||దృషాంత కథనం నామ అష్టావింశతితమోధ్యాయః||

శ్రీ సాఈసచ్చరిత

|| అథ శ్రీసాఈసచ్చరిత || అధ్యాయ ౨౮ వా||

||శ్రీ గణేశాయ నమః||శ్రీ సరస్వత్యై నమః|| 

||శ్రీ కులదేవతాయై నమః||శ్రీ సీతారామచంద్రాభ్యాం నమః|| 

||శ్రీ సద్గురుసాఈనాథాయ నమః|| 

సాఈ నవ్హే ఎకదేశీ | సాఈ సర్వభూతనివాసీ | 
ఆబ్రహ్మకీటక ముంగీ మాశీ | వ్యాపక సర్వాంశీ సర్వత్ర | ||౧|| 

1. సాయి ఏ ఒక ప్రాంతానికి కాని, ఒక చోటుకు కాని సీమితం కాదు. వారు అన్ని ప్రాణులలోనూ ఉన్నారు. బ్రహ్మదేవుణ్ణుండి, చీమ దోమ మొదలైన క్రిమి కీటకాలన్నింటిలోనూ, అన్ని చోట్లా వ్యాపించి ఉన్నారు.

సాఈ శబ్దబ్రహ్మీ పూర్ణ | దావీ పరబ్రహ్మీచీ ఖూణ | 
ఏసా ఉభయభాగీ ప్రవీణ | తేణేంచ సద్గురుపణ తయాతే | ||౨|| 

2. ఏ దోషమూ లేక సంపూర్ణులయిన సాయి, శబ్దబ్రహ్మలో (వేదాలు) ఉన్నారు. పరబ్రహ్మను తెలుపుతారు. ఇలా రెండింటిలోనూ ప్రవీణులవటం వలన వారు సద్గురువు పదవికి సమర్థులు. 

స్వయే మోఠా జ్ఞానీ గహన | కరూ నేణే శిష్యప్రబోధన | 
అథవా నిజ స్వరూపావస్థాన | త్యాంచే సద్గురుపణ తయాలా | ||౩|| 

3. తాను స్వతహాగా గొప్ప జ్ఞానియైనా, శిష్యులకు ఆ జ్ఞానాన్ని బోధించలేని వారు, లేక శిష్యులను ఆత్మ రూపంలో స్థిరపరచలేని వారు, సద్గురువులు కారు. 

పితా దేఈ దేహాసీ జనన | జననాపాఠీ లాగే మరణ | 
గురు నిర్దళీ జనన మరణ | తే కనవాళుపణ ఆణీక | ||౪|| 

4. తండ్రి మనకు దేహాన్నిస్తాడు. కాని, ఈ పుట్టుక వెనుకే చావు ఉంటుంది. ఈ చావు పుట్టుకలను తొలగింప చేసేది గురువే. అందుకే గురువుయొక్క కరుణ అపారం. 

ఆతా పూర్వీల అనుసంధాన | కీజే స్వప్నాధ్యాయ శ్రవణ | 
కైసే భక్తాంచే స్వప్నీ జాఊన | బాబా దర్శన త్యా దేత | ||౫|| 

5. ఇంతకు మునుపు చెప్పినట్లు, కలల అధ్యాయంలో, భక్తులకు బాబా కలలో ఎలా దర్శనమిచ్చారో, ఇప్పుడు వినండి. 

కోణాస మ్హణత త్రిశూల కాఢీ | కోణాపాశీ మాగత ఖిచడీ | 
కోణాస ఘేఊన హాతీ ఛడీ | పాఠ తే ఫోడీత గురుమిషే | ||౬|| 

6. ఒకరికి త్రిశూలాన్ని గీయమని కలలో చెప్పుతారు. మరొకరిని ఖిచడీ కావాలని కోరుతారు. ఇంకొకరిని, కలలోనే చేతబెత్తం పుచ్చుకుని, పాఠశాలలోని శిక్షకుడి వలె, వీపు బ్రద్దలుగొడతారు. 

కోణాస స్వప్నీ జాఊన భేవండీ¹ | సురాపానాది మోడీత ఖోడీ | 
టాళూని భక్తాంచీ అనేక సాంకడీ | లావీత గోడీ నిజపదీ | ||౭|| 

7. మరొకరిని, కలలోనే భయపెట్టి, త్రాగే చెడు అలవాటును తొలగిస్తారు. భక్తుల ఎన్నో కష్టాలను తొలగించి, తమ పాదాల మీద వారికి ప్రీతి కలిగిస్తారు. 

కైసీ కోణాచీ పాఠ ఫోడిలీ | వరవంట్యానే^* ఛాతీ ఠేంచిలీ | 
దశమోధ్యాయీ వార్తా హే కథిలీ | శ్రోతా ఆకర్ణిలీ ఆధీంచ | ||౮|| 

8. ఇంకొకరిని, వీపు బ్రద్దలయేలా బాది, నూరే రాయితో ఎదపై నూరడం గురించి పదవ అధ్యాయంలో చెప్పిన సంగతి శ్రోతలు ఇదివరకే విన్నారు. 

పుఢీల కథేచీ అపూర్వాఈ | ధన్య పరిసతా² ధన్య జో గాఈ | 
దోఘే సమరసతీ ఠాయీంచే ఠాయీ | సౌఖ్య అనపాయీ³ లాధతీ | ||౯|| 

9. తరువాతి కథలోని అద్భుతమైన సంగతిని, గానం చేసినవారు, విన్నవారు, ధన్యులు. ఇరువురూ తల్లీనులై అంతులేని ఆనందాన్ని పొందుతారు. 

అసత్కథా నిందాది శ్రవణ | యా పాపాంచే హోఈల క్షాలణ | 
కరూ సంతకథానువాదన | పరమ పావన జే సదా | ||౧౦||

10. నిజం కాని మాటలను వినడం వలన, చెడు మాటలు వినడం వలన, నిందలు చేయడం వలన, వచ్చే పాపాలు, సత్పురుషుల పవిత్రమైన కథలను వినటం వలన తొలగి పోతాయి. అందుకే ఈ కథలను మరల తెలియ చేస్తాను. 

ఆతా తేచ కథానిరూపణ | శ్రోతా సాదర కీజే శ్రవణ | 
పదోపదీ యేఈల దిసూన | కృపాళూపణ సాఈచే | ||౧౧|| 

11. ఇప్పుడు ఆ కథా వర్ణనను, శ్రోతలూ, శ్రద్ధగా వింటే, సాయియొక్క దయ, కరుణ మనకు అడుగడుగునా తెలుస్తుంది. 

రాలీ బంధూ గ్రీక వ్యాపారీ | ఖరీదీ సర్వ హిందుస్థానభరీ | 
పేఢ్యా తయాంచ్యా శహరోశహరీ | ముంబానగరీహీ ఎక | ||౧౨|| 

12. రాలీ సోదరులు గ్రీకు వర్తకులు. భారత దేశమంతటా కొనుగోలు చేసేవారు. ఎన్నో పట్టణాలలో వారి శాఖలు ఉండేవి. ముంబై నగరంలో కూడా ఒకటి ఉండేది. 

తేథీల అధికార్యాంచే పదరీ | సాంప్రత లఖమీచందాసీ నోకరీ | 
అతి విశ్వాసూ ఆజ్ఞాధారీ | కామ కరిత మునశీచే | ||౧౩|| 

13. అక్కడి అధికారుల చేతి క్రింద, లఖమీచందు అనే గుమాస్తా, తన ఉద్యోగాన్ని చేసేవాడు. బాగా ఆజ్ఞాపలన చేస్తూ, ఎంతో నమ్మకంగా ఉండేవాడు. 

రేలవే ఖాత్యాంత ఆరంభీ హోతే | వ్యంకటేశ ముద్రణాగారీ మాగుతే | 
తేవ్హాంచ సాఈచ్యా సమాగమాతే | లాధలే కైసే తే పరిసా | ||౧౪|| 

14. మొదట రైల్వేలో ఉండేవాడు. తరువాత, వెంకటేశ ప్రేస్‍లో పని చేసేవాడు. అప్పుడు అతనికి సాయితో సహవాసం ఎలా జరిగిందో వినండి. 

“మాఝా మాణూస దేశావర | అసో కా హజారో కోస దూర | 
ఆణీన జైసే చిడీచే⁴ పోర | బాంధూన దోర పాయాస” | ||౧౫|| 

15. “నా మనిషి ఏ దేశంలో ఉన్నా, ఎన్నో వేల మైళ్ళ దూరంలో ఉన్నా, పిచ్చుక పిల్ల కాలికి దారం కట్టి లాగినట్లు, వానిని లాక్కుని వస్తాను”. 

ఏసే బాబా కితీదా వదలే | జనా లోకాంహీ బహూతీ ఏకిలే | 
అనుభవాహీ తైసేంచ ఆలే | కథితో త్యా లీలేస బాబాంచ్యా | ||౧౬|| 

16. అని బాబా ఎన్నో సార్లు అనగా, చాలా మంది విన్నారు. అనుభవాన్ని కూడా పొందారు. ఇప్పుడు బాబాయొక్క ఆ లీలను చెప్తాను. 

నేలీ ఏసీ పోరే కితీక | దేశోదేశీచీ శిరడీస అనేక | 
త్యాంతీలచి లఖమీచంద ఎక | పోర హే భావిక బాబాంచే | ||౧౭|| 

17. దేశవిదేశాలనుండి ఎంతో మంది పిల్లలను బాబా శిరిడీకి తీసుకుని వచ్చారు. వారిలో లఖమీచందు ఒకడు. ఇతడు బాబాయొక్క నమ్మకమైన బిడ్డ. 

జేవ్హా బహుజన్మ సంపాదిత | ప్రాక్తన కర్మ ఉదయా యేత | 
తేవ్హాంచ సంతసమాగమ లాభత | మోహజనిత తమ నాశే | ||౧౮|| 

18. ఎన్నో జన్మలలో సంపాదించిన ప్రారబ్ద కర్మ మేలుకొన్నప్పుడే, మోహంతో కలిగిన అజ్ఞానం తొలగి, సత్పురుషుల సహవాసం లభిస్తుంది. 

వివేకాగ్ని హోఈ ప్రదీప్త | భాగ్యోదయా వైరాగ్య పావత | 
సంచిత కర్మ క్షయా జాత | హోత జీవితసాఫల్య | ||౧౯|| 

19. వివేకమనే అగ్ని వెలుగుతుంది. భాగ్యోదయమై, వైరాగ్యం కలుగుతుంది. కూడబెట్టుకున్న కర్మ నశించి, జీవితం సఫలమవుతుంది. 

దిఠీ భరతా సాఈనాథ | దుజియా న లభే వావ తీంత | 
తేహీ అసోత నయననిమీలత | సాఈనాథ చౌపాసీ | ||౨౦||

20. కళ్ళల్లో సాయినాథులు నిండిపోతే, ఇక అక్కడ, వేరే దేనికీ చోటు ఉండదు. కళ్ళు మూసుకున్నా, నలువైపులా సాయినాథులే ఉంటారు. 

ఝాలీ లాలాజీంచీ భేటీ | కథిల్యా త్యాంనీ జ్యా స్వానుభవ గోష్టీ | 
ప్రేమే సాంఠవిల్యా హృదయసంపుటీ | ఉత్కంఠా పోటీ త్యా సాంగూ | ||౨౧|| 

21. లాలాజీని నేను కలుసుకున్నప్పుడు, అతడు చెప్పిన తన అనుభవాలను, నేను నా హృదయంలో ప్రేమగా పదిల పరచుకున్నాను. వానిని శ్రోతలకు చెప్పాలని నాకు చాలా ఉత్సాహంగా ఉంది.

ధరణే⁵ ఆలే తయాస దేఖ | తీహీ లీలా అలౌకీక | 
కానా మనా కరూన ఎక | శ్రోతే భావిక పరిసోత | ||౨౨|| 

22. లాలాజీకు బాబా పిలుపు రావటం కూడా ఒక అద్భుతమైన బాబా లీల. మనసు చెవులు ఒకటి చేసి, భక్తులైన శ్రోతలు శ్రద్ధగా వినండి. 

సన ఎకోణీసశే దహా | నాతాళామధీల దివస పహా | 
శిరడీ ప్రయాణయోగ తేవ్హా | లాధలా హా లాలాజీతే | ||౨౩|| 

23. క్రి. శ. ౧౯౧౦వ సంవత్సరం క్రిస్మస్ సెలువు రోజులలో, లాలాజీకు శిరిడీ వెళ్ళే యోగం పట్టింది. 

తేవ్హాంచ ప్రథమ ప్రత్యక్ష దర్శన | పరీ హా యోగ యేణ్యాచే చిన్హ | 
ఎకాందో మహిన్యాంచే ఆధీంచ జాణ | ఆలే ఘడూన తే ఏకా | ||౨౪|| 

24. బాబాను ప్రత్యక్షంగా చూడటం కూడా, అదే మొదటి సారి. కాని, ఈ యోగం పట్టే సూచన, ఒకటి రెండు నెలలు ముందుగానే, అతనికి లభించింది. అది ఎలా జరిగిందో దానిని వినండి. 

శాంతాక్రూఝగాంవీ అసతా | ధ్యానీ మనీ కాంహీంహీ నసతా | 
స్వప్న పడలే తయాస అవచితా | నవల దృష్టాంతా దేఖిలే | ||౨౫|| 

25. అతను శాంతాక్రూజులో (ముంబైలోని ఒక భాగము) ఉండగా, ఏ ఆలోచనా మనసులో లేకుండా ఉన్నాడు. ఒక సారి నిద్రలో ఉండగా, అకస్మాత్తుగా అతనికి ఒక అద్భుతమైన కల వచ్చింది. 

మ్హాతారా ఎక దాఢీవాలా | సాధు భక్తవృందీ వేఢిలా | 
ఏసా మహాత్మా ఉభా దేఖిలా | తో అభివందిలా సప్రేమ | ||౨౬|| 

26. బాగా పెరిగిన గడ్డంతో ఒక ముసలి సాధువు నిలబడి ఉండగా, ఆ మహాత్ముని చుట్టూ భక్తులు గుమిగూడి ఉన్నారు. ప్రేమతో, భక్తితో అతనికి నమస్కరించాడు. 

పుఢే దత్తాత్రేయ మంజూనాథ | బిజూర ఉపనాంవాచే గృహస్థ | 
ఆలే లఖమీచంద తేథే | కీర్తనార్థ గుణదాసాచ్యా | ||౨౭|| 

27. కొన్ని రోజుల తరువాత, దాసగణు సంకీర్తనను వినటానికి, దత్తాత్రేయ మంజునాథ బిజూరు పేరుగల గృహస్థుని ఇంటికి, లఖమీచందు వెళ్ళాడు. 

