకేమైనా తెలిస్తే, మాకు చెప్పండి’, అని ఎంతో ప్రీతిగా, భక్తిగా వారిని లఖమీచందు అడిగాడు. 
సాఈబాబా మహాన సంత | శిరడీంత బహుత వర్షే నాందత | 
అసే మహాన అవలియా మహంత | ప్రత్యుత్తర దేత తే తయా | ||౪౭|| 
47. ‘సాయిబాబా చాలా గొప్ప సాధువు. ఎన్నో సంవత్సరాలనుండి శిరిడీలో ఉంటున్నారు. ఆయన చాలా గొప్ప అవలియా మరియు సిద్ధుడు’ అని వారు చెప్పారు. 
యేణేప్రమాణే బోలతా చాలతా | ఆనందానే మార్గ క్రమతా | 
దోఘే కోపరగాంవాస యేతా | ఆఠవలే చిత్తా శేటీచ్యా | ||౪౮|| 
48. ఆ విధంగా మాట్లాడుకుంటూ, ఆ ఇద్దరూ ఎంతో ఆనందంగా ప్రయాణాన్ని సాగించారు. కోపర్గాం చేరుకోగానే, సేటుకు (లఖమీచందు) జ్ఞాపకం వచ్చింది. 
సాఈబాబాంస పేరూచీ ప్రీతీ | కోపరగాంవీ పేరూ పికతీ | 
మ్హణతీ గోదేచ్యా కాంఠీ వికతీ | సమర్పూ యేతీల బాబాంస | ||౪౯|| 
49. ‘సాయిబాబాకు జామపళ్ళు అంటే ఎంతో ఇష్టం. కోపర్గాంలో జామపళ్ళు బాగా పండుతాయి. గోదావరీ తీరాన వానిని అమ్ముతారు. వానిని బాబాకు సమర్పించాలి’ అని అనుకున్నాడు. 
పరీ యేతా గోదావరీకాఠీ | దేఖావా పాహూన హర్షలే పోటీ | 
తాంగా పోహోంచలా పైల తటీ | విసరలే గోఠీ పేరూచీ | ||౫౦||
50. కాని, గోదావరీ తీరానికి రాగానే, అక్కడి ప్రకృతి సౌందర్యాన్ని చూసి ఆనందిస్తూ, జామపళ్ళ గురించి సేటు మరచిపోయాడు. టాంగా బండి గోదావరి అవతలి తీరానికి చేరుకుంది. 

తేథూని శిరడీ చార గాంవ | తాంగా నిఘాలా భరధాంవ |
లఖమీచందాస ఝాలా ఆఠవ | జేథే న ఠావ పేరూచా | ||౫౧||
51. అక్కడినుండి నాలుగు ఊళ్ళ దూరంలో, శిరిడీ ఉంది. టాంగా చాలా వేగంగా వెళ్ళిపోతూ ఉంది. లఖమీచందుకు జామపళ్ళు గుర్తుకు వచ్చాయి, కాని అవి అక్కడ దొరకవు. 
తో ఎక మ్హాతారీ డోఈవర పాటీ | ధాంవతా దేఖిలీ గాడీచ్యా పాఠీ |
థాంబవిలీ గాడీ తియేసాఠీ | పేరూచ భేటీస ఆలే కీ | ||౫౨||
52. ఇంతలో ఒక ముసలామె, తలపైన బుట్టతో, బండి వెనుక పరుగెత్తుకుంటూ రావడాన్ని చూశాడు. ఆమె కోసం బండిని ఆపించాడు. జామపళ్ళు తమ కోసమే వచ్చాయి అని తెలుసుకుని చాలా ఆనందించారు. 
లఖమీచంద ఆనందభరిత | నివడూన నివడూన పేరూ ఘేత |
రాహిలే పాటీంత తే మ్హాతారీ మ్హణత | అర్పా మజప్రీత్యర్థ బాబాంనా | ||౫౩||
53. ఎంతో సంతోషంతో, లఖమీచందు పళ్ళను ఏరి ఏరి తీసుకున్నాడు. మిగిలిన పళ్ళ గురించి ఆ ముసలామె ‘నా తరఫున వీనిని బాబాకు సమర్పించండి’ అని చెప్పింది. 
పేరూచీ స్మృతి ఆణి విస్మృతి | మ్హాతారీచీ గాంఠ అవచితీ |
తిచీ తీ పాహూని సాఈభక్తి | దోఘేహీ చిత్తీ విస్మిత | ||౫౪||
54. జామపళ్ళు గుర్తుకు రావటం, మరల మరచి పోవటం, అకస్మాత్తుగా ఆ ముసలామె కలవటం, సాయిపై ఆమెకుగల భక్తి, ఇవన్నీ ఆ ఇద్దరికీ ఆశ్చర్యాన్ని కలిగించింది. 
ఆరంభీ మ్హాతారా దిసలా స్వప్నీ | తోచి పుఢే ఆఢళలా కీర్తనీ |
త్యాచీచ హీ మ్హాతారీ నసేలనా కోణీ | లాలాజీ మనీ తరకలే | ||౫౫||
55. ‘కలలో మొదట ఆ ముసలాయన కనిపించటం, తరువాత వారే సంకీర్తనలో దర్శనమివ్వటం, ఈ ముసలామె ఆయన చుట్టమేమో’ అని లాలాజీ తనలో అనుకున్నాడు. 
అసో మగ పుఢే గాడీ హాంకిలీ | బోలతా బోలతా శిరడీ గాఠలీ |
దురూన మశీదీచీ నిశాణే దేఖిలీ | భావే వందిలీ ఉభయతాంనీ | ||౫౬||
56. అయినప్పటికీ, బండి ముందుకు సాగి, మాటల్లోనే శిరిడీ చేరింది. దూరంనుంచే మసీదుపై జెండాలను చూసి, వారిద్దరూ భక్తిగా చేతులు జోడించి నమస్కరించారు. 
మగ తే పూజాసంభారేసీ | గేలే తాత్కాళ మశీదీసీ |
ఘేఊని సాఈదర్శనాసీ | ఆనంద చిత్తేసీ తే ధాలే | ||౫౭||
57. చేరిన వెంటనే, పూజా సామానులను తీసుకుని, మసీదుకు వెళ్ళారు. సాయిని చూడగానే, వారి మనసు ఆనందంతో, తృప్తితో నిండిపోయింది. 
అంగణాచే ద్వారాంతూన | సభామండపీ ప్రవేశూన |
పాహోని బాబాంచీ మూర్తి దురూన | సద్గద మన జాహలే | ||౫౮||
58. బయటి వరండా ద్వారంనుండి సభామండపంలోకి వచ్చి, దూరంనుండే బాబాను చూసి, వారి గొంతు గద్గదమైంది. 
హోతా ఇచ్ఛిత మూర్తీచే దర్శన | లఖమీచంద8 జాహలా తల్లీన |
విసరూన గేలా భూక తహాన | స్వానందజీవన లాధలా | ||౫౯||
59. చూడాలని కోరుకున్న వారి దర్శనం కాగానే, లఖమీచందు మనసు బాబా పాదాలలో తల్లీనమై పోయింది. ఆ పరమానందంలో, అతను ఆకలి దప్పులను కూడా మరచి పోయాడు. 
హాతీ ఘేఊని నిర్మళ జళ | ప్రక్షాళిలే చరణకమళ |
అర్ఘ్యపాద్యాది పూజా సకళ | కేళీ శ్రీఫళ అర్పిలే | ||౬౦||
60. శుద్ధమైన నీటితో బాబా పాద కమలాలను కడిగాడు. అర్ఘ్యపాద్యాది అన్ని పూజలు చేసి, శ్రీఫలాన్ని (కొబ్బరికాయ), అరటి పళ్ళను అర్పించాడు. 

ధూప దీప తాంబూల దక్షణా | కేలీ మానస ప్రదక్షిణా | 
కరోని పుష్పహార సమర్పణా | బైసలే చరణాసన్నిధ | ||౬౧|| 
61. అగరవత్తులు, దీపాలు, దక్షిణ తాంబూలాలను, పూలహారాన్ని, సమర్పించి, మనసులోనే ప్రదక్షిణ చేసి, బాబా పాదాల దగ్గర కూర్చున్నాడు.
భక్త ప్రేమళ లఖమీచంద | తయాసహీ గురూకృపేచా ఆనంద | 
పావూని సాఈ చరణారవింద | రమలా మిలింద జైసా తో | ||౬౨|| 
62. లఖమీచందు ప్రేమతో కూడుకున్న భక్తుడు. అతనికి గురువు అనుగ్రహంలోని ఆనందం లభించింది. సాయి పాదాలనే కమలాలో తుమ్మెదలా లీనమై పోయాడు. 
తేవ్హా బాబా ఝాలే వదతే | “సాలే రస్తేమే భజన కరతే | 
ఔర దూసరే ఆదమీకూ పూఛతే | క్యా దుసరే సే పూఛనా | ||౬౩|| 
63. అప్పుడు బాబా, “సాలే! రస్తేమే భజన కర్తే, ఔర్ దూసరే ఆద్మీకో పూఛ్తే, క్యా దూస్రేసే పూఛ్నా! (వెధవలు! దారిలో భజన చేస్తారు, మిగతావరిని అడుగుతారు! ఇంకొకరిని అడగటానికి ఏముంది?) 
సబకుచ అపనే ఆంఖో సే దేఖనా | కాయకూ దుసరే ఆదమీకూ పూఛనా | 
ఝూఠ హై క్యా సచ్చా సపనా9 | కర లో అపనా విచార ఆప | ||౬౪|| 
64. “సబ్కుఛ్ అప్నే ఆంఖోంసే దేఖ్నా! కాయకూ దూస్రే ఆద్మీకో పూఛ్నా! ఝూఠ హై క్యా సచ్చా సప్నా! కర్లో అప్నా విచార ఆప్! (అంతా మన కళ్ళతోనే చూడాలి, ఇంకొకర్ని ఎందుకు అడగాలి? కల నిజమా లేక అబద్ధమా? నీయంతట నీవే ఆలోచించుకో!) 
మారవాడీ సే లేకర ఉఛితీ10 | క్యా జరూర దర్శనకీ హోతీ | 
హుఈ క్యా అబ మురాద11 పురతీ” | ఆశ్చర్య చిత్తీ పరిసతా | ||౬౫|| 
65. “మార్వాడీ సే లేకర్ ఉఛితీ, క్యా జరూర దర్శనకీ హోతీ! హువా క్యా అబ్ మురాద పూర్తీ? (మార్వాడీ దగ్గర అప్పు తీసుకుని, దర్శనానికి రావలిసిన అవసరమేముంది? తీరిందా ఇప్పుడు నీ కోరిక?)” అని అన్న మాటలు విని వారిద్దరూ ఆశ్చర్యపోయారు. 
ఆపణ మార్గాంత కేలీ చౌకశీ | బాబాంస యేథే తీ కళలీ కశీ | 
హేంచ ఆశ్చర్య పరమ మానసీ | లఖమీచందాసీ వాటలే | ||౬౬|| 
66. ‘దారిలో మనము వాకబు చేయటం గురించి, ఇక్కడ బాబాకు ఎలా తెలిసింది?’ అని లఖమీచందుకు విపరీతమైన ఆశ్చర్యం కలిగింది. 
ఘరీ ఆపణా పడలే స్వప్న | గాడీంత ఆపణ కేలే భజన | 
కళలే కైసే బాబాంస వర్తమాన | కాయ అంతర్‍జ్ఞాన హే | ||౬౭|| 
67. ‘ఇంట్లో నాకు కల వచ్చింది; బండిలో భజన చేశాము, ఈ సంగతులన్నీ బాబాకు ఎలా తెలిసింది? మనసులోని రహస్యాలు ఎంత అద్భుతంగా తెలుస్తాయి! 
హోతీ దర్శనాచీ ఉత్కంఠా | హోతా ఖరేచ పైశాచా తోటా | 
ఉసనే ఘేఊన కేలా పురవఠా | తేంహీ పహా ఠాఊక యా | ||౬౮|| 
68. ‘దర్శనం చేసుకోవాలనే ఆతురంలో, డబ్బు తక్కువ అవటం వలన, కొంత అప్పు తీసుకున్నది నిజమే. కాని, ఇవి కూడా వారికి ఎలా తెలిసింది!’ 
ఆశ్చర్య పరమ లఖమీచందా | ఆశ్చర్య సకల భక్తవృందా | 
ఆశ్చర్య సత్పదపంకజమిలిందా | అతర్క్య విందాన బాబాంచే | ||౬౯|| 
69. లఖమీచందుకు పరమాశ్చర్యం కలిగింది. అక్కడున్న భక్తులందరికి కూడా ఆశ్చర్యం కలిగింది. వీరందరూ సాయి పాదాలనే కమలాలచే ఆకర్షించ బడ్డ తేనెటీగలు. నిజంగా, బాబా లీలలు ఊహించనివి! 
కాఢోని ఋణ కరణే సణ | అథవా యాత్రా పర్యటణ | 
నావడే బాబాంస కర్జబాజారీపణ | శికవణ హీ ముఖ్య యేథీల | ||౭౦||
70. అప్పు చేసి పండుగ చేసుకోవటం కాని, తీర్థయాత్రలు చేయటం కాని, బాబాకు అసలు ఇష్టం లేదు అన్నదే ఇక్కడ ముఖ్యమైన ఉపదేశం. 