దాసగణూచీ నిత్య పద్ధతీ | సమోర బాబాంచీ ఛబీ మాండితీ | 
తీ దేఖతాంచ లఖమీచందాప్రతీ | ఆఠవలీ మూర్తి స్వప్నీచీ | ||౨౮|| 

28. బాబా పటాన్ని ముందు ఉంచి, కీర్తనను చేయటం దాసగణుకు అలవాటు. ఆ పటాన్ని చూడగానే, లఖమీచందుకు తాను కలలో చూసిన సాధువు గుర్తుకు వచ్చారు. 

తీచ దాఢీ తేంచ వయ | తేచ అవయవ తేచ పాయ | 
లఖమీచందాచా లాగలా లయ | కీ తోచ హా హోయ మహాత్మా | ||౨౯|| 

29. అదే గడ్డం, అంతే వయస్సు, అవే అవయవాలు, అవే పాదాలు. తాను కలలో చూసిన మహాత్ములు వీరే అని అనిపించి, లఖమీచందు మనసు మూగపోయింది. 

ఆధీంచ తే దాసగణూచే కీర్తన | త్యాంత తుకారామాచే ఆఖ్యాన | 
వరీ త్యా స్వప్నీచ్యా సాధూచే దర్శన | లాలాజీ తల్లీన బహు ఝాలే | ||౩౦||

30. అసలే అది దాసగణు కీర్తన. దానికి తోడు అందులో తుకారాం కథ. పైగా, తన కలలో చూసిన సాధువు దర్శనం. లాలాజీ మనసు కీర్తనలో తల్లీనమైంది. 

లఖమీచంద మనాచే కోమళ | డోళీ ఆలే ప్రేమాశ్రు జళ | 
లాగూన రాహిలీ జీవాస తళమళ | మూర్తి హీ ప్రేమళ దేఖేన కై⁶ | ||౩౧|| 

31. మెత్తటి మనసుగల లఖమీచందు కళ్ళనుండి, ప్రేమతో, నీరు దొర్లాయి. ‘ఈ ప్రేమమయి మూర్తిని ఎప్పుడెప్పుడు చూస్తానా’ అని అతని ప్రాణం తహతహలాడింది. 

ఆధీ జీ దేఖిలీ స్వప్నాంతీ | ప్రతిమా⁷ జియేచీ కీర్తనాంతీ | 
తికడేచ లాగలీ అంతర్‍వృత్తి | ఆణీక చిత్తీ యేఈనా | ||౩౨|| 

32. మొదట కలలో చూసిన సాధువే, సరిగ్గా సంకీర్తనలో కనిపించగా, అతని గమనమంతా ఆ పటం మీదే ఉంది. అది తప్ప మరో ఆలోచన కలగటం లేదు. 

భేటేల కాయ కోణీ స్నేహీ | జో మజ శిరడీచీ సోబత దేఈ | 
కధీ మీ ప్రత్యక్ష యా సంతాపాయీ | వాటలే డోఈ ఠేవీన హీ | ||౩౩|| 

33. ‘తోడుగా శిరిడీకి వచ్చే మిత్రుడెవరైనా దొరుకుతాడా? ప్రత్యక్షంగా, ఎప్పుడు నేను ఈ సత్పురుషుని పాదాల మీద తలను ఉంచగలను? 

హోఈల యా సాధూచే దర్శన కదా | భోగీన కాయ త్యా ప్రేమానందా | 
ఏసీ ఉత్సుకతా లఖమీచందా | లాగూన సదా రాహిలీ | ||౩౪|| 

34. ‘ఎప్పుడు ఈ సాధువు దర్శనం కలుగుతుంది? వారి ప్రేమలోని ఆనందాన్ని ఎప్పటికైనా అనుభవిస్తానా?’ అని లఖమీచందు ఆతుర పడసాగాడు. 

లావిలీ పాహిజే ఖర్చాచీ సోయ | ఆతా పుఢే కరావే కాయ | 
దర్శన సత్వర కైసే హోయ | లాగే ఉపాయ శోధాయా | ||౩౫|| 

35. అంతే కాక, దారి ఖర్చుకు డబ్బు కావాలి. వారి దర్శనం త్వరగా కలగటానికి ఏం చేయాలి? అని దారులు వెదక సాగాడు. 

దేవ సదా భావాచా భుకేలా | పహా కైసా చమత్కార ఘడలా | 
తేచ రాత్రీ ఆఠాచే సమయాలా | దరవాజా ఠోఠావలా స్నేహ్యానే | ||౩౬|| 

36. దేవుడెప్పుడూ భక్తికి ఆకలిగొని ఉంటాడు. ఎలాంటి చమత్కారం జరిగిందో చూడండి. అదే రాత్రి, సుమారు ఎనిమిది గంటలప్పుడు, అతని స్నేహితుడు తలుపు తట్టాడు. 

మగ దార ఉఘడూన జో పాహీ | తో శంకరరావ తయాంచా స్నేహీ | 
పుసే లఖమీచందాస పాహీ | యేతా కాఈ శిరడీస | ||౩౭|| 

37. తలుపు తెరచి చూసే సరికి, తన మిత్రుడైన శంకరరావు వచ్చి, ‘శిరిడీకి వస్తావా?’ అని లఖమీచందును అడిగాడు. 

కేడగాంవీ జాణ్యాచా మనాస | నారాయణమహరాజ దర్శనాస | 
 హోతా పరీ ఆలే మనాస | ఆధీ శిరడీస జావే కీ | ||౩౮|| 

38. ‘నారాయణ మహారాజుగారి దర్శనం కోసం, కేడగాం వెళ్ళాలని కోరిక కలిగింది. కాని, ముందుగా, శిరిడీకి వెళ్ళాలని మనసుకు తోచింది’ అని అన్నాడు. 

కరావే యత్‍ప్రీత్యర్థ సాయాస | తేంచ జై చాలూన యేఈ అప్రయాస | 
పారావార న ఆనందాస | మనాస లఖమీచందాచే | ||౩౯|| 

39. దేనికోసం అన్ని ప్రయత్నాలు చేయాలని అనుకున్నాడో, అది తన తలుపు దగ్గరికే వచ్చింది. లఖమీచందు ఆనందానికి అంతు లేకుండా పోయింది. 

ఘేతలీ చులతభావాంపాసునీ | రకమ పంధరా రుపయే ఉసనీ | 
శంకరరావాంనీంహీ తైసేంచ కరూని | కేలీ ప్రయాణీ సిద్ధతా | ||౪౦||

40. తన చుట్టం దగ్గర పదిహేను రూపాయలను అప్పు తీసుకున్నాడు. శంకరరావు కూడా అలాగే చేసాడు. అలా ఇద్దరూ ప్రయాణానికి సిద్ధమయ్యారు. 

బిస్తరా బిఛాయత ఘేతలీ | నిఘావయాచీ తయారీ కేలీ | 
జాఊని వేళీ తికీటే మిళవిలీ | గాడీ సాధిలీ ఉభయాంనీ | ||౪౧|| 

41. పక్క బట్టలూ అవీ సర్దుకుని, స్టేషనుకు సరియైన వేళకు చేరి, టికట్లను తీసుకుని, ఇద్దరూ రైలుబండిని అందుకున్నారు.

శంకరరావ మోఠే భజనీ | గాడీంత భజన కేలే ఉభయాంనీ | 
లఖమీచంద చౌకసపణీ | కరీ రస్త్యానీ చౌకశీ | ||౪౨|| 

42. శంకరరావు గొప్పగా భజన చేసే మనిషి. బండిలో ఇద్దరూ భజన చేయసాగారు. దారిలో కలిసిన వారిని, లఖమీచందు బాబా గురించి అడిగి తెలుసుకో సాగాడు. 

శిరడీకడీల కోణీ జన | భేటతా కరావే తయాంస నమన | 
సాంగా సాఈబాబాంచే మహిమాన | అనుభవ ప్రమాణ అమ్హాలా | ||౪౩|| 

43. శిరిడీనుంచి వచ్చిన వారెవరైనా కనిపిస్తే, లఖమీచందు వారికి ఎంతో ఉత్సాహంతో నమస్కరించి, ‘సాయిబాబాయొక్క మహిమను మాకు నమ్మకం కలిగేలా చెప్పండి. 

సాఈబాబా మోఠే సంత | నగరబాజూస అతి విఖ్యాత | 
మ్హణతీ తయాంచీ కాంహీ ప్రచీత | ఆమ్హాసి నిశ్చిత వదావీ | ||౪౪|| 

44. ‘సాయిబాబా గొప్ప సాధువు. అహమ్మదునగరు చుట్టూ, బాగా ప్రసిద్ధి చెందిన వారు అని అంటారు, మీ స్వంత అనుభవాలను మాకు ఖచ్చితంగా చెప్పండి’, అని అడిగేవాడు. 

డబ్యాంత చార ముసలమాన | శిరడీనికట జయాంచే స్థాన | 
పరస్పర వార్తా వర్తమాన | కరితా సమాధాన వాటలే | ||౪౫|| 

45. వారున్న రైలు డబ్బాలో, శిరిడీ దగ్గర ఉండే నలుగురు ముసల్మానులు ఉన్నారు. వారితో మాట్లాడిన తరువాత, లఖమీచందు మనసుకు తృప్తి కలిగింది. 

సాఈబాబాంచీ కాంహీ మాహితీ | అసల్యాస నివేదా ఆమ్హాప్రతీ | 
లఖమీచంద అతి భావార్థీ | తయాంస పుసతీ ప్రీతీనే | ||౪౬|| 

46. ‘సాయిబాబా గురించి మీకేమైనా తెలిస్తే, మాకు చెప్పండి’, అని ఎంతో ప్రీతిగా, భక్తిగా వారిని లఖమీచందు అడిగాడు. 

సాఈబాబా మహాన సంత | శిరడీంత బహుత వర్షే నాందత | 
అసే మహాన అవలియా మహంత | ప్రత్యుత్తర దేత తే తయా | ||౪౭|| 

47. ‘సాయిబాబా చాలా గొప్ప సాధువు. ఎన్నో సంవత్సరాలనుండి శిరిడీలో ఉంటున్నారు. ఆయన చాలా గొప్ప అవలియా మరియు సిద్ధుడు’ అని వారు చెప్పారు. 

యేణేప్రమాణే బోలతా చాలతా | ఆనందానే మార్గ క్రమతా | 
దోఘే కోపరగాంవాస యేతా | ఆఠవలే చిత్తా శేటీచ్యా | ||౪౮|| 

48. ఆ విధంగా మాట్లాడుకుంటూ, ఆ ఇద్దరూ ఎంతో ఆనందంగా ప్రయాణాన్ని సాగించారు. కోపర్గాం చేరుకోగానే, సేటుకు (లఖమీచందు) జ్ఞాపకం వచ్చింది. 

సాఈబాబాంస పేరూచీ ప్రీతీ | కోపరగాంవీ పేరూ పికతీ | 
మ్హణతీ గోదేచ్యా కాంఠీ వికతీ | సమర్పూ యేతీల బాబాంస | ||౪౯|| 

49. ‘సాయిబాబాకు జామపళ్ళు అంటే ఎంతో ఇష్టం. కోపర్గాంలో జామపళ్ళు బాగా పండుతాయి. గోదావరీ తీరాన వానిని అమ్ముతారు. వానిని బాబాకు సమర్పించాలి’ అని అనుకున్నాడు. 

పరీ యేతా గోదావరీకాఠీ | దేఖావా పాహూన హర్షలే పోటీ | 
తాంగా పోహోంచలా పైల తటీ | విసరలే గోఠీ పేరూచీ | ||౫౦||

50. కాని, గోదావరీ తీరానికి రాగానే, అక్కడి ప్రకృతి సౌందర్యాన్ని చూసి ఆనందిస్తూ, జామపళ్ళ గురించి సేటు మరచిపోయాడు. టాంగా బండి గోదావరి అవతలి తీరానికి చేరుకుంది. 

తేథూని శిరడీ చార గాంవ | తాంగా నిఘాలా భరధాంవ |
లఖమీచందాస ఝాలా ఆఠవ | జేథే న ఠావ పేరూచా | ||౫౧||

51. అక్కడినుండి నాలుగు ఊళ్ళ దూరంలో, శిరిడీ ఉంది. టాంగా చాలా వేగంగా వెళ్ళిపోతూ ఉంది. లఖమీచందుకు జామపళ్ళు గుర్తుకు వచ్చాయి, కాని అవి అక్కడ దొరకవు. 

తో ఎక మ్హాతారీ డోఈవర పాటీ | ధాంవతా దేఖిలీ గాడీచ్యా పాఠీ |
థాంబవిలీ గాడీ తియేసాఠీ | పేరూచ భేటీస ఆలే కీ | ||౫౨||

52. ఇంతలో ఒక ముసలామె, తలపైన బుట్టతో, బండి వెనుక పరుగెత్తుకుంటూ రావడాన్ని చూశాడు. ఆమె కోసం బండిని ఆపించాడు. జామపళ్ళు తమ కోసమే వచ్చాయి అని తెలుసుకుని చాలా ఆనందించారు. 

లఖమీచంద ఆనందభరిత | నివడూన నివడూన పేరూ ఘేత |
రాహిలే పాటీంత తే మ్హాతారీ మ్హణత | అర్పా మజప్రీత్యర్థ బాబాంనా | ||౫౩||

53. ఎంతో సంతోషంతో, లఖమీచందు పళ్ళను ఏరి ఏరి తీసుకున్నాడు. మిగిలిన పళ్ళ గురించి ఆ ముసలామె ‘నా తరఫున వీనిని బాబాకు సమర్పించండి’ అని చెప్పింది. 

పేరూచీ స్మృతి ఆణి విస్మృతి | మ్హాతారీచీ గాంఠ అవచితీ |
తిచీ తీ పాహూని సాఈభక్తి | దోఘేహీ చిత్తీ విస్మిత | ||౫౪||

54. జామపళ్ళు గుర్తుకు రావటం, మరల మరచి పోవటం, అకస్మాత్తుగా ఆ ముసలామె కలవటం, సాయిపై ఆమెకుగల భక్తి, ఇవన్నీ ఆ ఇద్దరికీ ఆశ్చర్యాన్ని కలిగించింది. 

ఆరంభీ మ్హాతారా దిసలా స్వప్నీ | తోచి పుఢే ఆఢళలా కీర్తనీ |
త్యాచీచ హీ మ్హాతారీ నసేలనా కోణీ | లాలాజీ మనీ తరకలే | ||౫౫||

55. ‘కలలో మొదట ఆ ముసలాయన కనిపించటం, తరువాత వారే సంకీర్తనలో దర్శనమివ్వటం, ఈ ముసలామె ఆయన చుట్టమేమో’ అని లాలాజీ తనలో అనుకున్నాడు. 

అసో మగ పుఢే గాడీ హాంకిలీ | బోలతా బోలతా శిరడీ గాఠలీ |
దురూన మశీదీచీ నిశాణే దేఖిలీ | భావే వందిలీ ఉభయతాంనీ | ||౫౬||

56. అయినప్పటికీ, బండి ముందుకు సాగి, మాటల్లోనే శిరిడీ చేరింది. దూరంనుంచే మసీదుపై జెండాలను చూసి, వారిద్దరూ భక్తిగా చేతులు జోడించి నమస్కరించారు. 

మగ తే పూజాసంభారేసీ | గేలే తాత్కాళ మశీదీసీ |
ఘేఊని సాఈదర్శనాసీ | ఆనంద చిత్తేసీ తే ధాలే | ||౫౭||

57. చేరిన వెంటనే, పూజా సామానులను తీసుకుని, మసీదుకు వెళ్ళారు. సాయిని చూడగానే, వారి మనసు ఆనందంతో, తృప్తితో నిండిపోయింది. 

అంగణాచే ద్వారాంతూన | సభామండపీ ప్రవేశూన |
పాహోని బాబాంచీ మూర్తి దురూన | సద్గద మన జాహలే | ||౫౮||

58. బయటి వరండా ద్వారంనుండి సభామండపంలోకి వచ్చి, దూరంనుండే బాబాను చూసి, వారి గొంతు గద్గదమైంది. 

హోతా ఇచ్ఛిత మూర్తీచే దర్శన | లఖమీచంద⁸ జాహలా తల్లీన |
విసరూన గేలా భూక తహాన | స్వానందజీవన లాధలా | ||౫౯||

59. చూడాలని కోరుకున్న వారి దర్శనం కాగానే, లఖమీచందు మనసు బాబా పాదాలలో తల్లీనమై పోయింది. ఆ పరమానందంలో, అతను ఆకలి దప్పులను కూడా మరచి పోయాడు. 

హాతీ ఘేఊని నిర్మళ జళ | ప్రక్షాళిలే చరణకమళ |
అర్ఘ్యపాద్యాది పూజా సకళ | కేళీ శ్రీఫళ అర్పిలే | ||౬౦||

60. శుద్ధమైన నీటితో బాబా పాద కమలాలను కడిగాడు. అర్ఘ్యపాద్యాది అన్ని పూజలు చేసి, శ్రీఫలాన్ని (కొబ్బరికాయ), అరటి పళ్ళను అర్పించాడు. 

ధూప దీప తాంబూల దక్షణా | కేలీ మానస ప్రదక్షిణా | 
కరోని పుష్పహార సమర్పణా | బైసలే చరణాసన్నిధ | ||౬౧|| 

61. అగరవత్తులు, దీపాలు, దక్షిణ తాంబూలాలను, పూలహారాన్ని, సమర్పించి, మనసులోనే ప్రదక్షిణ చేసి, బాబా పాదాల దగ్గర కూర్చున్నాడు.

భక్త ప్రేమళ లఖమీచంద | తయాసహీ గురూకృపేచా ఆనంద | 
పావూని సాఈ చరణారవింద | రమలా మిలింద జైసా తో | ||౬౨|| 

62. లఖమీచందు ప్రేమతో కూడుకున్న భక్తుడు. అతనికి గురువు అనుగ్రహంలోని ఆనందం లభించింది. సాయి పాదాలనే కమలాలో తుమ్మెదలా లీనమై పోయాడు. 

తేవ్హా బాబా ఝాలే వదతే | “సాలే రస్తేమే భజన కరతే | 
ఔర దూసరే ఆదమీకూ పూఛతే | క్యా దుసరే సే పూఛనా | ||౬౩|| 

63. అప్పుడు బాబా, “సాలే! రస్తేమే భజన కర్తే, ఔర్ దూసరే ఆద్మీకో పూఛ్తే, క్యా దూస్రేసే పూఛ్నా! (వెధవలు! దారిలో భజన చేస్తారు, మిగతావరిని అడుగుతారు! ఇంకొకరిని అడగటానికి ఏముంది?) 

సబకుచ అపనే ఆంఖో సే దేఖనా | కాయకూ దుసరే ఆదమీకూ పూఛనా | 
ఝూఠ హై క్యా సచ్చా సపనా⁹ | కర లో అపనా విచార ఆప | ||౬౪|| 

64. “సబ్కుఛ్ అప్నే ఆంఖోంసే దేఖ్నా! కాయకూ దూస్రే ఆద్మీకో పూఛ్నా! ఝూఠ హై క్యా సచ్చా సప్నా! కర్లో అప్నా విచార ఆప్! (అంతా మన కళ్ళతోనే చూడాలి, ఇంకొకర్ని ఎందుకు అడగాలి? కల నిజమా లేక అబద్ధమా? నీయంతట నీవే ఆలోచించుకో!) 

మారవాడీ సే లేకర ఉఛితీ¹⁰ | క్యా జరూర దర్శనకీ హోతీ | 
హుఈ క్యా అబ మురాద¹¹ పురతీ” | ఆశ్చర్య చిత్తీ పరిసతా | ||౬౫|| 

65. “మార్వాడీ సే లేకర్ ఉఛితీ, క్యా జరూర దర్శనకీ హోతీ! హువా క్యా అబ్ మురాద పూర్తీ? (మార్వాడీ దగ్గర అప్పు తీసుకుని, దర్శనానికి రావలిసిన అవసరమేముంది? తీరిందా ఇప్పుడు నీ కోరిక?)” అని అన్న మాటలు విని వారిద్దరూ ఆశ్చర్యపోయారు. 

ఆపణ మార్గాంత కేలీ చౌకశీ | బాబాంస యేథే తీ కళలీ కశీ | 
హేంచ ఆశ్చర్య పరమ మానసీ | లఖమీచందాసీ వాటలే | ||౬౬|| 

66. ‘దారిలో మనము వాకబు చేయటం గురించి, ఇక్కడ బాబాకు ఎలా తెలిసింది?’ అని లఖమీచందుకు విపరీతమైన ఆశ్చర్యం కలిగింది. 

ఘరీ ఆపణా పడలే స్వప్న | గాడీంత ఆపణ కేలే భజన | 
కళలే కైసే బాబాంస వర్తమాన | కాయ అంతర్‍జ్ఞాన హే | ||౬౭|| 

67. ‘ఇంట్లో నాకు కల వచ్చింది; బండిలో భజన చేశాము, ఈ సంగతులన్నీ బాబాకు ఎలా తెలిసింది? మనసులోని రహస్యాలు ఎంత అద్భుతంగా తెలుస్తాయి! 

హోతీ దర్శనాచీ ఉత్కంఠా | హోతా ఖరేచ పైశాచా తోటా | 
ఉసనే ఘేఊన కేలా పురవఠా | తేంహీ పహా ఠాఊక యా | ||౬౮|| 

68. ‘దర్శనం చేసుకోవాలనే ఆతురంలో, డబ్బు తక్కువ అవటం వలన, కొంత అప్పు తీసుకున్నది నిజమే. కాని, ఇవి కూడా వారికి ఎలా తెలిసింది!’ 

ఆశ్చర్య పరమ లఖమీచందా | ఆశ్చర్య సకల భక్తవృందా | 
ఆశ్చర్య సత్పదపంకజమిలిందా | అతర్క్య విందాన బాబాంచే | ||౬౯|| 

69. లఖమీచందుకు పరమాశ్చర్యం కలిగింది. అక్కడున్న భక్తులందరికి కూడా ఆశ్చర్యం కలిగింది. వీరందరూ సాయి పాదాలనే కమలాలచే ఆకర్షించ బడ్డ తేనెటీగలు. నిజంగా, బాబా లీలలు ఊహించనివి! 

కాఢోని ఋణ కరణే సణ | అథవా యాత్రా పర్యటణ | 
నావడే బాబాంస కర్జబాజారీపణ | శికవణ హీ ముఖ్య యేథీల | ||౭౦||

70. అప్పు చేసి పండుగ చేసుకోవటం కాని, తీర్థయాత్రలు చేయటం కాని, బాబాకు అసలు ఇష్టం లేదు అన్నదే ఇక్కడ ముఖ్యమైన ఉపదేశం. 

అసో తే సకళ భక్తాంసమావేత | హేహీ సాఠ్యాంచే వాడ్యాంత జాత | 
దుపార భరతా జేవావయా బైసత | ఆనందభరిత మానసే | ||౭౧|| 

71. తరువాత, భక్తులందరితో లఖమీచందు సాఠేవాడాకు వెళ్ళాడు. ఎంతో సంతోషంగా మధ్యాహ్న భోజనానికి కూర్చున్నాడు. 

ఇతుక్యాంత బాబాంచా ప్రసాద మ్హణూన | కోణా భక్తాంనే సాంజా ఆణూన | 
వాఢిలా థోడా పానాంవరూన | తృప్త తో సేవూన జాహలే | ||౭౨|| 

72. ఇంతలో, కొందరు భక్తులు, బాబా ప్రసాదమని, సాంజా (రవ్వ కేసరి)ను ఆకులలో కొంచెం వడ్డించారు. దానిని తిని లాలాజీకి చాలా సంతోషమూ తృప్తీ కలిగింది. 

దుసరే దివశీ భోజనసమయీ | ఝాలీ లాలాజీస సాంజ్యాచీ సఈ¹² | 
పరీ తో కాంహీ నిత్యాచా నాహీ | ఉత్సుకతా రాహిలీ మనాంత | ||౭౩|| 

73. మరునాడు, భోజన సమయంలో లాలాజీ సాంజాను గుర్తుకు తెచ్చుకున్నాడు. కాని, అది రోజూ దొరకదుగా, అందుకే అతని కోరిక మనసులోనే ఉండిపోయింది. 

మగ తిసరే దివసాచీ నవాఈ | ఉరల్యా వాసనేచీ భరపాఈ | 
కరూన దేతీ మహారాజ సాఈ | కైసియా ఉపాయీ అవలోకా | ||౭౪|| 

74. కాని, మూడవ రోజు, లాలాజీయొక్క తీరని కోరికను, సాయి మహారాజు ఏ ఉపాయంతో ఎలా తీర్చారో, ఆ వింతను గమనించండి. 

గంధాక్షతాదిపుష్పాంసమేత | ఘంటా నీరాంజన పంచారత | 
ఘేఊని జోగ మశీదీ యేత | పుసూ లాగత బాబాంసీ | ||౭౫|| 

75. గంధం, అక్షతలు, పువ్వులు, గంట, నీరాజనం, పంచారతి మొదలైనవి తీసుకుని జోగు మసీదుకు వచ్చి, బాబాను అడిగాడు, 

“కాయ ఆణావా నైవేద్య ఆజ?” | ఆజ్ఞా కరితీ మహారాజ | 
“సాంజా తాటభర ఘేఊన యే మజ | ఆరతీపూజన మగ కరీ” | ||౭౬|| 

76. ‘ఈ రోజు నైవేద్యానికి ఏం తీసుకుని రాను?’ అని. సాయి మహారాజు “నాకు పళ్ళెం నిండా సాంజాను తీసుకుని రా, తరువాతే పూజ, హారతి చేయి” అని ఆజ్ఞాపించారు. 

ఠేవూని తేథేంచ పూజాసంభారా | జోగ తాత్కాళ గేలే మాఘారా | 
పరతలే సవే ఘేఊని శిరా | సర్వా పురా అవిలంబే | ||౭౭|| 

77. పూజా సామానులన్నీ అక్కడే ఉంచి, వెంటనే జోగు వెనుకకు వెళ్ళి, అందరికీ సరిపడా సాంజాను తీసుకుని, త్వరగా వచ్చాడు. 

పుఢే ఝాలీ దుపారచీ ఆరతీ | ఆధీంచ ఆణిలే నైవేద్య భక్తీ | 
తాటే యేఊ లాగలీ వరతీ | బాబా తై వదతీ నిజభక్తా | ||౭౮|| 

78. తరువాతే మధ్యాహ్న హారతి అయింది. అంతకు మునుపు భక్తులు తెచ్చిన నైవేద్య పళ్ళాలు, పైకి రాసాగాయి. అప్పుడు బాబా భక్తులతో. 

“ఆహే ఆజిచా దివస బరవా | వాటే సాంజ్యాచా ప్రసాద వ్హావా | 
ఆణవా మ్హణతీ సత్వర మాగవా | సకళాంనీ సేవావా యథేష్ట” | ||౭౯|| 

79. “ఈ రోజు చాలా మంచి రోజు. సాంజా ప్రసాదాన్ని తీసుకోవాలని ఉంది. త్వరగా తీసుకుని రండి. అందరం తృప్తిగా తిందాము” అని అన్నారు. 

మగ భక్తాంనీ జాఊన ఆణిలీ | సాంజ్యాచీ దోన బగోణీ భరలీ | 
లఖమీచందాంచీ భూకహీ లాగలీ | పాఠహీ భరలీ హోతీ పై | ||౮౦||

80. భక్తులు వెళ్ళి, రెండు గిన్నెల నిండా సాంజాను తెచ్చారు. లఖమీచందుకు అప్పటికే బాగా ఆకలిగా ఉంది. వెన్ను నొప్పి కూడా ఉంది. 

పోటాంత భూక పాఠీస కణకణ | తేణే లఖమీచంద అస్వస్థమన | 
బాబాంచ్యా ముఖీ తై యేఈ జే వచన | శ్రోతీ అవధాన దేఈజే | ||౮౧|| 

81. పొట్టలో ఆకలి, వెన్నులో పోటు ఉండటం వలన, లఖమీచందు మనసు బాగుండలేదు. అప్పుడు బాబా నోటినుండి వచ్చిన మాటలను శ్రోతలు శ్రద్ధగా గమనించండి.

“భూక లగీ హై అచ్ఛా హూవా | కమరమే దర్ద చాహియే దవా | 
అబ సాంజేకీ చలీ హై హవా | కరో సవార ఆరతీ” | ||౮౨|| 

82. “భూఖ లగీ హై? అచ్ఛా హువా. కమర్మే దర్ద, చాహియే దవా. అబ్‍ సాంజాకి చలీ హై హవా! కరో సవార్‍, ఆరతి. (ఆకలి అవుతుందా? మంచిదే. వెన్ను పోటుకు మందు కావాలి. ఇప్పుడు సాంజా తినే వేళ అయింది. ఇక ఆరతికి లే)”. 

జే జే లఖమీచందాంచే మనీ | తే తే పరిస్ఫుట¹³ బాబాంచే వచనీ | 
శబ్దావీణ ప్రతిధ్వనీ | అంతర్జ్ఞానీ మహారాజ | ||౮౩|| 

83. లఖమీచందు మనసులో ఏమేమి ఉందో, అతను చెప్పకుండానే, అవన్నీ బాబా మాటలలో స్పష్టంగా ప్రతిధ్వనించింది. ఎంతైనా, సాయి మహారాజు అంతర్‍జ్ఞాని కదా! 

అసో పూర్ణ హోతా ఆరతీ | సాంజా మిళాలా భోజనవక్తీ | 
పురలీ లఖమీచందాంచీ ఆసక్తీ | ఆనంద చిత్తీ జాహలా | ||౮౪|| 

84. ఆరతి పూర్తి కాగానే, భోజన సమయంలో, సాంజా లభించింది. అలా అతని కోరిక తీరటంతో, లఖమీచందు మనసులోనే చాలా ఆనందించాడు. 