అసో తే సకళ భక్తాంసమావేత | హేహీ సాఠ్యాంచే వాడ్యాంత జాత | 
దుపార భరతా జేవావయా బైసత | ఆనందభరిత మానసే | ||౭౧|| 
71. తరువాత, భక్తులందరితో లఖమీచందు సాఠేవాడాకు వెళ్ళాడు. ఎంతో సంతోషంగా మధ్యాహ్న భోజనానికి కూర్చున్నాడు. 
ఇతుక్యాంత బాబాంచా ప్రసాద మ్హణూన | కోణా భక్తాంనే సాంజా ఆణూన | 
వాఢిలా థోడా పానాంవరూన | తృప్త తో సేవూన జాహలే | ||౭౨|| 
72. ఇంతలో, కొందరు భక్తులు, బాబా ప్రసాదమని, సాంజా (రవ్వ కేసరి)ను ఆకులలో కొంచెం వడ్డించారు. దానిని తిని లాలాజీకి చాలా సంతోషమూ తృప్తీ కలిగింది. 
దుసరే దివశీ భోజనసమయీ | ఝాలీ లాలాజీస సాంజ్యాచీ సఈ12
పరీ తో కాంహీ నిత్యాచా నాహీ | ఉత్సుకతా రాహిలీ మనాంత | ||౭౩|| 
73. మరునాడు, భోజన సమయంలో లాలాజీ సాంజాను గుర్తుకు తెచ్చుకున్నాడు. కాని, అది రోజూ దొరకదుగా, అందుకే అతని కోరిక మనసులోనే ఉండిపోయింది. 
మగ తిసరే దివసాచీ నవాఈ | ఉరల్యా వాసనేచీ భరపాఈ | 
కరూన దేతీ మహారాజ సాఈ | కైసియా ఉపాయీ అవలోకా | ||౭౪|| 
74. కాని, మూడవ రోజు, లాలాజీయొక్క తీరని కోరికను, సాయి మహారాజు ఏ ఉపాయంతో ఎలా తీర్చారో, ఆ వింతను గమనించండి. 
గంధాక్షతాదిపుష్పాంసమేత | ఘంటా నీరాంజన పంచారత | 
ఘేఊని జోగ మశీదీ యేత | పుసూ లాగత బాబాంసీ | ||౭౫|| 
75. గంధం, అక్షతలు, పువ్వులు, గంట, నీరాజనం, పంచారతి మొదలైనవి తీసుకుని జోగు మసీదుకు వచ్చి, బాబాను అడిగాడు, 
“కాయ ఆణావా నైవేద్య ఆజ?” | ఆజ్ఞా కరితీ మహారాజ | 
“సాంజా తాటభర ఘేఊన యే మజ | ఆరతీపూజన మగ కరీ” | ||౭౬|| 
76. ‘ఈ రోజు నైవేద్యానికి ఏం తీసుకుని రాను?’ అని. సాయి మహారాజు “నాకు పళ్ళెం నిండా సాంజాను తీసుకుని రా, తరువాతే పూజ, హారతి చేయి” అని ఆజ్ఞాపించారు. 
ఠేవూని తేథేంచ పూజాసంభారా | జోగ తాత్కాళ గేలే మాఘారా | 
పరతలే సవే ఘేఊని శిరా | సర్వా పురా అవిలంబే | ||౭౭|| 
77. పూజా సామానులన్నీ అక్కడే ఉంచి, వెంటనే జోగు వెనుకకు వెళ్ళి, అందరికీ సరిపడా సాంజాను తీసుకుని, త్వరగా వచ్చాడు. 
పుఢే ఝాలీ దుపారచీ ఆరతీ | ఆధీంచ ఆణిలే నైవేద్య భక్తీ | 
తాటే యేఊ లాగలీ వరతీ | బాబా తై వదతీ నిజభక్తా | ||౭౮|| 
78. తరువాతే మధ్యాహ్న హారతి అయింది. అంతకు మునుపు భక్తులు తెచ్చిన నైవేద్య పళ్ళాలు, పైకి రాసాగాయి. అప్పుడు బాబా భక్తులతో. 
“ఆహే ఆజిచా దివస బరవా | వాటే సాంజ్యాచా ప్రసాద వ్హావా | 
ఆణవా మ్హణతీ సత్వర మాగవా | సకళాంనీ సేవావా యథేష్ట” | ||౭౯|| 
79. “ఈ రోజు చాలా మంచి రోజు. సాంజా ప్రసాదాన్ని తీసుకోవాలని ఉంది. త్వరగా తీసుకుని రండి. అందరం తృప్తిగా తిందాము” అని అన్నారు. 
మగ భక్తాంనీ జాఊన ఆణిలీ | సాంజ్యాచీ దోన బగోణీ భరలీ | 
లఖమీచందాంచీ భూకహీ లాగలీ | పాఠహీ భరలీ హోతీ పై | ||౮౦||
80. భక్తులు వెళ్ళి, రెండు గిన్నెల నిండా సాంజాను తెచ్చారు. లఖమీచందుకు అప్పటికే బాగా ఆకలిగా ఉంది. వెన్ను నొప్పి కూడా ఉంది. 

పోటాంత భూక పాఠీస కణకణ | తేణే లఖమీచంద అస్వస్థమన | 
బాబాంచ్యా ముఖీ తై యేఈ జే వచన | శ్రోతీ అవధాన దేఈజే | ||౮౧|| 
81. పొట్టలో ఆకలి, వెన్నులో పోటు ఉండటం వలన, లఖమీచందు మనసు బాగుండలేదు. అప్పుడు బాబా నోటినుండి వచ్చిన మాటలను శ్రోతలు శ్రద్ధగా గమనించండి.
“భూక లగీ హై అచ్ఛా హూవా | కమరమే దర్ద చాహియే దవా | 
అబ సాంజేకీ చలీ హై హవా | కరో సవార ఆరతీ” | ||౮౨|| 
82. “భూఖ లగీ హై? అచ్ఛా హువా. కమర్మే దర్ద, చాహియే దవా. అబ్‍ సాంజాకి చలీ హై హవా! కరో సవార్‍, ఆరతి. (ఆకలి అవుతుందా? మంచిదే. వెన్ను పోటుకు మందు కావాలి. ఇప్పుడు సాంజా తినే వేళ అయింది. ఇక ఆరతికి లే)”. 
జే జే లఖమీచందాంచే మనీ | తే తే పరిస్ఫుట13 బాబాంచే వచనీ | 
శబ్దావీణ ప్రతిధ్వనీ | అంతర్జ్ఞానీ మహారాజ | ||౮౩|| 
83. లఖమీచందు మనసులో ఏమేమి ఉందో, అతను చెప్పకుండానే, అవన్నీ బాబా మాటలలో స్పష్టంగా ప్రతిధ్వనించింది. ఎంతైనా, సాయి మహారాజు అంతర్‍జ్ఞాని కదా! 
అసో పూర్ణ హోతా ఆరతీ | సాంజా మిళాలా భోజనవక్తీ | 
పురలీ లఖమీచందాంచీ ఆసక్తీ | ఆనంద చిత్తీ జాహలా | ||౮౪|| 
84. ఆరతి పూర్తి కాగానే, భోజన సమయంలో, సాంజా లభించింది. అలా అతని కోరిక తీరటంతో, లఖమీచందు మనసులోనే చాలా ఆనందించాడు. 
తేథూన బాబాంవర జడలే ప్రేమ | ఉదబత్తీ నారళ మాళేచా నేమ | 
లఖమీచందహీ లాధలే క్షేమ | పూజా ఉపక్రమ చాలలా | ||౮౫|| 
85. అప్పటినుంచి, అతనికి బాబాపై ప్రేమ బాగా నాటుకుంది. కొబ్బరికాయ, అగరవత్తులు, పూలమాలలతో, బాబా పూజను చేయటం నియమంగా చేసుకున్నాడు. అలా లఖమీచందుకు సుఖమూ శాంతి లభించాయి. 
జడలీ ఎవఢీ సాఈవర భక్తి | జాణారా లాధతా శిరడీప్రతి | 
మాళ దక్షిణా కాపూర ఉదబత్తీ | తయా హాతీ పాఠవీత | ||౮౬|| 
86. అతనికి సాయిపైన భక్తి ఎంతగా కుదిరింది అంటే, శిరిడీకి ఎవరైనా వెళుతున్నట్లు తెలిస్తే, వారితో పాటు పూలమాల, అగరవత్తులు, కర్పూరాన్ని పంపేవాడు. 
కోణీహీ జావో శిరడీప్రతీ | లఖమీచందాంస లాగతా మాహితీ | 
యా తీన వస్తు దక్షీణాసమవేతీ | బాబాంస పాఠవితీ నేమానే | ||౮౭|| 
87. ఎవరు శిరిడీకి వెళ్ళినా, వారితో ఈ మూడు వస్తువులను, దక్షిణతో సహా, బాబాకు నియమంగా పంపేవాడు. 
త్యాచ ఖేపేస చావడీచే నిశీ | సమారంభ తో పహావయాసీ | 
జాతా బాబాస ఉఠలీ ఖాశీ14 | కాసావీసీ జాహలీ | ||౮౮|| 
88. పైన వర్ణించిన ఈ శిరిడీ యాత్రలోనే, ఒక రాత్రి చావడి ఊరేగింపును చూడటానికి అతడు వెళ్ళాడు. అప్పుడు, బాబాకు బాగా దగ్గు వచ్చి, వారికి చాలా బాధ కలుగుతుండేది. 
లఖమీచంద మనీ మ్హణత | కాయ హీ ఖాశీ త్రాస దేత | 
వాటే లోకాంచీ దృష్ట లాగత | ఖోకలా ఉఠత తే పాయీ | ||౮౯|| 
89. ‘ఈ దగ్గు బాబాను ఇలా కష్టపెడుతుందేంటి? జనుల దృష్టి దోషం తగలటం వలన ఇలా దగ్గుతున్నారు’ అని లఖమీచందు మనసులో అనుకున్నాడు. 
హీ తో కేవళ మనాచీ వృత్తి | ఉఠలీ లఖమీచందాంచే చిత్తీ | 
యేతా సకాళీ మశీదీప్రతీ | బాబాహీ అనువదతీ నవల పహా | ||౯౦||
90. అది, లఖమీచందు మనసులో వచ్చిన కేవలం ఒక ఆలోచన మాత్రమే. మరునాడు తెల్లవారి, అతడు మసీదుకు వెళ్ళగా, బాబా చెప్పిన అద్భుతమైన మాటలను వినండి. 