తేథూన బాబాంవర జడలే ప్రేమ | ఉదబత్తీ నారళ మాళేచా నేమ | 
లఖమీచందహీ లాధలే క్షేమ | పూజా ఉపక్రమ చాలలా | ||౮౫|| 

85. అప్పటినుంచి, అతనికి బాబాపై ప్రేమ బాగా నాటుకుంది. కొబ్బరికాయ, అగరవత్తులు, పూలమాలలతో, బాబా పూజను చేయటం నియమంగా చేసుకున్నాడు. అలా లఖమీచందుకు సుఖమూ శాంతి లభించాయి. 

జడలీ ఎవఢీ సాఈవర భక్తి | జాణారా లాధతా శిరడీప్రతి | 
మాళ దక్షిణా కాపూర ఉదబత్తీ | తయా హాతీ పాఠవీత | ||౮౬|| 

86. అతనికి సాయిపైన భక్తి ఎంతగా కుదిరింది అంటే, శిరిడీకి ఎవరైనా వెళుతున్నట్లు తెలిస్తే, వారితో పాటు పూలమాల, అగరవత్తులు, కర్పూరాన్ని పంపేవాడు. 

కోణీహీ జావో శిరడీప్రతీ | లఖమీచందాంస లాగతా మాహితీ | 
యా తీన వస్తు దక్షీణాసమవేతీ | బాబాంస పాఠవితీ నేమానే | ||౮౭|| 

87. ఎవరు శిరిడీకి వెళ్ళినా, వారితో ఈ మూడు వస్తువులను, దక్షిణతో సహా, బాబాకు నియమంగా పంపేవాడు. 

త్యాచ ఖేపేస చావడీచే నిశీ | సమారంభ తో పహావయాసీ | 
జాతా బాబాస ఉఠలీ ఖాశీ¹⁴ | కాసావీసీ జాహలీ | ||౮౮|| 

88. పైన వర్ణించిన ఈ శిరిడీ యాత్రలోనే, ఒక రాత్రి చావడి ఊరేగింపును చూడటానికి అతడు వెళ్ళాడు. అప్పుడు, బాబాకు బాగా దగ్గు వచ్చి, వారికి చాలా బాధ కలుగుతుండేది. 

లఖమీచంద మనీ మ్హణత | కాయ హీ ఖాశీ త్రాస దేత | 
వాటే లోకాంచీ దృష్ట లాగత | ఖోకలా ఉఠత తే పాయీ | ||౮౯|| 

89. ‘ఈ దగ్గు బాబాను ఇలా కష్టపెడుతుందేంటి? జనుల దృష్టి దోషం తగలటం వలన ఇలా దగ్గుతున్నారు’ అని లఖమీచందు మనసులో అనుకున్నాడు. 

హీ తో కేవళ మనాచీ వృత్తి | ఉఠలీ లఖమీచందాంచే చిత్తీ | 
యేతా సకాళీ మశీదీప్రతీ | బాబాహీ అనువదతీ నవల పహా | ||౯౦||

90. అది, లఖమీచందు మనసులో వచ్చిన కేవలం ఒక ఆలోచన మాత్రమే. మరునాడు తెల్లవారి, అతడు మసీదుకు వెళ్ళగా, బాబా చెప్పిన అద్భుతమైన మాటలను వినండి. 

యేతా మాధవరావ తయాంప్రతీ | ఆపణ హోఊని బాబా వదతీ | 
“కాల ఝాలా మజ ఖోకలా అతి | హీ కాయ కృతీ దృష్టీచీ | ||౯౧|| 

91. మాధవరావు కూడా అక్కడికి వచ్చాడు. అప్పుడు అతనితో బాబా “నిన్న నాకు బాగా దగ్గు వచ్చింది. ఇది ఎవరిదైనా దృష్టి తగలటం వలన వచ్చిందా? 

వాటే మజ కోణాచీ తరీ | దృష్టచి లాగలీ ఆహే ఖరీ | 
తేణే హా ఖోకలా పరోపరీ | కరీ బేజారీ జీవాచీ” | ||౯౨|| 

92. “నాకు నిజంగా ఎవరిదో దృష్టి తగిలినట్లుంది. ఏం దృష్టి దోషమో ఏమో, ఈ దగ్గు నా ప్రాణాన్నివిసిగిస్తోంది” అని చెప్పారు. 

ఆశ్చర్య లఖమీచందాచే అంతరీ | హీతో అనువృత్తి ఆపులీచ ఖరీ | 
కైసే హే బాబాంస కళలే తరీ | సర్వా అంతరీ వసతీ కీ | ||౯౩|| 

93. లఖమీచందు మనసులోనే ఆశ్చర్య పడ్డాడు. ‘ఈ మాటలు నా ఆలోచనలను మళ్ళీ చెప్పినట్లుందే! ఇవి బాబాకు ఎలా తెలిసింది? నిజంగా, బాబా అందరి మనసులో ఉన్నారు’, అని అనుకున్నాడు. 

మగతో వినవీ కర జోడూనీ | బహు ఆనందలో అపులే దర్శనీ | 
తరీ ఏసీచ కృపా కరోనీ | మహారాజాంనీ రక్షావే | ||౯౪|| 

94. తరువాత చేతులు జోడించి, ‘మీ దర్శనంతో చాలా ఆనందం కలిగింది. మహారాజా! దయచేసి, మమ్మల్ని ఎప్పుడూ ఇలాగే రక్షించండి’ అని ప్రార్థించాడు. 

ఆతా మజ యా పాయాంవాచునీ | దేవచి నాహీ ఆణిక జనీ | 
మన హే రమో ఆపులే భజనీ | అపులేచ చరణీ సర్వదా | ||౯౫|| 

95. ‘ఇక పై ఈ పాదాలు తప్ప, నాకు వేరే దైవమేది లేదు. నా మనసు ఎప్పుడూ మీ ఆరాధనలోనే లీనమై, ఎప్పుడూ మీ పాదాల దగ్గరే ఉండుగాక. 

మ్హణే చరణీ ఠేవితో మాథా | నిరోప మాగతో సాఈసమర్థా | 
ఆజ్ఞా అసావీ ఆమ్హా ఆతా | అసేచ అనాథా సాంభాళా | ||౯౬|| 

96. ‘నా తలను మీ పాదాల మీదుంచి, మీ సెలువు కోరుతున్నాను. ఇక మాకు అనుమతివ్వండి. అనాథులమైన మమ్మల్ని ఇలాగే రక్షిస్తూ ఉండండి. 

అసావీ నిత్య కృపాదృష్టి | జేణే న హోఊ సంసారీ కష్టీ | 
లాధో తవ నామ సంకీర్తన పుష్టీ | సుఖసంతుష్టీ సర్వథా | ||౯౭|| 

97. ‘మీ కృపాదృష్టి ఎల్లప్పుడూ మాపై ఉండుగాక. దాని వలన, సంసారంలోని కష్టాలేవీ కలుగకుండు గాక. మీ నామ సంకీర్తనను చేయడం వలన మాకు ఎల్లప్పుడూ తృప్తి, సుఖాలు కలుగుగాక’ అని ప్రార్థించాడు. 

ఘేఊని ఉదీ సాశీర్వాద¹⁵ | పావోని స్నేహ్యాంసహిత ఆనంద | 
మార్గీ గాత సాఈగుణానువాద |లఖమీచంద పరతలా | ||౯౮|| 

98. బాబా ఆశీర్వాదాన్ని, ఉదీని తీసుకుని, ఆనందంతో, లఖమీచందు తన స్నేహితునితో, దారి పొడుగునా, సాయియొక్క గుణాలను కీర్తిస్తూ, తిరిగి వెళ్ళాడు. 

ఏసీచ ఆణీక దుసరీ చిడీ | బాంధూన బాబాంనీ ఆణిలీ శిరడీ | 
యేతా ప్రత్యక్ష దర్శనాచీ ఘడీ | నవలపరవడీ పరిసా తీ | ||౯౯|| 

99. ఇలాంటి మరో పిచ్చుకకు, బాబాను ప్రత్యక్షంగా దర్శించుకునే సమయం వచ్చినప్పుడు, బాబా ఆమెను బంధించి, శిరిడీకి తీసుకుని వచ్చారు. ఆ విశేషాన్ని వినండి. 

చిడీ తీ ఎక ప్రేమళ బాఈ | తిచియా కథేచీ పరమ నవలాఈ | 
బర్హాణపురీ దృష్టాంత హోఈ | మహారాజ సాఈ పాహీ తీ | ||౧౦౦||

100. ఈ పిచ్చుక ప్రేమమయి అయిన ఒక స్త్రీ. ఆమె కథ చాలా ఆశ్చర్యకరమైనది. బర్హానుపురంలో ఉండే ఆమె, ఒక రాత్రి, కలలో సాయి మహారాజును చూసింది. 

కధీంహీ నవ్హతే ప్రత్యక్ష దర్శన | తరీ త్యా బాఈస జాహలే స్వప్న | 
బాబా తియేచ్యా ద్వారీ యేఊన | ఖిచడీ భోజన మాగతీ | ||౧౦౧|| 

101. అంతకు మునుపెప్పేడూ బాబాను ప్రత్యక్షంగా ఆమె చూడలేదు. అయినా, ఆమెకు కల వచ్చింది, అందులో ఆమె ఇంట ముంగిట నిలచి, ఆమెను ఖిచడీ భోజనం కావాలని బాబా అడిగారు.

బాఈ తాత్కాళ హోఊన జాగీ | పాహీ తో నాహీ కోణీహీ జాగీ | 
దృష్టాంత కథిలా లాగవేగీ | సమస్తాలాగీ తియేనే | ||౧౦౨|| 

102. వెంటనే ఆమె మేలుకొని చూడగా, అక్కడ ఎవరూ కనిపించలేదు. తనకొచ్చిన కలను, ఆమె తొందరగా అందరికీ చెప్పింది. 

పతి తియేచా తేచ శహరీ | తేథీల టపాలఖాత్యాచే అధికారీ | 
పుఢే అకోల్యాస బదలల్యావరీ | కేలీ తయారీ శిరడీచీ | ||౧౦౩|| 

103. ఆమె భర్త అదే పట్టణంలో తపాలా విభాగంలో అధికారిగా పని చేస్తున్నాడు. కొన్ని రోజుల తరువాత, అతనికి అకోలాకు బదిలీ అయింది. వెంటనే వారు శిరిడీకి వెళ్ళటానికి సిద్ధమయ్యారు. 

దంపత్య హోతే మోఠే భావిక | జాహలే సాఈదర్శనకాముక | 
వాటలే దృష్టాంతాచే కౌతుక | మాయా అలౌకిక సాఈచీ | ||౧౦౪|| 

104. ఆ దంపతులు ఇరువురూ గొప్ప భక్తులు. సాయి దర్శనానికి తహతహలాడారు. ఆమెకు వచ్చిన కల వారికి సాయి మీద ప్రేమను పెంచింది. సాయియొక్క మాయ అలౌకికమైనది. 

పుఢే సోఈచా పాహుని దిన | నిఘాలీ దోఘే శిరడీ లక్షూన | 
మార్గాంత గోమతీ తీర్థ వందూన | శిరడీలాగూన పాతలీ | ||౧౦౫|| 

105. తరువాత, ఒక మంచి రోజున, వారిద్దరూ శిరిడీకి బయలుదేరారు. దారిలో, గోమతీ (గోదావరీ) నదికి నమస్కరించి, శిరిడీ చేరుకున్నారు. 

ప్రేమే ఘేఊని బాబాంచే దర్శన | కరూనియా భావే పూజన | 
నిత్య బాబాంచే చరణ సేవూన | సుఖసంపన్న జాహలే | ||౧౦౬|| 

106. ఎంతో భక్తితో బాబా దర్శనం చేసుకుని, ప్రేమగా పూజించి, ప్రతి రోజూ వారి పాద సేవను చేస్తూ, సుఖంగా, సంతృప్తితో ఉన్నారు. 

ఏసే తే దంపత్య ఆనందమనే | రాహిలే శిరడీంత దోన మహినే | 
బాబాహీ తుష్టలే ఖిచడీ భోజనే | భావభక్తీనే తయాంచ్యా | ||౧౦౭|| 

107. అలా శిరిడీలో ఆ దంపతులు, రెండు నెలలు ఆనందంగా ఉన్నారు. ఎంతో ప్రేమతో, భక్తితో వారు అర్పించిన ఖిచడీ భోజనానికి, బాబా చాలా సంతుష్టులయ్యారు. 

ఖిచడీ నైవేద్య సమర్పణార్థ | దంపత్య ఆలే శిరడీప్రత | 
చతుర్దశదిన హోతా హీ గత | ఖిచడీ అనివేదిత¹⁶ తైశీచ | ||౧౦౮|| 

108. అసలు ఆ దంపతులు శిరిడీకి వచ్చింది, ఖిచడీ నైవేద్యాన్ని సమర్పించటానికే. కాని, వారు వచ్చి, పదునాలుగు రోజులు గడిచినా, ఖిచడీ నివేదన జరగలేదు. 

కృతసంకల్ప దీర్ఘసూత్రతా | నావడూన తీ బాఈచే చిత్తా | 
పంధరావే దివశీ మాధ్యాన్హ భరతా | ఖిచడీసమవేత పాతలీ | ||౧౦౯|| 

109. వారి కోరిక నెరవేరటంలో జరుగుతున్న ఆలస్యం, ఆ స్త్రీకి నచ్చలేదు. అందుకు పదునైదవ రోజున, మధ్యాహ్నం ఆమె ఖిచిడీతో మసీదుకు వచ్చింది. 

హోతే తేవ్హా పడదే సోడిలే | ఘేఊన సమవేత భక్త ఆపులే | 
బాబా ఆధీంచ భోజనీ బైసలే | ఏసే సమజలే బాఈస | ||౧౧౦||

110. అప్పుడు తెరవేసి ఉంది. అప్పటికే బాబా తమ భక్తులతో సహ, భోజనానికి కూర్చున్నారు, అని ఆమెకు తెలిసింది. 

ఏసే భోజన చాలతే సమయీ | పడద్యాచే ఆంత కోణీ న జాఈ | 
పరీ త్యా బాఈస జాహలీ ఘాఈ | ఖాలీ¹⁷ న రాహీ తీ ఉగలీ¹⁸ | ||౧౧౧|| 

111. అలా భోజనం చేస్తున్న సమయంలో, తెర లోపలికి ఎవరూ వెళ్ళరు. కాని, ఆ స్త్రీకి క్రింద సభామండపంలో, భోజనం ముగిసేంత వరకూ ఎదురు చూస్తూ కూర్చునే ఓపిక లేక పోయింది. 

కేవళ ఖిచడీ నివేదనోల్లాసా | అకోల్యాహూన శిరడీచే ప్రవాసా | 
అంగికారీ జీ తియేచా ధింవసా¹⁹ | రాహీల కైసా అపూర్ణ | ||౧౧౨|| 

112. అసలు అకోలానుండి శిరిడీకి వచ్చింది, ఖిచడీని అర్పించే కోరికతోనే కదా! మరి అది జరగక పోతే, ఊరికే ఎలా ఉండగలదు? 

కోణాచేంహీ కాంహీ న మానితా | పడదా స్వహస్తే సారూన వరతా | 
కరూని నిజప్రవేశ నిజసత్తా²⁰ | కామనాపూర్తతా సాధిలీ | ||౧౧౩|| 

113. అందుకే, ఎవరి మాటా వినకుండా, తన చేతులతో తెరను తొలగించి, తనంతట తాను ఉత్సాహంతో లోపలికి వెళ్ళి, తన కోరికను తీర్చుకుంది. 

తేవ్హా బాబాంనీ నవల కేలే | ఖిచడీలాగీ ఇతుకే భుకేలే | 
కీ తీచ ఆధీ మాంగూ సరలే | తాటచి ధరిలే దో హాతీ | ||౧౧౪|| 

114. అప్పుడు, విచిత్రంగా, ఆ ఖిచడీ కోసమే ఎదురు చూస్తున్నట్లు, ముందుగా దానినే అడిగి, బాబా రెండు చేతులతో పళ్ళాన్ని తీసుకున్నారు. 

ఖిచడీ పాహూన జాహలా ఉల్హాస | ఉచలూనియా ఘాసావర ఘాస | 
బాబాంనీ సూదిలే నిజముఖాస | కౌతుక సమస్తాంస వాటలే | ||౧౧౫|| 

115. ఖిచడీని చూసి, ఎంతో సంతోషంగా, ముద్దమీద ముద్ద తీసుకుని, నోట్లో పెట్టుకున్నారు. అందరూ ఆశ్చర్యంగా చూడసాగారు. 

పాహూని బాబాంచీ తీ ఆతురతా | విస్మయ దాటలా సర్వాచే చిత్తా | 
ఖిచడీచీ కథా పరిసతా | వాటలీ అలౌకికతా సాఈచీ | ||౧౧౬|| 

116. బాబా ఆతురతను చూసి, అందరి మనసులో ఆశ్చర్యం కలిగింది. కాని, ఖిచడీ కథ విన్న తరువాత, వారికి సాయియొక్క అలౌకిక శక్తి అర్థమైంది. 

ఆతా యేథూన పుఢీల కథా | ఏకతా ప్రేమ దాటేల చిత్తా | 
ఎక గుజరాతీ బ్రాహ్మణ సేవేకరితా | ఆలా అవచితా శిరడీస | ||౧౧౭|| 

117. ఇప్పుడు, ఇక తరువాతి కథను వింటే, మనసులో ప్రేమ పుడుతుంది. బాబా సేవ చేయటానికి, ఒక గుజరాతి బ్రాహ్మణుడు, అనుకోకుండా శిరిడీ వచ్చాడు. 

రావబహాదూర సాఠ్యాంచే²¹ పదరీ | ఆరంభీ కేలీ జయానే చాకరీ | 
తయా శుద్ధ సేవాభ్యంతరీ | లాధలీ పాయరీ బాబాంచీ | ||౧౧౮|| 

118. మొదట అతడు రావుబహాద్దూరు సాఠే దగ్గర పని చేశాడు. అక్కడ నిజాయితీగా పని చేయటం వలన, అతనికి బాబా పాదాల దగ్గర ఆశ్రయం దొరికింది. 

తీహీ కథా బహుత గోడ | జయాసీ భక్తిప్రేమాచీ ఆవడ | 
కైసే శ్రీహరీ పురవీ కోడ | మనాచీ హోడ తే పరిసా | ||౧౧౯|| 

119. ఆ కథ కూడా చాలా గొప్పది. భక్తి ప్రేమలను కావాలని ఆశపడే వారి కోరికలను, శ్రీహరి ఎలా తీర్చుతాడో, వినండి. 

మేఘా తయాచే నామాభిధాన | సాఈ సవే ఋణానుబంధన | 
తేణే తో పావలా శిరడీ స్థాన | కథానుసంధాన తత్పర వ్హా | ||౧౨౦||

120. అతని పేరు మేఘా. సాయితో ఏదో ఋణానుబంధం ఉండటం వలన, శిరిడీలో అతనికి చోటు దొరికింది. కాని, అతని కథను శ్రద్ధగా ఇప్పుడు వినండి. 

సాఠే ఖేడాజిల్హ్యాచే ప్రాంత²² | తేథే హా మేఘా భేటలా అవచిత | 
ఠేవిలా తయాస తైనాతీంత | శివాలయీ నిత్య పూజేస | ||౧౨౧|| 

121. ఖేడా జిల్లాకు ప్రాంతీయ అధికారిగా సాఠే పని చేస్తున్నప్పుడు, అక్కడ ఈ మేఘా, అనుకోకుండా అతనికి కలిశాడు. అతనిని శివాలయంలో నిత్య పూజా సేవలో, సాఠే నియమించాడు.

పుఢే హే సాఠే శిరడీస ఆలే | తేంచ తయాంచే భాగ్య ఉదేలే | 
తేథే మహారాజ సాఈ జోడలే | చిత్త జడలే తచ్చరణీ | ||౧౨౨|| 

122. తరువాత, సాఠే శిరిడీ వచ్చాడు. అతని వెనుకటి జన్మల పుణ్యం వలన, శిరిడీలో సాయి మహారాజు దర్శనమై, వారి పాదాలలో మనసు లీనమైంది. 

యాత్రేకర్యాంచా పాహూని రగడా | ఝాలా తయాంచే మనాచా ధడా | 
అసావా యేథే ఆపులా వాడా | సోయ బిర్హాడా లాగేల | ||౧౨౩|| 

123. శిరిడీకి వస్తున్న యాత్రికుల గుంపును చూసి, తాను కూడా అక్కడికి వచ్చి ఉండటానికి, ఒక వాడా కట్టాలని, నిర్ణయించుకున్నాడు. 

మగ పుఢారీ గ్రామస్థ మిళవిలే | తయా జాగేచే సంపాదన కేలే | 
జేథే బాబా ఆరంభీ ప్రకటలే | వాడ్యాచే ఠరవిలే తే స్థల | ||౧౨౪|| 

124. దాని కోసం, అక్కడి గ్రామ పెద్దలను కలుసుకున్నాడు. మొట్ట మొదట బాబా కనిపించిన స్థలాన్ని కొని, అక్కడే వాడా నిర్మించాలని నిర్ణయించ బడింది. 

యా పవిత్ర జాగేచే మహిమాన | చతుర్థాధ్యాయీంచ పూర్వవర్ణన | 
ద్విరుక్తీచే నాహీ ప్రయోజన | చాలవూ నిరూపణ పుఢారా | ||౧౨౫|| 

125. ఈ పవిత్ర స్థలంయొక్క మహిమ గురించి, నాలుగవ అధ్యాయంలో పూర్తిగా వర్ణించబడింది. మరల ఇక్కడ చెప్పటం అనవసరం. తరువాతి సంగతి చూద్దాము. 

అసే మేఘాచే సంచిత మోఠే | లాధలే రావబహాదూర సాఠే | 
తేవ్హాంచ తో లాగలా పరమార్థవాటే | నేటే పాటే తయాంచ్యా | ||౧౨౬|| 

126. మేఘాయొక్క గొప్ప పుణ్యం కలిసి రావటంతో, అతనికి రావు బహాద్దూరు సాఠే లభించాడు. సాఠే యొక్క విపరీతమైన కృషి వలనే, మేఘా పరమార్థ మార్గానికి వచ్చాడు. 

పరిస్థితీస హోఊని వశ | పావలా హోతా కర్మభ్రంశ | 
తయాస దేఊని గాయత్ర్యుపదేశ | కరవిలా ప్రవేశ సన్మార్గీ | ||౧౨౭|| 

127. పరిస్థితుల ప్రభావం వలన, మేఘా కర్మ భ్రష్ఠుడు కాగా, సాఠే అతనికి గాయత్రి మంత్రాన్ని ఉపదేశించి, అతనిని మంచి దారిలో పెట్టాడు. 

మేఘా సాఠ్యాంచే సేవేస లాగలా | పరస్పరాంశీ ఆదర వాఢలా | 
గురూచ మేఘా భావీ సాఠ్యాంలా | లోభహీ జడలా తయాంచా | ||౧౨౮|| 

128. సాఠే దగ్గర మేఘా పని చేస్తుండగా, వారిలో ఒకరికొకరికి చాలా ఆదరణ పెరిగింది. సాఠేను తన గురువులా మేఘా భావించాడు. అతనిపై అభిమానం కూడా పెరిగింది. 

అసో ఎకదా సహజ బోలతా | నిజగురూచే మాహాత్మ్య వానితా | 
ప్రేమ దాటలే సాఠ్యాంచే చిత్తా | మేఘాస సాదరతా పుసతీ | ||౧౨౯|| 

129. మాటా మాటలో ఒక సారి, తమ గురువుయొక్క మహాత్మ్యాన్ని వర్ణిస్తుండగా, సాఠే హృదయంలో ప్రేమ పొంగింది. మేఘాతో ప్రేమతో సాఠే ఇలా అన్నాడు. 

బాబాంస ఘాలావే గంగోదకస్నాన | ఇచ్ఛా హీ మాఝీ మనాపాసూన | 
తదర్థ తుజ శిరడీలాగూన | పాఠవితో జాణ ముఖ్యత్వే | ||౧౩౦||

130. ‘నా మనసు పూర్తిగా, బాబాకు పవిత్రమైన గంగతో స్నానం చేయించాలని నా కోరిక. ముఖ్యంగా దీనికోసమే నిన్ను శిరిడీకి పంపుతున్నాను. 

శివాయ తుఝీ అనన్య సేవా | పాహూని వాటే మాఝియా జీవా | 
సద్గురూచా తుజ సంగమ ఘడావా | పాయీ జడావా తవ భావ | ||౧౩౧|| 

131. ‘అంతే కాక, అర్పిత భావంతో చేసే నీ సేవను చూసి, నీవు సద్గురువును ఆశ్రయించాలని, వారి పాదాల మీద నీకు భక్తి కలగాలనీ, నా మనసులోని కోరిక. 

సార్థక హోఈల తవ దేహాచే | పరమ కల్యాణ యా జన్మాచే | 
జా జా కాయా మనే వాచే | లాగే సద్గురూచే పాయాంస | ||౧౩౨|| 

132. ‘నీ దేహం సార్థకమౌతుంది. నీ జన్మ ఎంతో శుభప్రదమౌతుంది. వెళ్ళి, నీ మనసు, మాట మరియు పనులతో సద్గురువు పాదాలను ఆశ్రయించు’ అని చెప్పాడు. 

మేఘా పుసే తయాంచీ జాత | వస్తుతః సాఠ్యాంసహీ తీ అజ్ఞాత | 
మ్హణతీ కోణీ అవింధహీ వదత | బైసతీ మశీదీంత మ్హణవూనీ | ||౧౩౩|| 

133. అప్పుడు మేఘా ఆ గురువుయొక్క జాతి గురించి అడిగాడు. అసలు, సాఠేకు కూడా ఈ సంగతి తెలియదు. ‘మసీదులో ఉండటం వలన, కొందరు వారిని ‘అవింధ’ (ముస్లిము) అని అంటారు’, అని సాఠే చెప్పాడు. 

అవింధ హా శబ్ద కానీ పడతా | జాహలీ మేఘామనీ దుశ్చిత్తతా | 
నాహీ నీచ యవనాపరతా | కాయ గురుతా తయాచీ | ||౧౩౪|| 

134. ‘అవింధ’ అనే శబ్దం చెవిన పడగానే, మేఘా మనసులో చాలా కలవరమైంది. ‘ముస్లిముల కంటే నీచులు ఎవరూ ఉండరు, అలాంటివాడు గురువేమిటి?’ 

నాహీ మ్హణతా సాఠే క్షోభతీ | హోయ మ్హణతా పావేన దుర్గతీ | 
కరావే కాయ చాలేనా మతీ | చింతావర్తీ తొ పడలా | ||౧౩౫|| 

135. ‘వెళ్ళను’ అంటే సాఠే బాధపడతాడు. పోనీ, ‘సరే’ అని ఒప్పుకుంటే, నరకానికి పోతాడు. ఏం చేయాలో తోచక, మేఘా విపరీతంగా చింతించ సాగాడు. 

ఇకడే ఆడ తికడే విహీర | దోలాయమాన మనీ అస్థిర | 
పరీ సాఠ్యాంచా ఆగ్రహ ఫార | కేలా నిర్ధార దర్శనాచా | ||౧౩౬|| 

136. ముందు నుయ్యి, వెనుక గొయ్యివంటి పరిస్థితిలో ఇరుక్కున్నాడు. కాని, సాఠే వెళ్ళమని చాలా బలవంత పెట్టగా, వెళ్ళి, దర్శనం చేసుకోవటానికి నిశ్చయించుకున్నాడు. 

పుఢే మేఘా శిరడీస ఆలా | మశీదీచే అంగణీ పాతలా | 
పాయరీ జో చఢూ లాగలా | బాబాంనీ లీలా ఆరంభిలీ | ||౧౩౭|| 

137. తరువాత, మేఘా శిరిడీకి వచ్చాడు. మసీదు ప్రాంగణం లోకి వెళ్ళి, మెట్లు ఎక్కుతుండగా, బాబా తమ లీలను ఆరంభించారు. 

ఉగ్ర స్వరూప ధారణ కేలే | పాషాణ హాతీ ఘేఊన వదలే | 
“ఖబరదార పాయరీవర పాఊల ఠేవిలే | యవనే వసవిలే హే స్థాన | ||౧౩౮|| 

138. ఎంతో కోపంతో, చేత్తో రాయిని పుచ్చుకుని, “ఖబర్దార్, మెట్లపై అడుగు పెట్టావంటే! ఇక్కడ యవనుడు (ముస్లిము) ఉన్నాడు. 

తూ తో బ్రాహ్మణ ఉంచ వర్ణ | మీ తో నీచాచా నీచ యవన | 
హోఈల విటాళ తుజలాగూన | జాఈ పరతోన మాఘారా” | ||౧౩౯|| 

139. “నువ్వేమో గొప్ప బ్రాహ్మణ కులానికి చెందినవాడు, నేనేమో నీచులలో నీచుడైన యవనుణ్ణి. నీవు మైల పడిపోతావు. వెనక్కు తిరిగి పో, ఇప్పుడే!” అని అరిచారు. 

తే కాతావలేపణాచే రూప | దుజే ప్రళయరుద్రాచే స్వరూప | 
పహాణారాంస హోత థరకాంప | చళీ కాంపత తంవ మేఘా | ||౧౪౦||

140. అపర ప్రళయ రుద్రుని వలె, కోపంతో నిండిన బాబాయొక్క ఆ రౌద్ర రూపాన్ని చూసిన వాళ్ళకు వణుకు పుట్టింది. మేఘా వణికి పోయాడు. 