యేతా మాధవరావ తయాంప్రతీ | ఆపణ హోఊని బాబా వదతీ | 
“కాల ఝాలా మజ ఖోకలా అతి | హీ కాయ కృతీ దృష్టీచీ | ||౯౧|| 
91. మాధవరావు కూడా అక్కడికి వచ్చాడు. అప్పుడు అతనితో బాబా “నిన్న నాకు బాగా దగ్గు వచ్చింది. ఇది ఎవరిదైనా దృష్టి తగలటం వలన వచ్చిందా? 
వాటే మజ కోణాచీ తరీ | దృష్టచి లాగలీ ఆహే ఖరీ | 
తేణే హా ఖోకలా పరోపరీ | కరీ బేజారీ జీవాచీ” | ||౯౨|| 
92. “నాకు నిజంగా ఎవరిదో దృష్టి తగిలినట్లుంది. ఏం దృష్టి దోషమో ఏమో, ఈ దగ్గు నా ప్రాణాన్నివిసిగిస్తోంది” అని చెప్పారు. 
ఆశ్చర్య లఖమీచందాచే అంతరీ | హీతో అనువృత్తి ఆపులీచ ఖరీ | 
కైసే హే బాబాంస కళలే తరీ | సర్వా అంతరీ వసతీ కీ | ||౯౩|| 
93. లఖమీచందు మనసులోనే ఆశ్చర్య పడ్డాడు. ‘ఈ మాటలు నా ఆలోచనలను మళ్ళీ చెప్పినట్లుందే! ఇవి బాబాకు ఎలా తెలిసింది? నిజంగా, బాబా అందరి మనసులో ఉన్నారు’, అని అనుకున్నాడు. 
మగతో వినవీ కర జోడూనీ | బహు ఆనందలో అపులే దర్శనీ | 
తరీ ఏసీచ కృపా కరోనీ | మహారాజాంనీ రక్షావే | ||౯౪|| 
94. తరువాత చేతులు జోడించి, ‘మీ దర్శనంతో చాలా ఆనందం కలిగింది. మహారాజా! దయచేసి, మమ్మల్ని ఎప్పుడూ ఇలాగే రక్షించండి’ అని ప్రార్థించాడు. 
ఆతా మజ యా పాయాంవాచునీ | దేవచి నాహీ ఆణిక జనీ | 
మన హే రమో ఆపులే భజనీ | అపులేచ చరణీ సర్వదా | ||౯౫|| 
95. ‘ఇక పై ఈ పాదాలు తప్ప, నాకు వేరే దైవమేది లేదు. నా మనసు ఎప్పుడూ మీ ఆరాధనలోనే లీనమై, ఎప్పుడూ మీ పాదాల దగ్గరే ఉండుగాక. 
మ్హణే చరణీ ఠేవితో మాథా | నిరోప మాగతో సాఈసమర్థా | 
ఆజ్ఞా అసావీ ఆమ్హా ఆతా | అసేచ అనాథా సాంభాళా | ||౯౬|| 
96. ‘నా తలను మీ పాదాల మీదుంచి, మీ సెలువు కోరుతున్నాను. ఇక మాకు అనుమతివ్వండి. అనాథులమైన మమ్మల్ని ఇలాగే రక్షిస్తూ ఉండండి. 
అసావీ నిత్య కృపాదృష్టి | జేణే న హోఊ సంసారీ కష్టీ | 
లాధో తవ నామ సంకీర్తన పుష్టీ | సుఖసంతుష్టీ సర్వథా | ||౯౭|| 
97. ‘మీ కృపాదృష్టి ఎల్లప్పుడూ మాపై ఉండుగాక. దాని వలన, సంసారంలోని కష్టాలేవీ కలుగకుండు గాక. మీ నామ సంకీర్తనను చేయడం వలన మాకు ఎల్లప్పుడూ తృప్తి, సుఖాలు కలుగుగాక’ అని ప్రార్థించాడు. 
ఘేఊని ఉదీ సాశీర్వాద15 | పావోని స్నేహ్యాంసహిత ఆనంద | 
మార్గీ గాత సాఈగుణానువాద |లఖమీచంద పరతలా | ||౯౮|| 
98. బాబా ఆశీర్వాదాన్ని, ఉదీని తీసుకుని, ఆనందంతో, లఖమీచందు తన స్నేహితునితో, దారి పొడుగునా, సాయియొక్క గుణాలను కీర్తిస్తూ, తిరిగి వెళ్ళాడు. 
ఏసీచ ఆణీక దుసరీ చిడీ | బాంధూన బాబాంనీ ఆణిలీ శిరడీ | 
యేతా ప్రత్యక్ష దర్శనాచీ ఘడీ | నవలపరవడీ పరిసా తీ | ||౯౯|| 
99. ఇలాంటి మరో పిచ్చుకకు, బాబాను ప్రత్యక్షంగా దర్శించుకునే సమయం వచ్చినప్పుడు, బాబా ఆమెను బంధించి, శిరిడీకి తీసుకుని వచ్చారు. ఆ విశేషాన్ని వినండి. 
చిడీ తీ ఎక ప్రేమళ బాఈ | తిచియా కథేచీ పరమ నవలాఈ | 
బర్హాణపురీ దృష్టాంత హోఈ | మహారాజ సాఈ పాహీ తీ | ||౧౦౦||
100. ఈ పిచ్చుక ప్రేమమయి అయిన ఒక స్త్రీ. ఆమె కథ చాలా ఆశ్చర్యకరమైనది. బర్హానుపురంలో ఉండే ఆమె, ఒక రాత్రి, కలలో సాయి మహారాజును చూసింది. 

కధీంహీ నవ్హతే ప్రత్యక్ష దర్శన | తరీ త్యా బాఈస జాహలే స్వప్న | 
బాబా తియేచ్యా ద్వారీ యేఊన | ఖిచడీ భోజన మాగతీ | ||౧౦౧|| 
101. అంతకు మునుపెప్పేడూ బాబాను ప్రత్యక్షంగా ఆమె చూడలేదు. అయినా, ఆమెకు కల వచ్చింది, అందులో ఆమె ఇంట ముంగిట నిలచి, ఆమెను ఖిచడీ భోజనం కావాలని బాబా అడిగారు.
బాఈ తాత్కాళ హోఊన జాగీ | పాహీ తో నాహీ కోణీహీ జాగీ | 
దృష్టాంత కథిలా లాగవేగీ | సమస్తాలాగీ తియేనే | ||౧౦౨|| 
102. వెంటనే ఆమె మేలుకొని చూడగా, అక్కడ ఎవరూ కనిపించలేదు. తనకొచ్చిన కలను, ఆమె తొందరగా అందరికీ చెప్పింది. 
పతి తియేచా తేచ శహరీ | తేథీల టపాలఖాత్యాచే అధికారీ | 
పుఢే అకోల్యాస బదలల్యావరీ | కేలీ తయారీ శిరడీచీ | ||౧౦౩|| 
103. ఆమె భర్త అదే పట్టణంలో తపాలా విభాగంలో అధికారిగా పని చేస్తున్నాడు. కొన్ని రోజుల తరువాత, అతనికి అకోలాకు బదిలీ అయింది. వెంటనే వారు శిరిడీకి వెళ్ళటానికి సిద్ధమయ్యారు. 
దంపత్య హోతే మోఠే భావిక | జాహలే సాఈదర్శనకాముక | 
వాటలే దృష్టాంతాచే కౌతుక | మాయా అలౌకిక సాఈచీ | ||౧౦౪|| 
104. ఆ దంపతులు ఇరువురూ గొప్ప భక్తులు. సాయి దర్శనానికి తహతహలాడారు. ఆమెకు వచ్చిన కల వారికి సాయి మీద ప్రేమను పెంచింది. సాయియొక్క మాయ అలౌకికమైనది. 
పుఢే సోఈచా పాహుని దిన | నిఘాలీ దోఘే శిరడీ లక్షూన | 
మార్గాంత గోమతీ తీర్థ వందూన | శిరడీలాగూన పాతలీ | ||౧౦౫|| 
105. తరువాత, ఒక మంచి రోజున, వారిద్దరూ శిరిడీకి బయలుదేరారు. దారిలో, గోమతీ (గోదావరీ) నదికి నమస్కరించి, శిరిడీ చేరుకున్నారు. 
ప్రేమే ఘేఊని బాబాంచే దర్శన | కరూనియా భావే పూజన | 
నిత్య బాబాంచే చరణ సేవూన | సుఖసంపన్న జాహలే | ||౧౦౬|| 
106. ఎంతో భక్తితో బాబా దర్శనం చేసుకుని, ప్రేమగా పూజించి, ప్రతి రోజూ వారి పాద సేవను చేస్తూ, సుఖంగా, సంతృప్తితో ఉన్నారు. 
ఏసే తే దంపత్య ఆనందమనే | రాహిలే శిరడీంత దోన మహినే | 
బాబాహీ తుష్టలే ఖిచడీ భోజనే | భావభక్తీనే తయాంచ్యా | ||౧౦౭|| 
107. అలా శిరిడీలో ఆ దంపతులు, రెండు నెలలు ఆనందంగా ఉన్నారు. ఎంతో ప్రేమతో, భక్తితో వారు అర్పించిన ఖిచడీ భోజనానికి, బాబా చాలా సంతుష్టులయ్యారు. 
ఖిచడీ నైవేద్య సమర్పణార్థ | దంపత్య ఆలే శిరడీప్రత | 
చతుర్దశదిన హోతా హీ గత | ఖిచడీ అనివేదిత16 తైశీచ | ||౧౦౮|| 
108. అసలు ఆ దంపతులు శిరిడీకి వచ్చింది, ఖిచడీ నైవేద్యాన్ని సమర్పించటానికే. కాని, వారు వచ్చి, పదునాలుగు రోజులు గడిచినా, ఖిచడీ నివేదన జరగలేదు. 
కృతసంకల్ప దీర్ఘసూత్రతా | నావడూన తీ బాఈచే చిత్తా | 
పంధరావే దివశీ మాధ్యాన్హ భరతా | ఖిచడీసమవేత పాతలీ | ||౧౦౯|| 
109. వారి కోరిక నెరవేరటంలో జరుగుతున్న ఆలస్యం, ఆ స్త్రీకి నచ్చలేదు. అందుకు పదునైదవ రోజున, మధ్యాహ్నం ఆమె ఖిచిడీతో మసీదుకు వచ్చింది. 
హోతే తేవ్హా పడదే సోడిలే | ఘేఊన సమవేత భక్త ఆపులే | 
బాబా ఆధీంచ భోజనీ బైసలే | ఏసే సమజలే బాఈస | ||౧౧౦||
110. అప్పుడు తెరవేసి ఉంది. అప్పటికే బాబా తమ భక్తులతో సహ, భోజనానికి కూర్చున్నారు, అని ఆమెకు తెలిసింది. 