పరీ హా రాగ కేవళ వరవర | అంతరీ దయేచా వాహే పూర | 
మేఘా థక్క విస్మయనిర్భర | కైసే మదంతర కళలే యా | ||౧౪౧|| 

141. కాని, ఆ కోపం పైపైనే. బాబా మనసులో దయ, ప్రేమ అనేవి ఎప్పుడూ నదిలా ప్రవహిస్తూంటుంది. మేఘాకు చాలా ఆశ్చర్యమై, ‘నా మనసులోని ఆలోచనలను వారు ఎలా తెలుసుకున్నారు?’ అని అనుకున్నాడు.

కోఠే ఖేడా జిల్హా దూర | కోఠే లాంబ అహమదనగర | 
మాఝే వికల్పాకృష్ట అంతర | ఆవిష్కరణ హే త్యాంచే | ||౧౪౨|| 

142. ‘దూరంలో ఉన్న ఆ ఖేడా జిల్లా ఎక్కడ? ఇంత దూరంగా ఉన్న అహమ్మదునగరు ఎక్కడ? ఎన్నో అనుమానాలతో నిండిన నా మనసుయొక్క ప్రతిబింబమే బాబా కోపం’ అని అనుకున్నాడు. 

బాబా జో జో మారూ ధాంవత | తో తో మేఘాచే ధైర్య ఖచత | 
పాఊల ఎకేక మాగేంచ పడత | జావయా న ధజత పుఢారా | ||౧౪౩|| 

143. కొట్టాలని బాబా ఎంతెంత ముందుకు వస్తుంటే, అంతంత ధైర్యం సడలి, మేఘా ముందుకు వెళ్ళే సాహసం చేయక, ఒక్కో అడుగు వెనక్కు వెళ్ళాడు. 

తైసాచ కాంహీ దివస రాహిలా | బాబాంచా రాగరంగ పాహిలా | 
శక్య తీ సేవా కరీత గేలా | పరీ న పటలా దృఢ విశ్వాస | ||౧౪౪|| 

144. అలాగే కొన్ని రోజులు మేఘా శిరిడీలో ఉన్నాడు. బాబాయొక్క స్వభావాన్ని తెలుసుకోవటానికి ప్రయత్నిస్తూ, తన శక్తికొలది సేవ చేస్తూండేవాడు. కాని, ఎంతకూ అతనికి బాబాపై నమ్మకం కుదరలేదు. 

పుఢే మగ తో ఘరాసీ గేలా | జ్వరార్త ఝాలా అంథరూణీ ఖిళిలా | 
తేథే బాబాంచా ధ్యాస లాగలా | పరతోని ఆలా శిరడీస | ||౧౪౫|| 

145. కనుక, తరువాత ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు. అక్కడ జ్వరం వచ్చి, మంచాన పడ్డాడు. ఆ కాలంలో బాబాను చూడాలనే కోరిక పెరగ సాగింది. అందుకే, మరల శిరిడీకి వచ్చాడు. 

తో జో ఆలా తోచ రమలా | సాఈపాయీ భావ జడలా | 
సాఈచా అనన్య భక్త జాహలా | సాఈచ త్యాజలా ఎక దేవ | ||౧౪౬|| 

146. మరల వచ్చిన తరువాత, మేఘాకు అక్కడే ఆనందం కలిగి, సాయి పాదాలమీద భక్తి పెరిగి, సాయికి అంకిత భక్తుడయ్యాడు. అతనికి సాయియే ఏకైక దైవం. 

మేఘా ఆధీంచ శంకరభక్త | హోతా సాఈపదీ అనురక్త | 
శంకరచి భావీ సాఈనాథ | తోచ ఉమానాథ తయాచా | ||౧౪౭|| 

147. మొదటినుండీ మేఘా శివభక్తుడు. సాయి పాదాల మీద నమ్మకం పెరిగి, సాయినాథుని శంకరుని వలెనే భావించ సాగాడు. సాయియే అతని ఉమానాథుడు. 

కరీ మేఘా అహర్నిశ | సాఈ శంకర నామఘోష | 
బుద్ధి హీ తదాకార అశేష | చిత్త కిల్మిషవిరహిత | ||౧౪౮|| 

148. ఇక రాత్రింబవళ్ళు ‘సాయి శంకర’ అని నామాన్ని మేఘా ఎల్లప్పుడూ జపించేవాడు. సాయి శంకరునితో అతని మనసు లీనమై, పరిశుద్ధమైంది. 

ఝాలా సాఈచా అనన్య భక్త | సాఈస ప్రత్యక్ష శంకర భావిత | 
శంకర శంకర ముఖే గర్జత | అన్య దైవత మానీనా | ||౧౪౯|| 

149. సాయికి అంకిత భక్తుడై, సాయియే ప్రత్యక్ష శంకరుడని అనుకునేవాడు. ‘శంకరా! శంకరా!’ అని నోటితో గట్టిగా పలికేవాడు. మిగతా ఏ దేవతలనూ ఒప్పుకునే వాడు కాదు. 

సాఈచ త్యాచే దేవతార్చన | సాఈచ త్యాచా గిరిజారమణ | 
యేచ దృష్టీచా ఠాయ ఘాలూన | నిత్య ప్రసన్నమన మేఘా | ||౧౫౦||

150. సాయియే అతని దేవతార్చన. సాయియే అతని గిరిజారమణుడు. ఈ గట్టి నమ్మకంతో, మేఘా ఎల్లప్పుడూ సంతోషంగా ఉండేవాడు. 

శంకరాస బేలాచీ ఆవడ | శిరడీంత నాహీ బేలాచే ఝాడ | 
మేఘా తదర్థ కోస దీడకోస | జాఊని నిజ చాడ పురవితసే | ||౧౫౧|| 

151. శంకరునికి బిల్వపత్రి అంటే ప్రీతి. కాని, శిరిడీలో బిల్వ చెట్టు లేదు. దాని కోసం, మేఘా రెండు, మూడు మైళ్ళ దూరం వెళ్ళి, శంకరునికి బిల్వపత్రిని అర్పించాలనే తన కోరికను తీర్చుకునేవాడు. 

దీడ కోసాచా కాయ పాడ | బేలాలాగీ లంఘితా పహాడ | 
పరీ పూజేచే పురవితా కోడ | ఫేడితా హోడ మనాచీ | ||౧౫౨|| 

152. అతనికి రెండు మూడు మైళ్ళు ఒక లెక్కా! బిల్వపత్రితో సరిగ్గా పూజ చేయాలన్న తన మనసులోని కోరికను తీర్చుకోవటానికి, కొండలను కూడా దాటగలిగే వాడు. 

లాంబలాంబూన బేల ఆణావా | పూజాసంభార పూర్ణ మిళవావా | 
గ్రామదేవాంచా అనుక్రమ ఘ్యావా | సర్వాంస వహావా యథావిధీ | ||౧౫౩|| 

153. ఎంతో దూరంనుండి బిల్వపత్రిని తెచ్చి, పూజా సామానులతో ఉంచి, గ్రామదేవతలను వరుసగా, నియమ ప్రకారంగా, పూజించే వాడు. 

మగ త్యాచ పావలీ జావే మశీదీ | ప్రేమే వందావీ బాబాంచీ గాదీ | 
కరూనియా పాదసంవాహనాది | పాదతీర్థ ఆధీ సేవీ తో | ||౧౫౪|| 

154. ఆ పూజలు ముగిసిన తరువాత, వెంటనే మసీదుకు వెళ్ళి, ప్రేమతో బాబా ఆసనానికి నమస్కరించి, వారి పాదాలను అదిమి, వారి పాదాలను కడిగి, ఆ నీరును పాద తీర్థంగా తీసుకునే వాడు. 

మేఘాచియా ఆణిక కథా | ఆనంద హోఈల శ్రవణ కరీతా | 
గ్రామదేవాంవిషయీ ఆదరతా | దిసేల వ్యాపకతా సాఈచీ | ||౧౫౫|| 

155. మేఘాయొక్క ఇంకొక కథను వింటే, శ్రోతలకు ఆనందం కలిగి, గ్రామదేవతల గురించి సాయికి ఉన్న భక్తి, గౌరవం, వారు అన్ని చోట్ల ఉండేది తెలుస్తుంది. 

మేఘా శిరడీస అసేపర్యంత | దుపారాచీ ఆరతీ కరీతో నిత | 
పరీ ఆధీ గ్రామదేవ సమస్త | పుజూన మశీదీంత జాత అసే | ||౧౫౬|| 

156. శిరిడీలో ఉన్నంత వరకూ, ప్రతి రోజూ మధ్యాహ్న ఆరతిని మేఘాయే చేసేవాడు. కాని, ముందుగా అన్ని గ్రామదేవతలను పూజించి, తరువాత మసీదుకు వెళ్ళేవాడు. 

ఏసా తయాచా నిత్యక్రమ | ఎకే దిసీ చుకలా హా అనుక్రమ | 
ఖండోబాచ్యా పూజేచా అతిక్రమ | ఘడలా పరిశ్రమ కరితాంహీ | ||౧౫౭|| 

157. ఇది అతని దినచర్య. ఒక రోజు, అతను పాటించే ఈ పద్ధతి తప్పింది. ఎంత ప్రయత్నించినా, ఖండోబా దేవుని పూజ చేయలేక పోయాడు. 

పూజా కరాయా కేలా యత్న | ద్వార నుఘడే కరితా ప్రయత్న | 
మ్హణూన తీ పూజా తైసీచ వగళూన | ఆలా తో ఘేఊన ఆరతీ | ||౧౫౮|| 

158. పూజ చేయాలని అనుకున్నాడు కాని, గుడి తలుపులు అసలు తెరుచుకోలేదు. అందుకే, ఆ పూజను చేయకుండానే, బాబా ఆరతిని చేయటానికి మసీదుకు వచ్చాడు. 

తేవ్హా బాబా వదతీ తయాలా | “పూజేంత త్వా ఆజలా ఖండ పాడిలా | 
పూజా పావల్యా సర్వ దేవాంలా | ఎక రాహిలా పూజేవీణ | ||౧౫౯|| 

159. వెంటనే బాబా అతనితో, “ఈ రోజు నీ పూజ పూర్తి కాలేదు. దేవతలందరి పూజ జరిగినా, ఒకరి పూజ మాత్రం జరగలేదు. 

జా తీ కరూని యే మగ యేథే” | మేఘా వదే “దార బంద హోతే | 
ఉఘడూ జాతా ఉఘడేనా తే | వగళణే పూజేతే భాగ ఆలే” | ||౧౬౦||

160. “వెళ్ళు. ముందు ఆ పూజ చేసి, తరువాత ఇక్కడికి రా” అని అనగా, ‘తలుపులు మూసి ఉన్నాయి. వానిని తెరవాలనుకున్నా తెరచుకోలేదు. కనుక, ఆ పూజను వదిలి పెట్టవలసి వచ్చింది’ అని మేఘా చెప్పాడు. 

బాబా వదతీ “జా తూ పాహే | దార ఆతా ఉఘడే ఆహ” | 
మేఘా తాత్కాళ జాయ లవలాహే | అనుభవలాహో బోలాచా | ||౧౬౧|| 

161. “వెళ్ళి చూడు, తలుపులు ఇప్పుడు తెరిచే ఉన్నాయి” అని బాబా చెప్పారు. మేఘా వెంటనే గబగబా వెళ్ళాడు. బాబా మాటలలోని నిజం అతనికి అనుభవమైంది.

ఖండేరాయాచీ పూజా కేలీ | మేఘాచీహీ మళమళ గేలీ | 
పుఢే బాబాంనీ కరూ దిధలీ | పూజా ఆపులీ మేఘాలా | ||౧౬౨|| 

162. ఖండేరాయుని పూజ చేశాడు. అలా అతని మనసులోని అలజడి శాంతించింది. తరువాత బాబా మేఘాను తమ పూజను చేయనిచ్చారు. 

మగ గంధ పుష్పాది అష్టోపచార | పూజా సమర్పీ అతి సాదర | 
యథాశక్తి దక్షిణా హార | ఫలభారహీ అర్పితసే | ||౧౬౩|| 

163. ఎంతో భక్తితో, గంధం పువ్వులు మొదలైన వాటితో, అష్టోపచార పూజను చేసి, తన శక్తి కొలది, పూలమాల, పళ్ళతో దక్షిణను అర్పించాడు. 

ఎకదా మకర సంక్రాంతి దినీ | గోదావరీచే ఆణూన పాణీ | 
బాబాంస అభ్యంగ చందన చర్చునీ | ఘాలావే స్నాన మనీ ఆలే | ||౧౬౪|| 

164. ఒక సారి, మకర సంక్రాంతి రోజున, గంధంతో నలుగు పెట్టి, గోదావరి నీటితో, బాబాకు అభ్యంగన స్నానం చేయించాలనే కోరిక, మేఘాకు కలిగింది. 

ఆజ్ఞేలాగీ పిచ్ఛా పురవితా | ఇచ్ఛేస యేఈల తే కర జా మ్హణతా | 
మేఘా ఘాగర ఘేఊని తత్వతా | పాణియాకరితా నిఘాలా | ||౧౬౫|| 

165. బాబా అనుమతి కోసం, వారి వెంట పడి, మరీ బలవంత పెట్టాడు. వారు చివరికి, “సరే, ఇష్టం వచ్చినట్లు చేసుకో, పో” అని అన్నారు. వెంటనే, మేఘా కుండను తీసుకుని, నీటి కోసం బయలుదేరాడు. 

ఆలా న ఉదయాచలీ జో తరణీ | మేఘా నిఘే రిక్తకలశపాణీ | 
నిరాతపత్ర అనవాణీ | ఆణూ పాణీ గోమతీసీ | ||౧౬౬|| 

166. సూర్యుడు ఉదయించక మునుపే, గొడుగుగాని, చెప్పులు కాని లేకుండా, ఖాళీ కుండను చేతబట్టుకుని, నీరు తేవటానికి, మేఘా గోదావరికి వెళ్ళాడు. 

జాతా యేతా ఆఠ కోస | లాగేల మార్గ క్రమావయాస | 
పడతీల కష్ట ఆణి సాయాస | స్వప్నీంహీ తయాస యేఈనా | ||౧౬౭|| 

167. రాను పోను ఎనిమిది కోసలు (పదహారు మైళ్ళు) నడవాలి. అలా నడవడం కష్టంతో కూడిన పని అని, అతనికి కలలో కూడా అనిపించనే లేదు. 

హీ తో మేఘాస నాహీ చింతా | నిఘాలా తో అనుజ్ఞా మిళతా | 
అసతా నిశ్చయాచీ దృఢతా | కార్యోల్లాసతా సవేంచ | ||౧౬౮|| 

168. మేఘాకు ఆ చింతే లేదు. బాబా అనుమతి లభించగానే, బయలుదేరాడు. నిశ్చయం బలంగా ఉంటే, చేతిలోని పని చేయటానికి ఎంతో ఉత్సాహం పుట్టుకొస్తుంది. 

గంగోదకే సాఈస స్నాన | ఘాలావే ఏసే హోతా మన | 
కైచే సాయాస కైచా శీణ | ఎక ప్రమాణ దృఢ శ్రద్ధా | ||౧౬౯|| 

169. సాయికు గంగ నీటితో స్నానం చేయించాలని మనసులో అనుకున్నాక, ఇక కష్టం ఎక్కడిది? అలసట ఎక్కడిది? అనుకున్నది సాధించటానికి బలమైన నమ్మకమొకటే చాలు. 

అసో ఏసే తే పాణీ ఆణీలే | తామ్ర గంగాలయీ రిచవిలే | 
స్నానార్థ ఉఠావే ఆగ్రహ చాలలే | పరీ న మానిలే బాబాంనీ | ||౧౭౦||

170. ఇలా, నీరును తెచ్చి, రాగి గంగాళంలో పోశాడు. ఇక స్నానానికి లెమ్మని, బాబాను ఒకటే బలవంత పెట్ట సాగాడు. కాని, బాబా ఒప్పుకోలేదు. 

మాధ్యాన్హీచీ ఆరతీ ఝాలీ | మండళీ ఘరోఘరీ నిఘోన గేలీ | 
ఝాలీ స్నానాచీ తయారీ సగళీ | దుపార భరలీ మేఘా వదే | ||౧౭౧|| 

171. మధ్యాహ్న ఆరతి అయింది. భక్తులంతా తమ ఇళ్ళకు వెళ్ళిపోయారు. ‘స్నానానికి అంతా సిద్ధంగా ఉంది, అప్పుడే మధ్యాహ్నమై పోయింది’ అని మేఘా చెప్పాడు. 

పాహూని మేఘా అత్యాగ్రహీ | మగ తో సాఈ లీలా విగ్రహీ | 
కర మేఘాచా నిజకరాంహీ | ధరూని పాహీ సంబోధీ | ||౧౭౨|| 

172. మేఘా పట్టిన పట్టు విడవక పోవటం చూసి, లీలలు చూపటానికే అవతరించిన సాయి, మేఘా చేతిని తమ చేత్తో పట్టుకుని, నచ్చ చెప్పసాగారు. 

“నకోరే మజ గంగాస్నాన | ఏసా కైసా తూ నాదాన | 
కిమర్థ మజ ఫకీరాకారణ | గంగాజీవన మజ కాయ” | ||౧౭౩|| 

173. “నాకు గంగా స్నానం వద్దురా! నువ్వింత అమాయకుడైతే ఎలా? ఫకీరునైన నాకు గంగ నీరెందుకు?” అని అన్నారు. 

పరీ మేఘా తే కాంహీ న ఏకే | శంకరసమ జో బాబాంస లేఖే | 
గంగాస్నానానే శంకర హారిఖే | హే ఎకచి ఠాఉకే తయాతే | ||౧౭౪|| 

174. కాని, మేఘా అవేమీ వినిపించుకునే స్థితిలో లేడు. అతనికి తెలిసిందల్లా ఒకటే. తనకి బాబాయే శంకరుడు. గంగతో స్నానం చేయిస్తే, శంకరుడు ఆనందిస్తాడు, అంతే! 

మ్హణే “బాబా ఆజిచా దిన | మకరసంక్రాతీచా సణ | 
గంగోదకే శంకర స్నపన | కరితా సుప్రసన్న తో హోఈ” | ||౧౭౫|| 

175. ‘బాబా! ఈ రోజు మకర సంక్రాంతి పండుగ. గంగ నీటితో స్నానం చేయిస్తే, శంకరుడు ప్రసన్నుడవుతాడు’ అని చెప్పాడు. 

మగ పాహూని తయాచే ప్రేమ | ఆణి తయాచా అఢళ నేమ | 
మ్హణతీ “పురవీ తుఝాచి కామ” | శుద్ధాంతర్యామ మేఘాచే | ||౧౭౬|| 

176. అతని అంతులేని ప్రేమను, శుద్ధమైన మనసును, బలమైన నిశ్చయాన్ని చూసి, బాబా, “సరే, నీ కోరిక తీరుస్తాను” అని అన్నారు. 

ఏసే మ్హణూన మగ తే ఉఠలే | స్నానార్థ మాండిల్యా పాటావర బసలే | 
మస్తక మేఘాపుఢే ఓఢవలే | మ్హణతీ “ఇవలేంసే జళ ఘాలీ | ||౧౭౭|| 

177. అలా అంటూ, స్నానానికై వేసిన పీటపై కూర్చున్నారు. మేఘా ముందుకు తలను ఉంచి, “కొంచమే నీరు ఇక్కడ వేయి, 

సకళ గాత్రీ శిర ప్రధాన | కరీ తయావరీ లవజళ సించన | 
తే పూర్ణ స్నాన కేలియా సమాన | హే తరీ మానరే ఇతుకే” | ||౧౭౮|| 

178. “దేహానికంతటికీ తల ముఖ్యం. తలపై కాసిని నీరు ప్రోక్షిస్తే, పూర్తిగా స్నానం చేసినట్లే. దీనికైనా ఒప్పుకోరా!” అని అన్నారు. 

“బరే” మ్హణూన కలశ ఉచలిలా | శిరీ ఓతతా ప్రేమా జో దాటలా | 
“హర గంగే” మ్హణూన తో రిచవిలా | సబంధ ఓతిలా అంగావర | ||౧౭౯|| 

179. ‘సరే’ అని గంగాళాన్ని పైకెత్తి, బాబా తలపై కొంచెం కొంచెంగా పోస్తూ, ప్రేమ ఉప్పొంగగా, ‘హర గంగే!’ అంటూ మొత్తం నీరును బాబా శరీరంపైన గుమ్మరించాడు. 

మేఘాస అత్యంత ఆనంద ఝాలా | మాఝా శంకర సచైల న్హాణిలా | 
ఘడా రితా జై ఖాలీ ఠేవిలా | పాహూ లాగలా నవల తో | ||౧౮౦||

180. ‘నా శంకరునికి బట్టలతో స్నానం చేయించాను’ అని మేఘా ఆనందించి, గంగాళాన్ని క్రింద పెట్టి, బాబాను ఎంతో ఆశ్చర్యంతో చూడ సాగాడు. 

సర్వాంగీ జరీ ఓతిలే ఉదక | శిరచి తేవఢే ఓలే ఎక | 
ఇతర అవయవ సుకే ఠాక | వస్త్రీంహీ టాక న జలాచా | ||౧౮౧|| 

181. ఒంటిమీదంతా నీరు గుమ్మరించినా, బాబా తల మాత్రమే తడిసింది. మిగతా అన్ని అవయవాలు పొడిగానే ఉన్నాయి. వారి బట్టల మీద ఎక్కాడా చుక్క నీరైనా లేదు.

మేఘా జాహలా గలితాభిమాన | నికటవర్తీ విస్మయాపన్న | 
ఏసే భక్తాంచే లాడ ఆపణ | పురవీత సంపూర్ణ శ్రీసాఈ | ||౧౮౨|| 

182. మేఘా అభిమానం కరిగిపోయింది. దగ్గర ఉన్నవారంతా ఆశ్చర్యపోయారు. భక్తుల మురిపాలను, శ్రీసాయి ఇలా పూర్తిగా తీరుస్తారు. 

తుఝ్యా మనీ ఘాలావే స్నాన | జా ఘాల తుఝ్యా ఇచ్ఛేసమాన | 
త్యాంతహీ మాఝ్యా అంతరీచీ ఖూణ | సహజ జాణ లాధసీల | ||౧౮౩|| 

183. “స్నానం చేయించాలని నీ మనసులో అనుకున్నావు. సరే, నీ ఇష్ట ప్రకారమే కానియ్యి. కాని, అందులో కూడా, నాలో ఉన్న ప్రత్యేకత నీకు సహజంగానే తెలుస్తుంది”, అని ఈ లీల ద్వారా బాబా తెలుపుతున్నట్లు అనిపిస్తుంది. 

హేంచ సాఈభక్తీచే వర్మ | వ్హావా మాత్ర సుదైవే సమాగమ | 
మగ తయా కాంహీ న దుర్గమ | సర్వచి సుగమ క్రమేక్రమే | ||౧౮౪|| 

184. సాయి భక్తిలోని మర్మమిదే. భాగ్యం కొద్దీ, వారి పట్ల భక్తి కలిగితే, ఏదీ కష్టం కాదు. రానురాను అంతా సులభమే. 

బసతా ఉఠతా వార్తా కరితా | సకాళా దుపారా ఫేరియా ఫిరతా | 
భక్త శ్రద్ధా స్థైర్య ధరితా | ఈప్సితార్థా²³ సంపాదీ | ||౧౮౫|| 

185. కూర్చున్నా, నిల్చున్నా, మాట్లాడుతున్నా, తెల్లవారి, మధ్యాహ్నం, బయట తిరుగుతున్నా, భక్తులకు చదరని నమ్మకం కలిగితే, తాము అనుకున్నదానిని తప్పకుండా సాధిస్తారు. 

పరీ ఏసీ కాంహీ ఖూణ | ప్రత్యక్ష వ్యవహారీ పటవూన | 
క్రమానుసార గోడీ లావూన | పరమార్థాకలన తో కరవీ | ||౧౮౬|| 

186. ప్రతి రోజూ చేసే ఇలాంటి చిన్న చిన్న పనుల ద్వారా, పరమార్థంలో ఆసక్తిని కలిగించి, భక్తులకు సాయి జ్ఞానాన్ని తెలియ చేసేవారు. 

ఏసీచ మేఘాచీ ఆణీక కథా | సుఖావతీల శ్రోతే పరిసతా | 
భక్తప్రేమ సాఈచే పహాతా | ఆనంద చిత్తా హోఈల | ||౧౮౭|| 

187. ఇలాంటిదే మేఘాయొక్క ఇంకొక కథ. దీనిని వింటే, సాయికి భక్తుల మీద గల ప్రేమను చూసి, శ్రోతలకు ఆనందం కలుగుతుంది. 

బాబాంచీ ఎక మోఠీ ఛబీ | హోతీ నానాంనీ²⁴ జీ దిధలీ నవీ | 
తీ హీ మేఘా వాడ్యాంత ఠేవీ | పూజేస లావీ భక్తీనే | ||౧౮౮|| 

188. నానాసాహేబు తన దగ్గర ఉన్న బాబాయొక్క పెద్ద, కొత్త, పటాన్ని మేఘాకు ఇచ్చాడు. దానిని వాడాలో పెట్టి, ఎంతో భక్తిగా, మేఘా పూజించే వాడు. 

మశీదీంత ప్రత్యక్ష మూర్తీ | వాడ్యాంత ప్రతిమాపూర్ణ ప్రతికృతీ | 
దోనీ స్థళీ పూజా ఆరతీ | అహోరాత్రీ చాలలీ | ||౧౮౯|| 

189. మసీదులో ప్రత్యక్షంగా బాబాని, వాడాలో వారి ప్రతిరూపమైన పటాన్ని, రెండు చోట్లలోనూ మేఘా రాత్రి పగలు, ఆరతి, పూజను చేసేవాడు. 

ఏసీ సేవా హోతా హోతా | సహజ బారా మాస లోటతా | 
మేఘా పహాటే జాగృత అసతా | దేఖిలే దృష్టాంత తయానే | ||౧౯౦||

190. ఇలా ప్రతి రోజూ సాయి సేవ చేస్తూ, పన్నెండు నెలలు గడచిపోయాయి. ఒక తెల్లవారి ఝామున, మేఘా మెలుకువగా ఉన్నప్పుడు, అతను ఒక దృశ్యాన్ని చూశాడు. 

అసతా మేఘా శేజేప్రతీ | జరీ నిమీలిత నేత్రపాతీ | 
అంతరీ అసతా పూర్ణ జాగృతి | పాహే స్పష్టాకృతి బాబాంచీ | ||౧౯౧|| 

191. మేఘా ప్రక్క మీద కళ్ళు మూసుకుని ఉన్నా, మెలుకువతోనే ఉండగా, బాబా రూపాన్ని స్పష్టంగా చూశాడు. 

బాబాహీ జాణూని తయాచీ జాగృతీ | అక్షతా టాకూని బిఛాన్యావరతీ | 
“మేఘా త్రిశూల కాఢీరే” మ్హణతీ | గుప్త హోతీ తేథేంచ | ||౧౯౨|| 

192. మేఘా మేలుకుని ఉండటం చూసిన బాబా, అతని ప్రక్కపై అక్షతలు చెల్లి, “మేఘా, త్రిశూలాన్ని గీయరా!” అని చెప్పి, అక్కడే మాయమయ్యారు. 

హే బాబాంచే శబ్ద పరిసతా | డోళే ఉఘడలే అతి ఉల్హాసతా | 
పాహూని బాబాంచీ అంతర్ధానతా | బహు విస్మయతా మేఘాస | ||౧౯౩|| 

193. బాబా మాటలను విని, మేఘా ఎంతో ఉత్సాహంతో కళ్ళు తెరిచే సరికి, బాబా మాయమవటం చూసి చాలా ఆశ్చర్యపోయాడు. 

మేఘా తంవ పాహీ చోహోంకడే | తాందుళ శేజేవర జికడే తికడే | 
వాడ్యాచీ పూర్వవత బంద కవాడే | పడలే తే కోడే తయాస | ||౧౯౪|| 

194. మేఘా చుట్టూ చూశాడు. ప్రక్కపైన అక్షతలు ఇక్కడా అక్కడా పడి ఉన్నాయి. కాని, ఇంటి తలుపులు మునుపటి వలె మూసే ఉన్నాయి. అతనికి ఏమీ అర్థం కాలేదు. 

మశీదీసీ జాఊన తత్కాళీ | బాబాంచే దర్శన ఘేతేవేళీ | 
మేఘానే త్రిశూళకథా కథిలీ | ఆజ్ఞా మాగితలీ త్రిశూళాచీ | ||౧౯౫|| 

195. వెంటనే మసీదుకు వెళ్ళి, బాబా దర్శనం చేసుకుని, త్రిశూలం సంగతిని చెప్పి, త్రిశూలాన్ని గీయటానికి వారి అనుమతిని కోరాడు. 

దృష్టాంత సాద్యంత మేఘానే కథిలా | బాబా వదతీ “దృష్టాంత కసలా | 
శబ్ద నాహీ కా మాఝా పరిసిలా | కాఢ మ్హణితలా త్రిశూళ తో | ||౧౯౬|| 

196. మేఘా అంతా చెప్పాక, బాబా, “ఏం దృశ్యం? నా మాటలను గమనించలేదా? త్రిశూలాన్ని గీయమని చెప్పానుగా? 

దృష్టాంత మ్హణూని మాఝే బోల | జాతా కాయ కరాయా తోల | 
బోల మాఝే అర్థ సఖోల | నాహీ ఫోల అక్షరహీ” | ||౧౯౭|| 

197. “దృశ్యమని చెప్పి, నా మాటలను పరీక్షిస్తున్నావా? నా మాటలు అర్థంతో నిండినవి. ఒక అక్షరం కూడా పొల్లు కాదు”, అని అన్నారు. 