ఏసే భోజన చాలతే సమయీ | పడద్యాచే ఆంత కోణీ న జాఈ | 
పరీ త్యా బాఈస జాహలీ ఘాఈ | ఖాలీ17 న రాహీ తీ ఉగలీ18 | ||౧౧౧|| 
111. అలా భోజనం చేస్తున్న సమయంలో, తెర లోపలికి ఎవరూ వెళ్ళరు. కాని, ఆ స్త్రీకి క్రింద సభామండపంలో, భోజనం ముగిసేంత వరకూ ఎదురు చూస్తూ కూర్చునే ఓపిక లేక పోయింది. 
కేవళ ఖిచడీ నివేదనోల్లాసా | అకోల్యాహూన శిరడీచే ప్రవాసా | 
అంగికారీ జీ తియేచా ధింవసా19 | రాహీల కైసా అపూర్ణ | ||౧౧౨|| 
112. అసలు అకోలానుండి శిరిడీకి వచ్చింది, ఖిచడీని అర్పించే కోరికతోనే కదా! మరి అది జరగక పోతే, ఊరికే ఎలా ఉండగలదు? 
కోణాచేంహీ కాంహీ న మానితా | పడదా స్వహస్తే సారూన వరతా | 
కరూని నిజప్రవేశ నిజసత్తా20 | కామనాపూర్తతా సాధిలీ | ||౧౧౩|| 
113. అందుకే, ఎవరి మాటా వినకుండా, తన చేతులతో తెరను తొలగించి, తనంతట తాను ఉత్సాహంతో లోపలికి వెళ్ళి, తన కోరికను తీర్చుకుంది. 
తేవ్హా బాబాంనీ నవల కేలే | ఖిచడీలాగీ ఇతుకే భుకేలే | 
కీ తీచ ఆధీ మాంగూ సరలే | తాటచి ధరిలే దో హాతీ | ||౧౧౪|| 
114. అప్పుడు, విచిత్రంగా, ఆ ఖిచడీ కోసమే ఎదురు చూస్తున్నట్లు, ముందుగా దానినే అడిగి, బాబా రెండు చేతులతో పళ్ళాన్ని తీసుకున్నారు. 
ఖిచడీ పాహూన జాహలా ఉల్హాస | ఉచలూనియా ఘాసావర ఘాస | 
బాబాంనీ సూదిలే నిజముఖాస | కౌతుక సమస్తాంస వాటలే | ||౧౧౫|| 
115. ఖిచడీని చూసి, ఎంతో సంతోషంగా, ముద్దమీద ముద్ద తీసుకుని, నోట్లో పెట్టుకున్నారు. అందరూ ఆశ్చర్యంగా చూడసాగారు. 
పాహూని బాబాంచీ తీ ఆతురతా | విస్మయ దాటలా సర్వాచే చిత్తా | 
ఖిచడీచీ కథా పరిసతా | వాటలీ అలౌకికతా సాఈచీ | ||౧౧౬|| 
116. బాబా ఆతురతను చూసి, అందరి మనసులో ఆశ్చర్యం కలిగింది. కాని, ఖిచడీ కథ విన్న తరువాత, వారికి సాయియొక్క అలౌకిక శక్తి అర్థమైంది. 
ఆతా యేథూన పుఢీల కథా | ఏకతా ప్రేమ దాటేల చిత్తా | 
ఎక గుజరాతీ బ్రాహ్మణ సేవేకరితా | ఆలా అవచితా శిరడీస | ||౧౧౭|| 
117. ఇప్పుడు, ఇక తరువాతి కథను వింటే, మనసులో ప్రేమ పుడుతుంది. బాబా సేవ చేయటానికి, ఒక గుజరాతి బ్రాహ్మణుడు, అనుకోకుండా శిరిడీ వచ్చాడు. 
రావబహాదూర సాఠ్యాంచే21 పదరీ | ఆరంభీ కేలీ జయానే చాకరీ | 
తయా శుద్ధ సేవాభ్యంతరీ | లాధలీ పాయరీ బాబాంచీ | ||౧౧౮|| 
118. మొదట అతడు రావుబహాద్దూరు సాఠే దగ్గర పని చేశాడు. అక్కడ నిజాయితీగా పని చేయటం వలన, అతనికి బాబా పాదాల దగ్గర ఆశ్రయం దొరికింది. 
తీహీ కథా బహుత గోడ | జయాసీ భక్తిప్రేమాచీ ఆవడ | 
కైసే శ్రీహరీ పురవీ కోడ | మనాచీ హోడ తే పరిసా | ||౧౧౯|| 
119. ఆ కథ కూడా చాలా గొప్పది. భక్తి ప్రేమలను కావాలని ఆశపడే వారి కోరికలను, శ్రీహరి ఎలా తీర్చుతాడో, వినండి. 
మేఘా తయాచే నామాభిధాన | సాఈ సవే ఋణానుబంధన | 
తేణే తో పావలా శిరడీ స్థాన | కథానుసంధాన తత్పర వ్హా | ||౧౨౦||
120. అతని పేరు మేఘా. సాయితో ఏదో ఋణానుబంధం ఉండటం వలన, శిరిడీలో అతనికి చోటు దొరికింది. కాని, అతని కథను శ్రద్ధగా ఇప్పుడు వినండి. 

సాఠే ఖేడాజిల్హ్యాచే ప్రాంత22 | తేథే హా మేఘా భేటలా అవచిత | 
ఠేవిలా తయాస తైనాతీంత | శివాలయీ నిత్య పూజేస | ||౧౨౧|| 
121. ఖేడా జిల్లాకు ప్రాంతీయ అధికారిగా సాఠే పని చేస్తున్నప్పుడు, అక్కడ ఈ మేఘా, అనుకోకుండా అతనికి కలిశాడు. అతనిని శివాలయంలో నిత్య పూజా సేవలో, సాఠే నియమించాడు.
పుఢే హే సాఠే శిరడీస ఆలే | తేంచ తయాంచే భాగ్య ఉదేలే | 
తేథే మహారాజ సాఈ జోడలే | చిత్త జడలే తచ్చరణీ | ||౧౨౨|| 
122. తరువాత, సాఠే శిరిడీ వచ్చాడు. అతని వెనుకటి జన్మల పుణ్యం వలన, శిరిడీలో సాయి మహారాజు దర్శనమై, వారి పాదాలలో మనసు లీనమైంది. 
యాత్రేకర్యాంచా పాహూని రగడా | ఝాలా తయాంచే మనాచా ధడా | 
అసావా యేథే ఆపులా వాడా | సోయ బిర్హాడా లాగేల | ||౧౨౩|| 
123. శిరిడీకి వస్తున్న యాత్రికుల గుంపును చూసి, తాను కూడా అక్కడికి వచ్చి ఉండటానికి, ఒక వాడా కట్టాలని, నిర్ణయించుకున్నాడు. 
మగ పుఢారీ గ్రామస్థ మిళవిలే | తయా జాగేచే సంపాదన కేలే | 
జేథే బాబా ఆరంభీ ప్రకటలే | వాడ్యాచే ఠరవిలే తే స్థల | ||౧౨౪|| 
124. దాని కోసం, అక్కడి గ్రామ పెద్దలను కలుసుకున్నాడు. మొట్ట మొదట బాబా కనిపించిన స్థలాన్ని కొని, అక్కడే వాడా నిర్మించాలని నిర్ణయించ బడింది. 
యా పవిత్ర జాగేచే మహిమాన | చతుర్థాధ్యాయీంచ పూర్వవర్ణన | 
ద్విరుక్తీచే నాహీ ప్రయోజన | చాలవూ నిరూపణ పుఢారా | ||౧౨౫|| 
125. ఈ పవిత్ర స్థలంయొక్క మహిమ గురించి, నాలుగవ అధ్యాయంలో పూర్తిగా వర్ణించబడింది. మరల ఇక్కడ చెప్పటం అనవసరం. తరువాతి సంగతి చూద్దాము. 
అసే మేఘాచే సంచిత మోఠే | లాధలే రావబహాదూర సాఠే | 
తేవ్హాంచ తో లాగలా పరమార్థవాటే | నేటే పాటే తయాంచ్యా | ||౧౨౬|| 
126. మేఘాయొక్క గొప్ప పుణ్యం కలిసి రావటంతో, అతనికి రావు బహాద్దూరు సాఠే లభించాడు. సాఠే యొక్క విపరీతమైన కృషి వలనే, మేఘా పరమార్థ మార్గానికి వచ్చాడు. 
పరిస్థితీస హోఊని వశ | పావలా హోతా కర్మభ్రంశ | 
తయాస దేఊని గాయత్ర్యుపదేశ | కరవిలా ప్రవేశ సన్మార్గీ | ||౧౨౭|| 
127. పరిస్థితుల ప్రభావం వలన, మేఘా కర్మ భ్రష్ఠుడు కాగా, సాఠే అతనికి గాయత్రి మంత్రాన్ని ఉపదేశించి, అతనిని మంచి దారిలో పెట్టాడు. 
మేఘా సాఠ్యాంచే సేవేస లాగలా | పరస్పరాంశీ ఆదర వాఢలా | 
గురూచ మేఘా భావీ సాఠ్యాంలా | లోభహీ జడలా తయాంచా | ||౧౨౮|| 
128. సాఠే దగ్గర మేఘా పని చేస్తుండగా, వారిలో ఒకరికొకరికి చాలా ఆదరణ పెరిగింది. సాఠేను తన గురువులా మేఘా భావించాడు. అతనిపై అభిమానం కూడా పెరిగింది. 
అసో ఎకదా సహజ బోలతా | నిజగురూచే మాహాత్మ్య వానితా | 
ప్రేమ దాటలే సాఠ్యాంచే చిత్తా | మేఘాస సాదరతా పుసతీ | ||౧౨౯|| 
129. మాటా మాటలో ఒక సారి, తమ గురువుయొక్క మహాత్మ్యాన్ని వర్ణిస్తుండగా, సాఠే హృదయంలో ప్రేమ పొంగింది. మేఘాతో ప్రేమతో సాఠే ఇలా అన్నాడు. 
బాబాంస ఘాలావే గంగోదకస్నాన | ఇచ్ఛా హీ మాఝీ మనాపాసూన | 
తదర్థ తుజ శిరడీలాగూన | పాఠవితో జాణ ముఖ్యత్వే | ||౧౩౦||
130. ‘నా మనసు పూర్తిగా, బాబాకు పవిత్రమైన గంగతో స్నానం చేయించాలని నా కోరిక. ముఖ్యంగా దీనికోసమే నిన్ను శిరిడీకి పంపుతున్నాను. 

శివాయ తుఝీ అనన్య సేవా | పాహూని వాటే మాఝియా జీవా | 
సద్గురూచా తుజ సంగమ ఘడావా | పాయీ జడావా తవ భావ | ||౧౩౧|| 
131. ‘అంతే కాక, అర్పిత భావంతో చేసే నీ సేవను చూసి, నీవు సద్గురువును ఆశ్రయించాలని, వారి పాదాల మీద నీకు భక్తి కలగాలనీ, నా మనసులోని కోరిక. 
సార్థక హోఈల తవ దేహాచే | పరమ కల్యాణ యా జన్మాచే | 
జా జా కాయా మనే వాచే | లాగే సద్గురూచే పాయాంస | ||౧౩౨|| 
132. ‘నీ దేహం సార్థకమౌతుంది. నీ జన్మ ఎంతో శుభప్రదమౌతుంది. వెళ్ళి, నీ మనసు, మాట మరియు పనులతో సద్గురువు పాదాలను ఆశ్రయించు’ అని చెప్పాడు. 
మేఘా పుసే తయాంచీ జాత | వస్తుతః సాఠ్యాంసహీ తీ అజ్ఞాత | 
మ్హణతీ కోణీ అవింధహీ వదత | బైసతీ మశీదీంత మ్హణవూనీ | ||౧౩౩|| 
133. అప్పుడు మేఘా ఆ గురువుయొక్క జాతి గురించి అడిగాడు. అసలు, సాఠేకు కూడా ఈ సంగతి తెలియదు. ‘మసీదులో ఉండటం వలన, కొందరు వారిని ‘అవింధ’ (ముస్లిము) అని అంటారు’, అని సాఠే చెప్పాడు. 
అవింధ హా శబ్ద కానీ పడతా | జాహలీ మేఘామనీ దుశ్చిత్తతా | 
నాహీ నీచ యవనాపరతా | కాయ గురుతా తయాచీ | ||౧౩౪|| 
134. ‘అవింధ’ అనే శబ్దం చెవిన పడగానే, మేఘా మనసులో చాలా కలవరమైంది. ‘ముస్లిముల కంటే నీచులు ఎవరూ ఉండరు, అలాంటివాడు గురువేమిటి?’ 
నాహీ మ్హణతా సాఠే క్షోభతీ | హోయ మ్హణతా పావేన దుర్గతీ | 
కరావే కాయ చాలేనా మతీ | చింతావర్తీ తొ పడలా | ||౧౩౫|| 
135. ‘వెళ్ళను’ అంటే సాఠే బాధపడతాడు. పోనీ, ‘సరే’ అని ఒప్పుకుంటే, నరకానికి పోతాడు. ఏం చేయాలో తోచక, మేఘా విపరీతంగా చింతించ సాగాడు. 
ఇకడే ఆడ తికడే విహీర | దోలాయమాన మనీ అస్థిర | 
పరీ సాఠ్యాంచా ఆగ్రహ ఫార | కేలా నిర్ధార దర్శనాచా | ||౧౩౬|| 
136. ముందు నుయ్యి, వెనుక గొయ్యివంటి పరిస్థితిలో ఇరుక్కున్నాడు. కాని, సాఠే వెళ్ళమని చాలా బలవంత పెట్టగా, వెళ్ళి, దర్శనం చేసుకోవటానికి నిశ్చయించుకున్నాడు. 
పుఢే మేఘా శిరడీస ఆలా | మశీదీచే అంగణీ పాతలా | 
పాయరీ జో చఢూ లాగలా | బాబాంనీ లీలా ఆరంభిలీ | ||౧౩౭|| 
137. తరువాత, మేఘా శిరిడీకి వచ్చాడు. మసీదు ప్రాంగణం లోకి వెళ్ళి, మెట్లు ఎక్కుతుండగా, బాబా తమ లీలను ఆరంభించారు. 
ఉగ్ర స్వరూప ధారణ కేలే | పాషాణ హాతీ ఘేఊన వదలే | 
“ఖబరదార పాయరీవర పాఊల ఠేవిలే | యవనే వసవిలే హే స్థాన | ||౧౩౮|| 
138. ఎంతో కోపంతో, చేత్తో రాయిని పుచ్చుకుని, “ఖబర్దార్, మెట్లపై అడుగు పెట్టావంటే! ఇక్కడ యవనుడు (ముస్లిము) ఉన్నాడు. 
తూ తో బ్రాహ్మణ ఉంచ వర్ణ | మీ తో నీచాచా నీచ యవన | 
హోఈల విటాళ తుజలాగూన | జాఈ పరతోన మాఘారా” | ||౧౩౯|| 
139. “నువ్వేమో గొప్ప బ్రాహ్మణ కులానికి చెందినవాడు, నేనేమో నీచులలో నీచుడైన యవనుణ్ణి. నీవు మైల పడిపోతావు. వెనక్కు తిరిగి పో, ఇప్పుడే!” అని అరిచారు. 
తే కాతావలేపణాచే రూప | దుజే ప్రళయరుద్రాచే స్వరూప | 
పహాణారాంస హోత థరకాంప | చళీ కాంపత తంవ మేఘా | ||౧౪౦||
140. అపర ప్రళయ రుద్రుని వలె, కోపంతో నిండిన బాబాయొక్క ఆ రౌద్ర రూపాన్ని చూసిన వాళ్ళకు వణుకు పుట్టింది. మేఘా వణికి పోయాడు. 

పరీ హా రాగ కేవళ వరవర | అంతరీ దయేచా వాహే పూర | 
మేఘా థక్క విస్మయనిర్భర | కైసే మదంతర కళలే యా | ||౧౪౧|| 
141. కాని, ఆ కోపం పైపైనే. బాబా మనసులో దయ, ప్రేమ అనేవి ఎప్పుడూ నదిలా ప్రవహిస్తూంటుంది. మేఘాకు చాలా ఆశ్చర్యమై, ‘నా మనసులోని ఆలోచనలను వారు ఎలా తెలుసుకున్నారు?’ అని అనుకున్నాడు.
కోఠే ఖేడా జిల్హా దూర | కోఠే లాంబ అహమదనగర | 
మాఝే వికల్పాకృష్ట అంతర | ఆవిష్కరణ హే త్యాంచే | ||౧౪౨|| 
142. ‘దూరంలో ఉన్న ఆ ఖేడా జిల్లా ఎక్కడ? ఇంత దూరంగా ఉన్న అహమ్మదునగరు ఎక్కడ? ఎన్నో అనుమానాలతో నిండిన నా మనసుయొక్క ప్రతిబింబమే బాబా కోపం’ అని అనుకున్నాడు. 
బాబా జో జో మారూ ధాంవత | తో తో మేఘాచే ధైర్య ఖచత | 
పాఊల ఎకేక మాగేంచ పడత | జావయా న ధజత పుఢారా | ||౧౪౩|| 
143. కొట్టాలని బాబా ఎంతెంత ముందుకు వస్తుంటే, అంతంత ధైర్యం సడలి, మేఘా ముందుకు వెళ్ళే సాహసం చేయక, ఒక్కో అడుగు వెనక్కు వెళ్ళాడు. 
తైసాచ కాంహీ దివస రాహిలా | బాబాంచా రాగరంగ పాహిలా | 
శక్య తీ సేవా కరీత గేలా | పరీ న పటలా దృఢ విశ్వాస | ||౧౪౪|| 
144. అలాగే కొన్ని రోజులు మేఘా శిరిడీలో ఉన్నాడు. బాబాయొక్క స్వభావాన్ని తెలుసుకోవటానికి ప్రయత్నిస్తూ, తన శక్తికొలది సేవ చేస్తూండేవాడు. కాని, ఎంతకూ అతనికి బాబాపై నమ్మకం కుదరలేదు. 
పుఢే మగ తో ఘరాసీ గేలా | జ్వరార్త ఝాలా అంథరూణీ ఖిళిలా | 
తేథే బాబాంచా ధ్యాస లాగలా | పరతోని ఆలా శిరడీస | ||౧౪౫|| 
145. కనుక, తరువాత ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు. అక్కడ జ్వరం వచ్చి, మంచాన పడ్డాడు. ఆ కాలంలో బాబాను చూడాలనే కోరిక పెరగ సాగింది. అందుకే, మరల శిరిడీకి వచ్చాడు. 
తో జో ఆలా తోచ రమలా | సాఈపాయీ భావ జడలా | 
సాఈచా అనన్య భక్త జాహలా | సాఈచ త్యాజలా ఎక దేవ | ||౧౪౬|| 
146. మరల వచ్చిన తరువాత, మేఘాకు అక్కడే ఆనందం కలిగి, సాయి పాదాలమీద భక్తి పెరిగి, సాయికి అంకిత భక్తుడయ్యాడు. అతనికి సాయియే ఏకైక దైవం. 
మేఘా ఆధీంచ శంకరభక్త | హోతా సాఈపదీ అనురక్త | 
శంకరచి భావీ సాఈనాథ | తోచ ఉమానాథ తయాచా | ||౧౪౭|| 
147. మొదటినుండీ మేఘా శివభక్తుడు. సాయి పాదాల మీద నమ్మకం పెరిగి, సాయినాథుని శంకరుని వలెనే భావించ సాగాడు. సాయియే అతని ఉమానాథుడు. 
కరీ మేఘా అహర్నిశ | సాఈ శంకర నామఘోష | 
బుద్ధి హీ తదాకార అశేష | చిత్త కిల్మిషవిరహిత | ||౧౪౮|| 
148. ఇక రాత్రింబవళ్ళు ‘సాయి శంకర’ అని నామాన్ని మేఘా ఎల్లప్పుడూ జపించేవాడు. సాయి శంకరునితో అతని మనసు లీనమై, పరిశుద్ధమైంది. 
ఝాలా సాఈచా అనన్య భక్త | సాఈస ప్రత్యక్ష శంకర భావిత | 
శంకర శంకర ముఖే గర్జత | అన్య దైవత మానీనా | ||౧౪౯|| 
149. సాయికి అంకిత భక్తుడై, సాయియే ప్రత్యక్ష శంకరుడని అనుకునేవాడు. ‘శంకరా! శంకరా!’ అని నోటితో గట్టిగా పలికేవాడు. మిగతా ఏ దేవతలనూ ఒప్పుకునే వాడు కాదు. 
సాఈచ త్యాచే దేవతార్చన | సాఈచ త్యాచా గిరిజారమణ | 
యేచ దృష్టీచా ఠాయ ఘాలూన | నిత్య ప్రసన్నమన మేఘా | ||౧౫౦||
150. సాయియే అతని దేవతార్చన. సాయియే అతని గిరిజారమణుడు. ఈ గట్టి నమ్మకంతో, మేఘా ఎల్లప్పుడూ సంతోషంగా ఉండేవాడు. 

శంకరాస బేలాచీ ఆవడ | శిరడీంత నాహీ బేలాచే ఝాడ | 
మేఘా తదర్థ కోస దీడకోస | జాఊని నిజ చాడ పురవితసే | ||౧౫౧|| 
151. శంకరునికి బిల్వపత్రి అంటే ప్రీతి. కాని, శిరిడీలో బిల్వ చెట్టు లేదు. దాని కోసం, మేఘా రెండు, మూడు మైళ్ళ దూరం వెళ్ళి, శంకరునికి బిల్వపత్రిని అర్పించాలనే తన కోరికను తీర్చుకునేవాడు. 
దీడ కోసాచా కాయ పాడ | బేలాలాగీ లంఘితా పహాడ | 
పరీ పూజేచే పురవితా కోడ | ఫేడితా హోడ మనాచీ | ||౧౫౨|| 
152. అతనికి రెండు మూడు మైళ్ళు ఒక లెక్కా! బిల్వపత్రితో సరిగ్గా పూజ చేయాలన్న తన మనసులోని కోరికను తీర్చుకోవటానికి, కొండలను కూడా దాటగలిగే వాడు. 
లాంబలాంబూన బేల ఆణావా | పూజాసంభార పూర్ణ మిళవావా | 
గ్రామదేవాంచా అనుక్రమ ఘ్యావా | సర్వాంస వహావా యథావిధీ | ||౧౫౩|| 
153. ఎంతో దూరంనుండి బిల్వపత్రిని తెచ్చి, పూజా సామానులతో ఉంచి, గ్రామదేవతలను వరుసగా, నియమ ప్రకారంగా, పూజించే వాడు. 
మగ త్యాచ పావలీ జావే మశీదీ | ప్రేమే వందావీ బాబాంచీ గాదీ | 
కరూనియా పాదసంవాహనాది | పాదతీర్థ ఆధీ సేవీ తో | ||౧౫౪|| 
154. ఆ పూజలు ముగిసిన తరువాత, వెంటనే మసీదుకు వెళ్ళి, ప్రేమతో బాబా ఆసనానికి నమస్కరించి, వారి పాదాలను అదిమి, వారి పాదాలను కడిగి, ఆ నీరును పాద తీర్థంగా తీసుకునే వాడు. 
మేఘాచియా ఆణిక కథా | ఆనంద హోఈల శ్రవణ కరీతా | 
గ్రామదేవాంవిషయీ ఆదరతా | దిసేల వ్యాపకతా సాఈచీ | ||౧౫౫|| 
155. మేఘాయొక్క ఇంకొక కథను వింటే, శ్రోతలకు ఆనందం కలిగి, గ్రామదేవతల గురించి సాయికి ఉన్న భక్తి, గౌరవం, వారు అన్ని చోట్ల ఉండేది తెలుస్తుంది. 
మేఘా శిరడీస అసేపర్యంత | దుపారాచీ ఆరతీ కరీతో నిత | 
పరీ ఆధీ గ్రామదేవ సమస్త | పుజూన మశీదీంత జాత అసే | ||౧౫౬|| 
156. శిరిడీలో ఉన్నంత వరకూ, ప్రతి రోజూ మధ్యాహ్న ఆరతిని మేఘాయే చేసేవాడు. కాని, ముందుగా అన్ని గ్రామదేవతలను పూజించి, తరువాత మసీదుకు వెళ్ళేవాడు. 
ఏసా తయాచా నిత్యక్రమ | ఎకే దిసీ చుకలా హా అనుక్రమ | 
ఖండోబాచ్యా పూజేచా అతిక్రమ | ఘడలా పరిశ్రమ కరితాంహీ | ||౧౫౭|| 
157. ఇది అతని దినచర్య. ఒక రోజు, అతను పాటించే ఈ పద్ధతి తప్పింది. ఎంత ప్రయత్నించినా, ఖండోబా దేవుని పూజ చేయలేక పోయాడు. 
పూజా కరాయా కేలా యత్న | ద్వార నుఘడే కరితా ప్రయత్న | 
మ్హణూన తీ పూజా తైసీచ వగళూన | ఆలా తో ఘేఊన ఆరతీ | ||౧౫౮|| 
158. పూజ చేయాలని అనుకున్నాడు కాని, గుడి తలుపులు అసలు తెరుచుకోలేదు. అందుకే, ఆ పూజను చేయకుండానే, బాబా ఆరతిని చేయటానికి మసీదుకు వచ్చాడు. 
తేవ్హా బాబా వదతీ తయాలా | “పూజేంత త్వా ఆజలా ఖండ పాడిలా | 
పూజా పావల్యా సర్వ దేవాంలా | ఎక రాహిలా పూజేవీణ | ||౧౫౯|| 
159. వెంటనే బాబా అతనితో, “ఈ రోజు నీ పూజ పూర్తి కాలేదు. దేవతలందరి పూజ జరిగినా, ఒకరి పూజ మాత్రం జరగలేదు. 
జా తీ కరూని యే మగ యేథే” | మేఘా వదే “దార బంద హోతే | 
ఉఘడూ జాతా ఉఘడేనా తే | వగళణే పూజేతే భాగ ఆలే” | ||౧౬౦||
160. “వెళ్ళు. ముందు ఆ పూజ చేసి, తరువాత ఇక్కడికి రా” అని అనగా, ‘తలుపులు మూసి ఉన్నాయి. వానిని తెరవాలనుకున్నా తెరచుకోలేదు. కనుక, ఆ పూజను వదిలి పెట్టవలసి వచ్చింది’ అని మేఘా చెప్పాడు. 