మేఘా మ్హణే “ఆపణ జాగవిలే | ఏసేంచ ఆరంభీ మజహీ వాటలే | 
పరీ దార నవ్హతే ఎకహీ ఖులే | మ్హణూన మానిలే తే తైసే” | ||౧౯౮|| 

198. మేఘా ‘మీరు మేలుకొలిపినట్లు అనిపించింది. కాని, ఒక్క తలుపు కూడా తెరచి లేదు. అందుకే, దానిని దృశ్యం అని అనుకున్నాను’ అని అన్నాడు. 

తయాస బాబాంచే ఏకా ఉత్తర | “మాఝియా ప్రవేశా నలగే దార | 
నాహీ మజ ఆకార నా విస్తార | వసే నిరంతర సర్వత్ర | ||౧౯౯|| 

199. దానికి, బాబా చెప్పినదాన్ని వినండి. “నేను రావటానికి ఏ తలుపూ అవసరం లేదు. నాకు ఆకారం కాని, రూపం కాని లేదు. నేనెప్పుడూ అన్ని చోట్లా ఉంటాను. 

టాకూనియా మజవరీ భార | మీనలా జో మజ సాచార | 
తయాచే సర్వ శరీరవ్యాపార | మీ సూత్రధార చాలవీ” | ||౨౦౦||

200. “నా మీద భారం వేసి, నన్ను ఎప్పుడూ ధ్యానిస్తూ, నాలో లీనమైన వారి దేహం చేయాల్సిన పనులన్నింటినీ, సూత్రధారినై నేను నడిపిస్తాను”, అని అన్నారు. 

అసో పుఢే నవల విందాన | త్రిశూళాచే ప్రయోజన | 
శ్రోతా పరిసిజే సావధాన | యేఈల అనుసంధాన ప్రత్యయా | ||౨౦౧|| 

201. తరువాత జరిగే, బాబాయొక్క అద్భుతమైన లీల గురించి, శ్రోతలు శ్రద్ధగా వింటే, త్రిశూలం సంగతి స్పష్టమౌతుంది.

యేరీకడే మేఘా జో పరతలా | త్రిశూళ కాఢావయా ఆరంభ కేలా | 
వాడియాంత ఛబీనికట భింతీలా | త్రిశూళ రేఖాటిలా రక్తవర్ణ | ||౨౦౨|| 

202. వాడాకు వెళ్ళి, బాబా పటం దగ్గర, గోడపై మేఘా త్రిశూలాన్ని గీయటం మొదలు పెట్టి, ఎర్రటి రంగుతో త్రిశూలాన్ని గీశాడు. 

దుసరేచ దివశీ మశీదీంత | ఆలా పుణ్యాహూన రామదాస భక్త | 
ప్రేమే బాబాంస నమస్కారిత | లింగ అర్పీత శంకరాచే | ||౨౦౩|| 

203. ఆ మరునాడే, పుణేనుండి రామదాసు భక్తుడు ఒకడు వచ్చి, బాబాకు సాష్టాంగ నమస్కారం చేసి, వారికి శివలింగాన్ని అర్పించాడు. 

ఇతక్యాంత మేఘాహీ తేథే ఆలా | బాబాంసీ సాష్టాంగ ప్రణామ కేలా | 
బాబా మ్హణతీ “హా శంకర ఆలా | సాంభాళీ యాజలా తూ ఆతా” | ||౨౦౪|| 

204. ఇంతలో, మేఘా కూడా అక్కడికి వచ్చి, బాబాకు సాష్టాంగ నమస్కారం చేశాడు. అతనితో బాబా “ఇదిగో శంకరుడు వచ్చాడు. ఇక నీవు అతనిని జాగ్రత్తగా చూసుకో” అని అన్నారు. 

ఏసే హోతా లింగ ప్రాప్త | త్రిశూళ దృష్టాంతాపాఠీ అవచిత | 
మేఘా తటస్థ లింగచి దేఖత | ప్రేమే సద్గదిత జాహాలా | ||౨౦౫|| 

205. త్రిశూలం గీయమని చెప్పిన దృశ్యం వెనుకే, ఇలా అకస్మాత్తుగా శివలింగం దొరకటం చూసి, మేఘా మాటలు రాక, లింగాన్నే చూస్తూ ఉండిపోయాడు. ప్రేమతో అతని గొంతు గద్గదమైంది. 

ఆణీక పాహాయా లింగాచా అనుభవ | కాకా సాహేబ దీక్షితాంచా అపూర్వ | 
శ్రోతా సాదర పరిసిజే సర్వ | జడేల భరవసా సాఈపదీ | ||౨౦౬|| 

206. ఈ లింగం గురించి, కాకాసాహేబు దీక్షితుకు కలిగిన, ఇంకొక అద్భుతమైన అనుభవాన్ని శ్రోతలు వింటే, సాయి పాదాల మీద వారికి ఉండే నమ్మకం, ఇంకా గట్టి పడుతుంది. 

యేరీకడే జో లింగ ఘేఊనీ | నిఘే మేఘా మశీదీంతునీ | 
దీక్షిత వాడ్యాంత స్నాన సారూనీ | నామస్మరణీ నిమగ్న | ||౨౦౭|| 

207. ఆ లింగాన్ని తీసుకుని, మేఘా మసీదునుండి వాడాకు వెళ్ళాడు. అక్కడ, దీక్షితు స్నానం చేసి, నామస్మరణలో లీనమై ఉన్నాడు. 

ధూతవస్త్రే అంగ పుసూన | శిళేవరీ ఉభే రాహూన | 
టువాల డోఈవర ఘేఊన | కరీత స్మరణ సాఈచే | ||౨౦౮|| 

208. రాతి బండపై నిలుచుని, శుభ్రమైన బట్టతో దేహాన్ని తుడుచుకుని, తువాలును తలపై వేసుకుని, సాయిని తలచుకుంటూ ఉన్నాడు. 

నిత్యనేమా అనుసరూన | శిరోభాగ ఆచ్ఛాదూన | 
కరీత అసతా నామస్మరణ | లింగదర్శన జాహలే | ||౨౦౯|| 

209. రోజూ పాటించే పద్ధతి ప్రకారం, తలపై కప్పుకుని, నామస్మరణ చేస్తుండగా, ధ్యానంలో అతనికి శివలింగం కనిపించింది. 

చాలలే అసతా నామస్మరణ | ఆజచి కా వ్హావే లింగదర్శన | 
ఏసే జో దీక్షిత విస్మయాపన్న | మేఘా సుప్రసన్న సన్ముఖ | ||౨౧౦||

210. ‘నామస్మరణలో ఉండగా, ఇవాళ శివలింగ దర్శనం ఎందుకు అయింది’ అని దీక్షితు ఆశ్చర్యపోతూ ఉంటే, అతని ఎదుట ఎంతో ఆనందంతో మేఘా కనిపించాడు. 

మ్హణే మేఘా “పహా కాకా | లింగ బాబాంనీ దిధలే విలోకా” | 
కాకా పావలే సవిస్మయ హరిఖా | లింగ విశేఖా దేఖునీ | ||౨౧౧|| 

211. ‘కాకా! చూడండి, బాబా శివలింగాన్ని ఇచ్చారు’ అంటూ మేఘా అన్నాడు. విశేషమైన ఆ శివలింగాన్ని చూసి, కాకాకు ఆశ్చర్యం, ఆనందం రెండూ కలిగాయి. 

రూపరేఖా ఆకార లక్షణీ | ఆలే ధ్యానీ జే పూర్వక్షణీ | 
తేంచ తే లింగ పాహూన తత్క్షణీ | దీక్షిత మనీ సుఖావలే | ||౨౧౨|| 

212. ఇంతకు మునుపే ధ్యానంలో, తను చూసిన లింగంయొక్క రూపురేఖలు, ఆకార లక్షణాలుగల ఆ లింగాన్ని వెంటనే నిజంగా చూడటంతో, దీక్షితుకు చాలా సంతోషమైంది. 

అసో పుఢే మేఘాచే హాతూన | త్రిశూళలేఖన హోఊన పూర్ణ | 
ఛవీసంన్నిధ లింగ స్థాపన | సాఈనీ కరవూన ఘేతలే | ||౨౧౩|| 

213. అటు తరువాత, మేఘా త్రిశూలాన్ని గీచిన మీద, తమ పటం దగ్గరే, బాబా శివలింగాన్ని మేఘాచే ప్రతిష్ఠింప చేశారు. 

మేఘాస ఆవడే శంకరపూజన | కరూన శంకర లింగప్రదాన | 
కేలే తద్భక్తీచే దృఢీకరణ | నవల²⁵ విందాన సాఈచే | ||౨౧౪|| 

214. శంకరుని పూజ అంటే మేఘాకు ఇష్టం కనుక, సాయి అతనికి శివలింగాన్ని ఇచ్చి, అతని భక్తిని గట్టి పరచారు. నిజంగా, వారి లీలలు ఊహించని రీతిలో ఉంటాయి. 

ఏసీ కాయ ఎక కథా | సాంగేన ఏశా అపరిమితా | 
పరీ హోఈల గ్రంథవిస్తరతా | మ్హణూన శ్రోతా క్షమా కీజే | ||౨౧౫|| 

215. ఇలాంటి కథ ఇదొక్కటేనా? లెక్కలేనన్ని చెప్పవచ్చు. కాని, గ్రంథం పెద్దదై పోతుంది. అందుకు శ్రోతలు నన్ను క్షమించాలి. 

అథాపి తుమ్హీ శ్రవణోత్సుక | మ్హణోన కథీన ఆణిక ఎక | 
పుఢీల అధ్యాయీ సాఈచే కౌతుక | యాహూన అలౌకిక దిసేల | ||౨౧౬|| 

216. మీరు వినాలని ఉత్సాహంతో ఉన్నారు. కనుక, తరువాతి అధ్యాయంలో, ఇంతకంటే వింతైన, సాయియొక్క కుశలతను తెలిపే, మరో కథ. 

హోఊన హేమాడ సాఈసీ శరణ | కరవీ సాఈచరిత్ర శ్రవణ | 
హోఈల తేణే భవభయహరణ | దురితనివారణ సకళాంచే | ||౨౧౭||

217. హేమాడు సాయికి శరణుజొచ్చి, శ్రోతల సంసార కష్టాలను తొలగించి, వారి భయాలన్నిటినీ హరింప చేసే, సాయి చరిత్రను వినిపిస్తాడు. 

| ఇతి శ్రీ సంతసజ్జన ప్రేరితే | భక్త హేమాడపంత విరచితే | 

| శ్రీ సాఈ సమర్థ సచ్చరితే | | దృషాంత కథనం నామ | 

| అష్టావింశతితమోధ్యాయః సంపూర్ణః | 

 ||శ్రీ సద్గురూ సాఈనాథార్పణమస్తు|| శుభం భవతు || 

టిపణీ: 
1. భివావీ. 

* శ్రీ సాఈనాథాంచ్యా ఎకా సద్భక్తానే సుచవిలే ఆహే కీ, హీ కథా దహావ్యా అధ్యాయాత నసూన, తీ నారాయణగావచే భిమాజీ పాటీల యాంచ్యా బాబతీత అధ్యాయ ౧౩ మధ్యే కథిలీ ఆహే. 

2. ఏకణారా. 3. అక్షయ్య. 4. చిమణీచే. 5. సాఈబాబాంచే ధరణే. 6. కధీ. 
7. హుబేహూబ నక్కల. 

8. అశీచ ఆణఖీ ఎక గోష్ట. శిరడీస రామలాల నావాచా పంజాబీ బ్రహ్మణ అసే. తో ముంబఈస అసతానా త్యాచ్యా స్వప్నాత మహారాజ ఆలే వ మ్హణాలే, “మాఝ్యాకడే యే!” త్యాలా మహారాజాంచే దర్శన కధీహీ ఘడలే నవ్హతే వ త్యానే ఫోటోహీ కధీ పాహిలా నవ్హతా. తేవ్హా హే స్వప్నాత ఆలేలే మహారాజ కోణ, హే త్యాలా ఓళఖతా యేఈనా. దుసర్యా దివశీ రస్త్యానే జాతానా త్యాలా ఎకా దుకానాత మహారాజాంచా ఫోటో దిసలా. త్యానే దుకానదారాలా విచారలే, “హా ఫోటో కుణాచా ఆహే వ హే మహారాజ కుఠే అసతాతా?” దుకానదారానే సర్వ హకీకత సాంగితలీ. త్యానంతర రామలాల శిరడీస గేలా వ తేవ్హాపాసూన తో మహారాజాంచ్యా దేహావసానాపర్యంత తేథేచ రాహిలా. 

9. స్వప్న. 10. ఉసనే. 11. మనాచీ హౌస. 12. ఆఠవణ. 13. స్పష్ట, ప్రగట. 
14. ఖోకలా. 15. ఆశీర్వాదసహ. 16. నైవేద్య హోణే రాహిలా. 
17. అంగణాత, సభామండపాత. 18. స్వస్థ. 19. ఉత్కంఠ. 
20. కోణాచీ పరవానగీ న ఘేతా. 21. హరీ వినాయక సాఠే. 
22. ఎక ప్రాంత ఆఫిసర. 23. ఇచ్ఛిత మనోరథాలా. 
24. కై. నానాసాహేబ చాందోరకర యాంనీ. 

25. అసేచ గణపతి స్థాపనే సంబంధీ ఎకా బాఈస పడలేల్యా స్వప్నాచే టిపణ రా. హరీ సీతారామ దీక్షిత యాంనీ కేలేలే ఆహే తే యాప్రమాణే – “ఎకదా మీ శిరడీస జాతేవేళీ మోరేశ్వరరావ ప్రధాన మలా బోరీబందరావర భేటావయాస ఆలే వ సాంతాక్రూఝలా ఆపల్యా ఘరీ గణపతీ బసవాయచా కాయ, హే మహారాజాంస విచారావయాస సాంగితలే. మీ త్యాప్రమాణే శిరడీస గేల్యావర మహారాజాంస విచారలే. మహారాజాంనీ 'హోయ' మ్హణూన ఆజ్ఞా కేలీ. తీ ఆజ్ఞా కళవిణ్యాసాఠీ మీ మోరేశ్వరరావాంస పత్ర లిహిలే వ మహారాజాంనా విచారూన తే త్యాచ దివశీ పోస్టాత టాకలే. త్యాచ రాత్రీ పహాటేచ్యా సుమారాస సాంతాక్రూఝ యేథే మోరేశ్వరరావాంచీ మేహుణీ తాతీబాఈ హిలా స్వప్న పడలే వ త్యాత ఎకా కోనాడ్యాత అతి సుందర గణపతీచీ మూర్తీ బసలేలీ తిలా దిసలీ. తినే తే స్వప్న సకాళీ ఉఠల్యావర ఘరాత సాంగితలే వ దుసర్యా దివశీ మహారాజాంచ్యా ఆజ్ఞేచే పత్ర యేఊన పోహోచలే. అర్థాత స్వప్నద్వారా మహారాజాంనీ ఆగాఊచ సూచనా దిలీ.”