బాబా వదతీ “జా తూ పాహే | దార ఆతా ఉఘడే ఆహ” | 
మేఘా తాత్కాళ జాయ లవలాహే | అనుభవలాహో బోలాచా | ||౧౬౧|| 
161. “వెళ్ళి చూడు, తలుపులు ఇప్పుడు తెరిచే ఉన్నాయి” అని బాబా చెప్పారు. మేఘా వెంటనే గబగబా వెళ్ళాడు. బాబా మాటలలోని నిజం అతనికి అనుభవమైంది.
ఖండేరాయాచీ పూజా కేలీ | మేఘాచీహీ మళమళ గేలీ | 
పుఢే బాబాంనీ కరూ దిధలీ | పూజా ఆపులీ మేఘాలా | ||౧౬౨|| 
162. ఖండేరాయుని పూజ చేశాడు. అలా అతని మనసులోని అలజడి శాంతించింది. తరువాత బాబా మేఘాను తమ పూజను చేయనిచ్చారు. 
మగ గంధ పుష్పాది అష్టోపచార | పూజా సమర్పీ అతి సాదర | 
యథాశక్తి దక్షిణా హార | ఫలభారహీ అర్పితసే | ||౧౬౩|| 
163. ఎంతో భక్తితో, గంధం పువ్వులు మొదలైన వాటితో, అష్టోపచార పూజను చేసి, తన శక్తి కొలది, పూలమాల, పళ్ళతో దక్షిణను అర్పించాడు. 
ఎకదా మకర సంక్రాంతి దినీ | గోదావరీచే ఆణూన పాణీ | 
బాబాంస అభ్యంగ చందన చర్చునీ | ఘాలావే స్నాన మనీ ఆలే | ||౧౬౪|| 
164. ఒక సారి, మకర సంక్రాంతి రోజున, గంధంతో నలుగు పెట్టి, గోదావరి నీటితో, బాబాకు అభ్యంగన స్నానం చేయించాలనే కోరిక, మేఘాకు కలిగింది. 
ఆజ్ఞేలాగీ పిచ్ఛా పురవితా | ఇచ్ఛేస యేఈల తే కర జా మ్హణతా | 
మేఘా ఘాగర ఘేఊని తత్వతా | పాణియాకరితా నిఘాలా | ||౧౬౫|| 
165. బాబా అనుమతి కోసం, వారి వెంట పడి, మరీ బలవంత పెట్టాడు. వారు చివరికి, “సరే, ఇష్టం వచ్చినట్లు చేసుకో, పో” అని అన్నారు. వెంటనే, మేఘా కుండను తీసుకుని, నీటి కోసం బయలుదేరాడు. 
ఆలా న ఉదయాచలీ జో తరణీ | మేఘా నిఘే రిక్తకలశపాణీ | 
నిరాతపత్ర అనవాణీ | ఆణూ పాణీ గోమతీసీ | ||౧౬౬|| 
166. సూర్యుడు ఉదయించక మునుపే, గొడుగుగాని, చెప్పులు కాని లేకుండా, ఖాళీ కుండను చేతబట్టుకుని, నీరు తేవటానికి, మేఘా గోదావరికి వెళ్ళాడు. 
జాతా యేతా ఆఠ కోస | లాగేల మార్గ క్రమావయాస | 
పడతీల కష్ట ఆణి సాయాస | స్వప్నీంహీ తయాస యేఈనా | ||౧౬౭|| 
167. రాను పోను ఎనిమిది కోసలు (పదహారు మైళ్ళు) నడవాలి. అలా నడవడం కష్టంతో కూడిన పని అని, అతనికి కలలో కూడా అనిపించనే లేదు. 
హీ తో మేఘాస నాహీ చింతా | నిఘాలా తో అనుజ్ఞా మిళతా | 
అసతా నిశ్చయాచీ దృఢతా | కార్యోల్లాసతా సవేంచ | ||౧౬౮|| 
168. మేఘాకు ఆ చింతే లేదు. బాబా అనుమతి లభించగానే, బయలుదేరాడు. నిశ్చయం బలంగా ఉంటే, చేతిలోని పని చేయటానికి ఎంతో ఉత్సాహం పుట్టుకొస్తుంది. 
గంగోదకే సాఈస స్నాన | ఘాలావే ఏసే హోతా మన | 
కైచే సాయాస కైచా శీణ | ఎక ప్రమాణ దృఢ శ్రద్ధా | ||౧౬౯|| 
169. సాయికు గంగ నీటితో స్నానం చేయించాలని మనసులో అనుకున్నాక, ఇక కష్టం ఎక్కడిది? అలసట ఎక్కడిది? అనుకున్నది సాధించటానికి బలమైన నమ్మకమొకటే చాలు. 
అసో ఏసే తే పాణీ ఆణీలే | తామ్ర గంగాలయీ రిచవిలే | 
స్నానార్థ ఉఠావే ఆగ్రహ చాలలే | పరీ న మానిలే బాబాంనీ | ||౧౭౦||
170. ఇలా, నీరును తెచ్చి, రాగి గంగాళంలో పోశాడు. ఇక స్నానానికి లెమ్మని, బాబాను ఒకటే బలవంత పెట్ట సాగాడు. కాని, బాబా ఒప్పుకోలేదు. 

మాధ్యాన్హీచీ ఆరతీ ఝాలీ | మండళీ ఘరోఘరీ నిఘోన గేలీ | 
ఝాలీ స్నానాచీ తయారీ సగళీ | దుపార భరలీ మేఘా వదే | ||౧౭౧|| 
171. మధ్యాహ్న ఆరతి అయింది. భక్తులంతా తమ ఇళ్ళకు వెళ్ళిపోయారు. ‘స్నానానికి అంతా సిద్ధంగా ఉంది, అప్పుడే మధ్యాహ్నమై పోయింది’ అని మేఘా చెప్పాడు. 
పాహూని మేఘా అత్యాగ్రహీ | మగ తో సాఈ లీలా విగ్రహీ | 
కర మేఘాచా నిజకరాంహీ | ధరూని పాహీ సంబోధీ | ||౧౭౨|| 
172. మేఘా పట్టిన పట్టు విడవక పోవటం చూసి, లీలలు చూపటానికే అవతరించిన సాయి, మేఘా చేతిని తమ చేత్తో పట్టుకుని, నచ్చ చెప్పసాగారు. 
“నకోరే మజ గంగాస్నాన | ఏసా కైసా తూ నాదాన | 
కిమర్థ మజ ఫకీరాకారణ | గంగాజీవన మజ కాయ” | ||౧౭౩|| 
173. “నాకు గంగా స్నానం వద్దురా! నువ్వింత అమాయకుడైతే ఎలా? ఫకీరునైన నాకు గంగ నీరెందుకు?” అని అన్నారు. 
పరీ మేఘా తే కాంహీ న ఏకే | శంకరసమ జో బాబాంస లేఖే | 
గంగాస్నానానే శంకర హారిఖే | హే ఎకచి ఠాఉకే తయాతే | ||౧౭౪|| 
174. కాని, మేఘా అవేమీ వినిపించుకునే స్థితిలో లేడు. అతనికి తెలిసిందల్లా ఒకటే. తనకి బాబాయే శంకరుడు. గంగతో స్నానం చేయిస్తే, శంకరుడు ఆనందిస్తాడు, అంతే! 
మ్హణే “బాబా ఆజిచా దిన | మకరసంక్రాతీచా సణ | 
గంగోదకే శంకర స్నపన | కరితా సుప్రసన్న తో హోఈ” | ||౧౭౫|| 
175. ‘బాబా! ఈ రోజు మకర సంక్రాంతి పండుగ. గంగ నీటితో స్నానం చేయిస్తే, శంకరుడు ప్రసన్నుడవుతాడు’ అని చెప్పాడు. 
మగ పాహూని తయాచే ప్రేమ | ఆణి తయాచా అఢళ నేమ | 
మ్హణతీ “పురవీ తుఝాచి కామ” | శుద్ధాంతర్యామ మేఘాచే | ||౧౭౬|| 
176. అతని అంతులేని ప్రేమను, శుద్ధమైన మనసును, బలమైన నిశ్చయాన్ని చూసి, బాబా, “సరే, నీ కోరిక తీరుస్తాను” అని అన్నారు. 
ఏసే మ్హణూన మగ తే ఉఠలే | స్నానార్థ మాండిల్యా పాటావర బసలే | 
మస్తక మేఘాపుఢే ఓఢవలే | మ్హణతీ “ఇవలేంసే జళ ఘాలీ | ||౧౭౭|| 
177. అలా అంటూ, స్నానానికై వేసిన పీటపై కూర్చున్నారు. మేఘా ముందుకు తలను ఉంచి, “కొంచమే నీరు ఇక్కడ వేయి, 
సకళ గాత్రీ శిర ప్రధాన | కరీ తయావరీ లవజళ సించన | 
తే పూర్ణ స్నాన కేలియా సమాన | హే తరీ మానరే ఇతుకే” | ||౧౭౮|| 
178. “దేహానికంతటికీ తల ముఖ్యం. తలపై కాసిని నీరు ప్రోక్షిస్తే, పూర్తిగా స్నానం చేసినట్లే. దీనికైనా ఒప్పుకోరా!” అని అన్నారు. 
“బరే” మ్హణూన కలశ ఉచలిలా | శిరీ ఓతతా ప్రేమా జో దాటలా | 
“హర గంగే” మ్హణూన తో రిచవిలా | సబంధ ఓతిలా అంగావర | ||౧౭౯|| 
179. ‘సరే’ అని గంగాళాన్ని పైకెత్తి, బాబా తలపై కొంచెం కొంచెంగా పోస్తూ, ప్రేమ ఉప్పొంగగా, ‘హర గంగే!’ అంటూ మొత్తం నీరును బాబా శరీరంపైన గుమ్మరించాడు. 
మేఘాస అత్యంత ఆనంద ఝాలా | మాఝా శంకర సచైల న్హాణిలా | 
ఘడా రితా జై ఖాలీ ఠేవిలా | పాహూ లాగలా నవల తో | ||౧౮౦||
180. ‘నా శంకరునికి బట్టలతో స్నానం చేయించాను’ అని మేఘా ఆనందించి, గంగాళాన్ని క్రింద పెట్టి, బాబాను ఎంతో ఆశ్చర్యంతో చూడ సాగాడు. 

సర్వాంగీ జరీ ఓతిలే ఉదక | శిరచి తేవఢే ఓలే ఎక | 
ఇతర అవయవ సుకే ఠాక | వస్త్రీంహీ టాక న జలాచా | ||౧౮౧|| 
181. ఒంటిమీదంతా నీరు గుమ్మరించినా, బాబా తల మాత్రమే తడిసింది. మిగతా అన్ని అవయవాలు పొడిగానే ఉన్నాయి. వారి బట్టల మీద ఎక్కాడా చుక్క నీరైనా లేదు.
మేఘా జాహలా గలితాభిమాన | నికటవర్తీ విస్మయాపన్న | 
ఏసే భక్తాంచే లాడ ఆపణ | పురవీత సంపూర్ణ శ్రీసాఈ | ||౧౮౨|| 
182. మేఘా అభిమానం కరిగిపోయింది. దగ్గర ఉన్నవారంతా ఆశ్చర్యపోయారు. భక్తుల మురిపాలను, శ్రీసాయి ఇలా పూర్తిగా తీరుస్తారు. 
తుఝ్యా మనీ ఘాలావే స్నాన | జా ఘాల తుఝ్యా ఇచ్ఛేసమాన | 
త్యాంతహీ మాఝ్యా అంతరీచీ ఖూణ | సహజ జాణ లాధసీల | ||౧౮౩|| 
183. “స్నానం చేయించాలని నీ మనసులో అనుకున్నావు. సరే, నీ ఇష్ట ప్రకారమే కానియ్యి. కాని, అందులో కూడా, నాలో ఉన్న ప్రత్యేకత నీకు సహజంగానే తెలుస్తుంది”, అని ఈ లీల ద్వారా బాబా తెలుపుతున్నట్లు అనిపిస్తుంది. 
హేంచ సాఈభక్తీచే వర్మ | వ్హావా మాత్ర సుదైవే సమాగమ | 
మగ తయా కాంహీ న దుర్గమ | సర్వచి సుగమ క్రమేక్రమే | ||౧౮౪|| 
184. సాయి భక్తిలోని మర్మమిదే. భాగ్యం కొద్దీ, వారి పట్ల భక్తి కలిగితే, ఏదీ కష్టం కాదు. రానురాను అంతా సులభమే. 
బసతా ఉఠతా వార్తా కరితా | సకాళా దుపారా ఫేరియా ఫిరతా | 
భక్త శ్రద్ధా స్థైర్య ధరితా | ఈప్సితార్థా23 సంపాదీ | ||౧౮౫|| 
185. కూర్చున్నా, నిల్చున్నా, మాట్లాడుతున్నా, తెల్లవారి, మధ్యాహ్నం, బయట తిరుగుతున్నా, భక్తులకు చదరని నమ్మకం కలిగితే, తాము అనుకున్నదానిని తప్పకుండా సాధిస్తారు. 
పరీ ఏసీ కాంహీ ఖూణ | ప్రత్యక్ష వ్యవహారీ పటవూన | 
క్రమానుసార గోడీ లావూన | పరమార్థాకలన తో కరవీ | ||౧౮౬|| 
186. ప్రతి రోజూ చేసే ఇలాంటి చిన్న చిన్న పనుల ద్వారా, పరమార్థంలో ఆసక్తిని కలిగించి, భక్తులకు సాయి జ్ఞానాన్ని తెలియ చేసేవారు. 
ఏసీచ మేఘాచీ ఆణీక కథా | సుఖావతీల శ్రోతే పరిసతా | 
భక్తప్రేమ సాఈచే పహాతా | ఆనంద చిత్తా హోఈల | ||౧౮౭|| 
187. ఇలాంటిదే మేఘాయొక్క ఇంకొక కథ. దీనిని వింటే, సాయికి భక్తుల మీద గల ప్రేమను చూసి, శ్రోతలకు ఆనందం కలుగుతుంది. 
బాబాంచీ ఎక మోఠీ ఛబీ | హోతీ నానాంనీ24 జీ దిధలీ నవీ | 
తీ హీ మేఘా వాడ్యాంత ఠేవీ | పూజేస లావీ భక్తీనే | ||౧౮౮|| 
188. నానాసాహేబు తన దగ్గర ఉన్న బాబాయొక్క పెద్ద, కొత్త, పటాన్ని మేఘాకు ఇచ్చాడు. దానిని వాడాలో పెట్టి, ఎంతో భక్తిగా, మేఘా పూజించే వాడు. 
మశీదీంత ప్రత్యక్ష మూర్తీ | వాడ్యాంత ప్రతిమాపూర్ణ ప్రతికృతీ | 
దోనీ స్థళీ పూజా ఆరతీ | అహోరాత్రీ చాలలీ | ||౧౮౯|| 
189. మసీదులో ప్రత్యక్షంగా బాబాని, వాడాలో వారి ప్రతిరూపమైన పటాన్ని, రెండు చోట్లలోనూ మేఘా రాత్రి పగలు, ఆరతి, పూజను చేసేవాడు. 
ఏసీ సేవా హోతా హోతా | సహజ బారా మాస లోటతా | 
మేఘా పహాటే జాగృత అసతా | దేఖిలే దృష్టాంత తయానే | ||౧౯౦||
190. ఇలా ప్రతి రోజూ సాయి సేవ చేస్తూ, పన్నెండు నెలలు గడచిపోయాయి. ఒక తెల్లవారి ఝామున, మేఘా మెలుకువగా ఉన్నప్పుడు, అతను ఒక దృశ్యాన్ని చూశాడు. 

అసతా మేఘా శేజేప్రతీ | జరీ నిమీలిత నేత్రపాతీ | 
అంతరీ అసతా పూర్ణ జాగృతి | పాహే స్పష్టాకృతి బాబాంచీ | ||౧౯౧|| 
191. మేఘా ప్రక్క మీద కళ్ళు మూసుకుని ఉన్నా, మెలుకువతోనే ఉండగా, బాబా రూపాన్ని స్పష్టంగా చూశాడు. 
బాబాహీ జాణూని తయాచీ జాగృతీ | అక్షతా టాకూని బిఛాన్యావరతీ | 
“మేఘా త్రిశూల కాఢీరే” మ్హణతీ | గుప్త హోతీ తేథేంచ | ||౧౯౨|| 
192. మేఘా మేలుకుని ఉండటం చూసిన బాబా, అతని ప్రక్కపై అక్షతలు చెల్లి, “మేఘా, త్రిశూలాన్ని గీయరా!” అని చెప్పి, అక్కడే మాయమయ్యారు. 
హే బాబాంచే శబ్ద పరిసతా | డోళే ఉఘడలే అతి ఉల్హాసతా | 
పాహూని బాబాంచీ అంతర్ధానతా | బహు విస్మయతా మేఘాస | ||౧౯౩|| 
193. బాబా మాటలను విని, మేఘా ఎంతో ఉత్సాహంతో కళ్ళు తెరిచే సరికి, బాబా మాయమవటం చూసి చాలా ఆశ్చర్యపోయాడు. 
మేఘా తంవ పాహీ చోహోంకడే | తాందుళ శేజేవర జికడే తికడే | 
వాడ్యాచీ పూర్వవత బంద కవాడే | పడలే తే కోడే తయాస | ||౧౯౪|| 
194. మేఘా చుట్టూ చూశాడు. ప్రక్కపైన అక్షతలు ఇక్కడా అక్కడా పడి ఉన్నాయి. కాని, ఇంటి తలుపులు మునుపటి వలె మూసే ఉన్నాయి. అతనికి ఏమీ అర్థం కాలేదు. 
మశీదీసీ జాఊన తత్కాళీ | బాబాంచే దర్శన ఘేతేవేళీ | 
మేఘానే త్రిశూళకథా కథిలీ | ఆజ్ఞా మాగితలీ త్రిశూళాచీ | ||౧౯౫|| 
195. వెంటనే మసీదుకు వెళ్ళి, బాబా దర్శనం చేసుకుని, త్రిశూలం సంగతిని చెప్పి, త్రిశూలాన్ని గీయటానికి వారి అనుమతిని కోరాడు. 
దృష్టాంత సాద్యంత మేఘానే కథిలా | బాబా వదతీ “దృష్టాంత కసలా | 
శబ్ద నాహీ కా మాఝా పరిసిలా | కాఢ మ్హణితలా త్రిశూళ తో | ||౧౯౬|| 
196. మేఘా అంతా చెప్పాక, బాబా, “ఏం దృశ్యం? నా మాటలను గమనించలేదా? త్రిశూలాన్ని గీయమని చెప్పానుగా? 
దృష్టాంత మ్హణూని మాఝే బోల | జాతా కాయ కరాయా తోల | 
బోల మాఝే అర్థ సఖోల | నాహీ ఫోల అక్షరహీ” | ||౧౯౭|| 
197. “దృశ్యమని చెప్పి, నా మాటలను పరీక్షిస్తున్నావా? నా మాటలు అర్థంతో నిండినవి. ఒక అక్షరం కూడా పొల్లు కాదు”, అని అన్నారు. 
మేఘా మ్హణే “ఆపణ జాగవిలే | ఏసేంచ ఆరంభీ మజహీ వాటలే | 
పరీ దార నవ్హతే ఎకహీ ఖులే | మ్హణూన మానిలే తే తైసే” | ||౧౯౮|| 
198. మేఘా ‘మీరు మేలుకొలిపినట్లు అనిపించింది. కాని, ఒక్క తలుపు కూడా తెరచి లేదు. అందుకే, దానిని దృశ్యం అని అనుకున్నాను’ అని అన్నాడు. 
తయాస బాబాంచే ఏకా ఉత్తర | “మాఝియా ప్రవేశా నలగే దార | 
నాహీ మజ ఆకార నా విస్తార | వసే నిరంతర సర్వత్ర | ||౧౯౯|| 
199. దానికి, బాబా చెప్పినదాన్ని వినండి. “నేను రావటానికి ఏ తలుపూ అవసరం లేదు. నాకు ఆకారం కాని, రూపం కాని లేదు. నేనెప్పుడూ అన్ని చోట్లా ఉంటాను. 
టాకూనియా మజవరీ భార | మీనలా జో మజ సాచార | 
తయాచే సర్వ శరీరవ్యాపార | మీ సూత్రధార చాలవీ” | ||౨౦౦||
200. “నా మీద భారం వేసి, నన్ను ఎప్పుడూ ధ్యానిస్తూ, నాలో లీనమైన వారి దేహం చేయాల్సిన పనులన్నింటినీ, సూత్రధారినై నేను నడిపిస్తాను”, అని అన్నారు. 

అసో పుఢే నవల విందాన | త్రిశూళాచే ప్రయోజన | 
శ్రోతా పరిసిజే సావధాన | యేఈల అనుసంధాన ప్రత్యయా | ||౨౦౧|| 
201. తరువాత జరిగే, బాబాయొక్క అద్భుతమైన లీల గురించి, శ్రోతలు శ్రద్ధగా వింటే, త్రిశూలం సంగతి స్పష్టమౌతుంది.
యేరీకడే మేఘా జో పరతలా | త్రిశూళ కాఢావయా ఆరంభ కేలా | 
వాడియాంత ఛబీనికట భింతీలా | త్రిశూళ రేఖాటిలా రక్తవర్ణ | ||౨౦౨|| 
202. వాడాకు వెళ్ళి, బాబా పటం దగ్గర, గోడపై మేఘా త్రిశూలాన్ని గీయటం మొదలు పెట్టి, ఎర్రటి రంగుతో త్రిశూలాన్ని గీశాడు. 
దుసరేచ దివశీ మశీదీంత | ఆలా పుణ్యాహూన రామదాస భక్త | 
ప్రేమే బాబాంస నమస్కారిత | లింగ అర్పీత శంకరాచే | ||౨౦౩|| 
203. ఆ మరునాడే, పుణేనుండి రామదాసు భక్తుడు ఒకడు వచ్చి, బాబాకు సాష్టాంగ నమస్కారం చేసి, వారికి శివలింగాన్ని అర్పించాడు. 
ఇతక్యాంత మేఘాహీ తేథే ఆలా | బాబాంసీ సాష్టాంగ ప్రణామ కేలా | 
బాబా మ్హణతీ “హా శంకర ఆలా | సాంభాళీ యాజలా తూ ఆతా” | ||౨౦౪|| 
204. ఇంతలో, మేఘా కూడా అక్కడికి వచ్చి, బాబాకు సాష్టాంగ నమస్కారం చేశాడు. అతనితో బాబా “ఇదిగో శంకరుడు వచ్చాడు. ఇక నీవు అతనిని జాగ్రత్తగా చూసుకో” అని అన్నారు. 
ఏసే హోతా లింగ ప్రాప్త | త్రిశూళ దృష్టాంతాపాఠీ అవచిత | 
మేఘా తటస్థ లింగచి దేఖత | ప్రేమే సద్గదిత జాహాలా | ||౨౦౫|| 
205. త్రిశూలం గీయమని చెప్పిన దృశ్యం వెనుకే, ఇలా అకస్మాత్తుగా శివలింగం దొరకటం చూసి, మేఘా మాటలు రాక, లింగాన్నే చూస్తూ ఉండిపోయాడు. ప్రేమతో అతని గొంతు గద్గదమైంది. 
ఆణీక పాహాయా లింగాచా అనుభవ | కాకా సాహేబ దీక్షితాంచా అపూర్వ | 
శ్రోతా సాదర పరిసిజే సర్వ | జడేల భరవసా సాఈపదీ | ||౨౦౬|| 
206. ఈ లింగం గురించి, కాకాసాహేబు దీక్షితుకు కలిగిన, ఇంకొక అద్భుతమైన అనుభవాన్ని శ్రోతలు వింటే, సాయి పాదాల మీద వారికి ఉండే నమ్మకం, ఇంకా గట్టి పడుతుంది. 
యేరీకడే జో లింగ ఘేఊనీ | నిఘే మేఘా మశీదీంతునీ | 
దీక్షిత వాడ్యాంత స్నాన సారూనీ | నామస్మరణీ నిమగ్న | ||౨౦౭|| 
207. ఆ లింగాన్ని తీసుకుని, మేఘా మసీదునుండి వాడాకు వెళ్ళాడు. అక్కడ, దీక్షితు స్నానం చేసి, నామస్మరణలో లీనమై ఉన్నాడు. 
ధూతవస్త్రే అంగ పుసూన | శిళేవరీ ఉభే రాహూన | 
టువాల డోఈవర ఘేఊన | కరీత స్మరణ సాఈచే | ||౨౦౮|| 
208. రాతి బండపై నిలుచుని, శుభ్రమైన బట్టతో దేహాన్ని తుడుచుకుని, తువాలును తలపై వేసుకుని, సాయిని తలచుకుంటూ ఉన్నాడు. 
నిత్యనేమా అనుసరూన | శిరోభాగ ఆచ్ఛాదూన | 
కరీత అసతా నామస్మరణ | లింగదర్శన జాహలే | ||౨౦౯|| 
209. రోజూ పాటించే పద్ధతి ప్రకారం, తలపై కప్పుకుని, నామస్మరణ చేస్తుండగా, ధ్యానంలో అతనికి శివలింగం కనిపించింది. 
చాలలే అసతా నామస్మరణ | ఆజచి కా వ్హావే లింగదర్శన | 
ఏసే జో దీక్షిత విస్మయాపన్న | మేఘా సుప్రసన్న సన్ముఖ | ||౨౧౦||
210. ‘నామస్మరణలో ఉండగా, ఇవాళ శివలింగ దర్శనం ఎందుకు అయింది’ అని దీక్షితు ఆశ్చర్యపోతూ ఉంటే, అతని ఎదుట ఎంతో ఆనందంతో మేఘా కనిపించాడు. 

మ్హణే మేఘా “పహా కాకా | లింగ బాబాంనీ దిధలే విలోకా” | 
కాకా పావలే సవిస్మయ హరిఖా | లింగ విశేఖా దేఖునీ | ||౨౧౧|| 
211. ‘కాకా! చూడండి, బాబా శివలింగాన్ని ఇచ్చారు’ అంటూ మేఘా అన్నాడు. విశేషమైన ఆ శివలింగాన్ని చూసి, కాకాకు ఆశ్చర్యం, ఆనందం రెండూ కలిగాయి. 
రూపరేఖా ఆకార లక్షణీ | ఆలే ధ్యానీ జే పూర్వక్షణీ | 
తేంచ తే లింగ పాహూన తత్క్షణీ | దీక్షిత మనీ సుఖావలే | ||౨౧౨|| 
212. ఇంతకు మునుపే ధ్యానంలో, తను చూసిన లింగంయొక్క రూపురేఖలు, ఆకార లక్షణాలుగల ఆ లింగాన్ని వెంటనే నిజంగా చూడటంతో, దీక్షితుకు చాలా సంతోషమైంది. 
అసో పుఢే మేఘాచే హాతూన | త్రిశూళలేఖన హోఊన పూర్ణ | 
ఛవీసంన్నిధ లింగ స్థాపన | సాఈనీ కరవూన ఘేతలే | ||౨౧౩|| 
213. అటు తరువాత, మేఘా త్రిశూలాన్ని గీచిన మీద, తమ పటం దగ్గరే, బాబా శివలింగాన్ని మేఘాచే ప్రతిష్ఠింప చేశారు. 
మేఘాస ఆవడే శంకరపూజన | కరూన శంకర లింగప్రదాన | 
కేలే తద్భక్తీచే దృఢీకరణ | నవల25 విందాన సాఈచే | ||౨౧౪|| 
214. శంకరుని పూజ అంటే మేఘాకు ఇష్టం కనుక, సాయి అతనికి శివలింగాన్ని ఇచ్చి, అతని భక్తిని గట్టి పరచారు. నిజంగా, వారి లీలలు ఊహించని రీతిలో ఉంటాయి. 
ఏసీ కాయ ఎక కథా | సాంగేన ఏశా అపరిమితా | 
పరీ హోఈల గ్రంథవిస్తరతా | మ్హణూన శ్రోతా క్షమా కీజే | ||౨౧౫|| 
215. ఇలాంటి కథ ఇదొక్కటేనా? లెక్కలేనన్ని చెప్పవచ్చు. కాని, గ్రంథం పెద్దదై పోతుంది. అందుకు శ్రోతలు నన్ను క్షమించాలి. 
అథాపి తుమ్హీ శ్రవణోత్సుక | మ్హణోన కథీన ఆణిక ఎక | 
పుఢీల అధ్యాయీ సాఈచే కౌతుక | యాహూన అలౌకిక దిసేల | ||౨౧౬|| 
216. మీరు వినాలని ఉత్సాహంతో ఉన్నారు. కనుక, తరువాతి అధ్యాయంలో, ఇంతకంటే వింతైన, సాయియొక్క కుశలతను తెలిపే, మరో కథ. 
హోఊన హేమాడ సాఈసీ శరణ | కరవీ సాఈచరిత్ర శ్రవణ | 
హోఈల తేణే భవభయహరణ | దురితనివారణ సకళాంచే | ||౨౧౭||
217. హేమాడు సాయికి శరణుజొచ్చి, శ్రోతల సంసార కష్టాలను తొలగించి, వారి భయాలన్నిటినీ హరింప చేసే, సాయి చరిత్రను వినిపిస్తాడు. 

| ఇతి శ్రీ సంతసజ్జన ప్రేరితే | భక్త హేమాడపంత విరచితే | 
| శ్రీ సాఈ సమర్థ సచ్చరితే | | దృషాంత కథనం నామ | 
| అష్టావింశతితమోధ్యాయః సంపూర్ణః | 

 ||శ్రీ సద్గురూ సాఈనాథార్పణమస్తు|| శుభం భవతు || 

టిపణీ: 
1. భివావీ. 
* శ్రీ సాఈనాథాంచ్యా ఎకా సద్భక్తానే సుచవిలే ఆహే కీ, హీ కథా దహావ్యా అధ్యాయాత నసూన, తీ నారాయణగావచే భిమాజీ పాటీల యాంచ్యా బాబతీత అధ్యాయ ౧౩ మధ్యే కథిలీ ఆహే. 
2. ఏకణారా. 3. అక్షయ్య. 4. చిమణీచే. 5. సాఈబాబాంచే ధరణే. 6. కధీ. 
7. హుబేహూబ నక్కల. 
8. అశీచ ఆణఖీ ఎక గోష్ట. శిరడీస రామలాల నావాచా పంజాబీ బ్రహ్మణ అసే. తో ముంబఈస అసతానా త్యాచ్యా స్వప్నాత మహారాజ ఆలే వ మ్హణాలే, “మాఝ్యాకడే యే!” త్యాలా మహారాజాంచే దర్శన కధీహీ ఘడలే నవ్హతే వ త్యానే ఫోటోహీ కధీ పాహిలా నవ్హతా. తేవ్హా హే స్వప్నాత ఆలేలే మహారాజ కోణ, హే త్యాలా ఓళఖతా యేఈనా. దుసర్యా దివశీ రస్త్యానే జాతానా త్యాలా ఎకా దుకానాత మహారాజాంచా ఫోటో దిసలా. త్యానే దుకానదారాలా విచారలే, “హా ఫోటో కుణాచా ఆహే వ హే మహారాజ కుఠే అసతాతా?” దుకానదారానే సర్వ హకీకత సాంగితలీ. త్యానంతర రామలాల శిరడీస గేలా వ తేవ్హాపాసూన తో మహారాజాంచ్యా దేహావసానాపర్యంత తేథేచ రాహిలా. 
9. స్వప్న. 10. ఉసనే. 11. మనాచీ హౌస. 12. ఆఠవణ. 13. స్పష్ట, ప్రగట. 
14. ఖోకలా. 15. ఆశీర్వాదసహ. 16. నైవేద్య హోణే రాహిలా. 
17. అంగణాత, సభామండపాత. 18. స్వస్థ. 19. ఉత్కంఠ. 
20. కోణాచీ పరవానగీ న ఘేతా. 21. హరీ వినాయక సాఠే. 
22. ఎక ప్రాంత ఆఫిసర. 23. ఇచ్ఛిత మనోరథాలా. 
24. కై. నానాసాహేబ చాందోరకర యాంనీ. 
25. అసేచ గణపతి స్థాపనే సంబంధీ ఎకా బాఈస పడలేల్యా స్వప్నాచే టిపణ రా. హరీ సీతారామ దీక్షిత యాంనీ కేలేలే ఆహే తే యాప్రమాణే – “ఎకదా మీ శిరడీస జాతేవేళీ మోరేశ్వరరావ ప్రధాన మలా బోరీబందరావర భేటావయాస ఆలే వ సాంతాక్రూఝలా ఆపల్యా ఘరీ గణపతీ బసవాయచా కాయ, హే మహారాజాంస విచారావయాస సాంగితలే. మీ త్యాప్రమాణే శిరడీస గేల్యావర మహారాజాంస విచారలే. మహారాజాంనీ 'హోయ' మ్హణూన ఆజ్ఞా కేలీ. తీ ఆజ్ఞా కళవిణ్యాసాఠీ మీ మోరేశ్వరరావాంస పత్ర లిహిలే వ మహారాజాంనా విచారూన తే త్యాచ దివశీ పోస్టాత టాకలే. త్యాచ రాత్రీ పహాటేచ్యా సుమారాస సాంతాక్రూఝ యేథే మోరేశ్వరరావాంచీ మేహుణీ తాతీబాఈ హిలా స్వప్న పడలే వ త్యాత ఎకా కోనాడ్యాత అతి సుందర గణపతీచీ మూర్తీ బసలేలీ తిలా దిసలీ. తినే తే స్వప్న సకాళీ ఉఠల్యావర ఘరాత సాంగితలే వ దుసర్యా దివశీ మహారాజాంచ్యా ఆజ్ఞేచే పత్ర యేఊన పోహోచలే. అర్థాత స్వప్నద్వారా మహారాజాంనీ ఆగాఊచ సూచనా దిలీ.”